Εγώ δημοσιογράφος δεν είμαι. Αγαπώ κάποιους ανθρώπους-που ξέρω ότι αγαπάτε κι εσείς- οι οποίοι κατά τη διάρκεια της καραντίνας, μού έλειψαν πολύ. Έτσι σκέφτηκα- με την άδειά τους φυσικά-να κοινοποιήσω τις συνομιλίες μας. Τι καλύτερο για να περάσει και η ώρα, από το να διαβάσεις η να ακούσεις τι είπαν δύο φίλοι όσο ήταν κλεισμένοι μέσα στο σπίτι;
Όλοι έχουμε τραγουδήσει τραγούδια του Γιώργου Θεοφάνους, έχουμε ξενυχτήσει μαζί του, έχουμε πει “θα’πρεπε, θα’ πρεπε νά’σουν εδώ που σε χρειάζομαι” έχουμε τραβήξει κόκκινη γραμμή, είπαμε “πού νάσαι απόψε..”ή “Το μόνο που θυμάμαι..” κι έχουμε νιώσει τόσα πολλά διαφορετικά συναισθήματα ακούγοντας τα τραγούδια του..
Την Πρωτομαγιά λοιπόν, με το Γιώργο Θεοφάνους μιλήσαμε στο τηλέφωνο, είπαμε τα νέα μας και το πως βιώνει εκείνος αυτήν την κατάσταση μέσα στο σπίτι. Μια κατάσταση που όλοι προσπαθούσαμε τότε, να συνηθίσουμε…
Μαρί Κωνσταντάτου
ΜΚ: Καλημέρα Γιώργο μου, καλό μήνα να έχουμε
ΓΘ: Καλημέρα, καλή Πρωτομαγιά
ΜΚ :Καλή Πρωτομαγιά και όλα να πάνε καλά για όλο τον κόσμο. Οι καλλιτέχνες αυτόν τον καιρό βρίσκονται σε δημιουργική έξαρση. Εσύ;
ΓΘ: Κι εγώ νομίζω, αυτό το κλείνομαι προς τα μέσα, μας κάνει καλό και αν κρίνω κι από άλλους συνεργάτες μου, στιχουργούς, σεναριογράφους, με κόσμο που έχω μιλήσει, όλοι περνάνε μια – δεν θέλω να ακούγεται αυτό βέβαια κακό ότι είμαστε στο κόσμο μας, δεν εννοώ αυτό – αλλά ίσως μας αναγκάζει να γυρίσουμε λίγο προς τα μέσα. Δημιουργία δεν είναι αυτό;
ΜΚ: Είναι μια διέξοδος και η συγγραφή και η σύνθεση..
ΓΘ: Είναι είναι , το συζητούσαμε προχτές με κάποιους φίλους στο τηλέφωνο και τους λέω αλήθεια, ότι πραγματικά δεν κατάλαβα τον εγκλεισμό όπως τον καταλαβαίνει όλος ο κόσμος. Όμως εγώ είμαι κι ένας τύπος που άμα με αφήσεις μέσα στο σπίτι δε θα βγω από το κατώφλι εύκολα
ΜΚ: Αλήθεια; εγώ νόμιζα ότι μπορεί να σε έχει κουράσει το μέσα, καθώς το χειμώνα που εμφανιζοσουν..
ΓΘ: Στο cash ναι
ΜΚ: Έβλεπες κόσμο, οι θαυμαστές σου ..
