17 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Τα ίσια ανάποδα για μια κηδεία, ένα «θαύμα» και τα Spoilers του Survivor

2023: Τα ‘90s Των Φτωχών

Όσο μια χώρα ολόκληρη συζητά για μια κηδεία, εγώ… νιώθω «κηδεία», αδέλφια μου. Δε βαριέστε, χαίρομαι τουλάχιστον που, μέσω αυτής – ώστε να έχουμε αποψούλα στα «Media και στα Τσίπουρα» μαθαίνουμε – ετεροχρονισμένα έστω – κάποια κομμάτια της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Απ’το να τσακωνόμαστε για τα σπόιλερζ του Σορβάιβο, το προτιμώ.

Και όσο προσπαθούμε να μαντέψουμε (μπορεί και όχι), αν το Ολστά θα συνεχίσει να κάνει 30άρια ακόμη και όταν επιστρέψουν οι αγαπημένες σας σειρές, μας μοιράζεται (στη δημοσιότητα) ένα απόσπασμα με τον Νίκο Οικονομόπουλο και ένα «θαύμα». Δύσκολο και άβολο να προσπαθείς να διαχειριστείς την καθημερινότητά σου, όταν η Σόουπιτς «σε παστελώνει» απροειδοποίητα κι ανελέητα με ό,τι της φανεί – ένα μυαλό είναι αυτό, πόσα ν’αντέξεις; Και τι α κανς; Στρέφεσαι στο «ασφαλές» – τα χρόνια, δηλαδή, της τηλεοπτικής (και όχι μόνο) ανεμελιάς σου – τα 90s.

Θυμάσαι το Fame Story, τον Λαζόπουλο να βρίζει τη Μιμή Ντενίση και την κοινή γνώμη να τσακώνεται για τη Μοναρχία στην Ελλάδα με αφορμή τη διεκδίκηση της βασιλικής περιουσίας. Oh wait… Τι χρονιά έχουμε; Καλώς ήρθες 2023 (σαν το 1993 με φαρμακευτική μάσκα είσαι). Μια που είπαμε ‘90s εκτιμώ τον Ηλία και σέβομαι την αυθεντικότητα της τηλεοπτικής παρουσίας της Αννίτας Πάνια, αλλά το πρόμο «Μη δείτε την πρεμιέρα μας» είναι πιο 1997 κι απ’τους διαλόγους Σεργουλόπουλου-Μελιτά στις «Ρόμπες» του «Πρωίαν σε Είδον, την Μεσημβρίαν».

Κι αφού, μαζί μόλις ανακαλύψαμε πως το 2023 (τηλεοπτικά μόνο ελπίζω) αποτελεί μια μουσειακή πτέρυγα αφιερωμένη στα ‘90s, ας «κουμπώσω» κομματάρα για να πάρουμε τα πράγματα απ’την αρχή, ξεκινώντας τα Κυριακάτικά μας, #FlyNews: «1988 Κι Ακόμα Σ’αγαπώ» λοιπόν, απ’την Άννα Βίσση:

Τα Ίσια, Ανάποδα κ’ Μια Κηδεία

Αυτοί είμαστε, αδέλφια: Γεννημένοι αντιδραστικοί. Η χώρα νά ‘ναι; Ο ήλιος και το ούζο; Η θάλασσα και το τζιν-πινκρέηπφρουτ; Ρε, μπας και φταίει η Τραπ, τα μπουζούκια με 5.000€ ελάχιστη κατανάλωση στα πρώτα τραπέζια τις γιορτές; Σάμπως να φταίν’ οι ίνφλουενσερζ, οι ανμπόξερς κι οι γιουτιούμπερζ; Το επιβάλλει το Τζεν-ζι, το Ενελπί, ή έστω, η TV; Τι να πω; Σε όλα «ανάποδοι» στον τόπο αυτό.

