Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης αποχαιρετά την μεγάλη ηθοποιό, Νόνικα Γαληνέα.
Ένας γλυκός άνθρωπος με έντονη αίσθηση του χιούμορ
Ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος η Νόνικα Γαληνέα και το καλύτερο χαρακτηριστικό της ήταν ότι είχε μια έντονη αίσθηση του χιούμορ. Είχε αγωγή, ήταν από σπίτι, όπως λέγανε παλιά, μπορούσε με ένα ευγενικό τρόπο να συνεννοηθεί μαζί σου, αλλά επειδή είχε ζήσει αρκετά έξω, νομίζω ότι από εκεί πήρε αυτήν την αίσθηση του χιούμορ που λέγαμε και τον τρόπο να το εκφράζει σωστά – γιατί βέβαια το χιούμορ είναι ο τρόπος που εκφράζεσαι σαν άνθρωπος, και όχι το να λες μια σειρά από φτηνά αστεία όπως πιστεύουν πολλοί στην Ελλάδα-.
Θα μου πεις βέβαια η Νόνικα Γαληνέα ήταν ηθοποιός, μήπως θα έπρεπε να γράψεις κάτι για την ηθοποιό και όχι για τον άνθρωπο πριν απ’ όλα; Ασφαλώς μόνο που ειδικά λόγω αυτής της αίσθησης του χιούμορ μπορούσε σαν ηθοποιός ειδικά στις κωμωδίες που ήταν πιστεύω το φόρτε της. να τσαλακώνει το πρόσωπό της όπως πρέπει και να μην την νοιάζει μόνο το πόσο όμορφη είναι όπως άλλες. Και στην σκηνή και στη ζωή, η Νόνικα Γαληνεά που χάσαμε σήμερα το πρωί, είχε χιούμορ, και τώρα που έφυγε στα 90 της χρόνια, χωρίς ποτέ να έχω κάνει ιδιαίτερη παρέα μαζί της, αυτό που δεν θα την ξαναδώ έστω και σε μια πρεμιέρα να πούμε δυο κουβέντες, αισθάνομαι να μου λείπει…
Ήξερε και να απολαμβάνει αυτά που της έδινε ο θεός και να φεύγει όταν πρέπει από εκεί που δεν περνάει καλά…
Κάθε φορά που γράφω ένα σημείωμα για κάποιον άνθρωπο που μόλις έχει «φύγει», γράφω συγχρόνως και πως θεωρώ γελοίο την φράση «πλήρης ημερών και πλήρης έργου» που γράφουν πολλοί σε όλες αυτές τις περιπτώσεις για ανθρώπους κάπως μεγάλης ηλικίας. Λες και είναι οι θεοί και ξέρουν για τον καθένα πότε είναι πλήρης ημερών και πότε είναι πλήρης έργου. Στις 8 Ιουνίου η Νόνικα Γαληνέα θα έκλεινε τα 90 της χρόνια και αλήθεια είναι πως πραγματικά έζησε μια υπέροχη ζωή, γιατί ήξερε και να απολαμβάνει αυτά που της έδινε ο θεός και να φεύγει όταν πρέπει από εκεί που δεν περνάει καλά, αλλά και να αλλάζει ζωή όταν αισθανόταν πως έπρεπε να κάνει κάτι τέτοιο. Είναι αλήθεια πως ο θεός της τα έδωσε όλα πλούσια, από την γέννησής της μέχρι το τέλος της, τουλάχιστον όσον αφορά τα υλικά αγαθά, αλλά δεν είναι μόνο τα υλικά αγαθά η ζωή, ε; Και η ίδια αγωνίστηκε, γιατί έπρεπε να μάθει στη ζωή της να λέει και το στοπ, όταν έπρεπε γιατί κάθε άνθρωπος έχει και τις δύσκολες στιγμές στη ζωή του…
Νόνικα Γαληνέα, οι γάμοι της και ο Αλέκος Αλεξανδράκης στη ζωή της
Η Νόνικα Γαληνέα γεννήθηκε σε μια πλούσια οικογένεια, η μητέρα της, Ντορέτ Καραϊωσηφόγλου, ήταν από τις μεγάλες κυρίες της Αθήνας που έζησε μια έντονη ανεξάρτητη ζωή ενάντια στις νόρμες της κοινωνίας και πολύ όμορφη. Η Νόνικα παντρεύτηκε τον πολύ όμορφο και πολύ σημαντικό νευρολόγο Νίκο Μουτούση με τον οποίο ζήσαν στην Αθήνα και στο Παρίσι, με τον οποίο έκανε τρεις κόρες, από αυτές η Αριέτα, η Αμαλία έγιναν δυο εξαιρετικές ηθοποιοί, ειδικά οι ερμηνείες της σεμνής γενικά Αμαλίας έχουν γράψει ιστορία. Ο γάμος κράτησε γύρω στα 10 