Την Ώρα που Γράφονται Αυτές οι Γραμμές…
64 νέα μέτωπα φωτιάς μόνο προχθές, Κυριακή. Δε θες να γράψεις τ’αυτονόητα, απ’την άλλη αναρωτιέσαι κιόλας, αν τα δεις γραμμένα απ’το χέρι σου, μπας και τα ξορκίσεις. Και τι θα γίνει; Θα μου πείτε. Θα τελειώσετε το διάβασμα του κειμένου και θα πάψουν να καίγονται τα πάντα; Δυστυχώς όχι…
Απρόσεκτοι; Αδίστακτοι επιχειρηματίες; Παρανοϊκοί; Εχθροί του έθνους; Αδιάφοροι για το περιβάλλον, ή απλά μαλάκες; Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο και η χώρα καταστρέφεται κόντρα σε καθετί που φαντάζει ως λογικό. Οπότε, τι να γράψεις; Έυχεσαι μόνο να τελειώσει γρήγορα αυτή η παράλογη κόλαση. Και πάλι «μπουρδουκλώνεσαι»: Να τελειώσει το καλοκαίρι; Ο καύσωνας; Να καούν τα περισσότερα, μέχρι να μην έχει μείνει τίποτα πια; Ως πότε; Είναι ακόμη Ιούλιος, Θεέ μου…
Κάτι Διάβασα…
Δεν ξέρω πού «κολλάει» και αν «κολλάει» στον πρόλογό μας, αλλά εμένα μ’έκανε ν’αναθαρρήσω, αδέλφια, σε μια στιγμή που όλα φαντάζουν μαύρα ξεκινώντας από όποια απόχρωση του σταχτί σας φοβίζει περισσότερο… Διάβασα κάτι: Μπορεί να σας κάνει να ξεχαστείτε, να σκεφτείτε κόντρα στις πιθανότητες και να πιστέψετε στο ανέλπιστο. Απ’την άλλη, μπορεί να αποτελέσει άλλη μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσετε την αξία του τόπου μας και την ευλογία που σημαίνει αυτή η χώρα, ώστε να τη θρηνήσετε ακόμη πιο συνειδητά – να ξέρουμε ποιόν «κλαίμε» δηλαδή, σε κάθε «μέτωπο» φωτιάς ξεχωριστά.
Για να Ξέρετε Τι Καίγεται…
Πριν σας παραθέσω αυτό που ανακάλυψα, θ’αναφερθώ (πάλι) σ’εκείνη την όμορφη ιστορία που ταιριάζει σε όλα τα παράλογα που συμβαίνουν γύρω μας, όσο ποτέ: Μοίραζε (που λέτε) ο Θεός τον κόσμο. Περιοχή σε εθνικότητα κι έτσι, «πήγε» η γηραιά Αλβιώνα στους Βρετανούς, η Ιβηρία σε Ισπανούς και Πορτογάλους και ακολούθησαν η Αυστραλία, η Αμερική, ακόμη οι χώρες της Άπω Ανατολής και των πόλων της γης – αμέ. «Οι Έλληνες είχαν βγει έξω για τσιγάρο» συνεχίζει η ιστορία εύστοχα με αποτέλεσμα, να «χάσουν» το μοίρασμα και να μείνουν δίχως χώρα. Ο Θεός τότε, λυπήθηκε τον ταλαιπωρημένο όσο και ατίθασο αγαπημένο του λαό παραχωρώντας τους το κομμάτι της γης που «είχε φυλάξει» για εξοχικό του…
Το «Θαύμα Της Ικαρίας»
Πριν προλάβουμε να κάψουμε ό,τι ο ίδιος ο δημιουργός του κράτησε ως κόσμημα προσωπικό (σύμφωνα τουλάχιστον με την ιστορία μας) προλαβαίνω να σας παραθέσω το άρθρο που διάβασα στο enikos.gr. Πρόκειται για αναδημοσίευση ρεπορτάζ της Daily Mail με τίτλο: «Το Θαύμα της Ικαρίας»:
“Το 1976 ο Σταμάτης Μωραΐτης έμενε με την οικογένεια του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκείνη την χρονιά οι γιατροί του είπαν ότι έχει καρκίνο του πνεύμονα και μόλις 6 μήνες ζωής. Εκείνος αποφάσισε να επιστρέψει στην Ικαρία, την γενέτειρα του, καθώς μία κηδεία στις ΗΠΑ θα κόστιζε πολύ στην οικογένεια του.
Ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξη του στο BBC ότι είχε σκοπό να πίνει κρασί και να περιμένει την ημέρα που ο θάνατος του θα του χτυπήσει την πόρτα. Μετά την επιστροφή του στο νησί ο Σταμάτης Μωραΐτης άρχισε να αισθάνεται καλύτερα και όταν πέρασαν οι 6 μήνες συνειδητοποίησε ότι πιθανότατα είχε ακόμη κι άλλα χρόνια ζωής μπροστά του.
Έζησε ακόμη 45 χρόνια μέχρι το 2013 όταν πέθανε σε ηλικία 98 ετών. Ο ίδιος υποστήριζε ότι ήταν 102 ετών. «Δεν είμαι γιατρός αλλά πιστεύω ότι το κρασί βοήθησε», είχε πει σε συνέντευξη του στο BBC ο Σταμάτης Μωραΐτης.
Ο Σταμάτης Μωραΐτης είχε εξηγήσει ότι η μακροζωία του οφείλεται στην κατανάλωση μόνο αγνών τροφών, βοτάνων και τοπικού κρασιού, τον καθαρό αέρα και μίας ζωής χωρίς άγχος. Μάλιστα αρνούνταν να πιει εμπορικό κρασί, φέρνοντας το δικό του σε μέρη που δεν είχαν ντόπιο κρασί, γιατί ισχυριζόταν ότι είχε «πάρα πολλά συντηρητικά»”
Δε θα ήθελα να γράψω άλλα κι αυτό για να μην κατευθύνω τις σκέψεις σας, αδέλφια. Ας αφήσει καθένας το νου του να πάει όπου ορίζει… Ελπίδα, πίστη, απογοήτευση γι’αυτά που καταστρέφονται, οργή για εκείνους που τα καταστρέφουν, θλίψη, αβεβαιότητα και ταυτόχρονα ανάσα ότι ο «εχθρός» «νικιέται»…
Σε όλους, όσοι δοκιμάζονται με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο αφιερώνω το πρώτο μας, κομμάτι με την ευχή όλα να περάσουν: “All of Me” απ’τον John Legend με τη συνοδεία της Lindsey Stirling. Στο κάτω κάτω, κανείς δε μας ρώτησε για να μας φέρει σ’αυτή τη ζωή, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τη ζήσουμε, αδέλφια..
#Reminders
Αυτή την εβδομάδα, να θυμάμαι:
- ότι το Instagram αποτελεί την καταστροφή της κοινωνικής ευαισθησίας…
- ότι το διαδοχικό ποστάρισμα Insta-Stories διαμορφώνει μια ακολουθία εικόνων που όταν προβάλλονται η μία μετά την άλλη δε διαφέρουν από ένα βίντεο, ή ένα γραπτό κείμενο. Τι θέλω να πω; Όταν δημοσιεύεις εμπορικό για αντηλιακά, καπάκι-στόρι το πλοίο που πήγες τσάμπα στο νησί, μετά ένα οργισμένο μήνυμα για τις φωτιές, ξέφρενη νύχτα στο «Barbarossa» και «κλείνεις» με έκκληση για βοήθεια στη Ρόδο, μόνο τρικυμία ποστάρεις – για να μην πω τίποτα χειρότερο.
- ότι ο καθένας βοηθά όπως νιώθει και νομίζει, ή επιλέγει να μη βοηθά, αλλά ν’ανησυχεί και ν’αγχώνεται για μια χώρα που ξεψυχά. Κανείς δε θα κρίνει κανέναν, ούτε το Instagram αποτελεί ανησυχόμετρο – κάθε άλλο μάλιστα.
- ότι καλό θα ήταν (και αναφέρομαι σε ανθρώπους με ενσυναίσθηση και «τσίπα») να χρησιμοποιούμε (και) το Instagram με συνέχεια και συνέπεια. Ή βοήθα αξιοποιώντας το (περίπτωση Τζέημς και Πούμπουρα), ή χρησιμοποίησέ το για όλα τα άλλα εκτός απ’αυτό (περίπτωση Αντίνοου Αλμπάνη). Το να τα κάνεις όλα «αχταρμά» με ορισμένα story-πυρκαγιάς ανάμεσα στα «εμπορικά» σου, σα να θες να «βγάλεις» κάποια υποχρέωση, για να μη σε πουν μαλάκα είναι αντιφατικό και καταντά αστείο.