Μην πάτε μακριά, αδέλφια: Φεύγει ο Γενάρης κι αρνείται να χειμωνιάσει… Χριστούγεννα ήταν αυτά, ή στολισμένος 15Αύγουστος; «Σκάει» σου λένε, οι ειδικοί (τι «σκάει» δηλαδή, ήρθε κιόλας) η «Κράκεν», η νέα παραλλαγή της Ο του Covid-19: Όόόχι αδέλφια μου, εμείς να μουτζωθούμε που, ενώ εμβολιαστήκαμε, παρόλα αυτά, νοσηλευτήκαμε. Τι κι αν «τη σκαπουλάραμε»; Ταλαιπωρηθήκαμε στα νοσοκομεία, ενώ «είχαμε κουμπώσει» 5 δόσεις; Τα λεφτά μας, πίσω… Και μέσα σ’όλα, πεθαίνει ο τελευταίος επικεφαλής ενός πολιτεύματος που δεν υπάρχει πια κι εμείς, αντί να μείνουμε στον θάνατο του ανδρός και να συλλυπηθούμε την οικογένειά του, πρέπει να τσακωθούμε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να «λύσουμε» το λυμένο πολιτειακό ζήτημα ξανά και ξανά – σε δουλειά να βρισκόμαστε, δηλαδή.

Και «δώσε» ποιός είναι πιο αμόρφωτος και «πάμε» ποιός δεν ξέρει την ελληνική ιστορία (που κανείς κάτω των 30 δεν την ξέρει – χωνέψτε το, έτσι που τα κάνατε #σόρυ #νοτσόρυ) και αν η κυβέρνηση δεν ήθελε να «σπάσει αυγά», κι άμα η αριστερά θα δεχτεί οτιδήποτε υπέρ της τέως βασιλικής οικογένειας (μα, είναι δυνατόν;) και γιατί δεν αποκαταστάθηκε το Τατόι (έστω, οι οικογενειακοί τάφοι) και ρεζίλι θα γίνουμε κε Χαλακατεβάκη μου, στους ξένους και στους επισήμους που θα χρειαστεί να έρθουν στην Ελλάδα για την κηδεία και αούα – μαλλιοκούβαρα σας λέω, αδέλφια.

Κάπου εδώ θα κοντοσταθώ και θα αναρωτηθώ με όλη την αγνή πρόθεση και το χέρι στην καρδιά: Καλά, το κράτος δε μερίμνησε να κρατήσει τους τάφους και τον περιβάλλοντα χώρο σε μια αξιοπρεπή κατάσταση, ειδικά μετά τις πυρκαγιές στο Τατόι – πες, είχε τα «δικά του». Εκείνη η οικογένεια δε νοιάστηκε να πάει να καθαρίσει τα μνήματα και ν’ανάψει ένα καντήλι για τους γονείς-παππούδες τους; Εδώ, εμείς με ένα μπουκάλι παραφινέλαιο, καρβουνάκια και θυμίαμα είμαστε στο πορτ-μπαγκαζ σε περίπτωση που «περάσουμε» απ’τους γονείς μας στα Κοιμητήρια, οι γαλαζοαίματοι δεν καταδέχονται; Μπορεί να μην έχουν χώρο στο πορτ-μπαγκάζ, τι να πω…

Συνεχίσαμε όμως με Round 2: Fight… Αν είχε ελληνική ιθαγένεια ο μακαρίτης, αν θεωρείται πρώην αρχηγός κράτους, αν είναι θέμα ανθρωπιάς και πολιτικής ανωτερότητας να ταφεί με τιμές, αν πολέμησε για την Ελλάδα, αν «μετράει» ως Ολυμπιονίκης που αγωνίστηκε με τα ελληνικά χρώματα, αν είχε επίθετο, αν είχε διαβατήριο, ή αν η περιουσία που διεκδίκησε και του αποδόθηκε το 1993 συμπεριελάμβανε εθνικούς θησαυρούς και κειμήλια που «μπερδεύτηκαν με τα δικά του» και μπήκαν στα κοντέινερ που «σήκωσε» απ’το Τατόι.

