Ανακοινώνω, Άρα Υπάρχω
Το ν’ανακοινώνεις απ’τα social media ότι θα απέχεις απ’τα social media είναι σα να ξεκινάς δίαιτα τρώγοντας μια μπεργκεράρα. Ταυτόχρονα, αποτελεί την αντιπροσωπευτικότερη έκφραση των επιπέδων παραλογισμού και ματαιοδοξίας που έχουμε προσεγγίσει ως Σόουπιτς και μπράβο μας. Τα γράφω αυτά, καταλήγοντας σε ένα γενναίο φλαπ απογοήτευσης στη μούρη μου, αδέλφια. Φέησπαλμ το λέει ο Κούπερ, όσο εγώ απλά νιώθω την ανάγκη να κρύψω το βλέμμα μου αυτομουτζώνοντάς το έτσι: Γενναία και ηχηρά…
Το γεγονός δε, ότι προσπαθώ να συγκεντρώσω το μυαλό μου στην εβδομαδιαία επικοινωνία μας, όχι επειδή το «σκόρπισαν» οι διακοπές, αλλά γιατί το ζορίζουν οι καθημερινές συμφορές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας – ενώ άλλοι έχουν την όρεξη να κάνουν επίσημες ανακοινώσεις για την «επόμενη μέρα» τους στο διαδίκτυο, με ξεπερνά. Για την ακρίβεια, δε μπορώ να το διαχειριστώ.
Θα μου πείτε: «Κι εσύ, ρε Ούγγα για τηλε-χαμπέρια μας γράφεις τώρα, όχι για τον παρολίγο θανάσιμο ξυλοδαρμό της γυναίκας στη Λάρισα, ή τη δολοφονία του παιδιού από χούλιγκανς (πάλι) με πρόσχημα το κωλο-ποδόσφαιρο». Ισχύει, θ’απαντήσω. Ωστόσο, προσπαθώ να βρω κάτι να πούμε, μπας και «ξεφύγει το κεφάλι» από καταστάσεις που, αργά η γρήγορα αυτή η κοινωνία θα χρειαστεί ν’αντιμετωπίσει. Θέλω να πιστεύω πως δεν το αποφεύγει, αλλά το αναβάλλει…
Ανακοίνωσε πιο Ήσυχα: Εδώ «Κάνει» Αύγουστο
Επιστρέφοντας στο θέμα, σε κάθε περίπτωση, δε θα κρίνω κανέναν γιατί ούτε θέλω, ούτε είμαι και κανας άξιος. Μήτε και θα γράψω (όσο κι αν «τρώγομαι») πόσο «χεστήκαμε» που ο τάδε Τσελέμπριτυ θα κάνει «αποτοξίνωση» απ’τα σόσιαλ μίντια για ν’αφοσιωθεί στα «σημαντικά» της ζωής του, στο καλοκαίρι του και αούα. Λες και δεν ξέρουμε ότι ακόμη και αυτή η ανακοίνωση της «παύσης περιεχομένου» αποτελεί άλλο ένα είδος (ευφάνταστο ομολογώ) περιεχομένου.
Θες ν’απέχεις Κατερίνα, Βίκυ, Χριστίνα, Μπαρτσελόνα απ’τα σόσιαλ; Κάντε το. Τι μας το ανακοινώνετε; Να κλάψουμε (κι άλλο) καλοκαιριάτικο;
Σόρυ νοτσόρυ, ρε αδέλφια… Είμαι κι εγώ στη γκρίνια, καταλαβαίνετε… Λίγο η ζέστη, κάτι η μπακουρότητα, ίσως το περσινό μου καλοκαίρι που επέστρεψε φέτος με ζωηρές πινελιές δυσπεψίας, καταλαβαίνετε… Μπορεί και απλά, να ζηλεύω την όμορφη σχέση των «συναδέλφων» με το λογαριασμό τους στο Instagram – μπορεί και όχι, όμως… Γι’αυτό, ας μας αφιερώσω τραγουδάρα και ας ξεκινήσουμε τα σημερινά μας, «Reminders». Ωραίες εικόνες απ’τον Φοίβο Δεληβοριά και «Αυτή που Περνάει»…
#Reminders
Αυτή την εβδομάδα, να θυμάμαι…
- ότι δολοφόνοι διέσχισαν την Ευρώπη, πέρασαν τα σύνορα, βρήκαν κι εγχώριους καούγκανους, ήρθαν στη Ν. Φιλαδέλφεια κρατώντας καδρόνια, ρόπαλα και μαχαίρια και σκότωσαν έναν άνθρωπο. Το 2023…
- ότι αυτό είναι το γεγονός, όσο κι αν αρνούμαστε να το παραδεχτούμε. Σκόπιμα δεν ανέφερα ποδόσφαιρα, ομάδες κι εθνικότητες, γιατί τότε «μπλέκουμε» με απόψεις. Το γεγονός είναι το παραπάνω. Είναι τραγικά επαναλαμβανόμενο και δεν επιδέχεται αποψούλας.
