Η Κιβωτός
Έλα αδέλφια, εδώ είμαι. Με ζήτησε κανείς; Τι μέρες κι αυτές που ζούμε… Οδηγούσα τα ξημερώματα της Παρασκευής για το Mappes Show και το My Radio 104.6, όταν άκουσα στο ραδιόφωνο για την υπόθεση της «Κιβωτού του Κόσμου». Νιώθεις πως, ό,τι πας να στηριχτείς, υποχωρεί και χάνεις την ισορροπία σου, πελαγώνεις και θες ν’ απελπιστείς, αργά η γρήγορα… Είναι και το «ράσο» στη μέση που «γαρνίρει» πουληστερά την είδηση απελπίζοντάς μας ακόμη περισσότερο για το το πού να στραφούμε τελικά…
Το ράσο όμως, το φορούν άνθρωποι και δεν επηρεάζει την ουσία της Εκκλησίας – τη διασύρει, αλλά δεν την επηρεάζει. Η λυσσαλέα δε, εμπλοκή των πολιτικών κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και παντός είδους «αποψάκηδων» και «λαϊκών δικαστών» που κυκλοφορούν σε «σχήμα» δημοσιογράφου, ή παρουσιαστή, χωρίς καν να γνωρίζουν ποιός ακριβώς κατηγορείται και γιατί, εμένα με μπερδεύουν ακόμη περισσότερο – για να μη σας πω, ότι με πονηρεύουν. Προς Θεού, ούτε να σας επηρεάσω θέλω, μήτε να προτρέξω σε οποιοδήποτε συμπέρασμα, αθωώνοντας, ή καταδικάζοντας τον οποιονδήποτε. Λέω απλώς, πώς όσο «πούλαγε» στα Μ.Μ.Ε. η «Κιβωτός του Κόσμου» στα «καλά» της, άλλο τόσο «ψωμί» έχει η υπόθεση στην ενδεχόμενη «πτώση» της που, αν αποδειχτεί ότι αληθεύουν οι καταγγελίες κι εγώ στηρίζω.
Αμφισβήτηση στους πολιτικούς, τους ιερείς, τους «νοικοκυρέους», απογοήτευση απ’τα Μ.Μ.Ε. και τους ανθρώπους του πνεύματος που, μέχρι τώρα πρόβαλαν με τυμπανοκρουσίες… Αποτέλεσμα; Να μην ξέρεις πού να στραφείς και να οδηγείς ξημερώματα για τη δουλειά σου, αναστενάζοντας. Όμως, κανένας σκάρτος δεν είναι ικανός να «γκρεμίσει» το οικοδόμημα. Κανένας παπάς που παραστράτησε, νοικοκυρέος που έβλαψε, δημοσιογράφος που «έσκυψε», πολιτικός που «καβαντζώθηκε», ή καλλιτέχνης που στρατεύθηκε δε μπορεί να πλήξει τη φύση της Εκκλησίας, την Οικογένεια σε όποια μορφή της, την προοπτική των Μ.Μ.Ε., το όραμα της Πολιτικής και την ανάσα του Πολιτισμού και των Τεχνών.
Κατέληξα, λοιπόν, στο εξής, αδέλφια: Πρέπει εγώ να βρω (και ο καθένας για τον εαυτό του) τον φωτισμένο άνθρωπο που θα τον εμπνεύσει, το βιβλίο που θα διαβάσει και την εκπομπή που θα τον ωφελήσει – σα να διαλέγεις καλό λογιστή, ή δικηγόρο ένα πράγμα. Οι άνθρωποι δεν είναι δεδομένοι, οι δρόμοι όμως έχουν χαραχτεί. «Τραβήξτε» αυτόν που σας «γεμίζει» και σας εξελίσσει και επιλέξτε καλούς συνοδοιπόρους. Δε θα απογοητευτείτε ποτέ έτσι – μην ακολουθείτε Κιβωτούς, να γίνετε κιβωτός…
«Κουμπώνω» την τελευταία εκτέλεση της «Κιβωτού» απ’την Καίτη Γαρμπή και τον Αντώνη Ρέμο, κάπου στο 2020 και ξεκινάμε…
Τίνος Είναι, Ρε Γυναίκα, η TV;
