Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει την κριτική του για το X Factor του MEGA. Η κριτική είναι βασισμένη στις auditions, καθώς οι ζωντανές μεταδόσεις δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει.
Καταρχήν να ξεκινήσουμε με ένα σχεδόν αξίωμα. Βέβαια το αξίωμα συνήθως δεν συντάσσεται με το σχεδόν, αλλά ας το βάλλουμε και το σχεδόν γιατί πάντα υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις σε αυτήν την παλιοζωή και σε αυτά τα παλιοριάλιτι. To αξίωμα είναι λοιπόν πως κανείς δεν κάνει καριέρα σαν τραγουδιστής πηγαίνοντας σε ριάλιτι, τάλεντ σόου, κλπ, για τραγουδιστές. Συνήθως όταν το λέω αυτό μου απαντούν και μου λένε για τον Οικονομόπουλο αλλά ακριβώς για την περίπτωση Οικονομόπουλου, ο οποίος έχει μια θαυμάσια φωνή, ταιριάζει το σχεδόν δίπλα στην λέξη αξίωμα. Ο Οικονομόπουλος έτσι κι αλλιώς θα έκανε καριέρα, αλλά δεν έχω ακούσει και γι’ άλλον σαν αυτόν τα τελευταία 22 χρόνια. Σε μια τέτοιου είδους εκπομπή όλα βοηθούν στο να μην βοηθηθεί ο τραγουδιστής και πάνω απ’ όλα η υπερβολική έκθεση του στο κοινό, που ποτέ δεν κάνει καλό – αυτό όμως ποιος το καταλαβαίνει;-
Κάπως έτσι το X Factor επέστρεψε στο MEGA. Το X Factor έχει κάποιες διαφορές από άλλες ανάλογες εκπομπές και το καλύτερο αβαντάζ που διαθέτει και στα μάτια, αλλά και το μυαλό των συμμετεχόντων, αλλά και του κοινού, είναι πως οι κριτές είναι επαγγελματίες και συνήθως επιτυχημένοι επαγγελματίες με δυνατό όνομα που πείθουν πως και ξέρουν τη δουλειά τους και δεν διαθέτουν κόμπλεξ κατά των νέων παιδιών…
Τα προβλήματα του X Factor – Η κριτική μας
Το φετινό X Factor βέβαια έχει προβλήματα. Η ίδια η παραγωγή φαίνεται κάπως φθηνή, κάπως μικρή, και όλα φαίνονται πιο… λίγα. Κι αυτό διότι περιμέναμε πολύ περισσότερα! Και μπροστά στους κριτές και πίσω στα παρασκήνια, όλα φαντάζουν κάπως ερασιτεχνικά. Πολύ χιούμορ για το χιούμορ, πολύ γέλιο για το γέλιο, πολύ καλή διάθεση για την καλή διάθεση. Και η πλειοψηφία αυτών που βγαίνουν να διαγωνισθούν δύσκολα σε πείθουν για το όποιο ταλέντο τους. Είναι προφανές πως φταίει και η σκηνοθεσία που έχει στήσει τις κάμερές της με τρόπο που δεν κάνουν την εικόνα να φαίνεται μεγάλη και επιβλητική, αλλά μικρή και περιορισμένη…
Τι γίνεται με τους κριτές του X Factor; Πόσο δένουν μεταξύ τους;
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι στην κριτική επιτροπή. Δεν είναι σημαντικό ένας καλλιτέχνης να είναι πολύ διάσημος για να είναι έγκυρος στη γνώμη του, αλλά για τον πολύ κόσμο και ειδικά τον κόσμο που βλέπει αυτές τις εκπομπές ή που πάει να διαγωνιστεί σε αυτές σημαίνει όσο πια διάσημος τόσο πιο πετυχημένος και αυτό βασικά είναι το ζητούμενο από αυτούς….
Ο Χρήστος Μάστορας από τις Μέλισσες είναι ένα εξαιρετικός καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης. Επιπλέον έχει σωστό λόγο και ωραία εμφάνιση. Η Μαρίζα Ρίζου όμως, που μου αρέσει πολύ σαν τραγουδίστρια, δεν καταφέρνει να μεταφέρει το κέφι που έχει πάνω στη σκηνή και τη γοητεία της στην κάμερα και στους συμμετέχοντες και μοιάζει μάλλον με αυστηρή δασκάλα δημοτικού, παρά με ένα χαριτωμένο κορίτσι που είναι. Δεν χρειάζεται να παίρνει κανείς τόσο σοβαρά το ρόλο του. Tον Στέλιο Ρόκκο, θα πήγαινα στα μπουζούκια να τον ακούσω και δεν είναι ένας κουτός άνθρωπος, αλλά δεν ταιριάζει καθόλου με τους υπόλοιπους. Ούτε μπορεί νομίζω να πει σε αυτούς που συμμετέχουν αυτό που θα ήθελαν να ακούσουν. Μοιάζει σαν να είναι σε άλλο κόσμο…
Ο Μιχάλης Κουινέλης, που είναι συμπαθέστατος και τον θέλει ο φακός και μιλάει σχετικά λογικά, ακόμα και αυτός μοιάζει σαν κάτι να του λείπει στον συγκεκριμένο ρόλο. Συν τοις άλλοις αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι δεν φαίνεται να δένουν μεταξύ τους και αυτό βέβαια είναι το χειρότερο απ’ όλα.
Να μην ξεχνάμε ότι τέτοιου είδους εκπομπές βασίζονται και λίγο στο… μακελειό και λίγο στον καβγά… και λίγο στο μαλλιοτράβηγμα… Εκεί ακριβώς, το έχει χάσει φέτος και το συνήθως πετυχημένο MasterChef στο Star…
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
