Η απόφαση για την ομαδική παραίτηση σύσσωμου του διοικητικού συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου δεν ήταν τόσο αιφνιδιαστική όσο φαίνεται «δια γυμνού οφθαλμού».
Κέντρο Κινηματογράφου: Η ομαδική παραίτηση
Ούτε η αποδοχή των παραιτήσεων μέσα σε δέκα μόλις λεπτά από το υπουργείο Πολιτισμού. Ένα γαϊτανάκι με παιχνίδια συμφερόντων (και χρήματος), με σύννομες και μη κινήσεις, που στήθηκε γύρω από την έκτακτη χρηματοδότηση κάποιων κινηματογραφιστών, κρύβεται πίσω από αυτά, τα διόλου αιφνιδιαστικά για τους γνωρίζοντες.
Απλώς, για το διοικητικό συμβούλιο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (που είχε διοριστεί στις 17 Οκτωβρίου 2019) ήταν η στάση του υπουργείου Πολιτισμού που οδήγησε τελικά στην παραίτηση. Καθώς, αν έμεναν και έκαναν όσα τους ζητούσε το ΥΠΠΟ και από τα οποία τους απέτρεπαν οι νομικοί σύμβουλοι, ως έκνομα και πιθανόν κολάσιμα, μπορεί να βρίσκονταν σε άλλες νομικές ατραπούς.
Στην ανακοίνωσή τους άλλωστε το είπαν ο πρόεδρος Πάνος Λουκάκος (ο πρώην βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ. και αντιδήμαρχος Αθηναίων για τον Πολιτισμό) και τα μέλη Κώστας Φέρρης, Χριστίνα Μανωλοπούλου, Μιρέλλα Παπαοικονόμου, Χρυσάνθη Σωτηροπούλου, Νίκος Μεγγρέλης και Κωνσταντής Φραγκόπουλος: «Οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί περί το Ειδικό Πρόγραμμα του ΥΠΠΟΑ για την Ενίσχυση της Κινηματογραφικής Κοινότητας καθιστούν αδύνατη την περαιτέρω λειτουργία του ΔΣ».
Προσθέτοντας στο φινάλε: «Ο Νομικός Σύμβουλος του ΕΚΚ, με γνωμοδότησή του στις 21 Ιουλίου 2020, κατέστησε σαφές και προειδοποίησε τα μέλη του ΔΣ ότι στο Ειδικό Πρόγραμμα και την εξαγγελθείσα από το ΥΠΠΟΑ νέα δεύτερη φάση του ενυπάρχουν εξώφθαλμα μη νόμιμες διαδικασίες και κατάφορες και κραυγαλέες παραβιάσεις της αρχής της ίσης μεταχείρισης και του υγιούς ανταγωνισμού.
Δεδομένα τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε κατασταλτικό έλεγχο των χρηματοδοτήσεων από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Υπό τις συνθήκες αυτές η παραίτηση τώρα είναι μονόδρομος, όπως και η άρνησή μας να εγκρίνουμε την εκταμίευση από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου έστω και ενός ευρώ από την παρασχεθείσα χρηματοδότηση του ΥΠΠΟΑ, ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα περί των οποίων θα αποφανθούν τελικά τα δικαστήρια».
Μπαράζ ομόφωνων αποφάσεων στο ΕΚΚ
Το υπουργείο από την πλευρά του φαίνεται ότι εμμένει, παρά την μάλλον εκκωφαντική ομαδική παραίτηση στο Κέντρο Κινηματογράφου. Και από ένα διοικητικό συμβούλιο, που είχε στο ενεργητικό του ένα θετικό παράδοξο για τα ελληνικά πράγματα: Μόνον ομόφωνες αποφάσεις.
«Σέβομαι την απόφαση των μελών του ΔΣ, και ευχαριστώ για την συμβολή τους ως σήμερα», δήλωσε η υπουργός Λίνα Μενδώνη. «Θα προχωρήσουν αμέσως όλες οι απαραίτητες νομοθετικές και άλλες ενέργειες που θα θωρακίσουν το EKK, ώστε να λειτουργεί αποτελεσματικά και αδιάκοπα, χωρίς καθυστερήσεις, εντάσεις και αγκυλώσεις».
Ζήτησε δε συμπαράσταση από την κινηματογραφική κοινότητα, προσθέτοντας:
«Σε συνεργασία με το νέο Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο θα οριστεί θα διασφαλίσομε το Ειδικό Πρόγραμμα, προκειμένου τα 2.800.000 ευρώ με τα οποία έχει χρηματοδοτηθεί να φθάσουν το συντομότερο στην κινηματογραφική κοινότητα, μεριμνώντας παράλληλα για την τήρηση των συμβάσεων που έχει ήδη υπογράψει το απελθόν ΔΣ».
Διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές θα καταλαβαίνετε, φαντάζομαι, ότι το πράγμα έχει πολύ παρασκήνιο. Και ότι όλα γίνονται για το… μάρμαρο (και πως και σε ποιους θα μοιραστεί, σύννομα ή μη, κατά τους νομικούς συμβούλους).
Ο διεθνώς βραβευμένος σκηνοθέτης του «Ρεμπέτικου» Κώστας Φέρρης, μέλος του παραιτηθέντος ΔΣ και κομβικό πρόσωπο στην ιστορία μας μπορεί, μάλλον, να μας ξετυλίξει το κουβάρι, μιλώντας στο youfly:
«Στη διάρκεια του εγκλεισμού, σκεφτόμουν πως θα τα βγάλει πέρα ο κλάδος του κινηματογράφου. Και σκέφτηκα να προτείνω στον πρόεδρο, Πάνο Λουκάκο, καθώς διαφαινόταν η πιθανότητα να περισσέψουν λόγω εγκλεισμού χρήματα στο Κέντρο Κινηματογράφου, να τα δίναμε στους κινηματογραφιστές ως βοήθημα.
Ο πρόεδρος κάλεσε τον νομικό σύμβουλο κι εκείνος του είπα πως αυτό δεν γίνεται. Και ο πρόεδρος κατέφυγε στην υπουργό για λύση. Σε τρεις μέρες το υπουργείο αποφάσισε να θεσπίσει ένα ολόκληρο πρόγραμμα 2.800.000 ευρώ, με βάση τη δική μας ιδέα.
Δημιουργήθηκε μια επιτροπή για το animation (σ.σ.: τις ψηφιακές ταινίες σχεδίων), που θα διαχειριζόταν 1.600.000 και το ΕΚΚ θα αναλάμβανε την εκτέλεση του δεύτερου μέρους. Την ενίσχυση των κινηματογραφιστών εν μέσω εγκλεισμού. Με ένα κονδύλι, στην πρώτη φάση, 250.000 ευρώ. Για τους 100 πρώτους.
Άρχισαν οι τηλεδιασκέψεις. Από την αρχή, είπα: «Παιδιά, δεν θέλω κάθε φορά να γίνομαι Κασσάνδρα. Αυτό το πρόγραμμα θα μας τινάξει στον αέρα. Να αφήσουμε την ευθύνη στο υπουργείο». Όχι, θα αναλάβετε εσείς, ήταν η απάντηση του ΥΠΠΟ.
Κέντρο Κινηματογράφου και η ομαδική παραίτηση:«Οι επιτροπές ήταν χρόνια παράνομες»
Αρχίσαμε να οργανώνουμε επιτροπές, με προτάσεις για αντιπροσώπους από τα κινηματογραφικά σωματεία. Μόλις τις υποβάλλουμε, πάλι όχι μας λέει το υπουργείο. Είναι παράνομες οι επιτροπές. Μα, οι επιτροπές που διένειμαν τόσα χρόνια, δέκα χρόνια, ήταν παράνομες; Ναι, ήταν, μας είπαν.
Ζητάμε να φτιάξουν ένα Προεδρικό Διάταγμα που να ορίζει τις επιτροπές, σύννομα. Μπαίνει μπροστά, εντάσσεται στο νομοσχέδιο «Ακροπόλ», αλλά προτού δημοσιευθεί στο ΦΕΚ όλα σταμάτησαν. «Δεν δημοσιεύθηκε ποτέ το διάταγμα που θα νομιμοποιούσε τις επιτροπές. Και περίμεναν από μας να πληρώσουμε τη νύφη», προσθέτει ο Κώστας Φέρρης.
«Και, ξαφνικά, μας ζητούν να δώσουμε όσες αξιολογήσεις είχαμε κάνει μέχρι τότε στο υπουργείο, διότι όπως μας είπαν ξεπεράστηκε η προθεσμία.
Τις δώσαμε. Αλλά, τελικά, είδαμε κάποιες αξιολογήσεις που έκαναν άτομα στο υπουργείο. Όπου, για παράδειγμα, ο σκηνοθέτης Θόδωρος Μαραγκός, με τόσο πρότερο έργο, είχε αξιολογηθεί με 4 στα 10. Ενώ κάποιοι άλλοι με μηδαμινό ή δίχως έργο με 10 στα 10.
Χρειάστηκε να αναβαθμίσουμε όσες προλάβαμε από τις 1.200 προτάσεις μέσα σε οκτώ μόλις ώρες. Και να στείλουμε τον κατάλογο στο ΥΠΠΟ».