ΓΘ: Εντάξει κι εκείνο μια διέξοδος είναι και τα δύο είναι καλά. Θέλει, πώς το λένε, θέλει ένα μέτρο σε όλα
ΜΚ: Εμάς πάντως μάς λείπεις. Για το χειμώνα έχεις σχέδια; Όλοι ανησυχούν, αναρωτιόμαστε τι θα γίνει. Πιστεύεις ότι θα γίνουν παραστάσεις σε κλειστούς χώρους;
ΓΘ: Κοίταξε, θέλω να πιστεύω- ακούγοντας και τις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης- ότι θα στηρίξει τον κλάδο. Και όχι μόνο τον μουσικό , αλλά γενικά και τον καλλιτεχνικό γιατί χωρίς πολιτισμό που θα πάμε; Και να μην πηγαίνει το μυαλό τού κόσμου ότι “α το λέει αυτός ρε παιδί μου γιατί ξέρεις, θέλει να πάει να εμφανιστεί στο τάδε στη Μύκονο που γίνεται ο χαμός”, δε μιλάμε για αυτό. Είμαι πρόεδρος της ΣΩΜΣΕ που είναι ο σύνδεσμος των μουσικοσυνθετών μας, των στιχουργών, των λογοτεχνών – είμαστε 15.000 οικογένειες- αυτός ο κόσμος όλος,ναι,πες ότι κάθονται σπίτι και δημιουργούν. Να τα κάνουν τι, μετά; Δεν σας λέω ότι θα είναι κρανίου τόπος, δεν μπορεί να είναι κρανίου τόπος γιατί η Ελλάδα μας, γενικά η ιδιοσυγκρασία μας έχει μάθει να ζει και μέσα από το τραγούδι
ΜΚ: Βέβαια
ΓΘ: Δεν μπορεί να το αφήσουμε αυτό το πράγμα. Και μέσα από το θέατρο και μέσα από όλο, όλο το φάσμα το καλλιτεχνικό. Δε γίνεται να σκεφτόμαστε έτσι, αλίμονο
ΜΚ: Εσένα θα σε επηρεάσει η χωρητικότητα ενός χώρου για να εμφανιστείς το χειμώνα;
ΓΘ: Εμένα προσωπικά δε θα με επηρέαζε
ΜΚ: Άλλο να εμφανιστείς πχ στο Παλλάς, άλλο σε μια μπουάτ
ΓΘ: Λες να γίνει κοσμοσυρροή για να έρθουν να με δουν; δε νομίζω (γελάει) και δεν το λέω με ταπεινότητα αυτό, έχω το “γνώθι σαυτόν” . Αλλά και ο χώρος που εμφανιζόμουν το χειμώνα ήταν ένας μικρός χώρος. Σίγουρα μπορούν να γίνουν αλλαγές.
ΜΚ: Ναι, ήμασταν πολύ κοντά ο ένας στον άλλον, αλλά αυτό ήταν και η μαγεία του, ότι μέσα από τα τραγούδια σου και το πρόγραμμα που είχες επιμεληθεί είχαμε έρθει όλοι πιο κοντά και ήταν κάτι μαγικό, μοναδικό. Τώρα πώς θα γίνει;
ΓΘ: Θα το επαναλάβω το χειμώνα και οπωσδήποτε θα γίνει και θα βρεθεί τρόπος, θα βρεθεί τρόπος.
ΜΚ: Θα είσαι πάλι εκεί; Έχεις κάνει σχέδια ήδη;
ΓΘ: Βεβαίως βεβαίως, θα είμαι εκεί με παλιούς και καινούριους συνεργάτες
ΜΚ: Α τι ωραία
ΓΘ: Και βεβαίως δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, δεν μπορεί. Να σου πω κάτι, δεν μπορεί να μας πάρει από κάτω αυτό το πράγμα, σε καμία δουλειά, όχι μόνο στην καλλιτεχνική
ΜΚ: Δε γίνεται να σταματήσουμε να ζούμε, συμφωνώ
ΓΘ: Γιατί δεν πιστεύω ότι είναι κάτι που τελειώνει τώρα να σου πω την αλήθεια και δεν το λέω απαισιόδοξα αυτό το πράγμα. Αυτό δεν τελειώνει σε μια μέρα, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο. Και θα βρεθεί αυτό, θα βρεθεί ένα άλλο και θα μας ταλαιπωρήσει ένα άλλο.. Να παίρνουμε προφυλάξεις, να είμαστε σωστοί αλλά δε θέλει πανικό. Εγώ είμαι αυστηρός με τα παιδιά μου. Έχω τέσσερα παιδιά στο σπίτι, ευτυχώς, ευτυχώς τα κατάφερα και ζούμε σε ένα σπίτι όπου ο καθένας έχει το δικό του χώρο και μιλάω εύκολα, αλλά επειδή μεγάλωσα σε μια οικογένεια που ήμασταν σ’ όλα κι όλα δύο δωμάτια, δύο: ένα οι γονείς μου κι ένα τα τρία παιδιά, ε δεν είναι απλό να είσαι μία μέρα , δεύτερη μέρα, τρίτη μέρα, μία εβδομάδα, δεύτερο μήνα κλεισμένος μέσα!