Όλα τα παραπάνω σε 3 μόλις μέρες… Εωσότου βέβαια, κουνήσεις το κεφάλι σου (δεξιά κι αριστερά) και συνειδητοποιήσεις πως, όσα συζητούνται έχουν λυθεί με δημοψήφισμα, νόμους και αποφάσεις χρόνια πριν. Ο άνθρωπος έφυγε απ’τη ζωή και σ’αυτό δε χωρούν αψιμαχίες, παρά μόνο συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Όσο για τον ρόλο του στην πολιτική ζωή του τόπου, μόνο η Ιστορία θα αποφανθεί στον μελλοντικό χρόνο που επιβάλλεται και οφείλει. Κανείς άλλος υπέρμαχος/θαυμαστής, πολέμιος της Βασιλείας, ή απλά παρουσιαστής/δημοσιογράφος που θέλει «νουμεράκια» δεν έχει δικαιοδοσία να το κάνει όσο κι αν «χτυπά τον πισινό του κάτω».

Λευτεριά στη Σόουπιτς

Και η Σόουπιτς, το χαβά της: Η «Λατρεία στην Αντίδραση» σ’αυτή τη χώρα συνεχίζεται και στα «δικά μας»… Αλίμονο, λείπει ο Μάρτης απ’τη Σαρακοστή, αδέλφια; Πνεύμα αντιλογίας και η Τσελέπριτυ λοιπόν, που θέλει οι δημοσιογράφοι να τη ρωτούν για το «επιχειρείν» της και όχι για τη φερόμενη σχέση της με τον No1 τραγουδιστή της γενιάς του και frontman μιας απ’τις καλύτερες μπάντες που έχουμε να επιδείξουμε στην Ελλάδα. Κι αν δεν το κάνουν, είναι στερεοτυπικοί και σεξιστές (κολλάει παντού). Εγώ, θα συμφωνήσω αδέλφια: Μην τα φτιάχνετε με σούπερ-σταρ γκόμενους και γκόμενες… Η δημοσιότητα πρέπει να μάθει να έρχεται όταν παράξετε ηλεκτρική ενέργεια απ’την πατάτα, όλα τα υπόλοιπα είναι τοξική πατριαρχεία.

Και μέσα σε όλα αυτά, κάποιοι Τσελέμπριτιζ βλέπουν εγκυμοσύνες ως «απάντηση στις κριτικές». Δε θα πω τίποτα, αδέλφια. Δε θα είμαι ο «αντιδραστικός» που περιγράφω τόση ώρα στις παραπάνω παραγράφους. Θα σεβαστώ (τουλάχιστον εγώ) το θαύμα της γυναίκας που φέρνει στον κόσμο μια ζωή και το μεγαλείο του ανθρώπου (ή των ανθρώπων) που τη μεγαλώνουν, ώστε να γίνει δοτικός και άξιος πολίτης μιας καλύτερης κοινωνίας. Θα ευχηθώ κανένα ποστ, φωτογραφία, δήλωση, ή εξομολόγηση-σεντόνι αφορά αυτό το θαύμα από μαμάδες, ή μπαμπάδες να μην είναι υπαγορευμένο απ’τις «Σειρήνες της Σόουπιτς» εξυπηρετώντας οποιαδήποτε σκοπιμότητα πέραν της ιερότερης.

Από Θαύμα σε «Θαύμα»

Ήταν λάθος που, για να προμοταριστεί το Rockumentary της ζωής, πορείας και καθημερινότητας του Νίκου Οικονομόπουλου στον ANT1+ «διοχετεύτηκε» στα Μέσα απόσπασμα που αφορούσε την «εμπειρία θαύματος» του καλλιτέχνη. Και δεν είναι λάθος του Νίκου, αλλά των συνεργατών του που ενέκριναν αυτά τα πλάνα για το ντοκυμαντέρ και πολύ περισσότερο που τα προμόταραν ανεξέλεγκτα στη διάθεση του κάθε αποψάκια-σχολιατζή (συμπεριλαμβανομένης της αφεντιάς μου). Θα προσπαθήσω να παραμείνω ψύχραιμος και αντικειμενικός με αυτό το επικοινωνιακό ατόπημα που αφορά τη θρησκεία που κι εγώ πιστεύω, αδέλφια, γι’αυτό και θα μοιραστώ μαζί σας τις πρώτες σκέψεις μου, περιμένοντας και τη δική σας, αποψούλα, χωρίς φόβο και πάθος:

