Στην αδικημένη Πλατεία Μεσολογγίου στο Παγκράτι, δοκιμάζοντας μοναδικές ποικιλίες κρασιού με έμφαση στο πορτοκαλί χρώμα.
Από ένα στενό πεζοδρόμιο στο Κουκάκι, σε μια ευρύχωρη πλατεία στο Παγκράτι
Την Πέμπτη το βράδυ η πλατεία Μεσολογγίου στο Παγκράτι ήταν θεοσκότεινη. Ακόμα και τα μαγαζιά της πλατείας αλλά και οι περίοικοι που έβγαζαν βόλτα τα σκυλιά τους απορούσαν για το πηκτό σκοτάδι. Ίσως ο υπεύθυνος φωτισμού της πλατείας <χωρίς να γνωρίζω ποιος είναι αυτός> ξεχάστηκε. Ίσως ήταν και αυτός ένας από τα 2 εκατομμύρια Έλληνες που πέρασαν το βράδυ τους μπροστά στην τηλεοπτική τους οθόνη περιμένοντας το επικό φινάλε των Αγρίων Μελισσών. Συγχώρα με ΑΝΤ1 αλλά δεν το είδα ποτέ.
Τα μαγαζιά παρ’ όλα αυτά ήταν γεμάτα κόσμο και κέφι. Έστω και με κεράκια στα τραπέζια ως ενίσχυση φωτός, αλλά με τα γέλια – ελλείψει μουσικής- να αυξάνουν τη διάθεση και τα ντεσιμπέλ. H πλατεία Μεσολογγίου στο Παγκράτι, λιγότερο γνωστή ακόμη και στους παλαιούς Αθηναίους, παρά το μέγεθος της, δείχνει τα δόντια της τα τελευταία χρόνια. Εκεί ακριβώς αποφάσισε να στήσει το 2ο κατά σειρά, σημείο συνάντησης των απανταχού οινόφιλων, ο Μιχάλης του Materia Prima. Λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από το πιο χειμωνιάτικο Κουκάκι. Όπου περίπου 5 χρόνια πριν ξεκίνησε να φιλοξενεί τους πιστούς φίλους του από την μακρά προηγούμενη πορεία του στα wine bars της πόλης.
Ένα μικρό ταξίδι μέχρι το Friuli
Το Materia Prima του Παγκρατίου το ανακάλυψα στα πρώτα του βήματα, ως κάτοικος της γειτονιάς. Έπεσα τότε τυχαία πάνω στον Μιχάλη ο οποίος με το ίδιο πάντα πλατύ χαμόγελο με ξενάγησε στους 2 διπλανούς παράλληλους χώρους του μαγαζιού. Χρειάστηκε να μεσολαβήσει παραπάνω από ένας χρόνος κι αρκετές παραγγελιές στο e-shop στην περίοδο της καραντίνας, μέχρι να ξαναβρεθούμε με την Έλλη στην αγαπημένη μας αυτή πλατεία.
Ο Μιχάλης έχει πλέον αφήσει το γενικό πρόσταγμα του Παγκρατίου στον Διονύση. Συνεννοηθήκαμε μαζί του αμέσως για το ακριβώς θέλαμε. Στο Materia Prima, σαν μια μικρή δική μας παράδοση, πηγαίνουμε πλέον για πορτοκαλί κρασί. Κατεβήκαμε μαζί στο στρωμένο με χαλίκι κελάρι του υπογείου. Και αφεθήκαμε μαγεμένοι στις δεκάδες ετικέτες. Ο Διονύσης μας μετέφερε στα σύνορα Ιταλίας – Σλοβενίας, στο Friuli, ξεκινώντας να μιλάει με πάθος για την παράδοση των κρασιών. Δυο οινοποιοί της περιοχής ο Radikon κι ο Gravner, άρχισαν να πειραματίζονται με το χρώμα, αφήνοντας τα κρασιά τους να ωριμάζουν σε βαρέλια ή σε αμφορείς, αντίστοιχα. Έφτασαν έτσι να είναι δυο από τους πλέον ονομαστούς παραγωγούς κρασιών πορτοκαλί χρώματος στον κόσμο. Πήραμε μια φιάλη Radikon για το σπίτι, αφήνοντας τη ζωή να αποφασίσει την ιδιαίτερη εκείνη στιγμή που θα την απολαύσουμε.
Συνδυάσαμε ένα “Supernova” με ιδιαίτερες γεύσεις
Επιλέξαμε ένα πιο γήινο δροσερό και ελαφρύ “Supernova” κι επιστρέψαμε στο τραπέζι μας. Οι φωνές από τη διπλανή παιδική χαρά σιγά σιγά έσβησαν μαζί με το φως του ήλιου κι εμείς βυθιστήκαμε στη κουβέντα μας. Αναπολήσαμε μέρες και νύχτες στα τριγύρω δρομάκια, συνδυάζοντας το κρασί μας με τις ιδιαίτερες γεύσεις του μικρού μα «πονηρού» μενού. Πήραμε ένα ακόμα ποτήρι, αφού τελειώσαμε το μπουκάλι μας, προκειμένου να ολοκληρώσουμε ιστορίες με επίκεντρο τους γονείς μας που βρεθήκαμε κι οι δυο να αναπολούμε.
Οι γονείς της Έλλης ξαφνικά ήταν σαν να κάθισαν δίπλα μας, χαμογελώντας ζαβολιάρικα διηγούμενοι, μέσα από τα χείλη της κόρης τους, δικές τους ιστορίες. Ήταν αυτοί πρωταγωνιστές, να διασκεδάζουν αγαπημένοι με καλό κρασί και τα βιολιά να παίζουν πλάι τους, ένα βράδυ στη Βιέννη αμέσως μετά την όπερα. Κι ήταν κι οι δυο τους ακόμα εκεί χαμογελώντας, όταν ο Διονύσης διακριτικά μας έκανε νόημα πως η βραδιά μας πρέπει να ολοκληρωθεί.
Με μια μικρή δόση συγκίνησης και μια μεγαλύτερη ευτυχίας, χαιρετίσαμε εγκάρδια και σηκωθήκαμε. Περπατήσαμε ως τον προσιτό μας πεζόδρομο της Τιμοθέου λίγα μέτρα πάνω από την πλατεία. Μια τέτοια βραδιά γλυκών αναμνήσεων δεν μπορούσε να λήξει διαφορετικά. Είπαμε καληνύχτα στο «Πάροτ», στο «Κουνούπι», στο «Rudolf» την ώρα ακριβώς που μάζευαν τις καρέκλες τους πριν κλείσουν. Kαι με την εικόνα αυτή ως τελευταία ανάμνηση μιας μαγικής βραδιάς στην πόλη βρεθήκαμε σπίτι.
Δείτε επίσης:
- Μια βόλτα στην πλατεία Αγίων Θεοδώρων
- Μια βόλτα στα Prosopa δίπλα στις γραμμές του τρένου
- Μια βόλτα στα θερινά τα σινεμά
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
