Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης με αφορμή δηλώσεις που έκανε ο Διονύσης Σαββόπουλος για τις εκλογές, γράφει για το δημόσιο πρόσωπο και για τον δημόσιο λόγο του καλλιτέχνη.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος έδωσε μια συνέντευξη στο ραδιόφωνο ΣΚΑΪ και τον Παύλο Τσίμα και ανάμεσα σε άλλα έκανε και κάποιες δηλώσεις που αφορούν τις εκλογές που έρχονται, τα κόμματα και τους αρχηγούς τους. Μετά καταρχήν στο διαδίκτυο απ’ ότι έμαθα και κατόπιν στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στον τύπο, ξεσηκώθηκε θύελλα. Ασφαλώς δεν θα πέσω στην παγίδα ούτε να συμμετάσχω στην θύελλα, ούτε να παραθέσω τις δηλώσεις του Διονύση Σαββόπουλου, ούτε τις απαντήσεις κλπ, κλπ.
Tο δημόσιο πρόσωπο και ο δημόσιος λόγος του Διονύση Σαββόπουλου
Δεν θα κρίνω τις δηλώσεις – για αυτό άλλωστε δεν θα τις παραθέσω – ούτε όμως για τις κρίσεις και επικρίσεις για αυτές τις δηλώσεις – για αυτό δεν θα παραθέσω ούτε αυτές – και βεβαίως δεν θα κρίνω τον Διονύση Σαββόπουλο, θα καταθέσω μόνο την άποψη μου για αυτόν. Για τον καλλιτέχνη Διονύση Σαββόπουλο και για το δημόσιο πρόσωπο, τον δημόσιο λόγο του Διονύση Σαββόπουλου…
Ο Διονύσης Σαββόπουλος εδώ και κοντά 60 χρόνια ως καλλιτέχνης κάθε τόσο καταθέτει με δίσκους και παραστάσεις το καλλιτεχνικό του έργο. Ασφαλώς το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό του έργο κάθε φορά εμπνέεται από το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον στο οποίο ζει και δρα ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης. Ακόμα και τα πιο τρυφερά του κομμάτια έχουν πάντα τον αέρα της εποχής, της εποχής στην οποία δημιουργήθηκαν, για αυτό άλλωστε και αντέχουν στον χρόνο. Μόνο αν έζησες την εποχή σου γίνεσαι διαχρονικός. Γνωστό αυτό από παλιά. Το έργο του, είτε στη δισκογραφία, είτε στις παρουσιάσεις ζωντανά στο κοινό δεν το ευτέλισε ποτέ, ούτε με λάθος συνεργασίες, ούτε σε λάθος χώρους. Ήταν αυστηρός πρωτότυπος, ξεχωριστός, είτε ο χώρος ήταν μια μπουάτ μικρή, είτε το Ολυμπιακό Στάδιο. Στη δε δισκογραφία του, εξέφρασε την κάθε εποχή, είτε εισπράττοντας θριάμβους – σαν τα τραπεζάκια έξω-, είτε αντιδράσεις μιας σκληρής δικτατορίας, είτε τη χλεύη και σχεδόν την περιφρόνηση με τους τολμηρούς Κωλοέλληνες(…«σειληνοί του κράτους που ξερνάει και νατους τσιφτετέλληνες…»…)
Το δημόσιο πρόσωπο που λέγεται Διονύσης Σαββόπουλος και ο δημόσιος λόγος του ήταν πάντα σε συνάρτηση με το έργο του. Ποτέ δε σιώπησε, όταν αισθάνθηκε ότι έπρεπε να μιλήσει, είπε πάντα αυτά που πίστευε, μη μετρώντας τον αριθμό αυτών που θα συμφωνούσαν ή δεν θα συμφωνούσαν μαζί του και αυτός ο δημόσιος λόγος συνοδευόταν με τον καλλιτεχνικό του έργο. Ο δημόσιος λόγος του ήταν πάντα θαρραλέος ενός σκεπτόμενου ανθρώπου για αυτό και συνοδευόμενος από το συγκεκριμένο έργο ήταν πάντα έγκυρος.
