Μαμά, ποιες παραστάσεις θα δούμε τον χειμώνα; Θα πάμε θέατρο και θα φοράμε μάσκα; Να πάω το παιδί μου να δει μια παράσταση; Και αν κολλήσει τη γιαγιά; Να οργανώσω μια παράσταση για τα σχολεία; Πόσοι θεατές θα επιτρέπεται να μπουν; Μπορούν να γίνουν παραστάσεις εξ αποστάσεως μέσω live streaming;
Γράφει η Μαριλένα Θεοδωράκου
Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που σκέφτονται παιδιά, γονείς και καλλιτέχνες, καθώς ακόμα δεν έχουν δοθεί οδηγίες για τα κλειστά θέατρα. Αν ανοίξουν κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα γίνονται οι παραστάσεις;
Πριν από λίγες μέρες περισσότεροι από 500 καλλιτέχνες και ομάδες που ασχολούνται ενεργά με το θέατρο για παιδιά έστειλαν επιστολή στους Υπουργούς Παιδείας, Πολιτισμού και Εργασίας. Σε αναμονή της απάντησής τους, το youfly.com μίλησε με καλλιτέχνες που ανεβάζουν παραστάσεις για παιδιά οι οποίοι κατέθεσαν τη δική τους εικόνα για τον προσεχή θεατρικό χειμώνα που αναμένεται να είναι ο πιο δύσκολος.
Δυσκολίες
Tα προβλήματα στο χώρο του θεάτρου και δη στο θεατρο για παιδιά υπήρχαν και προ εποχή Covid-19, απλά τώρα βγήκαν στην επιφάνεια. Και τώρα οι θεατρικές ομάδες μετράνε και ξανά μετράνε, αλλά τα κουκιά δεν βγαίνουν. Να εξηγήσουμε ότι μια παράσταση για παιδιά ανεβαίνει με την προοπτική να παίζεται από Δευτέρα έως Παρασκευή για τα σχολεία, ενώ τα Σαββατοκύριακα η ίδια παράσταση παίζεται και δύο φορές ανά ημέρα για το κοινό, δηλαδή για τα παιδιά που συνοδεύονται από τους γονείς τους. Η προσέλευση των σχολείων είναι που αποτελεί και το βασικό κέρδος της παραγωγής, υπάρχουν βέβαια και παραστάσεις που ανεβαίνουν μόνο κάθε Σάββατο και Κυριακή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα θέατρα είναι πάντα γεμάτα, ούτε ότι γεμίζουν από μαθητές ή από θεατές, ακόμα και τις παλιές, καλές εποχές προ κορονοϊού.
Αβεβαιότητα
Μπαίνουν πολλά ερωτήματα για μια παραγωγή, ωστόσο οι απαντήσεις είναι λίγες με κοινό παρονομαστή την εξέλιξη της πανδημίας, την αύξηση των κρουσμάτων το καλοκαίρι που θα είναι βαρόμετρο και θα επηρεάσει το φθινόπωρο και τη νέα σεζόν στο θέατρο για ενήλικες και παιδιά. Ποια μέτρα θα πάρει η πολιτεία μεσούσης πανδημίας; Μήπως θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός στη δουλειά των καλλιτεχνών που κάνουν θέατρο για τα παιδιά; Γιατί δεν είδαμε ποτέ παραστάσεις για παιδιά στο Φεστιβάλ Αθηνών ή γιατί δεν υπήρξε ποτέ υποστήριξη στις θεατρικές ομάδες που κάνουν θέατρο και παραστατικές τέχνες για παιδιά;
«Είναι συγκλονιστικό όλο αυτό που συνέβη με την πανδημία, που κλειστήκαμε στα σπίτια μας και οι παραστάσεις σταμάτησαν στη μέση. Εμείς δεν προλάβαμε να αποχαιρετήσουμε την παράσταση μας, παίξαμε τη μια Κυριακή και μετά υπήρξε ενημέρωση ότι θα κλείσει το θέατρο» λέει η Αγγελική Φράγκου από την ομάδα Ρετρό που έπαιζε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά το “Ένα αλλιώτικο καλοκαίρι” με τον Χάρη Τσιτσάκη.
