Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης αποχαιρετά τη μεγάλη ηθοποιό και τραγουδίστρια Σούλη Σαμπάχ.
Η εικόνα και η φωνή της έχουν μείνει αποτυπωμένες στο μυαλό μας
Στις 2 Μαΐου μας αποχαιρέτησε και η Σούλη Σαμπάχ. Τον Φεβρουάριο που μας πέρασε είχε κλείσει τα 91 της χρόνια. Φυσικά όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις όταν κάποιος έχει ανέβει στο τρένο του σινεμά και έχει βρεθεί σε καλές ωραίες ταινίες τότε αυτομάτως διαθέτει μια ξεχωριστή ικανότητα προς την αθανασία. Η μορφή και η φωνή της Σούλη Σαμπάχ δεν γέρασε, είναι στο μυαλό και την καρδιά μας όπως όταν πρωτοεμφανίστηκε τόσες δεκαετίες πριν. Όλα τα υπόλοιπα εδώ που τα λέμε είναι μικρές και μεγάλες ιστορίες για αυτούς που ενδιαφέρονται για τα αστέρια του λαμπρού κόσμου του θεάματος
Η Σούλη Σαμπάχ βεβαίως δεν γεννήθηκε με αυτό το όνομα, γεννήθηκε ως Αναστασία Χριστοδούλου και αυτό το ψευδώνυμο σημαίνει περίπου το φως που βγαίνει στο ξημέρωμα, το φως της αυγής. Δεν ήταν 100% Κύπρια όπως όλοι νόμιζαν, ο πατέρας της ήταν Κύπριος, η μητέρα της από την Χίο. Είχε όμως την προφορά την κυπριακή – όχι μόνο την κυπριακή προφορά – την οποία μπορούσε να χρησιμοποιήσει όποτε ήθελε και έτσι από τις αρχές της δεκαετίας του ‘50 που έκανε την πρώτη της εμφάνιση έγινε από τα χαρακτηριστικά στοιχεία της επιτυχίας της. Ήταν η Σούλη Σαμπάχ από την Κύπρο…
Εμφανίστηκε σε καλά μαγαζιά της εποχής, σε μαγαζιά που πήγαινε ο καλός κόσμος στο κέντρο της Αθήνας, όπου τότε υπήρχαν γιατί υπήρχε και καλός κόσμος, γιατί τότε αν θέλετε να ξέρετε τα μπουζούκια ήταν με νόμο μακριά από το κέντρο της Αθήνας και εκεί γύρω στο ‘55 είχε δυο τύχες. Γνώρισε, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον Δημήτρη Νικολαΐδη, με τον οποίο έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του το 1993 και μάλιστα λένε πως και εκείνος την αγαπούσε τόσο πολύ που στο φινάλε για να μην την ταλαιπωρεί με την ανίατη ασθένεια από την οποία έπασχε, μόνος του τράβηξε τα καλώδια του μηχανήματος που τον κρατούσε στη ζωή και έδωσε τέλος στη ζωή του.
Το 1955 όμως ήταν που ο Αλέκος Σακελλάριος την έβαλε να παίξει στη «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» της Φίνος Φιλμ και εκεί της έδωσε να πει μαζί με τον Διονύση Φωτόπουλο και τον Βασίλη Αυλωνίτη το θρυλικό τραγούδι του Χατζιδάκι «Γαρύφαλλο στο αυτί». Την επόμενη χρονιά στην «Καφετζού» πάλι της Φίνος Φιλμ την παρουσίασε με το όνομά της ως «η μοναδική Ελληνίδα φαντεζίστα τραγουδίστρια Σούλη Σαμπαχ» όπως έλεγε στην ταινία ο Γιώργος Βελέντζας και τραγούδησε το «Φιρί φιρί το πας» πάλι του Χατζιδάκι, ενώ ένα χρόνο μετά είπε άλλο ένα τραγούδι του Χατζιδάκι το «Τα νιάτα τ’ αφιλότιμα» χωρίς να εμφανιστεί όμως η ίδια στην ταινία του Σακελλάριου εκτός Φίνος Φιλμ «Δελησταύρου και Υιός».
Από εκεί και πέρα έπαιξε σε επιθεωρήσεις, σε έργα πρόζας, εμφανίστηκε σε καλά νυχτερινά μαγαζιά και έζησε μια ήρεμη ζωή δίπλα στον αγαπημένο της Δημήτρη Νικολαΐδη.
Έφυγε την περασμένη Τρίτη και έμεινε η εικόνα και η φωνή της αποτυπωμένες για πάντα στο σελιλόιντ του ελληνικού κινηματογράφου στο έγχρωμο της ελληνικής τηλεόρασης και στο βινυλιο των δίσκων.
Καλό της ταξίδι….
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
