Τα θέατρα άνοιξαν και μας περιμένουν. Οι καλοκαιρινές παραστάσεις έρχονται για να μας κρατήσουν συντροφιά και να μας θυμίσουν πόσο σημαντικό είναι το θέατρο στη ζωή μας. Εμείς είδαμε τις «Ανθισμένες Μανόλιες» και σας παρουσιάζουμε την κριτική μας, αλλά και τους λόγους για τους οποίους αξίζει να το δείτε.
Αρχικά για τις συστάσεις αξίζει να πούμε ότι η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Ρόμπερτ Χάρλινγκ, που έχει μεταφερθεί πολλές φορές στο θεατρικό σανίδι, αλλά και στη μεγάλη οθόνη δύο φορές: μία το 1989 με την Julia Roberts και την Dolly Parton και πιο πρόσφατα το 2012 με την Queen Latifah. Η παράσταση προβάλλεται στο Θέατρο Χυτήριο – Σημείο Πολιτισμού, σε μία άκρως καλοκαιρινή τοποθεσία!
Μία κωμική τραγωδία που περνάει βαθιά μηνύματα
Οι Ανθισμένες Μανόλιες είναι μία κωμική τραγωδία για τη φιλία, την απώλεια, την οικογένεια και την αγάπη. Είναι μία παράσταση, όπου θα γελάσεις, θα συγκινηθείς, θα βουρκώσεις και θα κλάψεις. Αυτά τα συναισθήματα βγαίνουν αυθόρμητα και δημιουργούνται σταδιακά στον θεατή. Η παράσταση ξεκινάει σχετικά αργά προκειμένου να μας γνωρίσει τους χαρακτήρες, τις αγαπημένες μας πρωταγωνίστριες. Μπαίνουμε, όμως, γρήγορα στο κλίμα και η ιστορία εξελίσσεται ραγδαία.
Κάθε λεπτομέρεια μετράει και παίζει ρόλο στην πλοκή. Το κοινό σε καμία περίπτωση δεν είναι έτοιμο γι’ αυτό που θα ακολουθήσει. Οι Ανθισμένες Μανόλιες είναι κυριολεκτικά ένα roller coster συναισθημάτων που αντιπροσωπεύει ακριβώς τη ζωή… Η παράσταση είναι γεμάτη μηνύματα, που περνούν υποσυνείδητα – ή/και συνειδητά. Η συγκίνηση είναι εμφανής από την αρχή μέχρι και το τέλος, εμφανής από τα δάκρυα του κοινού και τη σιγή που καλύπτει το θέατρο.
Θεατρική παράσταση φυσικά χωρίς κάθαρσις δεν υφίσταται. Έτσι, η παράσταση τελειώνει με μία γλυκόπικρη αίσθηση, αλλά ολοκληρωμένη! Είναι από εκείνα τα έργα που θέλεις λίγα λεπτά να επεξεργαστείς και να συνειδητοποιήσεις τί συνέβη.
Η διαφορετικότητα των χαρακτήρων
Η κάθε ηρωίδα στην παράσταση είναι μοναδική κι η καθεμία έχει τη δική της εξέλιξη. Μία μεγάλη πανδαισία χαρακτήρων που συνυπάρχουν πανέμορφα σε έναν χώρο δημιουργώντας κωμικοτραγικές καταστάσεις. Οι 6 γυναίκες που συναναστρέφονται, οι 6 φίλες, έχουν μία υπέροχη σχέση που βγαίνει αβίαστα χάρη στη χημεία που έχουν οι πρωταγωνίστριες. Η κάθε μία με τη σειρά της δίνει το δικό της ρεσιτάλ ερμηνείας.
Οι Άννα Αδριανού, Ηρώ Μουκίου, Κατερίνα Μπιλάλη, Βάσω Γουλιελμάκη, Κρίστη Παπαδοπούλου και Εύη Δαέλη υποδύονται άψογα τις ηρωίδες δίνοντας όλη τους την ψυχή σε κάθε σκηνή. Κάθε χαρακτήρας παίζει τον δικό του ρόλο στη ροή της ιστορίας. Η μία πιο συγκρατημένη, η άλλη πιο αισιόδοξη, η άλλη πιο “παλαβή” και η άλλη πιο ντροπαλή. Η καθεμία έχει το δικό της στυλ και τον δικό της τρόπο να βλέπει τη ζωή. Με κάθε τους λέξη ή/και με κάθε τους κίνηση περνάνε μηνύματα για τις σχέσεις, για την αγάπη, για την αντιμετώπιση των πραγμάτων γύρω μας. Παρά τα όποια στραβά παραμένουν δυνατές και στηρίζουν η μία την άλλη.
Το στοιχείο του άντρα στην παράσταση
Φυσικά μπορεί να είναι μία παράσταση με κατά βάση γυναικείο καστ, αλλά το αντρικό στοιχείο φυσικά δεν λείπει. Οι άντρες στην υπόθεση μπορεί να μην εμφανίζονται, αλλά με κάθε ευκαιρία αναφέρονται. Είναι σαν να είναι ήδη εκεί. Δεν είναι απαραίτητα “κακό” που δεν τους βλέπουμε, αφού μας δίνεται η ευκαιρία να τους φανταστούμε εμείς όπως ακριβώς θέλουμε.