Εδώ, σύμφωνα με τον Κώστα Φέρρη, άρχισαν οι «εξαλλοσύνες» από συνδικαλιστικά μετερίζια, που ζητούσαν να κηρυχθεί έκπτωτος «η Αυτής Μεγαλειότης ο διαγωνισμός» (το πρόγραμμα ενίσχυσης των κινηματογραφιστών, μέσω ΕΚΚ, δηλαδή) και να παραιτηθεί το διοικητικό συμβούλιο.
Σύμφωνα και με την επιστολή της ομαδικής παραίτησης, «το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και επιτυχώς ιδίως μάλιστα ευρισκόμενο αντιμέτωπο με ένα πρόγραμμα 1.400 αιτήσεων, που εντός μηνός έπρεπε να διεκπεραιωθεί, όταν ετησίως διαχειρίζεται με δυσκολία 300 περίπου προτάσεις και αυτές με καθυστερήσεις».
«Συκοφαντικές και προσβλητικές επιθέσεις»
Δεν είναι τυχαίο ότι στην ίδια επιστολή επισημαίνονται οι «διαρκείς συκοφαντικές και προσβλητικές επιθέσεις, που έχουμε δεχθεί από συνδικαλιστικούς φορείς κινηματογραφιστών αλλά και φυσικά πρόσωπα του χώρου, τις προσφυγές τους σε εθνικές και διεθνείς αρχές, τις δηλώσεις τους περί ομαδικών προσφυγών στη Δικαιοσύνη, τις αθλιότητες που αναρτούν στο διαδίκτυο, σχετικά υποβολιμιαία δημοσιεύματα σε ιστοσελίδες και εφημερίδες κ.λπ.».
Το υπουργείο, συνεχίζει την επεξηγηματική του αφήγηση ο Κώστας Φέρρης, «μας ζήτησε να εκταμιεύσουμε εδώ και τώρα τα χρήματα σε εκείνους που έχουν επιλεγεί. Μα δεν μπορούμε, τους απαντήσαμε. Ο νομικός σύμβουλος μας λέει πως είναι παράνομο».
Η ομαδική παραίτηση και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
«Ένας κλάδος μετατρέπεται σε ταινία του Ταραντίνο»
Και «πριν αλέκτορα φωνήσαι», γίνεται μια νέα προκήρυξη για άλλους 100, επιπρόσθετους. «Οι 119 που είχαν επιλεγεί στην πρώτη φάση ξεσηκώθηκαν, υποστηρίζοντας ότι μέχρι τώρα η αναλογία θα ήταν 1 στους 2 και τώρα πάει 1 στους 4. Είναι απαράδεκτο, λέω εγώ», συνεχίζει ο Κώστας Φέρρης, «να αφήνουν τον κινηματογραφικό κλάδο να μετατρέπεται σε ταινία του Ταραντίνο».
«Στο μεταξύ, κάποιοι άρχισαν να διαρρέουν προς το υπουργείο ότι ‘το ΔΣ μαγειρεύει τα αποτελέσματα’. Η υπουργός ζήτησε συνάντηση, παρουσία διευθυντών άσχετων. Τόσοι σύμβουλοι και ο καθένας με άλλα συμφέροντα.
Κάποια μάλιστα, και είναι γραμμένο στα πρακτικά, είπε: θα μου επιτρέψετε να φύγω, επειδή δεν θέλω να συμμετάσχω στο μαγείρεμα που κάνετε.
Τελικά, από το υπουργείο ζητήθηκε πάλι να εκταμιεύσουμε, αν και ο νομικός σύμβουλος επέμενε ότι είναι παράνομο. Έτσι ήταν μονόδρομος πλέον η παραίτηση όλων μας. Και έγινε δεκτή μέσα σε δέκα λεπτά».
Ο ίδιος ο Κώστας Φέρρης, που υποστηρίζει ότι δεν ζήτησε οφίτσια, αλλά να κάνει δουλειά, είχε προτείνει να προχωρήσει το μητρώο κινηματογραφικών παραγωγών. Αλλά και αλλαγές στο νόμο περί Κινηματογράφου. «Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Και σκεφθείτε ότι είμασταν ένα διοικητικό συμβούλιο που έπαιρνε – πράγμα σπάνιο στην Ελλάδα – ομόφωνα τις αποφάσεις του. Υπήρχε μια ομοψυχία».
Τα συμπεράσματα, από όλο αυτό το παρασκήνιο, ένθεν και ένθεν, δικά σας. Η επωδός του Κώστα Φέρρη; «Απογοητεύτηκα για άλλη μία φορά. Πολλή παρακμή, ρε παιδιά…»
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
