Η Φρόσω Τρούσσα σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Youfly.com μιλά για το ARC for Dance Festival 14 και το πρόγραμμα που θα παρακολουθήσουμε φέτος.
ARC for Dance Festival (22 – 30 Μαϊου)
Τι πρόκειται να δούμε φέτος κυρία Τρούσσα, στο ARC for Dance Festival 14 & ποιες είναι οι διάφορές του από τις προηγούμενες χρονιές;
Φέτος η εκκίνηση του φεστιβάλ γίνεται από τους νέους χορογράφους, που φιλοξενούμε στην ενότητα Prime Movers αυτό το Σαββατοκύριακο, 22 και 23 Μαΐου. Οι επιλεγμένοι καλλιτέχνες –η Ζωή Ευσταθίου, η Ευγενία Demeglio, η ομάδα A(r)CT και ο Ηλίας Χατζηγεωργίου– κλήθηκαν να δημιουργήσουν έργα σε συνθήκες περιορισμού του σώματος, μέσα στα όρια ενός δωματίου. Και μας διηγούνται μικρές χορογραφικές ιστορίες που τροφοδοτούν με τις προτάσεις τους το πνεύμα του Φεστιβάλ.
Από τις 27 Μαΐου μπαίνουμε στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, απ’ όπου θα παρακολουθήσουμε έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Τρία από αυτά στην παγκόσμια πρεμιέρα τους. Ενώ άλλα παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Το πρόγραμμα του κεντρικού φεστιβάλ εξερευνά τους πολλούς τρόπους με τους οποίους κινούμαστε και συν‑κινούμαστε. Εξετάζει τους ρυθμούς, τους χτύπους, τους παλμούς και τις αμέτρητες παραλλαγές της κίνησης που κατατέμνουν τον χρόνο και παρεμβάλλουν χρόνους σε άλλους χρόνους.
Εστιάζει στην έξαψη των σωμάτων που κινούνται σε αλληλεπίδραση με τον χρόνο. Γιορτάζει την απελευθέρωση που δίνει η συναίσθηση των διαρκώς μεταβαλλόμενων πραγματικοτήτων. Και προτείνει μια απόπειρα συμφιλίωσης με την πίεση που δημιουργεί η έννοια της διάρκειας.
Κάθε χρονιά το φεστιβάλ δημιουργεί μια διαφορετική θεματική για να μεταφέρει στο κοινό έργα που σχολιάζουν αιτήματα των καιρών. Η προσέγγιση αυτή δίνει το στίγμα του φεστιβάλ και είναι αυτό που το κάνει διαφορετικό κάθε φορά.
Φέτος, όπως και πέρυσι, παρουσιάζουμε τις παραστάσεις μας διαδικτυακά. Και αυτή η συνθήκη έχει δώσει μια άλλη διάσταση στο φεστιβάλ αλλά και πολύ καινούργιες διαδικασίες να διαχειριστούμε από την πλευρά της παραγωγής και από πλευράς καλλιτεχνών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα έργα έχουν αλλάξει τη χορογραφική τους δομή για την κάμερα.
Η σχέση χορού και χρόνου
Τη φετινή χρονιά, το ARC For Dance Festival 14 «στοχάζεται πάνω στον χορό από τη σκοπιά του πλέον ζωτικού αλλά και λιγότερο ορατού στοιχείου του: του χρόνου». Τι σημαίνει αυτό και ποια είναι πραγματικά η σχέση του χορού με το χρόνο;
Ο σύγχρονος χορός είναι άμεσα συνδεδεμένος με το πώς «μας κινεί» ο κόσμος σήμερα. Και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο επιτελέστηκε μια ανατρεπτική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τον χρόνο της καθημερινότητάς μας. Ο άνθρωπος από τη φύση του αναζητά μια σταθερότητα, διαμορφώνει ένα πρόγραμμα, κανονίζει τις μελλοντικές του κινήσεις με βάση αυτό. Και ξαφνικά, το παρόν και το μέλλον του ανατράπηκαν, μπήκαν σε αναστολή, και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο. Του επιβλήθηκε μια παύση, κατά κάποιον τρόπο. Κι όμως, ο χρόνος δεν έπαψε ποτέ να κυλά. Συνέχισε να είναι σε ροή, σε κίνηση.