Η ίδια προσπάθησε καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας να παραμείνει ψύχραιμη για να μπορεί να έχει καθαρό το μυαλό της. Κακά τα ψέματα πρωτεύει η υγεία, γιατί αν δεν έχουμε υγεία δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε θέατρο ούτε τίποτα άλλο. Προτιμά να ακολουθήσει τους κανόνες, γιατί θεωρεί ότι το θέμα της υγείας είναι τόσο ευαίσθητο και γι’ αυτό δεν θέλει να κάνει βιαστικές κινήσεις και να ανακοινώσει τα προσεχή της σχέδια. Πρώτα θέλει να ακούσει τους κανόνες που θα δοθούν, να αφουγκραστεί τις μαμάδες, αν φοβούνται, αν ανησυχούν, πώς νιώθουν. Με όσους γονείς έχει η ίδια μιλήσει σημειώνει ότι υπάρχουν δύο απόψεις. Αφενός είναι οι μαμάδες που δεν έστειλαν τα παιδιά τους όταν άνοιξαν τα σχολεία και δεν θέλουν να τα στείλουν ούτε τον χειμώνα και θα αιτηθούν τηλεκπαίδευση και αφετέρου είναι και οι πιο ψύχραιμες που λένε ότι αφού πάω το παιδί μου στο σχολείο θα το πάω και στο θέατρο.
Το ίδιο σημειώνει και η Κέλλυ Σταμουλάκη που ακόμα δεν έχει κάτι να ανακοινώσει για τη σεζόν που έρχεται και για το τι ετοιμάζει με τον θίασο Αβάντι. Υπάρχουν φυσικά ομάδες και θέατρα που προγραμματίζουν κανονικά τις παραστάσεις τους όπως η Κάρμεν Ρουγγέρη, που πρώτοι αποκαλύψαμε στο youfly.com ότι θα ανεβάσει δύο παραστάσεις τον χειμώνα: τον «Μικρό Πρίγκιπα» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και τον «Ηρακλή» στο Christmas Theater, δύο μεγάλες παραγωγές σε δύο θέατρα μεγάλης χωρητικότητας όπου θα μπορούν τα παιδιά να έρχονται να κάθονται αραιά και ακόμα και αν υπάρχει πρόβλημα να μην φοβούνται οι γονείς.
«Με περικοπές και ανασχηματισμούς πιστεύω ότι τα μεγάλα θέατρα θα αντέξουν, γιατί έχουν το περιθώριο» λέει η Σοφία Τσινάρη ιδρυτικός μέλος της ομάδας Χιλιοδέντρι (μαζί με την Άννα Πορφύρη) που ξεκίνησε τη δράση της το 2012 με στόχο τη δημιουργία παραστάσεων που να απευθύνονται και να «μιλούν» στο παιδί του σήμερα. «Τα μικρά θέατρα θα έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα και με γνωστούς μου που μιλάω οι οποίοι έχουν μικρά θέατρα 70-100 θέσεων, θα είναι πολύ περιοριστικό να διαθέσουν 50-70 θέσεις για να βγουν τα έξοδα. Να πληρώνεται το ενοίκιο, οι ηθοποιοί, όλη η παραγωγή που θέλει σκηνικά, κοστούμια, προώθηση. Είναι πολύ επίπονο και δεν ξέρω πόσες παραστάσεις θα γίνουν σε μικρά θέατρα και αν γίνουν θα πληρώνονται οι συντελεστές;».
