Στο Zip the Day σήμερα, zip-άρουμε με τις σταθερές αξίες μας.
Δεν είναι καινούργια τα βιβλία που θα βρεις παρακάτω. Είναι, απλά, διαχρονικά. Σταθερές αξίες. Όπως σταθερή αξία των ημερών που ζούμε (και της κάθε μέρας), της χρονιάς που φεύγει και της χρονιάς που έρχεται, είναι ο άνθρωπος Χ 2: το ζευγάρι, δηλαδή. Εσύ κι Εκείνος. Ή Εκείνη. Οι δυο σας, ανάμεσα στο ναι και στο όχι, στην απόφαση και στην αμφιβολία, στο αληθινό και στο χάρτινο, στο περαστικό και στο σπάνιο.
Απέναντι σ’ όλα τα υπέροχα πολλά, σπουδαία, αλλιώτικα μεταξύ τους, συγκρουόμενα και αντιφατικά, γλυκόπικρα, ασπρόμαυρα, θαυμαστά, συνθηματικά να ντύνουν τη στιγμή, τη μέρα, την καινούργια χρονιά. Να τα σκέφτεσαι να τα νιώθεις, να σε βάζουν σε σκέψη, να σε κάνουν να προχωράς αλλά και να επιστρέφεις. Όχι μόνη σου. Μαζί του. Ή μαζί της.
Βαρετοί, ίδιοι (κι απαράλλαχτοι), με ολόιδιες ή πολύ διαφορετικές ζωές, σκέψεις, εικόνες, αγάπες, λάθη, χαρές, κι άλλα, κι άλλα… εσείς οι δυο
Αγκαλιαστείτε σφιχτά και ζήστε αυτό που είστε. Εσείς οι δυο. Μαζί.
“Η αγάπη”
Λέο Μπουσκάλια
(Εκδ. Γλάρος, μτφ Δημητρης Κωστελένιος)
Σ’ αυτό το βιβλίο του, ο Λέο Μπουσκάλια εξετάζει το φαινόμενο της αγάπης σε σχέση με την καθημερινή ανθρώπινη ζωή. Κατανοεί τις συγχύσεις και τις καταπιέσεις του σημερινού ανθρώπου, πιστεύει, όμως, ότι η αγάπη είναι η απαραίτητη δημιουργική δύναμη για οποιαδήποτε αλλαγή. Εντοπίζει και καταγράφει τα εμπόδια που υψώνονται μπροστά στην αγάπη και προτείνει τρόπους για να πέσουν τα τείχη αυτά. Δίνει νέο δυναμισμό στη σημασία του ανθρώπου στη σημερινή κοινωνία και επιμένει ότι η αγάπη δεν είναι απλά ένας δρόμος ή μια φιλοσοφία, αλλά η ίδια η συμμετοχή στην καθημερινή ροή της ζωής. Κι αν τον ακούσουμε προσεκτικότερα, θα μας πει: «Αν νιώθεις κάτι, άσε τους άλλους να ξέρουν αυτό που νιώθεις», ή “Η αγάπη είναι σαν τον καθρέφτη. Όταν αγαπάς κάποιον γίνεσαι ο δικός του καθρέφτης κι αυτός γίνεται ο δικός σου», ή «Η πραγματική αγάπη πάντα δημιουργεί, ποτέ δεν καταστρέφει», ή «Όταν αγαπάς παύεις να βρίσκεσαι στο έλεος ανεξέλεγκτων δυνάμεων, γίνεσαι εσύ ο ίδιος μια πανίσχυρη δύναμη».
“Το χρονικό του έρωτα”
Αλαιν ντε Μποττόν
(Εκδ. Πατάκη, μτφ Αντώνης Καλοκύρης)
Είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Αλαίν ντε Μποττόν, που ακολουθεί την τροχιά μιας ρομαντικής σχέσης, από τον διεθνώς επιτυχημένο συγγραφέα των “Μικρή φιλοσοφία του έρωτα” και “Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου.”
Όλοι γνωρίζουμε τη μέθη και τον ενθουσιασμό των πρώτων σταδίων του έρωτα. Όμως, τι ακολουθεί; Στο Εδιμβούργο, ένας άντρας και μια γυναίκα, ο Ραμπί και η Κέρστεν, ερωτεύονται. Παντρεύονται, αποκτούν παιδιά – όμως δεν υπάρχει μακροχρόνια σχέση που να υπακούει έτσι απλά στο «κι έζησαν αυτοί καλύτερα».
Το “Χρονικό του έρωτα” είναι ένα μυθιστόρημα που διερευνά τι συμβαίνει μετά τη γέννηση του έρωτα, τι χρειάζεται για τη διατήρησή του και τι συμβαίνει στα αρχικά ιδανικά κάτω από την πίεση της συνηθισμένης ύπαρξης.
