Σαν σήμερα, στις 11 Ιανουαρίου 1910, γεννήθηκε ο ποιητής των ναυτικών και της θάλασσας, Νίκος Καββαδίας.
Το έργο του ποιητή έμελλε να αναγνωρισθεί περισσότερο και να αγαπηθεί, μετά το θάνατό του, στις 10 Φεβρουαρίου 1975.
Σε αυτό συντέλεσαν κατά κύριο λόγο οι μελοποιήσεις των ποιημάτων από τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος μας έφερε κοντά στο σπουδαίο έργο του Καββαδία, αλλά και οι συνθέσεις του Γιάννη Σπανού, της Μαρίζας Κωχ, των αδελφών Κατσιμίχα, κ.ά.
Τα πρώτα χρόνια και το μπάρκο
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε σαν σήμερα 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκ Ουσουρίσκι, μία επαρχιακή πόλη της περιοχής του Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας από Κεφαλονίτες γονείς: το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου.
Είχε επίσης τα αδέλφια, Τζένια (Ευγενία), Μήκιας (Δημήτρης), Έλγκα και Αργύρης.
Η οικογένεια Καββαδία επέστρεψε στην Ελλάδα με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και αρχικά εγκαταστάθηκε στο Αργοστόλι, ενώ στη συνέχεια βρέθηκε στον Πειραιά.
Ο Καββαδίας στο Δημοτικό ήταν συμμαθητής με τον Γιάννη Τσαρούχα και τον Παπά-Γιώργη Πυρουνάκη. Αγαπούσε ιδιαίτερα τα βιβλία του Ιουλίου Βερν όπως και τα διάφορα βιβλία περιπέτειας.
Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας, όταν ο ίδιος ήταν 18 ετών. Εκείνα τα ποιήματα δημοσιεύτηκαν με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας.
Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, ο Καββαδίας έδωσε εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή. Όμως τον Οκτώβριο του 1929 απεβίωσε ο πατέρας του και έτσι αναγκάστηκε να εργαστεί σε ναυτικό γραφείο. Κατόπιν έβγαλε ναυτικό φυλλάδιο και έτσι μπαρκάρισε με το φορτηγό πλοίο «Άγιος Νικόλαος» με τον μικρότερο αδελφό του, Αργύρη.
Παράλληλα, ο Καββαδίας συνέχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες γράφοντας τις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις όπως και μυθιστορήματα σε συνέχειες.
Το 1933 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, μένοντας στην Κυψέλη τα περισσότερα χρόνια. Εκεί τους βρήκε ο πόλεμος.
Στον πόλεμο του ’40 ο Καββαδίας έφυγε για την Αλβανία, επιστρέφοντας από τους τελευταίους στην Αθήνα και μάλιστα πεζός.
Στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής έμεινε στην Αθήνα και πήρε μέρος στην Αντίσταση. Έγινε μέλος του ΕΑΜ και την ίδια περίοδο μέλος του ΚΚΕ.
Μετά την αποχώρηση των Γερμανών ο Καββαδίας μπαρκάρισε και πάλι και ταξίδεψε ως ασυρματιστής σε όλη την υπόλοιπη ζωή του, μέχρι το θάνατό του στις 10 Φεβρουαρίου 1975.
Το έργο του
Ο Καββαδίας δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, ακόμα και κατά τη διάρκεια της Κατοχής παρέμεινε ενεργός λογοτεχνικά γράφοντας ποιήματα, μεταξύ των οποίων και αρκετά αντιστασιακά, όπως το ποιήμα «Στον Τάφο του ΕΠΟΝίτη» και «Αθήνα 1943».
Η πρώτη συλλογή του ποιητή κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1933 και είχε τίτλο «Μαραμπού», αφιερωμένη στο φίλο του και ποιητή, Μεμά Γαλιατσάτο.
Η συλλογή περιλαμβάνει 22 ποιήματα. Η ποίηση του Καββαδία είναι καθαρά βιωματική. Η θάλασσα είναι πηγή έμπνευσής του. Γράφει για ναυτικές ιστορίες, για αυτοβιογραφικές ιστορίες που μόνο η θάλασσα μπορεί να «γεννήσει». Στις ιστορίες του, απλοί άνθρωποι γίνονται τραγικοί ήρωες, όπως ο Γουίλι ο Θερμαστής. Είναι χαρακτηριστικό πως σε όλα του τα ποιήματα κυριαρχεί η αγάπη του για τη «γαλάζια έκταση».