  • Ας ξεκινήσουμε ορίζοντας κάποιες έννοιες και καθορίζοντας το εύρος που μπορεί να φτάσει η συζήτηση που τις αφορά. Όταν μιλάμε για οποιαδήποτε θρησκεία αναφερόμαστε σε «πίστη». Οι άνθρωποι επιλέγουν να πιστέψουν – δε γνωρίζουν, πιστεύουν… Γι’αυτό μιλάμε για προσωπική υπόθεση του καθενός που έχει να κάνει με την πίστη και όχι τις γνώσεις του. Με λίγα λόγια, αδέλφια, αν γνωρίζαμε θα πιστεύαμε όλοι. Το αντίθετο συνιστά το βασικό δομικό συστατικό μιας θρησκείας.
  • Ειδικά η χριστιανική θρησκεία λοιπόν, δε θέλει να γνωρίζεις. Θέλει να είσαι ελεύθερος να πιστέψεις ή όχι με τη δική σου, βούληση. Αυτός είναι ο λόγος που έβαλα εισαγωγικά στη λέξη: «θαύμα», λίγο πιο πάνω  και όχι επειδή δεν το πιστεύω. Αποτελεί την πεμπτουσία της χριστιανικής θρησκείας η φάση να μην είναι: «πάρ’το, βάλ’το», «μασημένη τροφή», «δοσμένη στο πιάτο» ή όπως θέλετε, πείτε το. Θέλει η θρησκεία μας να υπάρχει εναλλακτική εξήγηση (επιστημονική, ή άλλη) σε ό,τι  θα μπορούσε να ονομαστεί «θαύμα». Μόνο έτσι αποκτά νόημα η ελευθερία της επιλογής να πιστέψεις αν συνέβη, ή όχι. Η χριστιανοσύνη δε θέλει να το ξέρεις, θέλει να το πιστεύεις, ώστε να μπορείς να το ξε-πιστέψεις, όποτε γουστάρεις.
  • Άρα πράγματι, δεν υπάρχει μια αλήθεια (απευθύνομαι στο πάνελ του «Το Πρωινό» που είχαν αυτή τη συζήτηση). Υπάρχει αυτή που παρατηρούμε και φυσικά εξηγείται επιστημονικά κι εκείνη που πιστεύουμε.  Προσέξτε όμως: Η μία αλήθεια αφορά το τι συνέβη και η άλλη το γιατί συνέβη. Οι δύο αλήθειες δεν αναιρούν η μία την άλλη, ούτε συγκρούονται, γιατί απλά δεν εξετάζουν το ίδιο ερώτημα. Παράδειγμα: «Ο Μωυσής χτύπησε το ραβδί του και άνοιξε η Ερυθρά Θάλασσα στα δύο για να περάσει ο λαός του στην Έξοδο των Εβραίων απ’την Αίγυπτο». Βγαίνει η επιστήμη και σου λέει ότι δεν ήταν το ραβδί, αλλά το φαινόμενο της παλίρροιας – δεκτό. Εκεί σταματά η μία αλήθεια. Έρχεται όμως κι εκείνος που συνδυάζει τη συγκυρία του φυσικού φαινομένου με το γεγονός ότι οι Εβραίοι έπρεπε να ξεφύγουν τη συγκεκριμένη περίοδο απ’τον Αιγυπτιακό στρατό που τους κυνηγούσε ζητώντας το απ’το Θεό και σου λέει: «θαύμα». Η μία «αλήθεια» δεν αναιρεί την άλλη. Απλά, η μία εξετάζει το τι συνέβη και η άλλη νοιάζεται να «πιστέψει» για ποιό λόγο συνέβη. Η μια αλήθεια αφορά τη φυσική και η άλλη τη μετα-φυσική.
  • Άρα, δεν έχει κανένα νόημα να χαρακτηριστεί ένα συμβάν «θαύμα» από τηλεοπτικά πλάνα. Δεν αποδεικνύουν τίποτα, ούτε αναιρούν κάτι άλλο. Για να μη σας πω ότι βλάπτουν τη θρησκεία μας κι από πάνω, ή καλύτερα, την… ευτελίζουν. Πολύ περισσότερο όταν διοχετεύονται στα μέσα αποσπασματικά.
  • Γιατί; Για να μη βγει ο Λιάγκας την επόμενη μέρα να πει ότι «μπορεί ένας άπιστος να το δει και ως διαρροή απ’το καζανάκι» και ισοπεδωθούν όλα.
  • Ο Οικονομόπουλος πιστεύει στο Θεό και θεωρεί πως βοηθά τους συνανθρώπους του με την αλήθεια του – για καλό το κάνει.
  • Επειδή όμως, πρόκειται για ένα τηλεοπτικό προϊόν που απευθύνεται στη μάζα και όχι στον καθένα μας, ξεχωριστά θα έπρεπε οι συνεργάτες του να ξέρουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι εντελώς αντίθετο απ’την πρόθεση του καλλιτέχνη τους και να τον προστατεύσουν – εκτός, αν δεν τους νοιάζει η πρόθεση του καλλιτέχνη τους που δεν το πιστεύω, γιατί γνωριζόμαστε.
  • Ο ρόλος του Νίκου που ο ίδιος επέλεξε είναι να είναι καλλιτέχνης. Ο ρόλος των συνεργατών του είναι να τον καθοδηγήσουν με ασφάλεια στα «ριψοκίνδυνα» μονοπάτια της Δημόσιας Σφαίρας, την οποία δε γνωρίζει (ούτε οφείλει να γνωρίζει) πέραν του χώρου του θεάματος/ακούσματος, το οποίο υπηρετεί. Ειδικά πλέον, όταν αυτή η Δημόσια Σφαίρα έχει εξελιχθεί και αλλάξει τελείως από τότε που ο Νίκος συμμετείχε στο Dream Show…

