Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει κριτική για τη σειρά λίγων επεισοδίων της ΕΡΤ1 «Αγάπη παράνομη» που έχει σκηνοθετήσει ο Νίκος Κουτελιδάκης.
Κωνσταντίνος Θεοτόκης, ο συγγραφέας με το σημαντικό έργο
Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης ( (13 Μαρτίου 1872 – 1 Ιουλίου 1923) υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες αυτής της χώρας. Κερκυραίος και από μεγάλη οικογένεια έδρασε και δημιούργησε ανάμεσα σε δυο αιώνες τον 19ο και τον 20ο και παρόλη την αριστοκρατική καταγωγή του καθώς και το γεγονός ότι έζησε σε μια εξόχως ταξική κοινωνία που δεν γνώρισε τουρκοκρατία μεν αλλά γι’ αυτό ακριβώς και η δυτικότροπη οργάνωσή της και ο αέρας της την έκανε ακόμα πιο «μακρινή» για τους «πάνω» και ακόμα πιο πνιγηρή για τους «κάτω»…
Ο Κ. Θεοτόκης όμως, έγραψε σπουδαία έργα, (μυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα – ανάμεσα τους, Οι σκλάβοι στα δεσμά τους, Η τιμή και το χρήμα-) πέρα από το εξαιρετικό γράψιμο του, τις πυκνές υποθέσεις και τους ωραίους διαλόγους των βιβλίων του και παρόλο που η οικογένεια του έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας από τη συντηρητική παράταξη ο ίδιος υπήρξε αμετακίνητα και σταθερά προοδευτικός στις αντιλήψεις δηλαδή στα γραπτά του…
Για να το τοποθετήσουμε μέσα στο πλαίσιο της νεοελληνικής λογοτεχνίας δεν είναι φυσικά ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – αλλά δεν υπάρχει και δεύτερος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης εδώ που τα λέμε- αλλά είναι πολύ καλύτερος και στο γράψιμο και στην σταθερότητα των προοδευτικών αντιλήψεων από πολλούς αν όχι όλους τους πεζογράφους του μεσοπολέμου που κάποιοι από αυτούς «διόρθωναν» τις θέσεις των βιβλίων τους ανάλογα με το ποια παράταξη ήταν στην εξουσία, με αποτέλεσμα ένα βιβλίο να έχει ξεκινήσει ως σούπερ προοδευτικό και να έχει καταλήξει πετσοκομμένο μετά από 20-30 χρόνια. Τέλος πάντων…
Το διήγημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη που έγινε σειρά στην ΕΡΤ1
Το γράψιμο του Θεοτόκη είναι πυκνό και οι χαρακτήρες του στέρεοι και διαχρονικοί παρά τη σαφέστατη τοποθέτησή τους στο χώρο και στον χρόνο τους οι ιστορίες του θυελλώδεις μέσα στο κλειστό κοινωνικό ή και οικογενειακό περίγυρό τους. Το καλύτερο δηλαδή για ένα σεναριογράφο ή για ένα σκηνοθέτη για το σινεμά ή την τηλεόραση.
Μπράβο της ΕΡΤ φυσικά που βλέπω ένα βιβλίο του Θεοτόκη ξανά στην τηλεόραση και μάλιστα από αυτά τα «ύπουλα» ηφαιστειώδη που κοχλάζουν μέχρι να γίνει η έκρηξη…
Χάρηκα πολύ που είδα τον Νίκο Κουτελιδάκη στη σκηνοθεσία και την Ελένη Ζιώγα στο σενάριο, ανθρώπους πριν απ’ όλα με καλλιέργεια και ήθος, ικανούς να πιάσουν στα χέρια τους τέτοια κείμενα. Το αποτέλεσμα του ξεκινήματος που είδα ήταν του επιπέδου που περίμενα από αυτούς. Δηλαδή συν όλα τα άλλα και την ατμόσφαιρα μιας εποχής που μόνο ένας αληθινά καλλιεργημένος άνθρωπος μπορεί να προσδώσει…
Η αναπαράσταση της εποχής φυσικά είναι θαύμα και είναι λιτή. Δεν ουρλιάζει όπως ενδεχομένως αλλού «βλέπεις» το ουρλιαχτό μπροστά σου να σου λέει «κοίταξε τι ωραία που έχω αναπαραστήσει την εποχή, καλύτερα και από την ίδια την εποχή».
