Όχι Άλλους Ήρωες
Δεν είναι ήρωες είναι θύματα. Ξέρω ταράζεστε, αλλά τόσα χρόνια δεν έχουμε συνηθίσει να «χαϊδεύουμε τ’αυτιά και τα μάτια» ο ένας του άλλου, αδέλφια. Τ’αεροπλάνα (παρά τη συντήρηση) είναι «αρχαία» – τι να το κάνω, αν έχεις ένα βίντεο και μου τσαμπουνάς ότι βλέπεις ακόμη κασέτες σ’αυτό μια χαρά; Κανείς δε νοικιάζει πλέον ταινίες σε βίντεο, η εποχή εξελίχθηκε και η τεχνολογία προόδευσε.
Οι πιλότοι (και) των πυροσβεστικών αεροπλάνων καλούνται να επιχειρήσουν, πέρα απ’τ’ανθρώπινα όρια, μέχρι εξάντλησης και οι φωτιές κάθε χρόνο είναι συνεπείς σε πλήθος, έκταση και καταστροφικότητα. Σχεδόν, ξέρουμε κάθε καλοκαίρι πως θα καεί ό,τι έχει απομείνει απ’το προηγούμενο. Ελπίζουμε μόνο να μην έχουμε θύματα (λες και οι γενιές που μένουν να ζήσουν στην καμένη γη και το σεληνιακό περιβάλλον δεν αποτελούν ωσεί θύματα). Και τι κάνουμε; Προφανώς τίποτα συμπεραίνω απ’το απαράλλαχτο αποτέλεσμα κάθε, μα κάθε καλοκαίρι. Άρα; Άρα, το γνωρίζουμε ότι κάθε «φρουρός» μας κινδυνεύει επιχειρώντας για μια χούφτα ευρώ.
Κι εδώ, τα πράγματα είναι απλά, όσο και τραγικά με την αλήθεια που τα ορίζει, στυγνή: Ο Χρήστος κι ο Περικλής δεν είναι ήρωες, είναι θύματα. Και είναι θύματα, όχι μιας απρόσωπης πυρκαγιάς, αλλά μιας πραγματικότητας που επαναλαμβάνεται ανεξαρτήτως κυβερνήσεων, μιας κοινωνίας που συνήθισε και μιας χώρας που δεν εκτίμησε. Αυτό είναι το ντροπιαστικό «χάπι» που δε «χρυσώνεται» με μετά θάνατον τιμές, αποζημιώσεις και κορώνες για ήρωες. Μη βαφτίζετε τα θύματα ήρωες, ώστε να μη χρειαστεί να λογοδοτήσετε γι’αυτά. Μπορούν τα παιδιά να γυρίσουν πίσω και «να χέσω» τα παράσημα; Όχι. Ας σταματήσει η υποκρισία, λοιπόν.
«Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες» είπε ο δραματουργός Μπρέτολντ Μπρεχτ: Η ανάγκη – κι ακόμη χειρότερα – η ύπαρξη ηρώων το 2023 και σε καιρό ειρήνης δεν είναι τιμή, αλλά κατάντια για μια χώρα, θα προσθέσω εγώ. Ας ανασκουμπωθούμε λοιπόν, σε ό,τι απέμεινε απ’τον τόπο αυτό και ας μην «βαφτίζουμε» το ψάρι, κρέας. Γιατί άνθρωποι πεθαίνουν για τους ίδιους ηλίθιους λόγους που σκοτώνονταν 20 χρόνια πριν – για ένα κομμάτι ψωμί. Ας σοβαρευτεί το κράτος και οι παρατρεχάμενοί του κι ας σταματήσει αυτό το πανηγύρι …χθες. Για να δικαιωθούν οι αδικοχαμένοι και οι «ήρωες» να μείνουν στους θρύλους της ιστορίας και στα παραμύθια της παράδοσης.
Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτήν την περίοδο, ας προσπαθήσουμε να στρέψουμε λίγο το βλέμμα και στα τηλεοπτικά, αδέλφια μου… «Κουμπώνω» τραγούδι και φύγαμε. «Στους 31 Δρόμους» απ’τον Σάκη Ρουβά:
Non Paper: Μη Γλεντάς Όταν Καίγεται η Χώρα που σε Εξέλεξε
Θυμάστε κάποια στιγμή που αναρωτιόμασταν για την (τραγική) συχνότητα αφορμών για «3ήμερο Εθνικό Πένθος»; Έχουν «μαυρίσει» τόσο οι εποχές με δυσβάσταχτα για τη συλλογική ψυχή συμβάντα, ή χρησιμοποιούμε λίγο πιο αλόγιστα την συγκεκριμένη έκφραση κοινωνικής θλίψης; Χρειαζόμαστε δηλαδή κάποιον να κηρύξει επίσημα «Εθνικό Πένθος» για να «σφίξει» η ψυχή μας, ή το ότι δεν έχουμε όρεξη να συνεχίσουμε την καθημερινότητά μας, λόγω κοινωνικής στεναχώριας ορίζει εκ των πραγμάτων και το συλλογικό πένθος;
Όσο κι αν νιώθουμε ώριμοι και σοβαροί, ως κοινωνία, όσο κι αν δε θέλουμε να μας υποδεικνύει κάποιος το πένθος για να ξέρουμε αν θα στεναχωρηθούμε, όσο κι αν «σπαζόμαστε» όταν μας «μαζεύει» ο άλλος γιατί παραδίπλα πνίγονται παιδιά, καίγεται η χώρα, ή τρένα συγκρούονται μετωπικά, άλλο τόσο το χρειαζόμαστε, αδέλφια.
Να λοιπόν, γιατί κάθε τρεις και λίγο κρίνεται απαραίτητο η οργανωμένη κοινωνία να κηρύττει εθνικό πένθος: Μάλλον για να έχουν το νου τους οι περιφερειάρχες, οι υπουργοί και οι δημόσιοι λειτουργοί να μη χορεύουν/διακοπάρουν/προκαλούν και να δείξουν την τσίπα που η θέση τους επιβάλλει απέναντι σε μια κοινωνία που τους εξέλεξε ένα μήνα πριν και τώρα δοκιμάζεται. Πείτε μας, κύριοι, ότι χρειάζεστε επίσημη εντολή για να νοιάζεστε, ή να μη δείχνετε ότι δε νοιάζεστε, για να το ξέρουμε…
Ο Ηλίας κ’ το «Κουτί»
Ο Ηλίας Βρεττός θα παρουσιάσει το παλιό, γνώριμό μας «Μεγάλο Παζάρι» στον Alpha. Μόνο που στην επιστροφή του τιτλοφορείται «Το Πιο Μεγάλο Παζάρι» και θα έχει στον πλευρό του και συμπαρουσιαστή. Λίγες καλοκαιρινές σκέψεις για να μη σας ζαλίζω με κείμενα:
- (Και) ο Alpha επιλέγει να σκεφτεί «έξω απ’το κουτί» αναθέτοντας σε έναν τραγουδιστή το ρόλο της παρουσίασης.
- Ο Ηλίας ανήκει σε μια κατηγορία καλλιτεχνών που είναι επικοινωνιακοί με τον κόσμο, κανονικοί άνθρωποι με χιούμορ, ατάκα και ετοιμολογία – που ολοένα βαλτιώνονται όσο πιο οικεία νιώσουν με το εκάστοτε περιβάλλον, ακόμη και τηλεοπτικό. Στην ίδια κατηγορία ανήκει ο Νίκος Κουρκούλης, ο Γιώργος Τσαλίκης, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης, ακόμη και ο Κώστας Μαρτάκης.
- Άρα, η επιλογή του Alpha δεν είναι παράλογη, ή «βυσματική» (κατά τη γνώμη μου). Μη σας πω ότι ο Ηλίας έχει τα φόντα να ξεπεράσει ως παρουσιαστής την αντίστοιχη τραγουδιστική του, καριέρα.
- Παρόλα αυτά, αν παλιότερα το «σκέφτομαι έξω απ’το κουτί» σήμαινε ότι δίνονταν εκπομπές σε σταρελλάδες και καλλιστειακούς, αργότερα σε ατακαδόρους ραδιοφωνατζήδες, μετά σε παίκτες ριάλιτυ, κατόπιν σε σταντάπ-κομίντιανς και πιο πρόσφατα, σε ίνφλουενσερζ, τικ-τόκερζ και δε συμμαζεύεται… Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε τις διαχρονικές επιλογές απ’το «καλάθι» των ηθοποιών και των τραγουδιστών… Τότε εμείς, κλέφτες θα γίνουμε λογικά, βουνά μου.
- Θέλω να πω ότι, εγώ που δεν έχω τη φωνή να στηρίξω τραγουδιστική καριέρα, παρά μόνο να «ραγίζω τα μωσαϊκά» κατά περίπτωση… Που σπούδασα το αντικείμενο και ξέρω να κάμω (καλά;) μόνο αυτό. Εγώ που δεν έχω αξίωση ν’ανέβω στο σανίδι, ν’ανοίξω καφετέρια, ή να βγάλω σειρά ρούχων. Εγώ, τι δουλειά να κάνω, ρε παιδιά αν οι θέσεις καλύπτονται «εκτός κουτιού»; Μη μου πείτε: Να κάτσω στο «κουτί» μου.