Χρύσα Διαμαντοπούλου: ”Επισφαλής οποιαδήποτε εκτίμηση”
Η Χρύσα Διαμαντοπούλου, Καλλιτεχνική διευθύντρια της θεατρικής ομάδας Μικρός Νότος, μου εξηγεί ότι δυστυχώς οποιαδήποτε εκτίμηση είναι επισφαλής. Ποιος μπορεί να πει πώς θα είναι η Ελλάδα μετά το καλοκαίρι; Περιμένουμε με αγωνία να δούμε τι επίπτωση θα έχει η τουριστική σεζόν και πώς θα είμαστε τον Σεπτέμβριο. Κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει. Αυτό που η ίδια μπορεί να πει αυτή τη στιγμή βλέποντας τον τρόπο που το κοινό αντιδράει στις παραστάσεις «Ο Ραφτάκος των λέξεων» που έκανε μία μικρή καλοκαιρινή περιοδεία, είναι ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Υπάρχει -και δικαίως- μεγάλος φόβος από τους γονείς, ο οποίος μεταφέρεται στα παιδιά. «Παίζουμε σε ανοιχτούς χώρους με μισή χωρητικότητα από αυτή που έχει κάθε χώρος πολλές φορές για να διασφαλίσουμε την ασφάλεια στους θεατές μας. Για τους κλειστούς χώρους, σίγουρα οι μικρές αίθουσες χωρητικότητας έως 150 θέσεων δεν μπορούν να λειτουργήσουν με μειωμένα εισιτήρια κατά 40% ή 50%. Η παραγωγή δεν μπορεί να διπλασιάσει την τιμή του εισιτηρίου, ούτε θα μπορεί να πληρώνει ένα θέατρο με τα ίδια λειτουργικά έξοδα. Θα πρέπει το Υπουργείο Πολιτισμού να μεριμνήσει για αυτούς τους χώρους, που παράγουν παραστάσεις ποιότητας». Η επομένη σεζόν θα βρει την Ομάδα Μικρός Νότος να συνεχίζει με τον «Ραφτάκο των λέξεων» του Αντώνη Παπαθεοδούλου και επιπλέον θα κάνει δυο νέες συνεργασίες με δυο χώρους, το Open Studio Post και το Modus Vivendi όπου θα τρέξουν δυο διαφορετικά και πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για όλες τις ηλικίες, από βρέφη έως και 80 ετών.
Θέατρο Παλλάς
Στο θέατρο Παλλάς, οι Θεατρικές Σκηνές θα ανεβάσουν την παράσταση του έργου «Το πάρτυ» που έγραψε η Μαρί Κωνσταντάτου με αγάπη και σεβασμό στα παιδιά. «Ένα ψυχαγωγικό θεατρικό έργο, που σκοπό έχει να διασκεδάσει μικρούς και μεγάλους, περνώντας παράλληλα θετικά μηνύματα για την αγάπη, τη φιλία, την καλοσύνη, το σεβασμό στο περιβάλλον, στα ζώα, την οικολογία» μου λέει η συγγραφέας βιβλίων για παιδιά. «Είναι ένα οικογενειακό θέαμα, ένα μιούζικαλ με πολύ χορό, τραγούδια και μουσική του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, που θα ξεσηκώσει μικρούς και μεγάλους. Η παράσταση σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου θα είναι ένα υπερθέαμα, γεμάτη χρώματα και εντυπωσιακά δρώμενα επί σκηνής. Ακροβάτες, ξυλοπόδαροι, χορευτές, εντυπωσιακά κοστούμια και σκηνικά, αλλά και γιγαντοοθόνη με υπέροχα ολογράμματα και βίντεο του Νίκου Σούλη, θα πλαισιώνουν τους ηθοποιούς μας. Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μια πολύ ακριβή παραγωγή που θα ανέβει στη σκηνή του Παλλάς και έχει σκοπό να γεμίσει χαρά όλες τις παιδικές ψυχούλες. Όμως σε καμία περίπτωση δεν θα διακινδυνεύσουμε την υγεία των παιδιών. Προτεραιότητά μας είναι η ψυχαγωγία τους, διαφυλάττοντας όμως την ασφάλειά τους. Γι’ αυτό περιμένουμε να δούμε τις οδηγίες που θα δώσει η πολιτεία για το παιδικό θέατρο, αλλά είναι και επιλογή των γονέων εάν έρθουν με τα παιδιά τους να παρακολουθήσουν την παράστασή μας το Σαββατοκύριακο.