Αυτή τη στιγμή ο Οικονομόπουλος είναι ο καλύτερος καθαρόαιμος λαϊκός τραγουδιστής της «επόμενης μέρας». Σε δυναμική και φόρα, όσον αφορά τη γενιά τους θα τον συνέκρινα μόνο με τον Κωνσταντίνο Αργυρό. Όμως ο δεύτερος πειραματίζεται και σε άλλα μουσικά μονοπάτια που συνδυάζουν το λαϊκό άκουσμα και με διάφορους άλλους χώρους. Ο Νίκος είναι αμιγώς λαϊκός τραγουδιστής που (θα τολμήσω να το γράψω) έχει τα φόντα να πάρει το «δαχτυλίδι» απ’τον Νότη Σφακιανάκη. Δε μιλώ για διαδόχους και συνεχιστές, προς Θεού – ο Νότης είναι απαράμιλλης στόφας καλλιτέχνης και μοναδικός στην πορεία του. Αναφέρομαι στη συνέχιση του ίδιου διαχρονικού μουσικού μονοπατιού απ’τον Οικονομόπουλο. Ευχή μου, μόνο να βαδίσει στο ίδιο μονοπάτι με τον Νότη μόνο μουσικά αποφεύγοντας τα υπόλοιπα επικοινωνιακά λάθη του…

Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος για Οικονομόπουλο, Μουτσινά, Τριαντάφυλλο, Ντενίση και Λαζόπουλο

Αγαπητέ Νικόλα,

Μα τώρα, να «χαλάσουμε τις καρδιές μας» για τα σπόιλερ του Σορβάιβο, ρε Νικόλα; Παρουσιαστής να τσακώνεται με (παρά λίγο) παρουσιαστή μωρέ Έλληνες; Είναι πράγματα αυτά; Τι έχει ο Νίκος Μουτσινάς κι εγώ να χωρίσουμε; Και όχι μόνο αυτό, αλλά και για ποιόνα λόγο; Για τις δουλειές του Ατζούν Ιλιτζαλί και του ΣΚΑΪ; Όχι, αγάπη μου… Δε χαλάνε οι σχέσεις για τα σπόιλερζ. Λες και «ίδρωσε εσάς τ’αυτάκι σας» και άμα ξέρετε ποιός αποχωρεί απ’το Σορβάιβο Ολστά δε θα δείτε το επεισόδιο της Τετάρτης, ή όσα οδηγούν σ’αυτό. Είστε «αρρωστάκια» αφού.