Όσο στατική και αν φάνταζε η καθημερινότητά μας στη συγχρονία της, ο χρόνος σημαίνει από μόνος του αλλαγή, σημαίνει διαρκή κίνηση. Και η κίνηση αφήνει τα ίχνη της στο πέρασμα του χρόνου.
Αυτά τα στοιχεία, η κίνηση και ο χρόνος, είναι στοιχεία ζωτικής σημασίας στον χορό. Ο χορός είναι η τέχνη που «γεννιέται» και «πεθαίνει» την ίδια στιγμή που συμβαίνει. Και ταυτόχρονα εγείρει συναισθήματα στη διάρκεια μιας παράστασης που σχετίζονται με τη σωματική μνήμη. Πυροδοτεί συναισθήματα που χαράσσονται στο συνειδητό ή στο ασυνείδητο. Επαναφέρει στιγμές από το παρελθόν ή προβάλλει στιγμές του μέλλοντος στο τώρα. Και το τώρα είναι το μόνο που υπάρχει.
Πόσο σημαντικό είναι για τους ανθρώπους που θα παρακολουθήσουν το φεστιβάλ να κατανοήσουν αυτή τη σχέση του χρόνου και του σώματος;
Μέσα από τις φετινές μας παραστάσεις, επιθυμία μας είναι να αναδείξουμε την καθοριστική σχέση όλων των σωμάτων με τον χρόνο και τη μοναδική δυνατότητα του χορού να τη διηγηθεί.
Η επιλογή των έργων που φιλοξενούμε στην 14η διοργάνωση του ARC φιλοδοξεί να παρασύρει το κοινό σε μια πιο ευχάριστη αίσθηση ζωής, πέρα από τα όρια του χώρου και μέσα στις ροές του χρόνου.
Πολλές φορές, στη διάρκεια μιας παράστασης χορού επιζητούμε να κατανοήσουμε κυρίως με το μυαλό τι θέλει να μας πει η κάθε κίνηση και να ερμηνεύσουμε με τη λογική το έργο σαν μια ιστορία. Δεν αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που μας προκαλεί ή μας κινεί συναισθήματα, αρνητικά ή θετικά. Το σώμα μας όμως βιώνει διάρκειες, βλέμματα, επαναλήψεις, αμηχανίες. Και κάνει από μόνο του συνειρμούς σε τέτοια ταχύτητα που το μυαλό δεν προλαβαίνει απαραίτητα να τις επεξεργαστεί. Ο χορός είναι μια τέχνη πέρα από τα όρια της λογικής, που μας επιτρέπει, αν αφεθούμε, να ακούσουμε το ίδιο μας το σώμα και να συνδεθούμε με αυτό.
Πιστεύω ότι η σύνδεσή μας με τις τέχνες γενικότερα μας βοηθάει να αναπτύσσουμε συσχετισμούς, να διευρύνουμε τις αισθήσεις μας και να συνδεόμαστε βαθύτερα με τον εαυτό μας αλλά και με τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε. Ο χορός, με κύριο «εργαλείο» του το ίδιο μας το σώμα, μας βοηθάει να το συναισθανθούμε περισσότερο και να συνδεθούμε με αυτό, με το πώς βιώνει αυτό τον κόσμο αλλά και με το πώς σωματοποιεί την αλληλεπίδραση του με αυτόν.
Προσκαλώ λοιπόν τους θεατές να παρακολουθήσουν το φεστιβάλ και να αφεθούν σε άλλους χρόνους, επιτρέποντας στο σώμα τους να συνδεθεί με τα έργα που θα δουν και στο μυαλό τους να ερμηνεύσει την προσωπική τους σωματική εμπειρία.