Το Παλλάς είναι χώρος πολύ μεγάλης χωρητικότητας όπου φυσικά θα τηρηθούν οι αποστάσεις ασφαλείας. Όμως είμαστε σε αναμονή μαζί με τις Θεατρικές Σκηνές που έχουν το βάρος αυτής της πολυέξοδης παραγωγής, για να αποφασίσουμε εάν θα μπορέσει να ανέβει φέτος αυτή η παράσταση. Σε κάθε περίπτωση όμως, η αγάπη μας για τα παιδιά είναι δεδομένη και εάν “Το Πάρτυ” μας αναβληθεί για την επόμενη σεζόν, θα είστε όλοι καλεσμένοι!».
Το Αερόπλοιο, ο θεατρικός Οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που δημιουργήθηκε το 1985 με αποκλειστικό σκοπό το θέατρο για παιδιά, ετοιμάζει τρεις παραστάσεις για τη νέα χρονιά. Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Νίκος Καμτσής και ιδρυτής του Αεροπλοίου και του θεάτρου Τόπος Αλλού πρόκειται να ανεβάσει τις παραστάσεις «Της φωτιάς, του ανέμου και του δρόμου δίχως γυρισμό», «Μην τρομάζετε τ’ αηδόνι» και «Οι μύθοι μας, τα αστέρια μας» και προετοιμάζεται να προσφέρει στα σχολεία και στους γονείς κάτι καινοτόμο. Τις ζωντανές παραστάσεις εξ αποστάσεως.
Οι παραστάσεις στα σχολεία:
Μέσω πλατφόρμας, με ειδικές κάμερες, κάρτες ήχου, μεγάλες οθόνες οι παραστάσεις του θεάτρου Τόπος Αλλού –για τα παιδιά- θα μπορούν να παίζονται όπου τις ζητάνε μέσω live streaming, όπως λέμε πια στη γλώσσα της τεχνολογίας. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Στο σχολείο θα πηγαίνει ένα μόνον άτομο, ένας τεχνικός δηλαδή, ο οποίος θα στήνει τα μηχανήματα και μετά θα βγαίνει έξω από την αίθουσα. Αυτό είχε ξεκινήσει πιλοτικά τον Μάιο με δωρεάν παραστάσεις σε οικογένειες και είχε μεγάλη ανταπόκριση. Στις τρεις παραστάσεις που ετοιμάζει το Τόπος Αλλού, οι μαθητές θα κάθονται στην τάξη τους όπως ορίζει το πρωτόκολλο και οι ηθοποιοί θα είναι στο θέατρο και θα παίζουν την παράσταση σε αληθινό χρόνο, αλλά σε απόσταση. Ζωντανά την ίδια ώρα και όχι μαγνητοσκοπημένα, η παράσταση θα μεταδίδεται σε real time από δύο ή τρεις κάμερες.