Αντίθετα: Θαρρείς και διαλέγετε να παρακολουθήσετε την εκπομπή με τα πιο αξιόπιστα σπόιλερζ; Μακάρι νά ‘ταν έτσι… Τότε, όλες οι εκπομπές του ΣΚΑΪ θα είχαν εκτοξευθεί σε ποσοστά τηλεθέασης. Αμ δε… Έπαιζε στο «Πρωινό μας» όσα ούτε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του Άη Δομίνικου ήξεραν ότι θα τους συμβούν κι εσείς προτιμήσατε να δείτε Μικρούτσικο-Χρύσλα M.M.A.: “Rumble In The Kantza” (αυτά κάνετε εν τω μεταξύ και προβλέπω να τους «στήνει» ο Θέμης Μάλλης σε παράταξη Mortal Kombat κάθε πρωί – το νου σας, όποιος μου πειράξει τον Αντρέα, θα τον «μουντάρω»).

Απ’την άλλη, υπάρχει το επιχείρημα: Τ’άλλα κανάλια λένε τα πιο «πικάντικα» που ο ΣΚΑΪ δε μπορεί να «προδώσει», ώστε να «χτίσει» αναμονή. Και ισχύει απόλυτα… Παρόλα αυτά, τα αυθεντικά, αξιόπιστα, ορθόδοξα, μασίφ σπόιλερ ανήκουν δικαιωματικά στο κανάλι του Φαλήρου. Να σας το πω και ανάποδα; Ό,τι «παίζει» ως σπόιλερ σε εκπομπή του ΣΚΑΪ είναι δεδομένο, ό,τι «πίπα» πω εγώ όμως, είναι πάντα υπό αμφισβήτηση εωσότου τη δούμε στον «αέρα» του ΣΚΑΪ.

Άρα κι εμείς, Νικόλα, για την «Κανάλα» δουλεύουμε που «ρίχνουμε» στ’άδεια για να δει ο κόσμος Σορβάιβο Όλστα και να επιβεβαιώσει, αν «πιάσαμε γεμάτα» – φυτώρειό σου, είμαι.

Αυτό λοιπόν είναι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του ΣΚΑΪ: Μόνο εκεί υπάρχουν τ’αληθινά σπόιλερζ. Καταλάβατε, γιατί θέλουν να τα δίνουν ελεγχόμενα και με το σταγονόμετρο; Εκεί όμως, μπαίνουμε «εμείς» που θέλουμε να θάψουμε 2-3 με τον παπά-Εητζιμπί που βρήκαμε και τα λέμε όλα. Τι έχουμε να χάσουμε; Σταγονόμετρο στην πληροφορία εσείς, μπουγέλο εμείς. Θα μου πείτε, το «μπουγέλο» θα έχει και μπαρούφες. Ε καλά, σιγά τα κρατικά μυστικά. Αυτό δεν πυροδοτεί και όλον τον ωραίο χαβαλέ και τη συζήτηση για το τι ισχύει και τι όχι;