Η κυρία Τρούσσα για το πρόγραμμα του ARC for Dance Festival
Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ θα παρακολουθήσουμε παραστάσεις χορού αλλά και κάποια εργαστήρια. Πείτε μας λίγα λόγια για το πρόγραμμα.
Λόγω πανδημίας, φέτος περιορίσαμε τις δράσεις μας στις παραστάσεις και στα εκπαιδευτικά εργαστήρια.
Στην προσπάθειά μας να μοιραστούμε την αγάπη μας για τον χορό, διοργανώσαμε ένα 10ήμερο εντατικό σεμινάριο γα ευπαθείς ομάδες, κυρίως για άτομα με κινητικές αναπηρίες, σε αμαξίδια ή χωρίς. Με εισηγήτρια τη Στέλλα Σπύρου και σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό Liminal, οι συμμετέχοντες κινούνται σε αφρικάνικους χορούς της διασποράς με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής κρουστών οργάνων.
Στον επαγγελματικό χώρο, εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία που προσφέρει το φεστιβάλ για να διοργανώσουμε master classes για τους μυημένους χορευτές με τη Γεωργία Βαρδαρού και με την ομάδα KOR’SIA, που θα παρουσιάσουν και έργα τους στη φετινή μας διοργάνωση. Οι επαγγελματίες χορευτές έχουν τη δυνατότητα να τους γνωρίσουν, να δουλέψουν μαζί τους και να εμπνευστούν από τον τρόπο που εργάζονται, ενώ και οι ίδιοι φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή και να συνδεθούν με τους εγχώριους χορευτές.
Όπως προανέφερα, το φεστιβάλ ξεκινάει τις παραστάσεις του φέτος με τους νέους χορογράφους, ή Prime Movers, όπως τους αποκαλούμε. Στις 22 και 23 Μαΐου θα μας διηγηθούν, στη μικρή σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, τις συνθήκες περιορισμού του σώματος και τις διαδικασίες προσαρμογής στα όρια ενός δωματίου.
Στην Κεντρική Σκηνή, από 27 έως 30 Μαΐου, θα φιλοξενήσουμε 7 έργα, τρία από τα οποία κάνουν την παγκόσμια πρεμιέρα τους στο φεστιβάλ.
Η Μαριάννα Καβαλλιεράτου μας παρασύρει στην αέναη πορεία τεσσάρων ανθρώπων μέσα σε έναν αλλόκοτο και αναπάντεχο χορό, που τους οδηγεί ασταμάτητα σε αχαρτογράφητους κόσμους, σκότους και φωτός, δίχως αρχή και τέλος. Η Ζωή Δημητρίου εμπνέεται από τους τρόπους που οι ψηφιακές τεχνικές έχουν ανοίξει το πεδίο για πολλαπλές μεταλλάξεις. Το έργο της βραζιλιάνας Poliana Lima “Things move but they do not say anything” φέρνει στη σκηνή 10 κορίτσια λουσμένα στο γκλίτερ, τα οποία κινούνται μαζί, σε μία συν‑παρουσία ομοφωνίας, δίνοντας μια αρχαϊκή αίσθηση της ισχυρής γυναικείας παρουσίας.
Η ομάδα La Verità Dance Company του Αλέξη Κυριακούλη και της Νατάσας Φραντζή πραγματεύεται τον φόβο αλλά και τον ενθουσιασμό που μπορεί να προκύψει από τη συνένωση των ανθρώπων. Το “Enchanté” διηγείται τη μέρα της μαρμότας σε αυτοτελή επεισόδια βασισμένα σε συνειρμικές σκέψεις που κάνει ο καθένας από εμάς όταν γνωρίζει κάποιον «για πρώτη φορά».
Η Γεωργία Βαρδαρού έρχεται για 2η φορά μετά από 12 χρόνια στο ARC με το νέο της έργο “Why should it be more desirable for green fire balls to exist than not?” Εικόνες και κινήσεις αλληλοεπικαλύπτονται για να δημιουργήσουν έναν χώρο όπου το κοινό μπορεί να διαβάσει τις προβολές, τον χορό και την εφήμερη σχέση μεταξύ τους.