Αυτοί οι Γκανέζοι ένα πράγμα είχαν να θυμηθούν να πάρουν μαζί τους στο Μουντιάλ… Τις φανέλες τους. Ε, ούτ’αυτό… Ποιός γυρνάει τώρα πίσω να τις φέρει, για να προλάβουν να παίξουν; Δηλαδή πραγματικά, ρε αδέλφια Γκανέζοι, εκεί που συζητάτε, αν τα πήραμ’όλα: οδοντόβουρτσα, χτένα, κάλτσες, μπάλα, ένας δε σκέφτηκε τις εμφανίσεις; Να πω ότι δουλεύετε στην ελληνική Σόουπιτς και σας πήραν τα μυαλά οι μανούρες, να το καταλάβω. Ε, ρε… Προβληματισμένοι και οι Γκανέζοι, οι «Ουγγαρέζοι» θα γλίτωναν;
Και γιατί προβληματίζομαι, θα μου πείτε… Το «ρεπορτάζ» που καταλήγει πως ένας παραγωγός τηλεοπτικής εκπομπής δε «βγάζει» τόσα λεφτά, όσα επενδύει, τι είδους είδηση αποτελεί; Θέλω να πω πως, εκτός κι αν μιλάμε για τη μεσημεριανή καθημερινή οικονομική εκπομπή του Νίκου Σαμοΐλη στο Alter που «στοίχειωσε» τα νιάτα όσων από εμάς ανήκαν σε οικογένειες «εγκλωβισμένων» του χρηματιστηρίου ξερωγώ, ποιός ο λόγος σε μια ψυχαγωγική πρωινή εκπομπή (άντε με ενημερωτικές πινελιές) να αναφέρεται, πόσο “μπαίνει μέσα” μια παραγωγή;
Έγινε από νοιάξιμο του Γιώργη για τον Νίκο; Μακάρι, αλλά την ελληνικιά Σόουπιτς (ειδικά τους τελευταίους «χαλεπούς» καιρούς) δεν τη χαρακτηρίζεις και ιδιαίτερα ψυχοπονιάρα. Ειπώθηκε δημόσια από προβληματισμό; Και τι νοιάζει τον Λιάγκα τι κάνει τα λεφτά του ο Κοκλώνης; Φωτιά βάζει και τα καίει, άμα θέλει – κάνει αυτό που γουστάρει και το πλερώνει. Μπας και τον κατηγορεί για κάτι; Το απορρίπτω, ως απίθανο από πλευράς Γιώργη.
Τότε γιατί; Δεν έχω ιδέα, αδέλφια. Ξέρετε, όμως, τι καταλαβαίνω; Ότι έχει μπερδευτεί ένα σύστημα ολόκληρο από παρουσιαστές που δεν εκφράζουν εσάς, αλλά τους εαυτούς τους. Βρίζουν και βρίζονται, υστεριάζουν στον «αέρα», ή διατυπώνουν προσωπικές ιδέες, απόψεις, πληροφορίες και θεωρίες, μιλώντας λες και η κάμερα είναι θυροτηλεφώνου και απευθύνονται σε ένα διαμέρισμα και μάλιστα, φίλων.
Γιατί, στην τελική, ποια είναι η ουσία του «ρεπορτάζ»; Ότι ο Κοκλώνης κάνει μια δική του, τηλεόραση. Ε λοιπόν, όποιος το λέει είναι (που λέγαμε και πιτσιρικάδες). Γιατί, όσο ο Νίκος κάνει το κέφι του, τηλεόραση, άλλο τόσο ο Γιώργος κάνει τη γνώμη του, εκπομπή – δυο όψεις του ίδιου νομίσματος θα έλεγα εγώ. Εσείς;
Στα τσουτσέκια που έσπευσαν να «γλείψουν» τη «χήνα που ξεπουπουλιάζουν» (χωρίς καν, να τους το ζητήσει) γράφοντας για δυσαρέσκεια του ΑΝΤ1 με το περιστατικό, δε θα αναφερθώ, καν. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ούτε το κόστος του J2Us, μήτε ο Γιωργονίκος και η «φαγούρα» τους. Μάλλον το πιο σημαντικό είναι σ’αυτή τη φάση να αναρωτηθούμε: «Τίνος είναι, ρε γυναίκα, η TV; Δική σου, δική μου, ή του τηλεθεατή;»
Οι «Γάμοι» της Τηλεόρασης
«Βρήκαμε παπά, να θάψουμε δυο-τρεις» είμαστε στη Σόουπιτς, ρε αδέλφια: Η Τζόζεφιν τα τελευταία χρόνια «τα σπάει» στις σκηνές, τις πίστες, στα shows, στη δισκογραφία, στα views και στα σόσιαλ. Αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους, αυτή είναι η αλήθεια. Εντάξει είμαστε; Εντάξει είμαστε.
