Μια βόλτα στην πλατεία Δεξαμενής στο Κολωνάκι, στη βάση του Λυκαβηττού. Γνωστή σε όλους σχεδόν τους Αθηναίους, πήρε το όνομα της από το περίφημο υδραγωγείο που φιλοξενεί.
Μην στέκεστε στη μέση της πλατείας. Ενοχλείται τα παιδιά που παίζουν.
Παντός καιρού γονείς στα σκαλάκια του Cine-Δεξαμενή
Δημοφιλής σε όλες τις ηλικιακές τάξεις Αθηναίων η πλατεία Δεξαμενής στο Κολωνάκι, με μια μικρή ίσως αλλά ιδιαίτερα πιστή ομάδα παιδιών – θαμώνων που αρνούνται πεισματικά να την εγκαταλείψουν πριν νυχτώσει για τα καλά. Από νήπια λίγων μηνών έως έφηβοι χτυπούσαν καθημερινά κάρτα, πολλές φορές τηρώντας αυστηρά και το οκτάωρο, όλες αυτές τις ημέρες του χειμώνα που πέρασε περιμένοντας υπομονετικά, κυριολεκτικά και μεταφορικά, την Άνοιξη που επιτέλους ήρθε.
Η Έλλη με τον Μάνο πέρασαν αρκετές δεκάδες ώρες εκεί τον τελευταίο χρόνο με έμφαση στις ημέρες που τα σχολεία ήταν κλειστά. Μαζί τους αρκετοί ακόμη γονείς με τα παιδιά τους, μοιράστηκαν ανάσες, ειδήσεις, ανησυχίες, ζαβολιές, λιακάδες και βροχές. Ακόμα και χιονάνθρωπο τους έμελλε να φτιάξουν. Λίγες φορές, τους τίμησα κι εγώ καθισμένος στα σκαλάκια της πλατείας να παρακολουθώ τα παιχνίδια με τη μπάλα της συμμορίας των πιτσιρικάδων, άλλοτε με ένα καφέ στο χέρι, άλλοτε με παγωμένο «ΜΑΜΟ» ή ένα ελαφρύ Aperol από το διπλανό μαγαζί. Μιλήσαμε με τον Θοδωρή για την παράσταση στην Επίδαυρο στο τέλος Ιουλίου. Και με τους υπόλοιπους γονείς με το πιο Intellectual προφίλ για την άνοδο του Cinobo απέναντι στην αδιαμφησβήτητη υπεροχή της CosmoteTV και την φθορά του Netflix.
Πετάγομαι ένα λεπτό εδώ δίπλα να πάρω κάτι κι επιστρέφω
O Νεκτάριος από το καφενεδάκι της πλατείας αγωνιούσε για το μέλλον της εστίασης γενικά. Μας έδιωχνε ευγενικά στην λήξη του ωραρίου ελεύθερης μετακίνησης προσφέροντας χαμόγελα και νερά στα ιδρωμένα παιδιά. Πεταχτήκαμε μέχρι την «Κόρα» δυο στενά πιο πέρα να πάρουμε φρέσκο ψωμάκι για το σπίτι και ψευτό-κοντραριστήκαμε για το αν έχει καλύτερο ψωμί από το «Τρομερό Παιδί». Κατηφορίσαμε Πατριάρχου Ιωακείμ για καφέ και ζεστά μπισκότα από το «Era Nuts». Φτάσαμε ως την πλατεία 2-3 φορές με μεγαλύτερο κέφι να πάρουμε κρασί από το «Mr Vertigo».
Το Πάσχα πέρασε και μαζί με αυτό κι η καραντίνα. Η εστίαση άνοιξε και μαζί του το καφέ-Δεξαμενή πλημμύρισε με καρέκλες και τραπέζια την ανηφόρα στο πάνω μέρος της πλατείας. Με τον ίδιο ακριβώς κατάλογο από γεύσεις που έχω πάντα στο μυαλό μου και την γλώσσα μου, με λίγο μεγαλύτερες αποστάσεις στη διάταξη των τραπεζιών αλλά όχι και των πελατών του που κατέκλυσαν την πλατεία από την πρώτη κιόλας μέρα του ανοίγματος. Υπομονή, το καφενεδάκι θα είναι εδώ για πάντα, μέρος της ιστορίας της πόλης θα παραμείνει εδώ να σερβίρει όλους εμάς. Ας αφήσουμε λίγο χρόνο να ξεθυμάνει το πρώτο κύμα της βιαστικής νεολαίας που το πνίγει ήδη με «απαγορευμένα» φιλιά και αγκαλιές.
Πάμε «Φιλίππου» για μαγειρευτό. Ή μήπως «Μπιρμπίλω» για μεζεδάκια; Αλήθεια, το «Οικείο» άνοιξε; O «Παπαδάκης» στη Φωκυλίδου; Ας πεταχτώ να δω μέχρι να ανοίξει το σινεμά.
Δείτε επίσης:
- Μια βόλτα στο Παγκράτι μέσω Αρχελάου
- Επιστροφή στα γνωστά μας στέκια
- Μια βόλτα κάτω από το Σύνταγμα σε αναζήτηση ασιατικών γεύσεων
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