- ότι πρέπει να μάθω στα πόσα «από τύχη ζούμε» τελειώνει η τύχη…
- ότι, αυτό που πρέπει να ντύνεσαι στα ροζ για να πας να δεις τη «Barbie» στο σινεμά δεν το έχω κατανοήσει. Όχι τίποτα… Έρχεται κι ο «Ναπολέων» με τον Χοακίμ Φίνιξ, το χειμώνα. Σα προαυλισμός ψυχιατρικής κλινικής σε ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου θα είναι οι αίθουσες.
- ότι η Margot Robbie δήλωσε (λέει) ότι η ταραμοσαλάτα είναι αηδιαστική. Κρίμα, γιατί βγαίνει και σε ροζ.
- ότι μια εκπομπή θα ξεκινήσει τη σεζόν με καυγά στην πρεμιέρα. Καλά θα πάει αυτό…
- ότι το «Καλοκαίρι #yes» παρά την καλή πρόθεση των παιδιών (που όντως «τα δίνουν όλα») είναι ακόμη άβολο. Μακάρι να ρολάρουν…
- ότι δεσμευμένος πανελίστας έκαμε τον έρωτα με συμπανελίστρια φέτος και δεν πήρε και κανείς χαμπάρι. Αμέ…
- ότι ένας/μια πανελίστ θεωρεί ότι τη νέα σεζόν θα είναι συμπαρουσιαστής/στρια. Ε, δε θα είναι.
- ότι, σε εκπομπή που φαινόταν-έδειχναν-έλεγαν ότι περνούν γαμάτα πέρυσι, «ξηλώθηκε» όλη η συντακτική ομάδα. Σκέψου να μην περνούσαν και γαμάτα, δηλαδή…
- ότι αυτό το «Γιοφύρι του OPEN» θα ολοκληρωθεί τελικά, ή πρέπει να «χτίσουμε» κανα πρωτομάστορα στα θεμέλια;
- ότι η εκπομπή που ετοιμάζει η Κατερίνα Ζαρίφη μαθαίνω πως θα είναι πρωτότυπη και πολύ καλή. Η ισορροπία του σύμπαντος αποκαθίσταται.
Συγγνώμη…
Απ’τα πιο δύσκολα κείμενα που έχω γράψει, αδέλφια μου με την ψυχή «μαυρισμένη» από άλλο ένα παιδί που έχασε τη ζωή του άδικα (πάλι). Όπως εύστοχα έγραψε η φίλη μου, Χριστίνα Βραχάλη, λες και δε μας έφταναν οι εγχώριοι «στρατοί δολοφόνων», «εισάγουμε» κι απ’έξω. Προσπάθησα να στρέψω το βλέμμα μας και κάπου αλλού… Σήμερα νομίζω δεν τα κατάφερα και σας ζητώ συγγνώμη. Είναι πολύ νωπό, πολύ άδικο και έχει αρχίσει να επαναλαμβάνεται ανησυχητικά όλο αυτό, αδέλφια. Ας κλείσουμε με U2 και «Ordinary Love» με την ελπίδα ο κόσμος να είναι λίγο καλύτερος την Κυριακή που θα τα πούμε στα #FlyNews μας.
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