Από εκεί και πέρα, πρέπει να «στεγνώξουμε» το άστρο της και να την περιφέρουμε σε κάθε θέση που «ανοίγει», ακόμη και σε εταιρεία «Εισαγωγαί-Εξαγωγαί»; Προφανώς, αναφέρομαι στο λανσάρισμα του ονόματός της για την παρουσίαση του «My Style Rocks». Να ντο πω; Θα ντο πω: Ε, κάπου ώπα… Μα, δεν καταλαβαίνετε πως δεν την προωθείτε έτσι, παρά φανερώνετε μια ανασφάλεια (δική σας) να αξιοποιήσουμε τη λάμψη της τώρα που μπορούμε, λες και φοβόμαστε πως θα της τελειώσει, ξερωγώ; Ούτε και η ίδια η Τζόζεφιν νομίζω θα το γουστάρει αυτό.
Και, για να μελετήσουμε το φαινόμενο και όχι την ίδια τη Τζόζεφιν που – πράγματι σ’αυτή τη φάση – έχει βρει το δρόμο της, μην έχοντας κάτι να αποδείξει, θα αναφερθώ και σε άλλες περιπτώσεις που βρήκαμε αυγό μελάτο και το κοτσάρουμε ακόμη και στους λαχανοντολμάδες «βαφτίζοντάς» τους, μπραντς. Να μιλήσουμε για τον Ντάνο που μόλις εντυπωσίασε με τη συμμετοχή και νίκη του στο πρώτο Σορβάιβο του 60% μόνο το «Με Αρετή και Τόλμη» της ΕΡΤ δεν του πρότειναν; Άλλο που το παιδί είναι ισορροπημένο και δε «μάσησε». Να θυμηθούμε την Ιωάννα Τούνη που ξεχωρίζοντας απ’το «My Style Rocks» δέχτηκε προτάσεις να συμμετέχει στις μισές live εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης – μπορεί και σε όλες; Φανταστείτε: Δεν αναφέρομαι καν σε Τσελέμπριτιζ που ξεχώρισαν και τους είδαμε να τραγουδούν, να παίζουν στο θέατρο, σε διαφημίσεις και να εγκαινιάζουν πλοία σπάζοντας σαμπάνιες στα ύφαλά του – εξαργύρωση λέγεται.
Μ’αυτά και μ’αυτά όμως, φτάσαμε, αδέλφια σε μια τηλεόραση που πελαγοδρομεί ανάμεσα στην ανάγκη ανανέωσης και στην ασφάλεια της πεπατημένης. Θέλουμε το «νέο», αλλά κάθε εκπομπή έχει ενότητα νοσταλγικής τηλεόρασης των 90s. Αντιγράφουμε περιεχόμενο απ’το YouTube, το TikTok και την τηλεόραση του εξωτερικού, καταλήγοντας στα ίδια και χειρότερα – να τσακωνόμαστε αναμετάξυ μας και να στριγκλίζουμε υστεριάζοντας σε live μετάδοση. Φταίτε, όμως κι εσείς, αδέλφια. Σύμφωνα με τα ποσοστά τηλεθέασης, τις τσιρίδες προτιμήσατε, όσοι βλέπατε τουλάχιστον, γιατί η μάχη με τα «Others» αποδεικνύεται εύλογα άνιση.
Την κατάσταση «γαρνίρουν» ένα μάτσο «αποψάκηδες», χωρίς σπουδές, καλλιέργεια, ή αγάπη για τον χώρο μας (γιατί άλλο ο θαυμασμός σου, ως χρόνιος τηλεθεατής και άλλο η αγάπη σου ως εμπλεκόμενος – το ένα «σκοντάφτει» στα προσωπικά αισθήματα, ενώ το άλλο συνεισφέρει αντικειμενικά στην εξέλιξη ενός ολόκληρου χώρου). Τι να λέμε τώρα, αδέλφια; Άνθρωποι που κατά δική τους ομολογία δεν έχουν καν ρεπορτάζ, «βγαίνουν» τηλεοπτικά, ή γράφουν σε site κατακεραυνώνοντας με ύφος γκουρού ό,τι δεν τους «κάθεται» καλά. Χωρίς σωστά ελληνικά, χωρίς αντίληψη και χωρίς καν, ενδιαφέρον να διορθωθεί κάτι – μόνο να δηλώσουν παρουσία πικάροντας κάποιον που τους υποτίμησε, τους απέρριψε, ή δεν τους έκανε κάποιο χατήρι – «γκομενιλίκι» άποψη, δηλαδή.
Και σ’αυτούς η τηλεόραση δίνει δημοσιότητα και τους περιφέρει ως νύφες στην ανάγκη να βρει το γάμο που θα την περάσει στο επόμενο στάδιο. Αλλιώς, θα μείνει γεροντοκόρη η τηλεόραση που αγαπώ και υπηρετώ κι εγώ, αδέλφια – μια γεροντοκόρη που στριγκλίζει.