ΜΚ: Όχι Γιώργο δεν είναι καθόλου εύκολο για κανέναν, είναι τρομερό και για τα παιδιά τα οποία δυσκολεύονται πολύ, ζορίζονται. Επίσης υπάρχει έξαρση της οικογενειακής βίας…
ΓΘ: Καθόλου, καθόλου εύκολο.. Έβλεπα και αυτό το βιντεάκι της Ελεονόρας που τη λατρεύω προσωπικά, τι ωραίο σποτάκι αυτό για την ενδοοικογενειακή βία.. Υπάρχει μεγάλο θέμα σε αυτό το κομμάτι. Εγώ είχα περάσει μέσα από το Hope for children, τρέχαμε στα σχολεία για να μιλήσουμε πέρα από το μπούλινγκ και τη σεξουαλική βία και μέσα από το cyber, όλο αυτό το πράγμα τώρα; είναι τρόμος! Για μένα δηλαδή που περνάω από τα δωμάτια των εφήβων μου και των πιο μικρών μου παιδιών, – γιατί έχω και όλες τις ηλικίες- (γέλια) την ώρα που περνάω ο τρόμος μου είναι αυτός, γιατί έχουν μετακινηθεί όλοι προς το διαδίκτυο
ΜΚ:Δυστυχως δεν μπορείς να ελέγξεις..
ΓΘ: Δεν ξέρεις τώρα τι μπορεί να συμβεί, πρέπει να μην εφησυχαζόμαστε καθόλου,ποτέ.
ΜΚ: Μια που ανέφερες τα παιδιά σου, θυμάμαι τα δυο μεγαλύτερα σού είχαν κάνει έκπληξη στις οντισιόν, είχαν εμφανιστεί..
ΓΘ: Τα μεσαία, τα μεσαία είναι αυτά, το 13χρονο και το 15 χρόνο, ναι
ΜΚ: Εμφανίστηκαν στο σόου, στα blind auditions που..
ΓΘ: Ο μεγάλος είναι 23 και το μικρό είναι 10
ΜΚ: Να σας ζήσουν. Δε γνώριζες ότι θα εμφανιστούν στο σόου που ήσουν κριτής;
ΓΘ: Όχι όχι καθόλου, καθόλου, δεν το γνώριζα
ΜΚ: Τους αναγνώρισες όταν τους άκουσες;
ΓΘ: Ε όχι, μετά απο ώρα κατάλαβα τα παπούτσια τού Μάνου που ήταν λερωμένα και σκισμένα- έχει αυτή τη μανία να τα φοράει και δεν αλλάζει παπούτσια- κι έτσι μού μπήκε η ιδέα, όχι από τη φωνή. Ξαφνικά άρχισα να βλέπω κάποιες κινήσεις έτσι λίγο πολύ γνωστές και εντάξει, το χάρηκαν πάρα πολύ εκείνοι
ΜΚ: Ναι, φάνηκε αυτό, εσύ πες μου πως ένιωσες
ΓΘ: Δεν έχουν τέτοιο ταλέντο καλλιτεχνικό, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος (γέλια) παρότι ο Μάνος παίζει πιάνο κι έχει πολύ καλό αυτί, αλλά φωνητικό ταλέντο δεν έχουν. Φωνητικό ταλέντο έχει το μικρό το 10χρονο, για αυτό και το έβαλα και τραγούδησε πρόσφατα σε ένα remake που έκανα
