Ένας θρύλος του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, ο Νίκος Γραμματικός, ετοιμάζεται να δοκιμαστεί και στο θέατρο, από τον Οκτώβριο, χάρη στην πρόσκληση του νέου τιμονιέρη στο ιστορικό Θέατρο «Άλφα», της Πατησίων, Τάσου Ιορδανίδη.
Γράφει ο Παύλος Ηλ.Αγιαννίδης
Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από έναν θρύλο για το ελληνικό σινεμά. Όπως οι «Απόντες» του Νίκου Γραμματικού. Του «υπαρξιστή του ελληνικού κινηματογράφου», όπως τον έχει χαρακτηρίσει ο αξέχαστος Βασίλης Ραφαηλίδης. Του κινηματογραφιστή του αδιέξοδου «ελληνικού ονείρου».
Και μάλιστα, ο Νίκος Γραμματικός θα είναι ένα από τα μεγάλα χαρτιά μιας θεατρικής προσπάθειας, που ξεκινάει σε δύσκολες, πολύ δύσκολες για το θέατρο εποχές, μετά την πανδημία του κορονοϊού. Το πεδίο για το πρώτο του θεατρικό εγχείρημα του το δίνει ο ηθοποιός Τάσος Ιορδανίδης, που «πήρε τα κλειδιά» του Θεάτρου «Άλφα», στην Πατησίων, από το Στέφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου, για τα πέντε επόμενα χρόνια. Ένα από τα πέντε, δηλαδή, χαρακτηρισμένα ως ιστορικά θέατρα της Αθήνας.
Ο Νίκος Γραμματικός, μαιτρ του ελληνικού νουάρ και από τα πρωτοπαλίκαρα του ευεργετικού ρεύματος με το όνομα ΝΕΚ (Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος), θα σκηνοθετήσει, στη νέα θεατρική σεζόν, ένα έργο Καταλανού συγγραφέα, με θέμα μια σκληρή απαγωγή. Ένα έργο για τέσσερα πρόσωπα, από τα οποία ένα θα είναι – βέβαια – ο… θεατρώνης πλέον Τάσος Ιορδανίδης.
Όταν μαθεύτηκε ότι ο Οικονομίδης θα σκηνοθετήσει μια διασκευή – μεταποίηση της «Στέλλας Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, ως «Στέλλα, κοιμήσου», και δη στο Εθνικό, όσοι περίμεναν με αγωνία το εγχείρημά του είχαν απέναντι όσους έφταναν να στοιχηματίσουν στην αποτυχία. Να όμως που το «Στέλλα, κοιμήσου», όχι μόνον υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες των τελευταίων ετών (ήταν και το εξαιρετικό καστ, με προεξάρχοντα τον «σκληρό» Στάθη Σταμουλακάτο), όχι μόνον έφερε πολύ νεανικό κοινό που δεν είχε ξαναδεί θέατρο, αλλά άνοιξε δρόμους στο «σκληρό, ρεαλιστικό θέατρο» και συζητήθηκε σχεδόν όσο κανένα άλλο εγχείρημα.
Δεν είναι ακόμη γνωστό αν και ο Νίκος Γραμματικός θα μεταφέρει τη δράση του καταλανικού έργου (που μεταφράζει η Μαρία Χατζηεμμανουήλ) στο σκληρό ελληνικό Σήμερα, όπως έπραξε ο Οικονομίδης. Όμως, αν κρίνουμε από τις άλλες – θρυλικές πλέον σήμερα, που συνεχίζουν να κερδίζουν νεανικό κοινό – πολυβραβευμένες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ταινίες του, την «Κλειστή στροφή», την «Εποχή των δολοφόνων» και την «Αγρυπνία», η δεξιοτεχνία στην απεικόνιση της σκοτεινής πλευράς του «ελληνικού ονείρου» είναι δεδομένη.
Αν βάλουμε στο ίδιο ταμπλό της δημιουργίας του και το «Βασιλιά» του, ξέρουμε πως, κινηματογραφικά τουλάχιστον μέχρι τώρα, μπορεί – ακόμη και σε μία υπόθεση απαγωγής – να μιλήσει αριστουργηματικά για την κατασκευή εξιλαστήριων θυμάτων ή αποδιοπομπαίων τράγων, ως τον πλέον αρχέγονο μηχανισμό σε σκληρές κοινωνίες.
Και κάτι ακόμη, διόλου αμελητέο: Ο Νίκος Γραμματικός έχει δείξει και αποδείξει ότι είναι «σκηνοθέτης ηθοποιών». Τους πλάθει, τους καθοδηγεί, τους εμφυσεί έμπνευση. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ταινίες του μας πρωτοσύστησαν, μέσα από την κινηματογραφική οθόνη, ηθοποιούς, όπως οι Μηνάς Χατζησάββας, Βαγγέλης Μουρίκης, Τάσος Νούσιας, Αιμίλιος Χειλάκης, Γιώργος Νινιός, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, σε αριστουργηματικά πλασμένους ρόλους. Ενώ στους θρυλικούς πλέον «Απόντες» του, που έχει χαρακτηριστεί ως «μία από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου», βρήκε και το δρόμο της συνεργασίας, με το άλλο κεφάλαιο του ΝΕΚ, το Νίκο Παναγιωτόπουλο (στο σενάριο).
Ο σκηνοθέτης, μουσικός και ηθοποιός Κώστας Γάκης (Βραβείο «Δημήτρης Χορν», 2006) θα διατηρήσει τη συνέχεια και στο νέο «Άλφα» του Τάσου Ιορδανίδη. Στήνοντας ουσιαστικά κάτι σαν δεύτερη σκηνή, που θα λειτουργεί με άλλο ρεπερτόριο δύο μέρες τη βδομάδα, στη νέα σεζόν.
Εκείνο που χάσαμε, ως θεατές, είναι ο συγκλονιστικός κατά Στρίντμπεργκ «Πατέρας» του Τάσου Ιορδανίδη, στην ρηξικέλευθη σκηνοθετική εκδοχή του μαιτρ πλέον του «σκληρού, ρεαλιστικού θεάτρου» Βασίλη Μπισμπίκη, μεγάλη επιτυχία του «Αποθήκη» πριν την καραντίνα. «Κάνει παύση αυτός ο Πατέρας», μου είπε σιβυλλικά ο πρωταγωνιστής του και πλέον θεατρώνης του «Άλφα». «Και όταν θελήσουμε, στο μέλλον, θα τον ξαναβρούμε».
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