- Ξέρω ξέρω, αν είσαι καλός δε χάνεσαι και η διάρκεια κι ο κόσμος μόνο αποφασίζουν και αούα (τα γράφω κι εδώ, κατά καιρούς). Αλλά, οι θέσεις καλύπτονται από επαγγελματίες άλλων χώρων που, ακόμη κι αν αποτύχουν, επανέρχονται σε άλλο πόστο παρουσίασης. Να σας θυμίσω ότι είδαμε τον Σάκη Ρουβά να παίρνει συνεντεύξεις σε μια εκπομπή του ΑΝΤ1 που λεγόταν «Ήρωες», αλλά και κατόπιν, σε άλλη με τίτλο «Idols» στον ΣΚΑΪ; Η Ελένη Χατζίδου παρουσιάζει το πρωινό του Star, αλλά επιστρέφει (και) στο τραγούδι και με νέο κομμάτι αυτό το καλοκαίρι, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης ανάμεσα στο θέατρο και τις σειρές όλο και κάποιο τηλεοπτικό πρότζεκτ αξιώσεων αναλαμβάνει να παρουσιάσει ξανά και ξανά, ενώ την τύχη τους σε τηλεπαιχνίδια δοκίμασαν ο Νίκος Κουρής, η Σμαράγδα Καρύδη, ο Θοδωρής Αθερίδης και η Βίκυ Σταυροπούλου.
- Δεν αναφέρομαι στους τραγουδιστές που παρουσίασαν μουσικά τάλεντ-σόουζ (Βανδή, Φουρέιρα, Ρουβάς), γιατί το θεωρώ τηλεοπτική προέκταση του αντικειμένου τους και λέω να μη φανώ παραπάνω κομπλεξικός σήμερα.
- Επίσης: Τις περισσότερες φορές, οι επαγγελματίες που αναλαμβάνουν εκπομπές εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται και στον χώρο τους. Άρα;
- Άρα, μόνο εμείς που δεν ξέρουμε κάτι άλλο να κάνουμε, μένουμε μαλάκες.
Ωραίο αυτό το «κουτί», αδέλφια και πολύ χρήσιμο να σκεφτόμαστε έξω απ’αυτό. Καλό όμως είναι (για να έχει και κάποια αξία) να έχουμε εξαντλήσει τα ενδεχόμενα «εντός κουτιού», ώστε να φαντάζει πρωτοποριακό το να απευθυνθούμε έξω απ’αυτό. Γιατί διαφορετικά, καταλαβαίνετε ότι εξ’αρχής ψάχναμε γύρω απ’το κουτί και αυτό δεν έχει τίποτε ευφάνταστο – εκεί που ψάχναμε, εκεί βρήκαμε. Όπως και νά ‘χει, καλή επιτυχία στον Ηλία. Ξαναμπαίνω στο «κουτί μου», εγώ.
Τριαντάφυλλος Vs Ηλιάνας
Ο Τριαντάφυλλος γιατί «έβρισε» την Ηλιάνα; Καταλαβαίνω πως η επιτυχία της εκπομπής νιώθει ότι τον δικαιώνει και πως πάντα, ο αγαπητός τραγουδιστής έλεγε τη γνώμη του ειλικρινά, ή την άλλαζε επίσης ειλικρινά αλλά:
«Εξηγώ ότι έρχεται από μία αποτυχία, που ήταν στο Love Island; Ούτε το τηλεκοντρόλ μου δεν το έβλεπε…» Για να συνεχίσει: «Από αποτυχία σε αποτυχία δεν γίνεται». Και να προσθέσει κορυφώνοντας: «Τι έχει κάνει η Ηλιάνα; Ποια είναι η επιτυχία της; Το Love Island; Σε πήγα πίσω γιατί το κρατάω μέσα μου».
Νομίζατε τελείωσε; Κι όμως όχι, αδέλφια. Ο αγαπημένος τραγουδιστής συνέχισε και την επόμενη μέρα (Πέμπτη) με αφορμή την Έλενα Γαλύφα που είχε περάσει δοκιμαστικό για το «Shopping Star»: «Δεν πήραν αυτό το κορίτσι στο Shopping Star και πήραν την Ηλιάνα Παπαγεωργίου;»
Δε θα μπω στη συζήτηση της ουσίας αυτού που υποστηρίζει ο Τριαντάφυλλος γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός τούτων των γραμμών. Για την ιστορία και για να μη φανεί ότι υπεκφεύγω θα αναφέρω μόνο ότι διαφωνώ με τον Τριαντάφυλλο. Άσε που πήγε η ψυχή μου στην Κούλουρη μην αναφερθεί στο «άπατο» «Style me Up» της ίδιας εταιρείας παραγωγής με την εκπομπή που παρουσιάζει ο Τριαντάφυλλος και έχουμ’άλλα, καλοκαιριάτικο.
