Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει την κριτική του για το διαγωνισμό – ριάλιτι μαγειρικής, MasterChef, του STAR.
Σεφ ή μάγειρας; Η σημασία της κριτικής επιτροπής
Μάλωσα με μια φίλη μου –πριν από αυτήν είχα μαλώσει με άλλους 7 ή 8 φίλους επίσης- γιατί δεν λέω τη λέξη σεφ, αλλά μάγειρας ή μαγείρισσα. Για μένα όμως, να είναι κάποιος μάγειρας ή μαγείρισσα και μάλιστα καλός είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα, γιατί εκεί που έχει φτάσει το πράγμα μέσω της τηλεόρασης, σεφ υπάρχουν πολλοί, κανένας καλός μάγειρας μας λείπει… Αλλά όπως έλεγε η προγιαγιά μου η Σμυρνιά «αν θες να μαγειρέψεις σωστά, τότε όταν ξυπνήσεις το πρωί το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς είναι τι και πως θα το μαγειρέψεις»…
Έχω γράψει πολλές φορές πως το ριάλιτι είναι είδος. Είναι λάθος να χτυπάς ένα είδος. Πρέπει να χτυπάς τα αποτελέσματα του είδους. Ένα ριάλιτι με θέμα τη μαγειρική έχει τουλάχιστον τη στοιχειώδη σοβαρότητα ή και σοβαροφάνεια αν θέλετε πως κάποιοι αγωνίζονται για μια επαγγελματική επιτυχία σε έναν υπαρκτό και υγιή σχεδόν επαγγελματικό χώρο. Πέρα από οποιαδήποτε κατινιά φτιάχνοντας φαγητά διαγωνίζονται…
Το έχω ξαναγράψει επίσης πως γενικά τα μέλη των επιτροπών, κάθε επιτροπής, πρέπει να σε πείθει ότι η γνώμη του έχει κάποιο ειδικό βάρος ανεξαρτήτως αν μπορείς να τον εξετάσεις μέσα από τη δουλειά του. Οι τρεις κριτές του MasterChef που δεν νομίζω πως έχουν δοκιμάσει όλοι που βλέπουν την εκπομπή, φαγητό από τα χεράκια τους σε όλη την Ελλάδα και σίγουρα εγώ δεν έχω φάει μπουκιά από το φαΐ τους, με πείθουν όμως ότι είναι κριτές και ξέρουν να κρίνουν και όσο περνάνε τα χρόνια με πείθουν περισσότερο. Φαντάζομαι σαφώς βοηθάει και η παραγωγή της εκπομπής και το κανάλι που επίσης φαντάζομαι δεν τους έχει βάλει να πετούν το φαΐ στα μούτρα του διαγωνιζόμενου αν δεν του αρέσει το φαΐ, ή να παρεκτρέπονται με φρενήρες ρυθμούς σε ανάλογο ύφος όπως αλλού….
Καλύτερο από κάθε χρονιά φέτος το MasterChef – Η κριτική μας
Με αυτά και με αυτά θέλω να πω πως πέραν της καλής και προσεγμένης παραγωγής και της αισθητικής, που φαίνεται να ξεχωρίζει όσον αφορά και τη φωτογραφία και τα σκηνικά κλπ κλπ, αυτή τη φορά το MasterChef είναι καλύτερο από κάθε φορά, γιατί για πρώτη φορά παρατήρησα μια ιδιαίτερη ανθρωπιά, μια ζεστασιά, ένα καλωσόρισμα στην καθημερινότητα και στην οικογενειακή ελληνική παράδοση και λίγο παραπάνω ποσότητα χιούμορ –κάτι που βεβαίως σε κανέναν δεν έκανε ποτέ κακό, αρκεί φυσικά να το έχεις και όχι να μιμείσαι πως το έχεις-…
Είδα να μιλάνε με ωραίο τρόπο για σπιτικές συνταγές, μου άρεσε που ο ένας πήρε το πιάτο μαζί του και πήγε να το φάει στη θέση του, αν και εγώ δεν θα έτρωγα τραχανά ούτε στο χειμώνα του 1941-1942, γενικά ο κριτής φαίνεται καθαρά πως υποχωρεί λίγο μπροστά στον άνθρωπο που είναι άνθρωπος μεν αλλά αγαπάει και το φαγητό. Για αυτό και είναι και καλύτερος κριτής …
Για να δούμε, το ελληνικό κοινό αξίζει κάτι τόσο καλό σε αυτό το είδος; Γιατί κάποια στιγμή να το πούμε και αυτό πρέπει να πάρει και το κοινό τις ευθύνες του. Έτσι;;;
Δείτε επίσης:
- MasterChef: Κάποιοι τα θαλάσσωσαν, άλλοι πάνε για το Golden Pin
- MasterChef: Οι κριτές μας θύμισαν γιατί κανένας δεν μπορεί να το αντιγράψει
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