- ότι, κανείς δε θα σε πει μαλάκα, όταν ποστάρεις μόνο «εμπορικά», γιατί δε θες να εκφράσεις το νοιάξιμό σου μέσω Insta. Απ’την άλλη, καμιά εταιρεία που συνεργάζεσαι δε θα απαιτήσει να ποστάρεις όσα διαφημιστικά συμφωνήσατε για τη συγκεκριμένη περίοδο.
- ότι ούτε και κανείς (όμως) θα σε κατακρίνει που στράτευσες όλα τα στόρι σου στο να συγκεντρωθεί βοήθεια για τη Ρόδο – δεν έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανένα, με λίγα λόγια. Το να ποστάρεις όμως, όσα θες να κρύψεις κι η χαρά δε σ’αφήνει με ανάπαυλες οργής, ή «συμπόνοιας» για τις φωτιές σε καθιστά αλλοπρόσαλο στα όρια του «Κλόουν Κοινωνικής Δικτύωσης».
- ότι, πραγματικά, δεν κατανοώ τις περιπτώσεις παικτών ριάλιτυ που οργανώνουν συγκέντρωση αγαθών πρώτης ανάγκης για τις πυρόπληκτες περιοχές. «Φέρτε ηλεκρολύτες» λέει ο τύπος που έβγαζε 5 χιλιάρικα ξαπλωμένος σε μια παραλία. Φίλε, που έφυγες με πεντακόσιες εκατόν τριανταπέντε χιλιάδες απ’το παιχνίδι, δώσε ένα βδομαδιάτικο ν’αγοράσεις τους ηλεκτρολύτες και πήγαινέ τους αθόρυβα εκεί που τους χρειάζονται. Με στόρυ δεν έσβησε καμιά εστία.
- ότι βρέθηκα κάποια στιγμή, πριν χρόνια στην περιφέρεια για δουλειά. Εκεί, γνώρισα ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων που μου «άνοιξαν την καρδιά τους» για το μικρό παιδί τους και τη μάχη που έδινε με τον καρκίνο. Μου μίλησαν τότε για την «Ελπίδα», την κα Βαρδινογιάννη και πόσο βοήθησε πραγματικά εκείνους και το παιδί να κοιτάξουν το πρόβλημα κατάματα σε όλες του της εκφάνσεις. «Πάρε μια μέρα δυό παιχνίδια και πήγαινε αθόρυβα να δεις τα παιδιά, με συμβούλευσαν. Θα δώσεις μεγάλη χαρά στα μάτια τους, αλλά και σ’εκείνης που βρίσκεται εκεί συνέχεια. Δεν έχω φωτογραφία μαζί της και αν είχα, δε θα την πόσταρα. Τέτοιοι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα χρήματα, το κύρος και τις διασυνδέσεις τους για να βοηθήσουν παιδιά είναι πραγματικά πλούσιοι και δεν αναφέρομαι σε λεφτά…
- ότι (για να πάμε και λίγο στα τηλεοπτικά) ας το παραδεχτούμε: Ο ΑΝΤ1 με τα υπεράριθμα δοκιμαστικά που διοργανώνει (για την εκπομπή της Μπέτυς Μαγγίρα, αυτήν την περίοδο) θέλει λίγο περισσότερο να «βγάλει υποχρεώσεις», απ’το να βρει τους κατάλληλους.
- ότι επιτέλους, η Ελένη Βουλγαράκη κατάλαβε ότι το παράκανε με τις δηλώσεις πριν μια συνεργασία. Συνήθως, καλό είναι να μιλάμε μετά από αυτήν, ή και καθόλου.
- ότι το control-room στην εκπομπή «Καλοκαίρι #yes» πρέπει να παρακολουθεί την εκπομπή και να είναι λίγο πιο υποστηρικτικό στους ανθρώπους που την παρουσιάζουν.
- ότι επενενώνονται οι Τανιμανίδης-Μαυρίδης για την επιστροφή του “World Party”. Μα, χαλάνε οι φιλίες για τα λεφτά, μωρέ Έλληνες;
Αυτά και γι’αυτήν την Τετάρτη μας στην καρδιά του καλοκαιριού, αδέλφια. «Κουμπώνουμε» τραγουδάρα από Edgardo Moia Cellerino και “Marcel” και τα λέμε Κυριακή στα #FlyNews μας…
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