Κλείνουμε τη φετινή μας διοργάνωση με την ομάδα KOR´SIA να γεφυρώνει τον χρόνο, μεταφέροντας ένα έργο του προηγούμενου αιώνα στη σύγχρονη εποχή, μεταφράζοντας με σαρκαστική διάθεση «Το απόγευμα ενός Φαύνου» του Vaslav Nijinsky.
ARC for Dance Festival και online προβολή
Κυρία Τρούσσα φέτος είναι η δεύτερη φορά που το ARC for Dance Festival πραγματοποιείται online από τους χώρους του Δημοτικού Θεάτρου. Έχοντας, λοιπόν, πια μια ολοκληρωμένη εμπειρία, ποιες θα λέγατε ότι είναι οι ιδιαιτερότητες αυτού του τρόπου προβολής;
Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη συνθήκη δεν την έχουμε οικειοποιηθεί ακριβώς. Είμαστε ένας χώρος που στόχος μας είναι να συνδεόμαστε και να συντονιζόμαστε, καλλιτέχνες και θεατές, συνυπάρχοντας ταυτόχρονα στον ίδιο χώρο.
Η πληροφορία προκειμένου να διαχειριστούμε αυτή την αναπροσαρμογή της διαδικτυακής προβολής είναι μεγάλη και οι χρόνοι πολύ περιορισμένοι για να οργανωθεί και να δοθεί με τον καλύτερο τρόπο στους θεατές μας.
Όμως ταυτόχρονα έχουμε πάρει μια καινούργια γνώση που είναι πολύ χρήσιμη για τη νέα εποχή που ανοίγεται μπροστά μας.
Η δυνατότητα που δίνει η διαδικτυακή προβολή είναι η πρόσβαση που επιτρέπει σε ένα ευρύτερο κοινό, το οποίο ίσως δεν μπορούσε να έρθει στο θέατρο διαφορετικά, είτε γιατί ζει σε μια άλλη πόλη ή χώρα είτε γιατί έχει κάποιον άλλον περιορισμό που δε θα επέτρεπε τη φυσική του παρουσία.
Το να διευρύνουμε τις δυνατότητες αυτές που μας δίνει η τεχνολογία και το να αποκτούμε νέες εμπειρίες είναι δώρο. Αρκεί να το συνδυάζουμε με τις αξίες που έχουμε ήδη κατακτήσει. Οι συνδέσεις που γίνονται και τα ερεθίσματα που προσλαμβάνουν οι αισθήσεις μας όταν συνδεόμαστε ζωντανά με μια καλλιτεχνική δράση είναι μοναδική και αναντικατάστατη.
H αίσθηση που αφήνει η ανάσα στην πλατεία του θεάτρου είναι σαν να συνομιλεί με τον καλλιτέχνη στη σκηνή. Και αυτό δημιουργεί πολύτιμες συνάψεις στην προσωπική εμπειρία του καθένα από μας. Είτε από την πλευρά του καλλιτέχνη είτε από αυτήν του θεατή. Η τεχνολογία είναι ένα πολύτιμο εργαλείο και γίνεται όλο και πιο αναγκαίο στην απαιτητική εξέλιξη της ζωής μας. Όμως ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον έχει ανάγκη την επαφή και την σύνδεση με άλλους ανθρώπους. Οι παραστατικές τέχνες έχουν μια μοναδική αξία να μας υπενθυμίζουν αυτή μας την σύνδεση με οριζόντιο τρόπο σε σχέση με τον χρόνο, παρελθόν, παρόν και μέλλον όλα στο εδώ και τώρα.
Δείτε επίσης:
- Arc For Dance Festival 14: To πρόγραμμα του Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού
- Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2021: Ξεκινά η πώληση εισιτηρίων
- Η Ελευθερία Αρβανιτάκη με τον Γιώργο Πέτρου και την Καμεράτα στο Ηρώδειο
- Arc For Dance Festival: Ολοκληρώθηκε το 14th online edition – Τι είδαμε
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