Φιλόσοφος και ψυχολόγος, ο Αλαίν ντε Μποττόν δείχνει ότι τα ρομαντικά μας όνειρα ίσως τελικά να μας βλάπτουν σοβαρά – και διερευνά τις πιθανές εναλλακτικές λύσεις. Το συμπέρασμα είναι πως ο έρωτας δεν αποτελεί «έναν ενθουσιασμό» αλλά μάλλον μία «δεξιότητα» που την αποκτάμε σταδιακά και συχνά οδυνηρά…
«Το χάρισμα του Αλαίν ντε Μποττόν είναι ότι μας κάνει πραγματικά να σκεφτούμε πώς ζούμε τη ζωή μας». (Jeanette Winterson)
«Κι είναι τέτοια η ικανότητα του Ντε Μποττόν να μας εμπλέκει στα όσα συμβαίνουν στο ζευγάρι των ηρώων του, ώστε από ένα σημείο και πέρα πηδάμε σχεδόν οτιδήποτε δεν συνδέεται άμεσα με την εξέλιξη της ιστορίας της αγάπης τους, που μοιάζει να είναι ο καθρέφτης για τις δικές μας ιστορίες και για τις ιστορίες τόσων άλλων ανθρώπων που γνωρίζουμε…» (The Guardian)
“Ζευγάρια, η ανατομία μιας σχέσης”
Κέιτ Φάϊτζες
(Εκδ. Ψυχογιός, μτφ Έλλη Συλογίδου)
Oνειρευόμαστε ρομαντισμό, δέσμευση, πίστη, αιώνια ευτυχία. Τα αναζητάμε. Και η αναζήτηση τους παίζει βασικό ρόλο στη ζωή μας. Θα τα καταφέρουμε; Πώς; Η Κέιτ Φάϊτζες βυθίζεται στην καρδιά των σύγχρονων σχέσεων, βασισμένη σε έρευνες κοινωνιολόγων και ψυχολόγων, καθώς και σε συνεντεύξεις με περισσότερους από 120 ανθρώπους, προκειμένου να βρει όσο περισσότερες αλήθειες μπορεί για τα ζευγάρια σήμερα. Στο βιβλίο της θα βρεις απαντήσεις σε όλους τους «μύθους» και τις «αλήθειες» που απασχολούν τα σημερινά ζευγάρια, π.χ. Μύθος: Το ερωτικό πάθος εξασθενεί με το πέρασμα των χρόνων. Αλήθεια: Όσοι έχουν σταθερή σχέση κάνουν καλύτερο και περισσότερο σεξ. Μύθος: Η αύξηση του αριθμού των εργαζόμενων γυναικών έχει ζημιώσει τις σχέσεις. Αλήθεια: Όσοι απολαμβάνουν μια ισότιμη σχέση είναι πιο ευτυχισμένοι μαζί.
“Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας”
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές (Νόμπελ 1982)
(Εκδ. Λιβάνης, μτφ Κλαίρη Σωτηριάδου Μπαράχας)
Αυτός είναι ο πιο βαθύς έρωτας. Η ιστορία αγάπης του Φλορεντίνο Αρίσα και της Φερμίνα Δάσα. Γεμάτη αισθησιασμό, μαγικό ρεαλισμό, τεράστια υπομονή και καρτερικότητα, ζωντάνια, αλήθεια, πάθος, τρυφερότητα…
Όταν η νεαρή Φερμίνα Δάσα αρνείται τις παθιασμένες προτάσεις του Φλορεντίνο Αρίσα και παντρεύεται τον δόκτορα Χουβενάλ Ουρμπίνο, ο αθεράπευτα ρομαντικός Φλορεντίνο αναζητά παρηγοριά στην αγκαλιά πολλών άλλων γυναικών, καμία όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη Φερμίνα στην καρδιά του. Πιστός στον όρκο του ότι θα την αγαπάει για πάντα, ζει για την ημέρα που εκείνη θα απελευθερωθεί από τα δεσμά της. Όταν, μισό αιώνα αργότερα, ο σύζυγος της Φερμίνα σκοτώνεται προσπαθώντας να κατεβάσει τον παπαγάλο του από ένα δέντρο μάνγκο, ο Φλορεντίνο αρπάζει την ευκαιρία να δηλώσει την αιώνια αγάπη του. Μπορεί όμως ο νεανικός τους έρωτας να ξαναζωντανέψει στο λυκόφως της ζωής τους;