Ανεξαρτήτως ουσίας λοιπόν, γιατί τέτοια σφοδρότητα στην τοποθέτηση; Και μάλιστα σε μια καλοκαιρινή ψυχαγωγική εκπομπή πιο ήπιων ρυθμών από ανθρώπους που μόλις «μπήκαν» στο γυαλί – το δοκιμάζουν και τους δοκιμάζει; Αν, όλο το χειμώνα «βρίζαμε» ο ένας τον άλλο θα μου πεις, τι παράδειγμα να πάρουν και οι εκπομπές του καλοκαιριού; Θα συνεχίσουν ό,τι ξεκίνησε…
Επειδή όμως, κρίμα είναι να διαιωνίζεται το «Γαϊτανάκι της Μανούρας» ακόμη κι απ’τις νέες προτάσεις στην τηλεόραση… Επειδή είναι απογοητευτικό, όσοι κάνουν μια νέα καθαρή αρχή στο Μέσο να γράφουν στο χαρτί που «μουτζούρωσαν» όλα τα περασμένα χρόνια οι προηγούμενοι και επειδή, ο καθένας έχει την ευκαιρία ν’αλλάξει τα λάθη του παρελθόντος, ας σταματήσει αυτή η πορεία όσο είναι νωρίς, γιατί κρίμα είναι…
Καταλαβαίνω ότι οι τίτλοι στα site, τα «νούμερα» και η κουβέντα γύρω απ’την «κόντρα» Τριαντάφυλλου-Παπαγεωργίου (που δεν υπάρχει, γιατί ο Τριαντάφυλλος δεν έχει κάτι με την Ηλιάνα, μια που τα λέει και μια που τα ξεχνά) είναι «γλυκά». Συμβουλή μου όμως (αν μου το επιτρέπετε και το επιτρέπουν) αποτελεί το να μην παρασυρθεί ο σχολιασμός στο «Καλοκαίρι #yes» απ’τις «Σειρήνες» τους. Ξέρω ότι ο «άλλος δρόμος» της πλάκας, του επιχειρήματος και της φιλόξενης παρέας είναι πιο «δύσβατος» και δε «βγάζει» τίτλους, αλλά επενδύει σε μια τηλεόραση που δεν κάνει κανέναν να νιώθει άβολα – μια τηλεόραση που θέλουμε πολύ.
Κουιζάρα
Και φύγαμε για το κουίζ μας, αδέλφια:
Ποιοί δύο (ναι δύο) «κλεισμένοι» πανελίστες δε θα είναι του χρόνου εκεί που «έδωσαν τα χέρια» και ανακοινώθηκαν από «ρεπορτάζ»;
Αντί Επιλόγου: ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΣΥΝΟΨΙC
Κατά τα άλλα, αυτή την εβδομάδα ανακοινώθηκε επίσημα η άξια μετάβαση του Κώστα Τσουρού στον ρόλο του επικεφαλής εκπομπής. Έπρεπε να έχει γίνει καιρό, αλλά κάλλιο αργά… Καλή επιτυχία στον ικανότατο συνάδελφο και την ομάδα του. Αποτελούν μια ασφαλή επιλογή που έχει εσάς προτεραιότητα και όχι τον εαυτό της, βοηθώντας να γυρίσουμε την τηλεόραση σ’αυτό που ξεκίνησε να είναι: συνεργάτης, συνοδοιπόρος και ενίοτε σύντροφος του τηλεθεατή.
Η Κατερίνα Καινούριου απ’την άλλη, που θα εξαφανιζόταν, γιατί το έχει ανάγκη και δε θ’απαντούσε ούτε στα τηλέφωνα, μετά τη Μύκονο εξαφανίστηκε και στην Αντίπαρο και δείχνει να έχει μέλλον η αποκοπή της απ’τα εγκόσμια. Ευτυχώς, του χρόνου θα εξακολουθήσει να έχει στην ομάδα της τον φίλο και ικανότατο συνεργάτη της, Γιάννη Πουλόπουλο που (εδώ που τα λέμε) έχει καταντήσει σαν τους Σκόρπιονς και τους Πυξ-Λαξ: Κάθε χρόνο δίνει την τελευταία του, συναυλία για να μας αποχαιρετίσει.
Γι’αυτό κι εγώ θα «κλείσω» με «Πυξ-Λαξ» και θα το αφιερώσω σ’εσάς, μα και στον Γιάννη «Να Με Θυμηθείς», αδέλφια μου και τα λέμε την Τετάρτη στα #Reminders μας.
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
