Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει για το Φεστιβάλ Επιδαύρου, το Εθνικό Θέατρο και την Μήδεια του Μποστ που θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Η πορεία του Εθνικού Θεάτρου και του Φεστιβάλ Επιδαύρου
Τα τελευταία 10 – 15 χρόνια παρατηρώ πως το Φεστιβάλ της Επιδαύρου αλλά και η πορεία του Εθνικού Θεάτρου έχουν πάρει έναν δρόμο, που μόνο ο σωστός δεν θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι και μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει σε κάποιον που αγαπά αυτούς τους θεσμούς και κυρίως τους σέβεται. Από τον καιρό που πέθανε ο Νίκος Κούρκουλος το Εθνικό με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις έχει πάρει ένα δρόμο προς τα κάτω, θυμίζοντας περισσότερο αποθήκη πειραματικού θεάτρου στο Γκάζι και λιγότερο Εθνικό Θέατρο. Όσο για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου αυτά τα τελευταία 20 χρόνια από εκεί που είχε πάρει το δρόμο της παρακμής, μετά πήρε το δρόμο της δήθεν ανανέωσης και αν εξαιρέσεις την περίοδο που ήταν στο τιμόνι του Φεστιβάλ ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, το θρυλικό κάποτε αυτό Φεστιβάλ τώρα μοιάζει με ανάλογο επαρχιακού δήμου…
Πρέπει να ομολογήσω πως η παρουσία στο τιμόνι του Φεστιβάλ της κυρίας Κατερίνας Ευαγγελάτου στην αρχή με είχε γεμίσει χαρά. Γιατί και μόνο η καταγωγή της και ο πατέρας της, το σπίτι που μεγάλωσε, ήμουν σίγουρος πως ακόμα και αν δεν θα είχαν μπορέσει να της δώσουν ταλέντο, σίγουρα θα της είχαν δώσει την ανάλογη καλλιέργεια, γνώση και τον σεβασμό. Για το ταλέντο δεν ξέρω, αλλά αν κρίνω από τις κινήσεις της στο Φεστιβάλ, από τα υπόλοιπα που έγραψα, μάλλον δεν πρέπει να τα διαθέτει σε μεγάλη ποσότητα και μάλλον οι γονείς της δεν προσπάθησαν ιδιαίτερα να της τα μεταδώσουν. Βέβαια δεν γνωρίζω το ποιόν των ανθρώπων που σήμερα διοικούν το Εθνικό Θέατρο, αλλά ποιο μπορεί να είναι αυτό όταν ακούω ότι το Εθνικό Θέατρο θα πάει στην Επίδαυρο με τη Μήδεια του Μποστ!!!…
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και τα έργα που παίζονται εκεί
Κάποιοι έχουν μπερδέψει ή δεν έχουν καν καταλάβει τι είναι η Επίδαυρος. Κάποιοι την αντιμετωπίζουν σαν το κορυφαίο έπαθλο μιας καριέρας και μιας ζωής και δεν καταλαβαίνουν ότι η Επίδαυρος είναι θέατρο στο οποίο ταιριάζουν κάποια έργα και δεν ταιριάζουν κάποια άλλα έργα, με τον ίδιο τρόπο που το ίδιο συμβαίνει σε θέατρα με «ιταλική σκηνή» κλπ κλπ. Άλλο είναι να βλέπεις το θέατρο από κάτω και άλλο από πάνω. Άλλο να βλέπεις τους ηθοποιούς από ψηλά κι άλλο από κάτω. Αλλά ας τα αφήσουμε όλα αυτά που λέω τώρα…
Από το 1955 επισήμως αυτή η χώρα έχει ένα από τα ωραιότερα θέατρα του κόσμου, το καλύτερα διατηρημένο αρχαίο θέατρο και σε αυτό γίνονται το μοναδικό και αν όχι το πιο σημαντικό φεστιβάλ αρχαίου δράματος στον κόσμο που παίζονται έργα των αρχαίων τραγικών και κωμικών έως τη Ρωμαϊκή εποχή. Δεν έχει σημασία πόσο σπουδαίες είναι οι παραστάσεις. Κάποτε θα έχει σπουδαίες, κάποτε θα έχει λιγότερο σπουδαίες. Έτσι είναι η τέχνη. Και δεν νομίζω πως αν απευθυνόταν κάποιος, ένας πραγματικός διευθυντής τέτοιου φεστιβάλ, στα μεγαλύτερα ονόματα του θεάτρου και του κινηματογράφου και τους πρότεινε να σκηνοθετήσουν ή να παίξουν κάτι στην Επίδαυρο, δεν νομίζω ότι δεν θα πέταγαν τη σκούφια τους από τη χαρά τους…
Πόση σοβαρότητα υπάρχει στο να παιχθεί «Η Μήδεια» του Μποστ στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ;
Το Φεστιβάλ της Επιδαύρου όμως στο ωραιότερο αρχαίο θέατρο, είναι φεστιβάλ αρχαίου δράματος. Εκτός Φεστιβάλ, η πρώτη που εμφανίστηκε ήταν το 1960 η Μαρία Κάλλας και το 1965 η Όπερα των Παρισίων. Τα τελευταία 10 χρόνια βέβαια έχουμε δει ακόμα και τη Γκόλφω και δεν υποτιμώ τη Γκόλφω βέβαια. Αλλά φέτος το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας πάει σε αυτό το σημαντικό φεστιβάλ αρχαίου δράματος για να παίξει την Μήδεια του Μποστ. Μήπως είναι τελικά ένα φεστιβάλ αρχαίων μύθων και πως τους αντιμετωπίζει κανείς; Και τότε γιατί το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας δεν πάει με ένα έργο του Γκαίτε ή του Χόφμανσταλ σαν την Ηλέκτρα ή την Ιφιγένεια και φτάνει στον Μποστ; Υπάρχει σοβαρότητα σε αυτήν την επιλογή; Νομίζω καμία. Το αστείο είναι πως θα νομίζουν πως τιμούν το Μποστ με κάτι τέτοιο που κάνουν. Δεν φαντάζονται πως σίγουρα ο Μποστ θα γελάει μαζί τους και όχι για καλό…
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.