χρόνια αλλά κάποια στιγμή μέσα στο χρυσό κλουβί της η Νόνικα Γαληνέα ανακάλυψε πως δεν ήταν καθόλου ευτυχισμένη με τον Νίκο Μουτούση. Τα παράτησε όλα, γύρισε στην Ελλάδα και πήγε στην δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης, στον Κάρολο Κουν, αποφασίζοντας να αλλάξει τα πάντα στην ζωή της και να ακολουθήσει αυτό που πίστευε πάντα ότι ήθελε να κάνει. Σπούδασε εκεί και έπαιξε κιόλας σε σημαντικές παραστάσεις και μετά έπαιξε στον περίφημο θίασο του Δημήτρη Μυράτ κα της Βούλας Ζουμπουλακη και κατόπιν γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Αλέκο Αλεξανδράκη και εκείνος την ερωτεύτηκε. Παντρεύτηκαν, εκείνος την έκανε πρωταγωνίστρια και δικαίως και ο θίασος Αλεξανδράκη – Γαληνέα για 20 περίπου χρόνια ήταν από τα πιο δυνατά χαρτιά στην Θεατρική Αθήνα. Συγχρόνως ο Αλέκος την πήγε στην Φίνος Φιλμ και έπαιξε σε τρεις ταινίες. Η πρώτη ήταν «Η Λεωφόρος του μίσους» του Νίκου Φώσκολου, -όπου επέμενε να τραγουδήσει τα δυο τραγούδια που έγραψε ο Νίκος Μαμαγκάκης, που τελικά τα τραγούδησε η Τζένη Βάνου και ειδικά το «Σ’ αγαπώ» που έκανε μεγάλο σουξέ και οι άλλες ταινίες της ήταν «Η κόρη του ήλιου» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και «Η Κόμισσα της Κέρκυρας» με την Ρένα Βλαχοπούλου και τον Αλέκο Αλεξανδράκη…
Ο γάμος με τον Αλέκο Αλεξανδράκη κράτησε μέχρι τις αρχές του ’90 και μετά τον χωρισμό τους, οι εμφανίσεις της στο θέατρο έπαψαν να είναι σταθερές. Γινόντουσαν επιλεκτικά μέχρι πριν λίγα χρόνια, όταν κάτι την ενδιέφερε πολύ. Λίγο μετά τον χωρισμό της από τον Αλέκο Αλεξανδράκη, παντρεύτηκε για τρίτη φυρά ένα Άγγλο που ο γάμος τους δεν κράτησε πολύ.
Η Νόνικα Γαληνέα πέρα από ένας απολαυστικός άνθρωπος για να μιλάς μαζί του, γιατί είχε χιούμορ όπως είπα και ήταν γενικά καλλιεργημένη, ήταν θαυμάσια ηθοποιός και ειδικά κομεντιέν, μόνο που δυστυχώς οι πρωταγωνιστές που είναι κυρίως κομεντιέν, το θεωρούν υποδεέστερο και προτιμούν τους μεγάλους δραματικούς ρόλους. Και δραματικά έργα έπαιξε και στην Επίδαυρο πήγε και μοντέρνο θέατρο έκανε και κλασικό θέατρο..
Έζησε μια θαυμάσια ζωή που ήξερε να την οδηγεί όπου έπρεπε
Πάνω απ’ όλα όμως η Νόνικα Γαληνέα που έφυγε στα 90 της χρόνια, έζησε μια πλούσια ζωή που όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία της, δεν ήταν πάντα εύκολη αλλά δεν άφησε και τίποτα στην τύχη, ούτε ανέχτηκε για πολύ πράγματα που την έκανε να περνάει άσχημα. Πιστεύω πως ήταν μια αρκετά παρεξηγημένη γυναίκα και μια αρκετά παρεξηγημένη ηθοποιός. Η αλήθεια είναι πως είχε τη συμπεριφορά πλούσιας μεσοαστής και πολλοί την κατηγόρησαν ότι έκανε ότι έκανε, επειδή είχε δίπλα της τον Αλέκο Αλεξανδράκη, που ότι και να πεις ήταν μια ισχυρή βοήθεια Αλλά ούτε άμοιρη ταλέντου, ήταν ούτε κακός άνθρωπος…
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Νόνικα ήταν ένας ελεύθερος άνθρωπος μια ελεύθερη γυναίκα που έζησε μια θαυμάσια ζωή που ήξερε να την οδηγεί όπου έπρεπε κάθε φορά. Θα θυμάμαι πάντα με μια γλυκιά ανάμνηση την Νόνικα Γαληνεά. Να έχει καλό ταξίδι εκεί που πάει και τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια της…