Η δεύτερη ποιητική συλλογή του κυκλοφορεί το 1974, με τίτλο «Πούσι». Απαρτίζεται από 14 ποιήματα και είναι αφιερωμένη στην αδελφή του, Έλγκα.
Νίκος Καββαδίας: Σαν σήμερα η γέννηση του σπουδαίου ποιητή
Ακολουθεί το «Τραβέρσο» το οποίο κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του το 197, με 13 ποιήματα.
Εκτός από ποιήματα ο Καββαδίας ασχολήθηκε και με την πεζογραφία. Το 1954 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα «Βάρδια», ενώ το 1987 το «Λι» το οποίο το 1995 έγινε κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Between the Devil and the Deep Blue Sea». Επίσης το 1987 κυκλοφόρησε το διήγημα «Του Πολέμου» το οποίο επίσης μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Χρήστου Παληγιαννόπουλου.
Ένα άγνωστο περιστατικό
Ένα άγνωστο περιστατικό Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, και συγκεκριμένα το 1954, συνέβη το εξής περιστατικό: Ενώ ο ποιητής εργαζόταν σε ποστάλι (επιβατηγό καράβι μικρών αποστάσεων), ταξίδεψε με το καράβι του ο Γιώργος Σεφέρης.
Τόσο κατά την τυπική υποδοχή των ταξιδιωτών, όσο και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Σεφέρης δεν μπήκε καν στη διαδικασία να χαιρετίσει τον Καββαδία.
Το γεγονός πίκρανε ιδιαίτερα τον Καββαδία, που θεωρούσε ότι η λογοτεχνική γενιά του ’30, στην οποία ανήκε και ο ίδιος, τον υποτιμούσε.
Η χαρτορίχτρα
Σε ένα από τα πρώτα του ταξίδια στο Περού, ο Καββαδίας συνάντησε μία χαρτορίχτρα.
Η μυστηριώδης γυναίκα τού είπε θα γίνει γνωστός το 1934 και πως θα πεθάνει γύρω στα 64 χρόνια του.
Το 1933 κυκλοφόρησε το «Μαραμπού», η πρώτη ποιητική συλλογή του και ο Καββαδίας θεώρησε ότι η χαρτορίχτρα πέτυχε στην πρώτη πρόβλεψη της.
Όσο πλησίαζε στα 64 του, τόσο σκεφτόταν τα λόγια της και αγωνιούσε για τη δεύτερη πρόβλεψη.
Το 1975 ο Καββαδίας υπέστη εγκεφαλικό. Λίγες ημέρες μετά πέθανε. Πριν ένα μήνα είχε συμπληρώσει τα 65 του χρόνια.
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία και κατάκτησε το αδύνατο
«Ο Καββαδίας νομιμοποιεί τη φυγή, την αμαρτία και την παρακμή, με μια ειλικρίνεια που σπάει κόκαλα. Δεν μιλάμε εδώ για μια ρεαλιστική αναπαράσταση της ζωής στα λιμάνια ή στο καράβι, αλλά για ένα συνεχές ταξίδι, για μια φυγή στο όνειρο, έξω από τη μίζερη πραγματικότητα που μας περιβάλλει.
Αυτό που ο ποιητής θέλει να πει με πεδίο τη θάλασσα είναι ότι αξίζει να ζούμε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη αν συνεχώς προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις καταγεγραμμένες μας δυνατότητες. Να διευρύνουμε τα όριά μας. Τελικά, να κατακτήσουμε το αδύνατο»… *(Απόσπασμα από βιβλίο «Ο Θάνος κι ο Μικρούτσικος – Μια αυτοβιογραφία μέσα από 24 συναντήσεις», Οδυσσέας Ιωάννου, εκδόσεις Πατάκη)
Δείτε επίσης:
- Ευρώπη: Μεγάλες αρένες μπαίνουν στο παιχνίδι του εμβολιασμού
- Google: Οι κορυφαίες αναζητήσεις των Ελλήνων για το 2020
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