Οι Ανθισμένες Μανόλιες θεωρείται – λανθασμένα – ένα έργο “γυναικείο”. Είναι μία ιστορία που μπορεί να αγγίζει τον κάθε άνθρωπο, να τον διασκεδάσει και να του μεταφέρει ποικίλα νοήματα για την αξία της ζωής. Το θεατρικό έργο απευθύνεται σε κάθε λογής άνθρωπο. Επίσης, πώς θα μπορούσε να θεωρηθεί κάτι εξ’ ολοκλήρου γυναικείο, όταν ακόμη κι ο ίδιος ο συγγραφέας ήταν άντρας; Ας μην βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα, λοιπόν, επειδή στο έργο κυριαρχεί το χρώμα ροζ…
Στην κριτική μας, ασφαλώς, για τις Ανθισμένες Μανόλιες δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στη σκηνοθεσία και τα υπόλοιπα σημαντικά στοιχεία που δημιουργούν ένα άριστο αποτέλεσμα.
Η “πολυδιάστατη” σκηνοθεσία και η “πολύχρωμη” ενδυματολογία
Όλη αυτή η ιστορία αναδεικνύεται άριστα μέσα από τη σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Κυριακού. Η κινησιολογία των ηθοποιών είναι αρμονική και δε μας δημιουργεί καμία σύγχυση – παρά μόνο όταν το θέλει. Καθαρές κινήσεις, γρήγορες εναλλαγές. Μπορεί σε κάποιες σκηνές να μη συμμετέχουν όλες οι ηθοποιοί με ατάκες και λέξεις, αλλά σίγουρα συμμετέχουν με πράξεις και εκφράσεις. Το κοινό πρέπει να έχει πραγματικά ορθάνοιχτα τα μάτια του γιατί μπορεί να χάσει μία απολαυστικά αστεία εικόνα!
Ο Κωνσταντίνος Κυριακού έχει αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο τις πρωταγωνίστριες του κάνοντάς τες να λάμψουν. Η μία είναι κυριολεκτικά καλύτερη από την άλλη. Εκείνο, όμως, που πραγματικά έκλεψε την παράσταση – τουλάχιστον για εμένα – ήταν τα κοστούμια. Η ενδυματολογικές επιλογές της Αθηνάς Τρανούλη ξεπερνούσαν κάθε προηγούμενο.
Μόνο μέσα από τα ρούχα των ηρωίδων μπορείς να καταλάβεις όχι μόνο τον χαρακτήρα τους, αλλά και την εξέλιξή τους. Μάλιστα, κάθε μία έχει ένα ιδιαίτερο στυλιστικό χαρακτηριστικό που τις αντιπροσωπεύει. Μπορεί να είναι τα κομψά φορέματα ή τα μίνι με τα έντονα χρώματα. Μπορεί να είναι το έντονο ροζ, μπορείς όμως και οι παστέλ αποχρώσεις του μωβ ή του πράσινου. Τα στενά ρούχα ή τα αέρινα. Τα ρούχα σε συνδυασμό με τα άρτια σκηνικά της Μαρίας Φιλίππου δημιουργούν το απόλυτο αρμονικό θεατρικό αποτέλεσμα.
Φυσικά το παζλ έρχονται να ολοκληρώσουν ο φωτισμός και η μουσική. Ο φωτισμός του Παναγιώτη Μανούση αυξάνει το κάθε συναίσθημα τονίζοντας ακριβώς εκείνο το σημείο που πρέπει να εστιάσεις. Από την άλλη, η μουσική εντείνει τα συναισθήματα προκαλώντας αυθόρμητα τη συγκίνηση. Το κάθε μουσικό κομμάτι σε κάνει να ανατριχιάζεις: από το Iron Sky του Paolo Nutini μέχρι το Sound of Silence των Disturbed.
Εν κατακλείδι, οι Ανθισμένες Μανόλιες είναι μία υπέροχη παράσταση σε παραγωγή Βάσιας Παναγοπούλου, που αξίζει να δείτε. Ένα θεατρικό έργο που μας υπενθυμίζει όλα όσα έχουν πραγματικά αξία στη ζωή. Μία ιστορία ανάλαφρη και δυνατή παράσταση που θα σας αγγίξει! Στο Θέατρο Χυτήριο. Μην την χάσετε!
Αυτή ήταν η κριτική μας για την παράσταση Ανθισμένες Μανόλιες.
Δείτε επίσης:
- Οι «Ανθισμένες Μανόλιες» ανθίζουν στο καλοκαιρινό Θέατρο Χυτήριο
- 1821 Η Επιθεώρηση: Το τρυφερό, ανθρώπινο χέρι της «νέας» Επιθεώρησης
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
