Τι καλύτερο για να κλείσει η χρονιά αυτή, από την μαγική παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» που απολαύσαμε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
«Κόσμημα εφευρετικότητας και ομορφιάς»
Έξω από τη «Στέγη» επί της Λεωφόρου Συγγρού, κοσμοσυρροή. Όλοι υπάκουοι στην προτροπή της έγκαιρης προσέλευσης είχαν φροντίσει να είναι αρκετά νωρίτερα στο χώρο, περιμένοντας υπομονετικά τον απαραίτητο έλεγχο πιστοποιητικών στην είσοδο. Η αίθουσα σε λίγο θα γέμιζε ασφυκτικά από φίλους της τέχνης με κρυμμένα χείλη πίσω από πάσης φύσεως χρωματικής απόχρωσης μάσκες «υψηλής προστασίας». Το λιτό σκηνικό, με μια μικρή πόρτα στην μια πλευρά και μια λάμπα φθορίου στην άλλη, σε προκαλούν να φανταστείς το τι θα ακολουθήσει.
Το να παρακολουθήσεις παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου είναι έτσι κι αλλιώς μια μαγική ιεροτελεστία. Ξέρεις πως θα πρέπει να βυθιστείς με όλες σου τις αισθήσεις στο έργο και πως θα αφήσεις την φαντασία σου ελεύθερη να σχεδιάζει παράλληλα με τις εικόνες που θα ζωγραφίζουν την σκηνή. Όταν η λάμπα άρχισε να τρεμοπαίζει και η πόρτα άνοιξε, ξέραμε πια πως το ταξίδι άρχισε. Οι πρώτες μορφές και φιγούρες που θα εμφανιστούν θυμίζουν έντομα. Φαντάζομαι καθόλου τυχαία. «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» ονομάζεται η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα έντομα για να διατηρούν μια σταθερή γωνία προς μια μακρινή πηγή φωτός για προσανατολισμό, ο λόγος για τον οποίο πετούν προς ό,τι λάμπει. Μπήκα στον πειρασμό προς στιγμή να παραλληλίσω μορφές με έντομα μα αυτόματα κατάλαβα πως θα ήταν μάταιο. Η φαντασία ήδη ταξίδευε σε δεκάδες άλλες κατευθύνσεις.
Προσανατολισμός προς την πηγή του φωτός
Υπό τους ήχους του Βιβάλντι, μια εξαίρετη ομάδα χορευτών σαν να σε αρπάζει ξαφνικά από το χέρι και να σε απογειώνει σε μια άλλη διάσταση. Τα σώματα τους μπλέκονται επί σκηνής, ενίοτε αιωρούνται σε βαθμό που απορείς για το αν βιώνουν διαφορετικά από εμάς τους νόμους της βαρύτητας. Η λάμπα στη γωνιά της θα συνεχίσει να τρεμοπαίζει, το σκηνικό θα αλλάζει διαρκώς, οι χορευτές άλλοτε γυμνοί και άλλοτε κουστουμαρισμένοι θα συνεχίσουν να εκτελούν εξαιρετικής δυσκολίας κινήσεις. Δύο ώρες παρά ένα τέταρτο, καθηλωμένοι να απολαμβάνουμε ευλαβικά, εικόνες – έργα τέχνης που χορευτικά περνούν από μπροστά μας, το υγρό στοιχείο θα μπει στο παιχνίδι δίνοντας μια νέα διάσταση υγρής μαγείας στη φαντασία μας, το δάπεδο θα ξηλωθεί αργά και μεθοδικά στο τελευταίο μέρος της παράστασης. Η αποθέωση θα ακολουθήσει απόλυτα φυσικά με το κοινό να μην μπορεί να σταματήσει το χειροκρότημα.
Μισή ώρα αργότερα και μισό χιλιόμετρο μακριά, η βραδιά μας θα κλείσει γαλήνια. Στο Materia Prima του Κουκακίου συντροφιά με μια φιάλη «Ίαμα» προσπαθούμε με την Έλλη να τακτοποιήσουμε τις εικόνες που απολαύσαμε. Κρίμα που για έναν τόσο σπουδαίο καλλιτέχνη, οι παραστάσεις του -που κατά κανόνα είναι Sold Out πριν καλά καλά ανακοινωθούν- να είναι τόσο λίγες. Ως τυχεροί που χαρήκαμε αυτή την παράσταση, φυλάμε προσεκτικά τις εξαίσιες αυτές εικόνες στα highlights της χρονιάς αυτής.
Info:
Ο «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» του Δημήτρη Παπαϊωάννου παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση έως τις 16 Ιανουαρίου.
Δείτε επίσης:
- Μια βόλτα στο μικρούλι Le Rose της οδού Καψάλη
- Μια βόλτα στην πόλη για τα τελευταία δώρα των Χριστουγέννων
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook.Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