«Δεν είμαστε πολύ, θα έλεγα, φιλικά διακείμενοι σε όλη αυτή την τεχνολογία, εγώ σαν παλιός του θεάτρου θέλω την πραγματική επαφή πλατείας και σκηνής» μου εξηγεί ο Νίκος Καμτσής που στο Τόπος Αλλού θα σκηνοθετήσει τις «Ευτυχισμένες Μέρες» με τους Νικολέτα Βλαβιανού και Νίκο Καραστέργιο, το «Αιμάτινο Φεγγάρι» με τους Πάνο Σκουρολιάκο, Γεωργιάννα Νταλάρα και τον ίδιο, καθώς και το «Ορλάντο» της Βιρτζίνια Γουλφ με διανομή που δεν έχει ακόμα κλειστεί. «Αν αυτό δεν γίνεται, θα προσπαθούμε να διασώσουμε ότι μπορούμε. Έτσι, διασώζουμε την υγεία και την ασφάλεια παιδιών, εκπαιδευτικών, ηθοποιών, απαλλάσσουμε τον δάσκαλο από την ευθύνη της μεταφοράς, τους γονείς από τα έξοδα και διασώζουμε από την αισθητική πλευρά το real time. Θέατρο είναι ένα γεγονός που συμβαίνει τη στιγμή που το βλέπουμε και υπάρχει επαφή του κοινού και της σκηνής την ίδια στιγμή. Ωστόσο, αυτό που θα προτείνουμε σε σχολεία και σε Δήμους σε όλη την Ελλάδα είναι μια ολόκληρη εκστρατεία που θα κάνουμε για να συμφιλιώσουμε το κοινό μας με αυτή την τεχνολογία. Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν προβλήματα και εμπόδια, τεχνικά κυρίως, αλλά θα δούμε».
Και η Σοφία Τσινάρη της ομάδας Χιλιοδέντρι έχει μιλήσει με Δήμους και σχολεία, ήδη υπήρχε ανησυχία και φόβος όταν άνοιξαν τα σχολεία και το ίδιο πιστεύει θα συνεχιστεί σε μεγάλο βαθμό και το χειμώνα. «Για παράδειγμα, Δήμοι που είχαμε ήδη κλείσει να κάνουμε παραστάσεις μάς λένε τώρα ότι δεν μπορούν να απαντήσουν, είναι ανοιχτοί στο να γίνουν οι παραστάσεις μας σε ανοιχτό χώρο, αλλά πώς μπορείς να παίξεις μέσα στο χειμώνα και να περιμένεις αν θα βρέξει ή όχι; Πολλοί δάσκαλοι είναι επίσης επιφυλακτικοί, γιατί θα είναι δύσκολο να πάρουν την ευθύνη. Ένας γονέας θα πάρει την ευθύνη θα πάει το παιδί του να δει μια παράσταση κάποιο Σαββατοκύριακο, αλλά για να την δει ομαδικά ένα σχολείο ή μια τάξη στη δική μας περίπτωση θα έχουμε μεγάλη δυσκολία. Μάλιστα, επειδή ταξιδεύουμε σε μουσεία και βιβλιοθήκες νομίζω ότι αυτό θα είναι σχεδόν απαγορευτικό. Αν επιτρέψει το Υπουργείο να πηγαίνουμε σε σχολεία –γιατί μπορεί να μην το επιτρέψει καθόλου- θα είναι με πολύ λιγότερα παιδιά, οπότε δεν ξέρω αν συμφέρει διότι εμείς κάνουμε και μεγάλες παραγωγές. Θέλουμε να πηγαίνουν οι παραστάσεις μας αυτούσιες με φώτα, ήχο, σκηνικά, κοστούμια όπως ακριδβώς στο θέατρο. Αυτό θα είναι δύσκολο αν είναι λιγότερα τα παιδιά και έτσι θα πηγαίνουν μόνο μικρές ομάδες 1-2 ατόμων, γιατί δεν συμφέρει αλλιώς».