“Ήταν αναπόφευκτο: η μυρωδιά από πικραμύγδαλα του θύμιζε άτυχους έρωτες. Ο γιατρός Χουβενάλ Ουρμπίνο την ένιωσε από τη στιγμή που μπήκε μες στο σκοτεινό ακόμα σπίτι, όπου είχε τρέξει βιαστικά για ν’ ασχοληθεί με μια περίπτωση που από χρόνια είχε πάψει να είναι επείγουσα. Ο Χερεμία δε Σαιντ Αμούρ, πρόσφυγας από τις Αντίλλες, ανάπηρος από τον πόλεμο, φωτογράφος για παιδιά κι ο πιο πονετικός του αντίπαλος στο σκάκι, είχε ξεφύγει μια για πάντα από τα βασανιστήρια της μνήμης, με αναθυμιάσεις από υδροκυανιούχο χρυσό”…
“Το παράδοξο του έρωτα”
Πασκάλ Μπρυκνέρ
(Εκδ. Πατάκη, μτφ Σώτη Τριανταφύλλου)
Το να επιλέγουμε αυτόν που αγαπάμε, το να αγαπάμε όποιον θέλουμε φαίνεται σήμερα αυτονόητο δικαίωμα. Ωστόσο, για να το κατακτήσουμε, χρειάστηκε ολόκληρη επανάσταση του συναισθήματος, μια διαδικασία που άρχισε τον 18ο αιώνα. Αυτή η ελευθερία, αυτό το δικαίωμα που αποκτήσαμε μετά από πολλούς κόπους, έχει ένα τίμημα. Πώς ο έρωτας που μας ενώνει μπορεί να συνδυαστεί με την ελευθερία που μας χωρίζει; Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ διηγείται, μέσα από τις μεταμορφώσεις του γάμου και του ερωτισμού, την αντίσταση του συναισθήματος σε οποιονδήποτε κανόνα. Οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν προοδεύσει, αλλά δεν έχει προοδεύσει ο έρωτας: αυτό είναι το καλό νέο του 21ου αιώνα.
“Ο Μπρυκνέρ περιγράφει με καθαρότητα και κομψότητα τα παράδοξα της συναισθηματικής μας ζωής”. (Bernard Pivot, Le Journal du Dimanche)
“Νομίζαμε πως λύσαμε όλα τα προβλήματα του έρωτα κι ότι τον ξεφορτωθήκαμε. Κι όμως, σαράντα χρόνια μετά τον Μάη του ’68, ο Πασκάλ Μπρυκνέρ αποκρυπτογραφεί τα παράδοξά του”. (Elisabeth Levy, Le Point)
“Αν μ’αγαπάς, μη μ’αγαπάς”
Μονί Ελκάιμ
(Εκδ. Κέδρος, μτφ Νίκος Χρηστάκης)
Το βιβλίο βασίζεται σε μελέτη του συγγραφέα, του Βέλγου νευροψυχίατρου Μονί Ελκάιμ. Ο Ελκάιμ μέσα από πολυάριθμες διηγήσεις περιστατικών, μιλά για τα οξύμωρα της σχέσης, για όλα τα μικρά καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν, και καταλήγει να προτείνει ένα νέο μοντέλο για ζευγάρια και οικογένειες, για καλύτερη επικοινωνία στις ερωτικές σχέσεις αλλά και στις σχέσεις μας με τα παιδιά. Τι γίνεται όταν ζητάμε από κάποιον να μας αγαπήσει, ενώ ταυτόχρονα πιστεύουμε ότι η αγάπη συνοδεύεται πάντα από εγκατάλειψη; Ζητάμε να αγαπηθούμε ενώ την ίδια στιγμή φοβόμαστε ν’ αγαπηθούμε και καταλήγουμε να μας φαίνεται ανεπαρκής η οποιαδήποτε προσπάθεια κι αν γίνεται από την άλλη πλευρά, χωρίς να συνειδητοποιούμε πως υποσυνείδητα μπορεί να ζητάμε να μην αγαπηθούμε… “Θα χρειαστεί να υπάρξει στο ζευγάρι μια “λειτουργία” σε σχέση με το παρελθόν και των δυο και μια κατάσταση διπλής δέσμευσης”, λέει ο Ελκάιμ “Η διπλή δέσμευση αφορά τα αντιφατικά μηνύματα που σ ‘ένα ζευγάρι στέλνει ένας στον άλλον, όπου άλλα λέει με τα λόγια του κι άλλα δείχνει με τη γλώσσα του σώματος. Μπορεί τα λόγια να λένε “έλα κοντά μου” αλλά η γλώσσα του σώματος να φωνάζει “απομακρύνσου”…”Έριχ Φρομ
“Η Τέχνη της αγάπης”
Έριχ Φρομ
(Εκδ. Διόπτρα, μτφ Ουρανία Τουτουντζή)
Το βιβλίο είναι ένα διεθνές μπεστ σέλερ, που έδειξε σε εκατομμύρια αναγνώστες πώς να κάνουν τη ζωή τους ενδιαφέρουσα και δημιουργική αναπτύσσοντας τις κρυμμένες τους δυνατότητες για αγάπη.