Φυσικά το έργο εκτός των άλλων διαθέτει και ένα εξαίσιο καστ και η επιλογή του Νίκου Ψαρρά για τον βασικό ρόλο που είναι και όμορφος και ώριμος και καλός ηθοποιός και τον θέλει ο φακός όπως και των υπολοίπων νεότερων και λιγότερο νεότερων είναι ξεχωριστοί…
Η παρουσία της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη στη σειρά της ΕΡΤ1 «Αγάπη παράνομη»
Και τώρα φτάνουμε στο σημείο όπου η σειρά «Αγάπη παράνομη» από το βιβλίο του Θεοτόκη στην ΕΡΤ1 συγχρόνως απογειώνεται και παθαίνει μπλακ άουτ…
Είναι η παρουσία της Καρυοφύλλιας Καραμπέτη. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι μια θυελλώδης ηθοποιός που μπορεί ακόμα και τον πιο μικρό ρόλο να τον κάνει πρωταγωνιστικό -την τελευταία φορά που την είδα να κάνει κάτι τέτοιο ήταν στην ταινία «Ο άνθρωπος του θεού» πέρσι το καλοκαίρι-. Σπουδαία ηθοποιός με έναν φακό μονίμως ερωτευμένο μαζί της, με ένα πρόσωπο που πάντα εκπέμπει έναν βαθύ ερωτισμό και συνηθώς όχι τόσο αγνό ερωτισμό σε κάνει να ξεχνάς οτιδήποτε….
Όπως παντού, έτσι και εδώ η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη είναι αυτό που προανέφερα. Βέβαια εδώ μιλάμε για το δράμα που πλησιάζει και λίγο το τραγικό σε ένα σπίτι με πόρτες και παράθυρα κλειστά μακριά από τα σχόλια της κοινωνίας. Αλλά όταν εμφανίζεται κάπου η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη τα πάντα γύρω της χάνονται γιατί η ίδια ενεργεί ως θύελλα …
Είπα πιο πάνω πως η παρουσία της στη σειρά την απογειώνει και της δημιουργεί ένα μικρό μπλακ άουτ. Μπλακ άουτ γιατί δεν είναι η πρωταγωνίστρια θεωρητικά και ένα ωραίο κορίτσι δίνει το λάκτισμα για να αρχίσει το δράμα, αλλά δεν υπάρχουν ούτε ωραία κορίτσια, ούτε ωραία αγόρια όταν εμφανίζεται η Καρυοφυλλιά. Δεν υπάρχει τίποτα. Από την άλλη βέβαια επειδή όλο αυτό η Καρυοφυλλιά δεν το κάνει πονηρά για να κλέψει την παράσταση, είναι η παρουσία της αυτή που υπερτερεί, το απογειώνει το μπλακ άουτ γιατί βέβαια σε μια καλοφτιαγμένη σειρά σαν αυτή και ένα θαύμα της φύσης με όλα τα προβληματάκια που μπορεί ενδεχομένως να δημιουργήσει συγχρόνως απογειώνει απολύτως τη σειρά…
Δείτε επίσης:
- Νίκος Ψαρράς: Η Αγάπη Παράνομη, η επιστροφή στις Άγριες Μέλισσες και το θέατρο
- Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: «Η τέχνη είναι πατρίδα μας» – Η Αγάπη παράνομη, η Ευτυχία και το Θέατρο
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