Κάρμεν Ρουγγέρη
Οι παραστάσεις του «Ηρακλή» της Κάρμεν Ρουγγέρη στο Christmas Theater θα ξεκινήσουν με σαββατοκύριακα έτσι ώστε ο γονιός να παίρνει την ευθύνη για το παιδί του και στη συνέχεια θα γίνει πρόσκληση σε σχολεία. Θα καλούν σχολεία, γιατί όπως η ίδια σημειώνει δεν μπορεί να ζήσει ένα θέατρο μόνο από τις παραστάσεις του Σαββάτου και της Κυριακής. «Εξαρτάται βέβαια και από τους δασκάλους, εφόσον υπάρχει έγκριση από τα σχολεία δε νομίζω ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Βέβαια πολλές φορές οι δάσκαλοι μπορεί να έχουν αποφασίσει μια εκδρομή και από την οικογένεια να μην θέλουν να πάει το παιδί τους. Εξαρτάται, λοιπόν, και από τους γονείς, από το πόσο φοβούνται και από το αν έχουν συγγενικά πρόσωπα στο σπίτι που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου».
Εκπαιδευτικοί και γονείς αναρωτιούνται πώς θα γίνονται οι εκπαιδευτικές εκδρομές ή πώς θα μπορούν οι ομάδες να επισκέπτονται τα σχολικά συγκροτήματα, σημειώνει πολύ σωστά η Χρύσα Διαμαντοπούλου της θεατρικής ομάδας Μικρός Νότος. Και συνεχίζει «Αν οι μαθητές δεν μπορούν να επισκεφθούν τα θέατρα ή αν οι θεατρικές ομάδες δεν μπορούν να προσφέρουν τις παραστάσεις τους εντός των σχολικών κτιρίων, θα υπάρξει μία πολύ μεγάλη καταστροφή για πάρα πολλούς επαγγελματίες. Οι παραστάσεις που παρουσιάζονται κάθε χρόνο στις σχολικές αίθουσες είναι περισσότερες από 800! Υπολογίζετε πόσοι άνθρωποι θα μείνουν άνεργοι; Η Υπουργός Πολιτισμού φαντάζομαι ότι θα έχει ενημερωθεί για όλες τις θεατρικές εταιρείες, αλλά και γενικότερα για τους επαγγελματίες (ηθοποιούς, παιδαγωγούς, μουσικούς, χορευτές κλπ) που τόσα χρόνια προσφέρουμε με αυταπάρνηση και ζήλο εξαιρετικές παραστάσεις. Μέσα από τις δράσεις μας όλα αυτά τα χρόνια, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με διαφορετικές μορφές τέχνης, να συμμετέχουν ενεργά, να συναισθανθούν, να αποκτήσουν νέες εμπειρίες και βιώματα. Το έργο μας αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα αν αναλογιστείτε ότι πολλά παιδιά στα χρόνια της κρίσης δεν έχουν τη δυνατότητα ή την οικονομική ευχέρεια να παρακολουθήσουν εκτός σχολικού περιβάλλοντος αντίστοιχες εκπαιδευτικές/ψυχαγωγικές δράσεις. Όλοι εμείς είμαστε η μόνη ευκαιρία πολλών παιδιών για να έρθουν σε επαφή με την τέχνη και τον πολιτισμό. Οι εναλλακτικές που μπορεί να δώσει το Υπουργείο είναι πολλές και θα ήταν πολύ σημαντικό να τις διερευνήσουμε σε συνεργασία άμεσα και όχι αφού θα έχει προκύψει πάλι το πρόβλημα».
Στην επιστολή που εστάλη στους Υπουργούς μέσω του θεατρικού οργανισμού Artika προτείνονται διάφοροι τρόποι με τους οποίους το κράτος μπορεί να στηρίξει τον Πολιτισμό και τις Τέχνες. Μερικοί από αυτούς επιγραμματικά είναι:
• επιδότηση της μισθοδοσίας του προσωπικού
• αναστολή πληρωμών των ήδη ρυθμισμένων δόσεων προς το Δημόσιο μέχρι την ολική άρση των μέτρων και υπαγωγή τους σε νέες ρυθμίσεις των 120 δόσεων
• αναστολή των τρεχουσών φορολογικών πληρωμών (ΦΠΑ, ΦΜΥ) μέχρι την ολική άρση των μέτρων και υπαγωγή και αυτών σε νέες ρυθμίσεις των 120 δόσεων.
