Zip the Day: Ο Πετρούνιας, η Ιζαμπέλ και μια πεταλούδα

Το πιο χρυσό παιδί!

Μπορεί και να ‘χεις δίκιο αν μου πεις πως δεν σου το ‘κουβέντιασα’ την ώρα και τη στιγμή που έγινε! Όμως ο θρίαμβος δεν έχει επικαιρότητα! Υπάρχει στο…διηνεκές. Κι όταν μιλάμε για έναν (ακόμα) θρίαμβο του άρχοντα των κρίκων, του πιο χρυσού παιδιού μας , μια

νίκη που μοιάζει με έκρηξη, μεθύσι, επανάσταση, όλα μεγαλώνουν κι ομορφαίνουν αλλιώς πολύ και γράφονται με γράμματα χρυσά . Έτσι έγινε και στη Ντόχα (του Κατάρ) που ο Λευτέρης Πετρούνιας πήρε το χρυσό μετάλλιο ,συγκέντρωσε τους βαθμούς που χρειαζόταν (15.500)

και κέρδισε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2021.

Ήταν ένας από τους πιο κρίσιμους αγώνες της καριέρας του, κυρίως γιατί “βάραινε” η επέμβαση που είχε κάνει στον ώμο του. Και τα κατάφερε. Ξανά. Γιατί το σύνθημα “πιο πολύ πιο πολλά”, τον ακολουθείι βήμα βήμα, κρίκο κρίκο, αγώνα αγώνα. Χθες, σκρολάροντας, έπεσα

πάνω στο Vasiliki Millousi Official και στο μήνυμα της μετά το θρίαμβο του Λευτέρη της ?? ? ??

«Κλαίω ακόμα”, γράφει. “Ανεβάζω αυτό γιατί ο κόσμος το είχε σίγουρο… λίγοι όμως γνώριζαν τι έπρεπε να καταφέρεις για να πάρεις αυτή την πολυπόθητη πρόκριση σήμερα και αυτοί οι λίγοι μαζί με όλο τον κόσμο κλαίνε ακόμα από χαρά και υπερηφάνεια!

Μπράβο γιατί κατάφερες αυτό που μόνο εσύ θα μπορούσες, μόνο η δική σου ψυχή θα έκανε το καλύτερο πρόγραμμα την πιο δύσκολη στιγμή, μπράβο γιατί ακόμα και όταν όλα γύρω σου έδειχναν ότι δεν θα τα καταφέρεις εσύ δούλευες πιο σκληρά και το πίστευες

Μπράβο για όλα αυτά και για όλα τα υπόλοιπα! Υπερήφανη μέχρι τον ουρανό!

Συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα! Τα καταφέρατε ”

Δηλώνω fan, θαυμάστρια, οπαδός, φίλη και πολύ συγκινημένη!

Isabelle Huppert: υπερηθοποιός

Είναι μια από τις πιο σπουδαίες ηθοποιούς της γενιάς της. Αφοπλιστικά γοητευτική, αψεγάδιαστη, περίπλοκη αλλά και ισορροπημένη, επαναστατικά απλή, φίνα, λαμπερή, φλογερά ερωτική, μυστηριώδης.

Θυμάμαι πόσο με είχε συνεπάρει , όταν πριν πέντε χρόνια ήρθε στην Αθήνα για να ερμηνεύσει τη Φαίδρα (ή Φαίδρες) στη Στέγη.

Διαβάζω (madame.lefigaro.fr) πως είναι αυτή που θα ανοίξει το φετινό 75ο φεστιβάλ της Αβινιόν (5 με 25 Ιουλίου) με τον “Βυσσινόκηπο” του Τσέχωφ (σε σκηνοθεσία του Πορτογάλου Tiago Rodrigues), ερμηνεύοντας την κόμισα Λιουμπόφ. Παράλληλα εμφανίζεται κάθε βράδυ στο θέατρο Odeon, στον “Γυάλινο Κόσμο” του Τένεσι Ουίλιαμς (σε σκηνοθεσία Ίβο βαν Χόβε). Υπερδραστήρια, υπερηθοποιός, υπεργυναίκα. Το αρνείται, “είναι μόνο γιατί μετά από τόσους μήνες που τα θέατρα ήταν κλειστά, θέλω να χορτάσω τη σκηνή”, λέει.