Οι περισσότεροι από εμάς, όταν αγαπάμε, είμαστε ανίκανοι να ανυψωθούμε ως το μοναδικό επίπεδο που έχει πραγματικά σημασία: το επίπεδο της αγάπης που είναι συνυφασμένη με την ωριμότητα, την αυτογνωσία και το θάρρος. Όπως ισχύει και για κάθε άλλη τέχνη, έτσι και η τέχνη της αγάπης απαιτεί άσκηση και συγκέντρωση, όπως επίσης και αυθεντική διορατικότητα και κατανόηση.
Στην “Τέχνη της αγάπης”, ο ψυχαναλυτής και κοινωνικός στοχαστής Έριχ Φρομ διερευνά την αγάπη απ’ όλες τις πλευρές και τις όψεις της – όχι μόνο τη ρομαντική αγάπη, που είναι διαποτισμένη από τόσες παρανοήσεις και τόσο μεγάλες προσδοκίες, αλλά επίσης την αδελφική αγάπη, την ερωτική αγάπη, την αγάπη των γονιών για τα παιδιά τους, την αγάπη για τον εαυτό μας και την αγάπη για τον Θεό.
Στο βιβλίο του, ο Φρομ επιχειρεί να διαφύγει της παραδοσιακής πατριαρχικής ανάλυσης των συνθηκών της. Στις σελίδες του βιβλίου συναντάμε μια σύζευξη απόψεων και στάσεων, τόσο από τη θηλυκή όσο και από την αρσενική σκοπιά στο απόλυτο ζητούμενο της αγάπης
Είναι ένα αίνιγμα η «τέχνη της αγάπης», ωστόσο πρέπει να γίνει εξ’ αρχής διακριτό πως στο βιβλίο αυτό ο Φρομ δεν ενδιαφέρεται να μας εξηγήσει πώς να βρούμε την αγάπη. Εστιάζει στο πώς θα καταφέρουμε να την καταλάβουμε.
“Ο Έριχ Φρομ είναι και ένας διεισδυτικός ψυχολόγος και ένας ικανός συγγραφέας. Το βιβλίο του έχει κύρος και ευθύτητα, πρακτικότητα και ακρίβεια”. (Chicago Tribune)
“Συμπόσιον ή Περί Έρωτος”
Εκδ Κάκτος
Πλάτων
Το «Συμπόσιον» είναι το πιο τεχνικό και το πιο θελκτικό έργο του μεγάλου φιλοσόφου της αρχαιότητας, του Πλάτωνα. Η υπόθεση με λίγα λόγια έχει ως εξής: Ο Αγάθων, ο τραγικός ποιητής, κάλεσε σε συμπόσιο τους φίλους του για να γιορτάσουν την πρώτη τραγική του νίκη. Προσκεκλημένοι ήσαν πολλοί, μεταξύ των οποίων ο Σωκράτης, ο οποίος πήρε μαζί του και τον Αριστόδημο, ο Φαίδρος, ο Παυσανίας, ο ιατρός Ερυξίμαχος και ο κωμικός ποιητής Αριστοφάνης. (…) Θέμα συζήτησης προτάθηκε από τον Ερυξίμαχο: ο Έρως. Αρχίζουν τότε ο καθένας να λέει τη γνώμη του… Ο Πλάτων όμως δεν μας εισάγει απευθείας την υπόθεση, αλλά μας παρουσιάζει τον Απολλόδωρο τον Αθηναίο να διηγείται τα του συμποσίου στους φίλους του. Σ’ αυτόν δε τα είχε πει ο Αριστόδημος, ο οποίος, είχε έρθει στο συμπόσιο, προσκληθείς από τον Σωκράτη. Ώστε. τυπικά, τα πρόσωπα του διαλόγου είναι δύο, ο Απολλόδωρος και κάποιος από τους φίλους του. Κυρίως όμως δρώντα πρόσωπα είναι ο Σωκράτης, ο Αγάθων, ο Φαίδρος, ο Ερυξίμαχος, ο Παυσανίας, ο Αριστοφάνης και ο Αλκιβιάδης Γραμμένο το 385 πΧ, γοητευτικό όσο ελάχιστα κείμενα, ακόμη και σήμερα ,το “Συμπόσιον”, αυτή η πραγματεία περί έρωτος δοσμένη μέσα από μια φανταστική συνάντηση, είναι ένα αληθινά σπουδαίο έργο.
Δείτε επίσης:
- Zip the Day: Το post της Σμαράγδας Καρύδη και η μονομαχία Κουτσόπουλου – Προυστ
- Zip the Day: Η πρώτη Ασιάτισσα επικεφαλής της Chanel
- Zip the Day: ‘Απιαστα όνειρα και μυστικές επιθυμίες αγαπημένων ηθοποιών
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