Αυτό, άντε και τα στόριζ του Τριαντάφυλλου που λειτουργεί ως τηλε-παίκτης Σορβάιβο-Ολστά. Σχολιάζει αυτός, οι άλλοι σχολιάζουν αυτά που «χώνει» κι έτσι «αυγατίζει» το ενδιαφέρον για ένα παιχνίδι που πόσα να πεις πια, ειδικά για τα 4-5 πρώτα επεισόδια; Εγώ έχω δηλώσει: Ο Τριαντάφυλλος πρέπει να πληρώνεται ως εξωτερικός συνεργάτης (μπλοκάκι). Άσε που στην πρώτη «επικοινωνία» με όσα γίνονται στην Ελλάδα θα «ενημέρωνα» τους ενδιαφερόμενους, ώστε να του απαντήσουν. Να εξαπολυθεί το «Τριανταφυλλοβόλο» που θα τους γιώργο-λιανίσει και «δώσε» σχολιασμός στα πάνελ και «πάμε» δρεπανιές απ’τον Ντάφυ να τους ταπώνει. Ε, Πάσχα… Εκλογές… Καλοκαιράκι και πάει κι αυτή η σεζόν.

Γι’αυτό σου λέω, Νίκο μου (εγώ που σ’αγαπάω, να ξες). Άσ’το να «ρολάρει» με τα σπόιλερζ. Κι αν θες τη γνώμη μου, ως «Φιλιώ που όλους τους φιλιώνει», μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί το πώς θα μοιράσετε εσύ και η Φαίη τόσο τα αληθινά σπόιλερ, όσο και τους εξίσου αληθινούς καλεσμένους-αποχωρήσαντες κάθε Τετάρτης (η Βρισηίδα ας πούμε, πού θα πάει πρώτα μόλις επιστρέψει; Μουτσινά, ή Σκορδά;) Άσε μας εμάς λοιπόν, με τα «αμφιλεγόμενα σπόιλερζ» να περιμένουμε να επιβεβαιωθούμε κι αυτό νά ‘ναι το άγχος μας. Εσείς με τα επιβεβαιωμένα και τους επιβεβαιωμένους να δω πως δε θα γίνετε Ανδρέας-Χρύσλα στην τοποθεσία: Φάληρο (Μελίσσια).

Κουιζάρα

Και φύγαμε για την κουιζάρα μας:

Ποιά πανελίστρια τα έχει με τον πρώην της κολλητής της; Έλα, ευκολάκι.

Μουσικό Διαμαντάκι

«Μπαμπάτσικο» βγήκε το σημερινό σα τα μπούτια μου, αδέλφια. Είχαμε πολλά να πούμε, ή απλά, νιώθω άνετα να σας γράφω τις σκέψεις μου. Σας αφήνω στην «Κυριακίλα» σας με κάτι απίστευτο που θέλω ν’ακούσετε: Το γνώριμο «Να τη Χαίρεσαι» της Δέσποινας Βανδή, απ’τη Ματούλα Ζαμάνη (ναι, σωστά διαβάσατε). Καλή εβδομάδα, αδέλφια μου

Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com

Δημήτρης Ουγγαρέζος
Δημήτρης Ουγγαρέζος
Γεννήθηκα στις 9 Φεβρουαρίου 1980 κατά τη 1 και 25’ το ξημέρωμα στην Αθήνα και κατάγομαι από την Κάλυμνο και το Καστελόριζο με προπάππου σφουγγαρά (όχι Σφουγγαρέζο - απ’το άλλο σόι) και παππού, ψάλτη. Το Mappes Show, αφού πέρασε απ’τον Ρυθμό 94.9, όπου κατάφερε να βρεθεί στην πρώτη θέση των προτιμήσεων, ανέλαβε την πρωινή ζώνη του νεοσύστατου My Radio 104.6! Παράλληλα - από το 2008 - δοκιμάζω μάταια (μπορεί και όχι) να τα καταφέρω στην τηλεόραση, ως παρουσιαστής στο Mad, Mega, ΑΝΤ1 και φέτος, ξανά στο Mega που με ανέδειξε. Μου λείψατε και χαίρομαι πολύ που οι διαδικτυακές συζητήσεις και οι αποψούλες μας θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος, χωρίς λογοκρισία, στη γεμάτη όρεξη οικογένεια του YouFly.com (μπλέξανε οι άνθρωποι). Καλά μας, ταξίδια στα FlyΝews!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ακολουθηστε μας
65,000ΥποστηρικτέςΚάντε Like
13,090ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
11,546ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

ΔΗΜΟΦΙΛΗ