ΜΚ: Έλα, πού; πες μου, να την ακούσουμε
ΓΘ: Παίζει, παίζει στον αέρα αυτό. Επειδή είναι διαφημιστικό προϊόν, τρομάζω να στο πω γιατί δε θέλω να σε φέρνω σε δύσκολη θέση. Ο επιχειρηματίας αυτός είναι πολύ φίλος μου από τη Θεσσαλονίκη και φτιάχνει μέλι ο άνθρωπος, ελληνικό προϊόν, έχει βάλει την κόρη του και παίζει στο σποτάκι και είπα κι εγώ άντε 10χρονη κι αυτή,θα βάλω κι εγώ τη δικιά μου να τραγουδήσει.Έτσι το έκανα λοιπόν με πολλή αγάπη αυτό, και πήρα ένα τραγούδι που έγραψα στην Αλεξίου “Τα καλύτερα θα’ρθουν” ένα τραγούδι το οποίο είναι πολύ αισιόδοξο κι έβαλα τη μικρούλα μου και το τραγούδησε και παίζει στον αέρα.
ΜΚ: Πως της φάνηκε η εμπειρία;
ΓΘ: Της άρεσε πάρα πολύ, ηχογραφήσαμε εδώ στο σπίτι, στο home studio με τα δικά μας τα μικρόφωνα. Mετά το έστειλα στο studio, έφτιάξαν τη μουσική και το κάναμε όλο στο σπίτι.
ΜΚ: Τι ωραία, μπράβο σας. Άρα τη βλέπεις να συνεχίζει;
ΓΘ: Ω δεν ξέρω, δεν ξέρω
ΜΚ: Είναι πολύ νωρίς ακόμα..
ΓΘ: Είναι πολύ νωρίς ακόμα, είναι πολύ νωρίς για να πει ένα παιδί τώρα στα 10. Ας κάνουν ότι θέλουν τα παιδιά, εντάξει, είπαμε πριν ότι μέσα από αυτό το “κλειδωμένο πράγμα” βγαίνουν πολλά. Όπως και η συνεργασία μου με την Μελίνα. Αυτό το τραγούδι ,αυτό που έγραψα για τη Μελίνα Ασλανίδου το “Γειά σου’’. Έγραψα τους στίχους και τη μουσική, το ηχογράφησα εδώ, το έστειλα στη Μελίνα που είναι στο Ρέθυμνο και εκεί στο Ρέθυμνο πήγε και έγραψε τη φωνή στο σπίτι της, σε ένα τηλέφωνο!(γέλια) Μετά το στείλαμε σε ένα studio άλλο, το επεξεργάστηκαν και το βγάλαμε στον αέρα
ΜΚ: Πολύ όμορφο τραγούδι..
ΓΘ: Και τώρα είδα μάς άκουσαν 200.000 μέσα σε μερικές μέρες. Έτσι, πιάνο- φωνή τίποτα άλλο και λέει αυτό, “γειά σου πήρα απλά να δω τι κάνεις” . Αυτό που περνάμε εμείς στις μέρες μας…
ΜΚ: Σούπερ!
ΓΘ: Θα ήθελα να το ακούσεις, έτσι, να μου πεις τη γνώμη σου, ναι;
ΜΚ: Φυσικά θα ακούσω το τραγούδι αμέσως, αλλά και το Μελινάκι. Φαντάζομαι ότι πρόλαβε και πήγε στην Κρήτη προτού μας απαγορεύσουν την έξοδο.
ΓΘ: Ναι ναι πήγε πριν κι έμεινε εκεί, μια χαρά με τις ρακές της, μια χαρά!