• Να μην καταβληθεί προκαταβολή φόρου για το 2020
• Απαλλαγή από το τέλος επιτηδεύματος (αρθ.31 ν.3986/2011)
• επιδότηση μέρος του ενοικίου όλων των εγκαταστάσεων
• Αναστολή Τραπεζικών υποχρεώσεων μέχρι την επαναλειτουργία κ.ά.
Ο δύσκολος χειμώνας…
«Η δουλειά με τα παιδιά έχει από μόνη της μια αισιοδοξία, δεν μπορείς να δουλεύεις με παιδιά και να είσαι απαισιόδοξος. Κοιτάμε μπροστά αλλά στην πράξη θα φανεί η δυσκολία. Μας περιμένουν δύσκολες μέρες, ωστόσο έχουμε κάνει κάποιες κινήσεις καθώς ήμασταν εξαίρεση στις ομάδες ΑΜΚΕ που δόθηκε μια επιχορήγηση, γιατί δεν ήμασταν στο μητρώο» εξηγεί η Σοφία Τσινάρη. «Χάρηκα πολύ που κάποιος πήρε την πρωτοβουλία με την επιστολή στους Υπουργούς και εμείς είχαμε κάνει πριν από αυτό μια ομάδα και είχαμε ήδη στείλει μια επιστολή για τις ομάδες ΑΜΚΕ που έχουν δράση, αλλά δεν είναι στο μητρώο και θα έπρεπε να συμπεριληφθούν στις επιδοτήσεις».
Το παράδοξο είναι ότι ακούμε για νέους ηθοποιούς που βγαίνουν από τις δραματικές σχολές οι οποίοι πληρώνονται από τις παραστάσεις για παιδιά, ενώ από εκείνες που κάνουν για ενήλικες δεν πληρώνονται ή στην καλύτερη περίπτωση πληρώνονται με ποσοστά. Αυτές οι παραστάσεις λοιπόν συντηρούν και αξιοποιούν ένα μεγάλο μέρος ηθοποιών που θα μείνει εκτός εργασίας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η Κάρμεν Ρουγγέρη – που φέτος περιοδεύει με τον «Θησέα και Μινώταυρο» μια παράσταση τεκμηριωμένη, μελετημένη και πλαισιωμένη με κριτικές μαντινάδες- πιστεύει ότι όλα θα πάνε καλά καθώς είναι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος και βλέπει ότι τώρα πια και τα παιδιά και όλος ο κόσμος προσέχει πολύ. «Έχει γίνει –δικαίως- τέτοια πλύση εγκεφάλου που νομίζω ότι μπορούμε να προφυλαχτούμε. Πιστεύω ότι υπάρχει ένας θεός που μας ευλογεί και ειδικά την Ελλάδα και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί μαστίζεται από μεγάλη ανεργία ο χώρος μας και είναι μια μεγάλη ευκαιρία όταν οι ηθοποιοί μας πληρώνονται και έχουν έναν μισθό. Δεν έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου επιχορήγηση, δεν λέω πάντα ότι το κράτος φταίει, αλλά αν η διαταγή είναι να μην γεμίσει το θέατρο και να μπουν 60 θεατές από τους 100 που θα έμπαιναν κανονικά, τότε καλό είναι να βοηθήσουν τα Υπουργεία και οι αρμόδιοι φορείς. Αν είναι όμως από τις ομάδες εκείνες που όντως θα γέμιζαν το θέατρο.
Προσωπικά, είμαι ευγνώμων στο κοινό και στους θεατές μας, γιατί πάντα οι παραστάσεις μας είναι γεμάτες, βέβαια η αλήθεια είναι ότι τους δύο τελευταίους μήνες που σταματήσαμε μας έκανε μεγάλη ζημιά, τα έξοδά μας δεν βγήκαν καθώς κάνουμε πολύ ακριβά κοστούμια και σκηνικά. Δίνω μεγάλη σημασία σε αυτό, γιατί μια παράσταση για τα παιδιά πρέπει εικαστικά να είναι άρτια, γιατί αλλιώς δεν μπορείς να τα καθηλώσεις».
