Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει για ξένες ταινίες που έχουν γυριστεί στην Ελλάδα από τα τέλη του 50 και τον αντίκτυπο που είχαν οι παραγωγές αυτές στη χώρα μας.
Τώρα πια βέβαια… δηλαδή όχι και τώρα ακριβώς. Πριν αρκετά χρόνια σηκωνόμασταν ως έθνος και ως λαός και χορεύαμε καρσιλαμά κάθε φορά που ακούγαμε πως μια ξένη ταινία θα γυριστεί στην Ελλάδα. Είναι γιατί λίγο ως πολύ θυμόμαστε εκείνη τη χρυσή εποχή από τα τέλη του 50 έως και όλη τη δεκαετία του 60 που οι ξένες ταινίες γυρίζονταν εδώ η μια μετά την άλλη και οι ξένοι σταρ – πραγματικοί σταρ και όχι αηδίες – κατάφερναν και αναστάτωναν τους εδώ θαυμαστές τους…
Βεβαίως όλα αυτά χρόνια δεν έπαψαν ποτέ να γυρίζονται ξένες ταινίες στην Ελλάδα. Αλλά ήταν σποραδικές οι περιπτώσεις. Γιατί οι περισσότερες από αυτές δεν ήταν οι ταινίες που θα έκαναν το μεγάλο μπαμ. Άλλωστε και πριν το 1956, ήδη από τη δεκαετία του 20 είχαν αρχίσει σποραδικά να γυρίζονται κάποιες ταινίες ή κομμάτια τους στην Ελλάδα…
Τώρα γιατί σας λέω για το 1956 μα τότε ξεκίνησαν όλα…
Ο Σπύρος Σκούρας μέλος της γνωστής οικογένειας Σκούρα από τη Μεσσηνία μετανάστης από τις αρχές του αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες αναδείχθηκε με το σινεμά εν τι γενέσει του. Και έφτασε ούτε λίγο ούτε πολύ να γίνει ο πρόεδρος – και παντοδύναμος πρόεδρος – της 20th Century Fox. Από τη θέση αυτή βοήθησε όσο μπορούσε όλους τους Έλληνες που έφτασαν στην Αμερική στον πόλεμο και μετά και με την γενικώς και απεριορίστως ανοικοδόμηση. Μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο σκέφτηκε να βοηθήσει την πατρίδα του διαφημίζοντας την ιστορία και τις ομορφιές της γυρίζοντας μια ταινία εκεί – ή μάλλον εδώ…
Έστειλε τον σκηνοθέτη Γιαν Νεγκουλέσκο, τον Άλαν Λαντ και την εκρηκτική στα πρώτα της βήματα Σοφία Λόρεν για να γυρίσουν στην Ύδρα μια ιστορία αρχαιοκαπηλίας σχετικά με ένα αγόρι πάνω σε ένα δελφίνι, που βρίσκεται στο βυθό της θάλασσας.
Η ταινία ήταν η «Boy on a Dolphin». Και μετονομάστηκε «Το παιδί και το δελφίνι». Το τι έγινε με το που ήρθε η Σοφία Λόρεν στην Αθήνα ούτε και λέγεται. Δεξιώσεις, πάρτι και άλλα πολλά. Και μια Αθήνα να παραληρεί. Μάλιστα η Σοφία Λόρεν άκουσε τυχαία ένα τραγούδι του Τάκη Μωράκη το «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη». Και το είπε στα ελληνικά στην ταινία – για αυτό ειδικώς το θέμα έχω γράψει πριν καιρό στο youfly οπότε ψάξτε να το βρείτε ….
Η ταινία ήταν μια μεγάλη παραγωγή και ο Σκούρας την έσπρωξε όσο μπορούσε. Αλλά δεν έκανε τον τεράστιο πάταγο που περίμενε. Πιο πολύ επιτυχία έκανε το τραγούδι που γνώρισε ουκ ολίγες ηχογραφήσεις ανά τον κόσμο…
Αυτό που άρεσε στο «Παιδί με το δελφίνι», το ολοκλήρωσε και το έφτασε στο πικ του ο Ζιλ Ντασέν με την Μελίνα Μερκούρη με το «Ποτέ την Κυριακή». Ένας τεράστιος παγκόσμιος θρίαμβος εισπρακτικός και καλλιτεχνικός. Και από τη μια χιλιάδες χιλιάδων και εκατομμύρια τουρίστες στην Ελλάδα και στην Αθήνα και ιδιαίτερα στον Πειραιά. Μάλιστα είχε ειπωθεί ως γεγονός πως κάποιοι αξιωματικοί του ναυτικού από ξένη χώρα φτάνοντας στην Ελλάδα τους πρότειναν να τους πάνε στην Ακρόπολη. Και αυτοί απάντησαν ναι εντάξει. Αλλά πρώτα να πάμε στο σπίτι της Ίλιας – το όνομα της Μελίνας από το «Ποτέ την Κυριακή» – στην Τρούμπα…
Όπως ήταν φυσικό αυτός ο τεράστιος εισπρακτικός και καλλιτεχνικός θρίαμβος έφερε τα πάνω κάτω. Και παραγωγοί και κινηματογραφιστές και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό – κυρίως από το εξωτερικό- ήθελαν να φτιάξουν στην Ελλάδα κυρίως κάτι σαν το «Ποτέ την Κυριακή» αλλά σίγουρα με την επιτυχία του…
Έτσι μπήκαμε όλοι στον χορό… δεν θα σας τα αναφέρω με απόλυτη χρονολογική σειρά αλλά ελπίζω να μην ξεχάσω κάποιο…
Κάπως έτσι σε μια ευτυχισμένη εποχή ανασυγκρότησης χρημάτων που φαινόταν ότι ερχόταν από το εξωτερικό μέσω τουρισμού κυλούσε αυτή η χρυσή δεκαετία τουλάχιστον μέχρι το 1967. Γιατί μετά όλα πάγωσαν. Και όπως μου είχε πει και ο Μάνος Χατζηδάκης για εκείνη τη δεκαετία «μην τα βλέπεις όλα τόσο ωραία. Από μακριά ήταν μια λάθος δεκαετία γιατί εγκυμονούσε μια δικτατορία. Απλώς τότε η χυδαιότητα δεν είχε πετάξει εντελώς από πάνω της το προσωπείο της ευπρέπειας»….
Αλλά φυσικά η ιστορία μας δεν τελειώνει εδώ. Γιατί αλλοίμονο αν ήταν τόσο μικρή από τη μια, αλλοίμονο δε επίσης αν σας υποχρέωνα να διαβάσετε 2 – 3 φορές επιπλέον αυτά που έχετε διαβάσει έως τώρα!!!
Διαβάστε αυτά και επανερχόμαστε δριμύτεροι…
Δείτε επίσης:
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.