Παίζει Τσέχωφ για πρώτη φορά και είναι ευτυχισμένη. “Είναι ποιητής ο Τσέχωφ. Είναι, όμως και ρεαλιστής, δίνοντας χώρο και δείχνοντας δρόμους στους νέους, ενώ κάνει και κοινωνική κριτική. Μέσα στο κείμενο και τους χαρακτήρες του, ανακαλύπτω συνεχώς μια σύγχρονη φινέτσα, φυσικότητα, αλήθεια. όσο για τη Λιουμπόφ, που ερμηνεύω, είναι ένας ρόλος που  αγαπώ πολύ Είναι δύσκολος ρόλος. Περνάει από τη χαρά στη λύπη και από το αστείο στο τραγικό, με μια ευκολία που τρομάζει και που θέλει την ηθοποιό που την ερμηνεύει, να κρατάει μεγάλες ισορροπίες. Αυτό είναι που με γοητεύει”

Μιλάει για το ταξίδι της στο θέατρο μέσα από συγγραφείς που αγαπάει, από τον Ευριπίδη και τον Σαίξπηρ και τον Ίψεν και τον Ζενέ ως τον Ουίλιαμς, τη Σάρα Κέην, τον Ζενέ, τον Τσέχωφ  (κι άλλους κι άλλους) Και λέει πως καθώς περνούν τα χρόνια θα ήθελε να ξαναπαίξει τα πάντα, και να της δοθεί η ευκαιρία να κάνει καινούργια πράγματα.

Όταν δεν κάνει θέατρο κάνει κινηματογράφο. Ήδη τέσσερις ταινίες με πρωταγωνίστρια εκείνη περιμένουν να βγουν στις αίθουσες την επόμενη κινηματογραφική σεζόν. Κι όταν δεν κάνει ούτε θ’εατρο ούτε σινεμά, παρακολουθεί! Είναι ένας καλός θεατής σε παραστάσεις και ταινίες. “Είναι αυτό που με συμπληρώνει”, εξομολογείται “Με κάνει να αισθάνομαι καλύτερη και ελεύθερη : η τέχνη μου”

Ένα μικρό κόκκινο βιβλίο

Καινούργιο σαν καινούργια μέρα. Και κόκκινο. Σαν τα μάγουλα ερωτευμένου κοριτσιού , σαν ώριμο μήλο, σαν καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα, σαν φιλί.  Παράξενο, ποιητικό, έντονο, βιωματικό.  “Το βάρος της πεταλούδας”, του Erri De Luca (εκδόσεις Κέλευθος). Το αγάπησα για τη δύναμη και την αλήθεια του. Το διάβαζα δυνατά, κάποιες στιγμές, για να το ακούω.  Μπορείς κι εσύ να τις διαβάσεις δυνατά ή  να τις ψιθυρίσεις τις αλήθειες του De Luca, ή απλά να τις κρατήσεις σαν  δικές σου. Διάβασε, κράτα, μέτρησε:

1. “Μια γυναίκα είναι ‘κείνος ο ιστός της αράχνης που απλώνεται σ’ ένα πέρασμα, που κολλάει στα ρούχα και τον παίρνεις μαζί σου”.
2. “Ο άνθρωπος είναι αυτό που έχει διαπράξει. Αν λησμονήσει, είναι ένα ποτήρι αναποδογυρισμένο, άδειο, κλειστό”.
3. “Όταν ένας άνθρωπος στέκεται να κοιτάξει τα σύννεφα, βλέπει το χρόνο να τρέχει πέρα απ΄αυτόν, έναν αέρα να προσπερνάει με μεγάλες δρασκελιές. Τότε είναι ώρα να σταθεί ξανά στα πόδια του και να τον αδράξει πάλι”.
4. “Υπάρχουν χάδια που αν προστεθούν σ ‘ένα φορτίο, το κάνουν να κλονιστεί”.
5. “Το παρόν είναι η μόνη γνώση που χρησιμεύει. Ο άνθρωπος δεν ξέρει πώς να ζει στο παρόν”.
6. “Μια πεταλούδα πάνω σ’ ένα ντουφέκι  σε κοροϊδεύει. Κοροϊδεύει το σημάδι σου με το σπασμωδικό της πέταγμα γιατί, όπου κι αν σταθεί, φέρνει μαζί της το δικό της κέντρο. ‘Όπου κι αν σταθεί η πεταλούδα, εκεί είναι το κέντρο”.
7. “Καμιά γεωμετρία δεν έχει ανακαλύψει τον τύπο του αυγού”.

….σίγουρα θα βρεις κι άλλες

Δείτε επίσης:

• Zip the Day: Όλα μπερδεύονται γλυκά (παλιό αλλά χρήσιμο…)
• Zip the Day: Καλοκαίρι γκρο πλαν – Οι selfies, η γιόγκα κι οι mini τσάντες
• Zip the Day: Ο Κίπλινγκ, ένας γάτος, ένας γλάρος και τα Fashion Films

Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com