Ωστόσο, για πόσο καιρό μπορούμε να κλείσουμε τα παιδιά μέσα στο σπίτι, να μην έχουν επαφή με τους φίλους τους και να κολλήσουν με την τηλεόραση, το κινητό και τα βιντεοπαιχνίδια; Η Χρύσα Διαμαντοπούλου της ομάδας Μικρός Νότος καταλαβαίνει τον φόβο των γονέων, καθώς και η ίδια είναι μητέρα και μάλιστα ανήκει στις ευπαθείς ομάδες. Και αναρωτιέται για πόσο θα κρατήσουμε τα παιδιά μας και τις ζωές μας σε παύση; «Η δωδεκάχρονη κόρη μου μετά από 2,5 μήνες καραντίνας δυσκολεύεται να βγει έξω, να κάνει ποδήλατο, να πάμε στη θάλασσα! Κόλλησε στο βιβλίο, στο τάμπλετ, στο δωμάτιό της! Κλειστήκαμε μέσα και καλά κάναμε αλλά θα πρέπει τώρα να δούμε πώς θα ζήσουμε και με αυτό. Αλλά να ζήσουμε. Τηρώντας όλες τις προφυλάξεις και ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών χωρίς υστερίες και υπερβολές θα πρέπει να ανακαλύψουμε τους τρόπους να εμπιστευθούμε ξανά, να βρεθούμε στο μαζί».
Νίκος Καμτσής: ” Κακή νοοτροπία και μέτρα προφύλαξης απομακρύνουν τα παιδιά από το θέατρο”
Είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό το αν τα σχολεία, το κοινό, οι γονείς, τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα των θεάτρων, διότι πολλοί θα είναι εκείνοι που θα φοβούνται να βγάλουν τα παιδιά έξω και γι’ αυτό θα περάσουμε έναν δύσκολο χειμώνα, όπως μου λέει ο Νίκος Καμτσής. «Όταν υπάρχουν πρωτόκολλα όπως 15 παιδιά σε μια τάξη των 30, εκ περιτροπής προσέλευση στο σχολείο, μάθημα από το σπίτι με πλατφόρμες, δεν νομίζω ότι κάποιος εκπαιδευτικός θα σηκώσει τα παιδιά από το θρανίο και θα τα φέρει στο θέατρο. Αν υπάρχει μάθημα εκ περιτροπής, πώς θα σχηματιστεί μια τάξη, αφού πρέπει να δημιουργηθεί μια ομάδα 40 παιδιών, να μπουν σε πούλμαν, να δουν την παράσταση και να γυρίσουν στο σχολείο; Βάλε σε όλο αυτό και την ευθύνη και την ευθυνοφοβία, ότι σε ποιο θέατρο θα πάω, το έχουν απολυμάνει καλά και επιπλέον βάλε και το ότι δεν είναι απαραίτητο το θέατρο. Υπάρχει αυτή η αντίληψη ότι το θέατρο είναι μια απλή διασκέδαση, καλό είναι να πηγαίνουμε μια φορά το μήνα, τρεις φορές το χρόνο ή ακόμα και καμία».
Κρατάμε τα πιο αισιόδοξα σενάρια των καλλιτεχνών και όπως οι περισσότεροι από αυτούς θα μπορούσαν να πουν σε μια φράση για το θέατρο για παιδιά είναι ότι πρέπει να υπάρχει στη ζωή τους από μικρή ηλικία και να τα βοηθά στην καλύτερη εκμάθηση αλλά και επίλυση προβλημάτων για την ένταξή τους στην κοινωνία αργότερα.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