Απ’ την Ψυχαγωγία στην Ενημέρωση, Μια «Super Κατερίνα» δρόμος
Και επειδή σ’ αυτή τη στήλη λέμε μόνο αλήθειες και το σωστό και δίκαιο: Respect στην Κατερίνα Καινούριου και την ομάδα της εκπομπής «Super Κατερίνα» για την αποκλειστική φιλοξενία του πατρός Αντωνίου τις πρώτες ώρες που «έσκασε» το θέμα της εισαγγελικής έρευνας μετά από καταγγελίες που αφορούν την «Κιβωτό του Κόσμου». Πρόκειται για την απόλυτη δημοσιογραφική επιτυχία που καθένας θα ζήλεψε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, που κάθε ενημερωτική και ψυχαγωγική εκπομπή τηλεοπτικά, ή ραδιοφωνικά από εκεί «έπαιξε» την άποψη της κατηγορούμενης πλευράς.
Απ’ την άλλη, δε μπορείς παρά να αναρωτηθείς, γιατί και ο πατήρ Αντώνιος επέλεξε την Κατερίνα για να ανταποκριθεί στις τόσες εκκλήσεις να τοποθετηθεί live σε κάποια εκπομπή. Τον «έπιασαν» στη σύγχυση της στιγμής; Τον έπεισαν; Προτίμησε τον Alpha; Δεν «εμπιστεύτηκε» άλλον; Ήταν τυχαίο; Ό,τι κι αν ισχύει, η δημοσιογραφική επιτυχία είναι ηχηρή και «έτσουξε». Τα άλλα πρωινά, τα πιο πρωινά, τα μεσημεριανά με ροπή στις αποκαλύψεις και τα δελτία ειδήσεων, «πόνεσαν»… Αυτή είναι η αλήθεια.
Ο αξιοπρεπής χειρισμός απ’ την Κατερίνα και την ομάδα της που αποδείχθηκε πολύτιμη, αλλά (θα μου επιτρέψετε) και η παρουσία και μόνο του Ανδρέα Μικρούτσικου στο πλατώ να «ελέγχει γήπεδο», έτοιμος (προφανώς) να παρέμβει δεν έφεραν κανέναν μας τηλεοπτικά σε δύσκολη θέση (εκτός από αυτή που, η ίδια η ανατριχιαστική υπόθεση υπαγορεύει). Και αναρωτιέσαι… Μήπως, τελικά, οι ομάδες κάνουν τηλεόραση και όχι το είδος της εκπομπής; Ειλικρινά, δεν ξέρω, αδέλφια. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μια ψυχαγωγική εκπομπή που περιεχομενικά δεν αποτελεί και τη «Bentley» των πρωινών, συνειδητά έβαλε τα γυαλιά ακόμη και σ’ αυτούς που φορούσαν ήδη.
Και δεν είναι η πρώτη φορά… Η Ναταλία, η Σίσσυ, ο Λιάγκας (λίγο πιο «τραβηγμένα»), ακόμη και η Δανάη σε διαφορετικές περιπτώσεις-αφορμές μια χαρά «ξηγήθηκαν» επικαιρότητα τα τελευταία τρία χρόνια. Ρε, μπας και δεν πιστεύετε τους «ενημερωτικούς» πια; Και καλά εσείς, δικαιούστε κιόλα, ως τηλεθεατές… Οι «πρωταγωνιστές» των υποθέσεων; Παλαιότερα υπήρχαν εκπομπές δημοσιογραφικής έρευνας («Οι Ρεπόρτερς», «60’ Χωρίς Μοντάζ», στην ίδια κατηγορία θα βάλω και το «Φως στο Τούνελ») που αναδείκνυαν τα γεγονότα, μετά από έρευνα, διασταύρωση και παράθεση όλων των πλευρών. Τώρα, και εσείς και οι «πλευρές» φαίνεται να προτιμάτε νέα «υβρίδια» εκπομπών που συστήθηκαν ως ψυχαγωγικές και κατέληξαν να τσαλαβουτούν στη θάλασσα της ενημέρωσης και δη, στα «βαθιά» του αστυνομικού ρεπορτάζ.