ΜΚ: Μπράβο, “Μελίνα στέλνω την αγάπη μου”
ΓΘ: Είναι από τους πιο θετικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ
ΜΚ: Απίθανη είναι, την αγαπώ κι εγώ πολύ
ΓΘ: Δηλαδή όταν μιλάς με τη Μελίνα στο τηλέφωνο νιώθω όπως όταν μιλάω με τη Μαρινέλλα, πώς να το πω, είναι.. υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας που είναι “γεννήτριες”. Παίρνεις δύναμη,έτσι, σα να παίρνεις ρεύμα, ξαφνικά σηκώνεσαι!
ΜΚ: Καταλαβαίνω τι λες.. Μπράβο, πολύ χαίρομαι, καλή σας επιτυχία και σε αυτό και περιμενουμε να ακούσουμε τις καινούριες σου δημιουργίες, να σε ξαναδούμε live το χειμώνα…
ΓΘ: Εντάξει, Δόξα το Θεό, όταν θα έρθει η ώρα, θα βγουν κι αυτά στον αέρα
ΜΚ: Ωραία ωραία
ΓΘ: Ελπίζω ότι θα βγουν ωραία πράγματα, εγώ εύχομαι ότι καλύτερο γενικά. Πρέπει να ειμαστε θετικοί! , Αυτό! Δεν λέω να κλείνουμε τα μάτια να μην αναγνωρίζουμε το τι γίνεται γύρω μας, αλλά πρέπει να είμαστε θετικοί.
ΜΚ: Δε γίνεται να κάνουμε αλλιώς, πρέπει να συνηθίσουμε αυτήν την κατάσταση, να προφυλαχτούμε όσο μπορούμε και μακάρι το φάρμακο να έρθει γρήγορα
ΓΘ: Αυτό που λέω “Τα καλύτερα θάρθουν μάτια μου δεν ανησυχώ, μού φτάνει το δικό σου πρόσωπο να βλέπω όταν ξυπνώ”.. Εάν έχεις μια αγκαλιά δίπλα σου, έναν άνθρωπο δικό σου, μπορεί να είναι το παιδί σου, μπορεί να είναι ο σύντροφος σου, οι μεγάλοι μας οι γονείς, – εμένα δεν ζούν οι γονείς μου δυστυχώς- αλλά άλλοι άνθρωποι που έχουν τούς γονείς τους και δεν μπορούν να δουν τα παιδιά τους, τα εγγόνια, είναι δύσκολο
ΜΚ: Είναι, πολύ
ΓΘ: Ειδικά η Ελλάδα που έχει μάθει να ζει με την οικογένεια. Δεν είναι τώρα σαν τις άλλες χώρες που μπορεί να τούς βλέπουν μια φορά το χρόνο.Εμείς έχουμε παππούδες, γιαγιάδες και μιλάμε με το skype και με το ένα η το άλλο …
ΜΚ: Ναι ευτυχώς που υπάρχει η τεχνολογία και μας βοηθάει σε αυτό
ΓΘ: Πάλι καλά
ΜΚ Γιώργο μου ήταν υπέροχη η κουβέντα που κάναμε, μας είχες λείψει
ΓΘ: Ε, συυγνώμη που μιλάω πολύ, ξέρεις άμα με αφήσεις, δε σταματάω να μιλάω
ΜΚ: Γι αυτό σε πήραμε, για να μιλήσεις πολύ, για να σε ακούσουμε. Ο Γιάννης σού στέλνει την αγάπη του
ΓΘ: Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω χαμογελαστή και αυτό είναι το σημαντικότερο
ΜΚ: Αμήν! να είμαστε όλοι καλά, σε όλη την οικογένεια στέλνω πολλά πολλά φιλιά και την αγάπη μου Γιώργο
ΓΘ: Ευχαριστούμε πολύ, ευχαριστούμε πολύ
ΜΚ: Ανυπομονώ να βρεθούμε πάλι από κοντά
ΓΘ: Καλό μήνα, καλή άνοιξη!
ΜΚ: Καλό μήνα, φιλάκια πολλά, σε ευχαριστώ πολύ
Μαρί Κωνσταντάτου
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