Είχε πάντα τη διάθεση και το θάρρος να πει την άποψη του για όσα συμβαίνουν γύρω μας
Ασφαλώς όπως λέει και η Ελένη Βλάχου στην αυτοβιογραφία της «τα χρόνια περνούν όπως περνούν οι μέρες, οι βδομάδες, οι μήνες, όπως περνούν τα νιάτα, γρήγορα, ελαφρά, βιαστικά…». Ο Διονύσης Σαββόπουλος προς τιμήν του δεν προσπάθησε να παρατείνει τα νιάτα ή την εφηβεία του. Μεγάλωσε, προχώρησε, ωρίμασε, αλλά τα βασικά χαρακτηριστικά του που προαναφέραμε εμπλουτισμένα από τον χρόνο, δεν τα απέβαλε ποτέ. Είχε πάντα τη διάθεση και το θάρρος να πει την άποψη του για όσα συμβαίνουν γύρω μας και τις πιο πολλές φορές να τις στολίσει με το έργο του, που ακόμα και αν δεν είναι καινούριο αντέχει μέσα στον χρόνο για να στολίζει και τις επόμενες γενιές και τις επόμενες δηλώσεις κλπ κλπ…
Ασφαλώς οι θέσεις και οι απόψεις του Διονύση Σαββόπουλου όπως και του κάθε ανθρώπου όσο σημαντικός και να είναι αυτός δεν σημαίνει πως είναι θέσφατα και ασφαλώς κανείς δεν διαθέτει το αλάθητο του πάπα – εδώ που τα λέμε ούτε ο πάπας ο ίδιος-…
Όπως και κάθε πραγματικά πνευματικός άνθρωπος, που εδώ τυγχάνει να είναι και καλλιτέχνης, ο Σαββόπουλος καταθέτει τις απόψεις και τις θέσεις του μην υποχρεώνοντας κανέναν να τις αποδεχτεί καλά και ντε. Φαντάζομαι μια ευκαιρία για επιπλέον σκέψη προτείνει -αυτή άλλωστε είναι και η δουλειά των πνευματικών ανθρώπων…
Και επειδή κάπου εδώ κλείνοντας πρέπει να καταθέσω και εγώ την δική μου άποψη, ξεκινώ με αυτό που έγραψα στην αρχή πως δεν θα καταγράψω ούτε τις δηλώσεις του Διονύση Σαββόπουλου, ούτε τις αντιδράσεις των υπολοίπων, που απ’ ότι μαθαίνω φθάσανε σε ακρότητες. Αυτό μας έλειπε δηλαδή να μην μπορεί να εκφράσει τις απόψεις του πάνω σε ότι συμβαίνει γύρω μας ο Διονύσης Σαββόπουλος. Και το δικαιούται και μετά από τόσες δεκαετίες και τέτοια διαδρομή, υποχρεούται πια να μην κάνει πίσω στον δρόμο που έχει χαράξει. Αυτό μας έλειπε δα, να μην δικαιούται ο Διονύσης Σαββόπουλος να εκφράσει την άποψη του…
Όποιος έχει πιο πολύ πληρώσει, παρά πληρωθεί τις απόψεις και τις θέσεις του όλες αυτές τις δεκαετίες ασφαλώς και δικαιούται έως και είναι υποχρεωμένος πια να καταθέσει τις απόψεις του γιατί ακόμα και αν δεν συμφωνούμε με κάποια ή κάποιες από αυτές, το να μας βάλει να σκεφτούμε είναι το πιο σημαντικό.
Καλλιτέχνες και πνευματικοί άνθρωποι σαν τον Διονύση Σαββόπουλο όλο και λιγοστεύουν και η χώρα γίνεται ακόμα πιο φτωχή…
Υ.Γ. Ασφαλώς επίσης μπορεί όποιος θέλει να απαντήσει και να αντιπαρατεθεί στην εκάστοτε γνώμη και στις εκάστοτε απόψεις του Διονύση Σαββόπουλου. Το μόνο που θα πρέπει να προσέχει όμως είναι πως για να το κάνεις αυτό σε κάποιον πρέπει να διαθέτεις τουλάχιστον το ίδιο ειδικό βάρος με αυτόν. Αν είσαι πιο σπουδαίος από αυτόν, πιο σημαντικός και απαντάς ή αντιπαρατίθεσαι σε κάποιον πολύ κάτω από σένα αυτομάτως κατεβαίνεις εσύ και ανεβάζεις τον άλλον, αν όμως εσύ είσαι πολύ πολύ πιο από αυτόν στον οποίον απαντάς, ως ειδικό βάρος δημόσιας προσωπικότητας κλπ κλπ τότε πρέπει να μην ξεχνάς πως αυτομάτως θα βυθιστείς ακόμα πιο χαμηλά…
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