Είναι απ’τις λίγες φορές που δεν έχω αποψούλα, αδέλφια… Παρατηρώ, παρακολουθώ και σέβομαι την τηλεθέασή σας – όπως, όμως και κάθε συνάδελφο της ψυχαγωγίας που τόλμησε και «κολύμπησε». Και ξέρετε γιατί; Διότι χωρίς σχετική εμπειρία πρέπει να στηριχτείς αποκλειστικά στο ένστικτό σου και στα αντανακλαστικά σου και αυτό κάνει τον χειρισμό πιο «ειλικρινή» και απαλλαγμένο από μανιέρες που προκύπτουν απ’τη ρουτίνα. Ίσως γι’αυτό και η εμπιστοσύνη που φαίνεται να απολαμβάνουν. Ελπίζω μόνο να μη γίνει καμιά «ζημιά», αδέλφια. Θα δούμε…
Κουιζάρα
Και φύγαμε για την κουιζάρα της εβδομάδας:
Ποιος πανελίστας δεν τοποθετείται ποτέ όταν παίζει ένα θέμα, αλλά περιμένει καναδυο χρονάκια για σιγουριά; Σοφή στρατηγική και με διάρκεια…
Ένας Επίλογος, Μια Ιστορία…
Γράφω-σβήνω… Δεν ξέρω τι να πω και από πού να «προφυλάξω» τον επίλογό μου, αδέλφια – σίγουρα όχι από εσάς. Απ’την άλλη, δε σας έχω κρύψει τίποτα τόσα χρόνια σε μια σχέση που ξεκίνησε επαγγελματική, αλλά «χτίστηκε» σε μια διαρκή «κουβέντα» με τα γέλια μας, τα βρισίδια, τις συγκινήσεις και τη συνεννόηση με τα μάτια στην τηλεόραση, ή τη χροιά της φωνής, ραδιοφωνικά. Όλα είναι καλά, λοιπόν, σας γράφω, αδέλφια μου και ανυπομονώ για την αυριανή μας συνάντηση τόσο απ’το Mappes Show στο My Radio 104.6, όσο και απ’την «Ελένη», μα κι απ’τα event μας, τα Dj sets, ακόμη κι απ’τ’απαντήματά μας, στο δρόμο. Καλώς, ή κακώς, εσάς έχω και την επικοινωνία μας, αποζητώ.
Αφού έφυγε απ’τη ζωή κάποιος, λέει μια όμορφη ιστορία, βρέθηκε σε μια κατάσταση περίεργη… Είδε μπροστά του, την πορεία του όλη να προβάλλεται στην αμμουδιά μιας παραλίας (άκου τώρα). Εκείνος έβλεπε τις πατημασιές του, στην άμμο να «βαδίζουν» όλα τα γεγονότα της ζωής του – ένα προς ένα – όσο απλωνόταν η ακτή στον ορίζοντα. Δίπλα ακριβώς, άλλο ένα ζευγάρι χνάρια περπατησιάς… Στράφηκε στο κενό (σου λέει, εκεί θα είναι ο Θεός) και ρώτησε: «Το δεύτερο ζευγάρι βήματα, τίνος είναι;» Για να λάβει την απάντηση: «Δικές μου». Ικανοποιήθηκε ο φίλος μας γυρίζοντας το βλέμμα στην παραλία-προτζέκτορα να θυμηθεί τα νιάτα του – είχε το Θεό μαζί του.
Ώσπου, ήρθε η ώρα και για τις δύσκολες στιγμές του, τα «σκούρα» που λένε… Του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, πιέστηκε και χτυποκάρδισε και μόνο που τις θυμήθηκε. Άσε που τα βήματα στην άμμο ήταν μόνο τα δικά του. Πουθενά ο «άλλος» που στα καλά βάδιζε δίπλα σαν κολλητός κανονικός. Ε, δεν άντεξε άλλο: Με μια απότομη στροφή του κεφαλιού αναφώνησε αγανακτισμένα: «Εδώ, όταν σε χρειαζόμουν, πού ήσουν;» Η φωνή απάντησε: «Το ζευγάρι πατημασιές είναι το δικό μου. Σε κουβαλούσα». Δεν ξέρω εσείς ποιόν έχετε να σας «κουβαλά», εγώ τον λέω Θεό και τον αναγνωρίζω παντού, κυρίως στην αγάπη. Και η δική σας, με κουβαλά ακόμη και πάντα θα σας ευχαριστώ, αδέλφια μου.
Γι’αυτό, θα σας αφιερώσω ένα τραγούδι που άρεσε στους γονείς μου (ναυτικός και γυναίκα ναυτικού). Άσχετο, αλλά και σχετικό που θέλω να μοιραστούμε: «Θάλασσα τους θαλασσινούς, μη τους θαλασσοδέρνεις. Θαλασσάκι μου…»
Ραντεβού την Τετάρτη με τα #Reminders μας. Καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα, αδέλφια μου.
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
