Η σειρά φαινόμενο, Άγριες Μέλισσες, έσπασε τον κανόνα για τις σειρές εποχής που συνήθως αποτυγχάνουν και ένα μέρος της μεγάλης επιτυχίας της το οφείλει στα σκηνικά και στα κοστούμια, που ”κουμπώνουν” ιδανικά με την υπόθεση του έργου.
Δε θυμάμαι ποιος το είχε πει αλλά έτσι και αλλιώς είναι γνωστό πως όταν σε ένα έργο θεατρικό ή κινηματογραφικό ή και τηλεοπτικό, γιατί όχι, αν αρχίζεις να συζητάς και να θαυμάζεις τα σκηνικά και τα κοστούμια τότε δεν πάει καλά με το έργο. Γιατί τα σκηνικά και τα κοστούμια, όπως και η μουσική κ.λπ. κ.λπ. είναι βοηθητικά στοιχεία. Όταν αρχίζουν να πρωταγωνιστούν, κάτι δεν πάει καλά με την υπόθεση, τους ηθοποιούς κ.λπ. Άρα κάτι δεν πάει καλά με το έργο. Αν αντί να παρακολουθείς την υπόθεση παρακολουθείς τα έπιπλα και τα ρούχα, βράστα Χαράλαμπε που λένε. Αν και βέβαια, αν το έργο είναι εποχής… παίζουν και αυτά το ρόλο τους…
Οι Άγριες Μέλισσες έγιναν η εξαίρεση στον κανόνα
Είναι αλήθεια βέβαια πως συχνά σε έργα εποχής τα κάνουν θάλασσα στην αναπαράσταση εποχής. Και μάλιστα όσο πιο κοντινή σε μας είναι η εποχή τόσο πιο εκτεθειμένοι είναι αυτοί που το φτιάχνουν. Αν πας να αναπαραστήσεις πχ την εποχή του 1890, είναι πιο εύκολο από το να αναπαραστήσεις τις δεκαετίες του ’70 ή του ’80. Όσο πιο κοντά τόσο πιο πολύ υπάρχουν οι μνήμες…
Με τις Άγριες Μέλισσες είναι γνωστό πως γίνεται της τρελής. Τέτοιους φανατικούς οπαδούς είχε να αποκτήσει στην Ελλάδα κάτι από την εποχή της Αλίκης Βουγιουκλάκη και της Τζένης Καρέζη ή και πιο παλιά από τους Βενιζελικούς και Βασιλικούς. Και αυτούς τους φανατικούς οπαδούς τους έχει αποκτήσει λόγω του σεναρίου. Το οποίο ακόμα και όταν αυξήθηκε ο χρόνος του κάθε επεισοδίου και οι μέρες που προβάλλεται μέσα στη βδομάδα, δεν έκανε ποτέ κοιλιά. Εν αρχή ειν’ ο λόγος βλέπεις. Αλλά και η σκηνοθεσία είναι μετρημένη και σφιχτή και οι ηθοποιοί καλά σκηνοθετημένοι προφανώς. Δεν καταφεύγουν σε υπερβολές παρά το γεγονός ότι οι ρόλοι τους κάποιες στιγμές έχουν την υπερβολή τους…
Όμως, οι Άγριες Μέλισσες είναι έργο εποχής και μάλιστα «επικίνδυνης» εποχής μια και είναι το 1969, σχετικά κοντά δηλαδή. Κι όμως…
Τα κοστούμια και τα σκηνικά απογειώνουν τις Άγριες Μέλισσες
Κι όμως… αν κάτσεις και παρακολουθήσεις με προσοχή τα σκηνικά, τα αντικείμενα, τα έπιπλα, τους χώρους, τα κοστούμια και μετά βέβαια τα χτενίσματα, τα μακιγιάζ κ.λπ. κ.λπ. δεν μπορείς παρά να εκτιμήσεις την εξαιρετική αναπαράσταση εποχής που δεν χάνει πουθενά. Ακόμα και αν το μάτι σε κάθε «ψάξει» όλο το πλάνο κάθε αντικείμενο ή κάδρο ή ρούχο και ξέρεις από εκείνη την εποχή, τότε πραγματικά εντυπωσιάζεσαι και για την προσοχή με την οποία έχει φτιαχτεί αλλά και συγχρόνως για το γεγονός ότι όλα αυτά δεν καταφέρνουν να ξεπεράσουν την ίδια την υπόθεση του έργου…
Βέβαια, τα σκηνικά τα έχει υπογράψει ο Αντώνης Χαλκιάς με την επίσης εξαιρετική δουλειά του στο «Νησί». Και τα κοστούμια η πρόσφατα συγχωρεμένη απ’ ότι έμαθα Γιούλα Ζωιοπούλου. Η δουλειά τους εξαιρετική. Τι μπορείς να πεις σε μια τέτοια δουλειά… και είναι και η διεύθυνση φωτογραφίας που τα βοηθάει να αναδειχθούν. Είναι λογικό οι θεατές να εντυπωσιάζονται με την ίντριγκα του έργου. Αξίζει όμως να επισημανθεί και η ξεχωριστή αισθητική της σειράς όσον αφορά την αναπαράσταση μια τόσο δύσκολης και σχετικά κοντινής εποχής.
Αυτό που μένει να δω και είμαι πολύ περίεργος, είναι μετά από τέτοια επιτυχία αν οι συντελεστές θα επιμείνουν να δώσουν φινάλε στο τέλος αυτής της σεζόν ή θα πειστούν για να συνεχιστεί και του χρόνου.
Δείτε ακόμα:
- Άγριες Μέλισσες: Ο κεντρικός χαρακτήρας που αυτοκτονεί
- Άγριες Μέλισσες: Η Δρόσω στο στόχαστρο του Τάκη & του Νικηφόρου
- Άγριες Μέλισσες: Το πανούργο σχέδιο που έχει ο Δούκας στο μυαλό του
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
