Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει την κριτική του για τη νέα σειρά του ΣΚΑΪ, «ΣτΟργή».
Η «ΣτΟργή» είναι μια σειρά του ΣΚΑΪ που μεταδίδεται κάθε Παρασκευή στις 21.00. Απ’ ότι έμαθα είναι μεταφερμένη στην Ελλάδα από το αρχικό φορμάτ που ήταν τούρκικο και πρέπει να ομολογήσω πως χωρίς να έχω δει την τούρκικη βερσιόν αξίζουν συγχαρητήρια σε αυτόν που το σκέφτηκε, σε αυτόν που το έφτιαξε και κατόπιν σε αυτούς που το μετέφεραν στην ελληνική τηλεόραση και στην ελληνική πραγματικότητα.
Μια Γιατρός γίνεται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε ανθρώπους και στις ιστορίες τους
Μια γιατρός προφανώς ψυχίατρος, είναι η βασική ηρωίδα και συγχρόνως είναι ο συνδετικός κρίκος για τις ιστορίες και τους ανθρώπους που φτάνουν στο γραφείο της και ψάχνουν να βρουν ηρεμία, παρηγοριά ή και το δίκιο τους. Είναι μια άψογη γιατρός που δεν ξεφεύγει ούτε τόσο δα από τις αρχές της επιστήμης της, μια επιστήμη βέβαια που έχει να κάνει με τη γιατρειά των ψυχών και όχι ορατών και απτών παθήσεων όποτε χρειάζεται και ιδιαίτερη συμπεριφορά. Είναι γιατρός αλλά είναι και άνθρωπος. Έχει συναίσθημα, αλλά δεν ξεχνά τις βασικές αρχές της επιστήμης της. Και αυτοί που φτάνουν ως εκεί έχουν διαφορετικά προβλήματα ο καθένας, αλλά όλοι έχουν προβλήματα σοβαρά και ουσιαστικά…
Σενάριο και σκηνοθεσία που εντυπωσιάζουν ουσιαστικά
Είναι να εντυπωσιάζεσαι με αυτό το σενάριο καταρχήν, με αυτούς που είχαν την ιδέα αλλά και με αυτούς που το μετέφεραν στην ελληνική πραγματικότητα. Πρέπει να το έχουν ψάξει πολύ και σε βάθος, γιατί αλλιώς δεν βάζεις έναν άνθρωπο να παίξει τον γιατρό και μάλιστα τον γιατρό της ψυχής, χωρίς να έχεις μελετήσει βαθιά τους κανόνες και τους κώδικες αυτής της επιστήμης. Έπειτα τα προβλήματα και οι άνθρωποι που τα φέρνουν στο γραφείο της γιατρού ακόμα και αν φαίνονται λίγο παράξενα για τον πολύ κόσμο, ακόμα και αν λόγω σεναρίου έχουν διαμορφωθεί έτσι που να αγγίζουν λίγο περισσότερο τον κόσμο, εντούτοις είναι καταστάσεις που δεν είναι εξωπραγματικές όσον αφορά τις ασθένειες, ούτε κουβαλούν ακρότητες για λόγους τηλεθέασης. Το σενάριο της Εύας Πανταζή και του Γιάννη Βολιώτη είναι βαθύ και ουσιαστικό και συγχρόνως είναι σενάριο πραγματικό…
Η δε σκηνοθεσία, από τον Χρίστο Γεωργίου, τον Μάνο Γαστεράτο και την Ειρήνη Λουκάτου, είναι υπόδειγμα και μάθημα για όλους τι σημαίνει σκηνοθεσία. Πολλοί μπερδεύουν το σενάριο με τη σκηνοθεσία στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, αν και το σενάριο συχνά υπαγορεύει και τη σκηνοθεσία. Επίσης πολλοί πιστεύουν ότι μια καλή σκηνοθεσία είναι αν ο σκηνοθέτης βάλει την κάμερα από ψηλά, χαμηλά στο πάτωμα, κάτω από ένα τραπέζι, μέσα από το τζάκι, ή έξω από το παράθυρο για λόγους εντυπωσιασμού, αν γυρίζει μικρά και κοφτά πλάνα που τρέχουν και μοντάρονται με ιλιγγιώδη ρυθμό μια και όπως λένε πολλοί η ταχύτητα ταιριάζει στην εποχή μας, λες και όλα τα έργα στην τηλεόραση και το σινεμά είναι «blockbuster» επιστημονικής φαντασίας.
Εδώ δεν υπάρχει κανένας εντυπωσιασμός, αλλά η ουσία του τι σημαίνει σκηνοθεσία. Υπάρχουν σκηνές που διαρκούν πολύ και αποτελούνται από σχετικά λίγα πλάνα που είναι συνευρέσεις της γιατρού με τους ασθενείς, όπου κυριαρχεί ο λόγος και τα πρόσωπα και φαίνεται καθαρά τι δουλειά έχει γίνει από τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς και πόσες πρόβες για να μπορούν ακόμα και τα γκρο πλαν να ουρλιάζουν μια ιστορία πόνου και μια γιατρό να προσπαθεί να καλύψει τα συναισθήματα της πίσω από το καθήκον της γιατρού. Ενδιάμεσα υπάρχουν φλας μπακ από το παρελθόν των ασθενών και τι τους έφτασε εκεί που είναι, γυρισμένα τελείως διαφορετικά με την ταχύτητα που τρέχει η μνήμη ακόμα και όταν φοβάσαι να την πλησιάσεις. Η ίδια η φωτογραφία αλλάζει με το φλας μπακ και το τώρα χωρίς ουσιαστική αλλαγή, θα έλεγε κανείς ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο, όπως και ο τρόπος που παίζουν οι ηθοποιοί και όλα τα υπόλοιπα. Δεν μπορείς να μην εντυπωσιαστείς από τη δουλειά των σκηνοθετών και των σεναριογράφων, πολύ περισσότερο αν ξέρεις τι κρύβουν στο βάθος οι εικόνες που περνάνε μπροστά από τα μάτια σου και τι ουσιαστική και βαθιά δουλειά έχει γίνει, επαναλαμβάνω…
Συναρπαστικές ερμηνείες στην «ΣτΟργή» του ΣΚΑΪ
Όσο για τους ηθοποιούς στη σειρά του ΣΚΑΪ «ΣτΟργή», είχαν ρόλους να παίξουν και σκηνοθέτη να τους στηρίξει και είναι εξαιρετικοί. Ποιον να πρωτοπώ; Ας ξεχωρίσω τη Μαρία Ναυπλιώτου στην καλύτερη της εμφάνιση στην τηλεόραση έως τώρα και από όλους τους υπόλοιπους που είναι όλοι εξαιρετικοί, ξεχωρίζω την Ευδοκία Ρουμελιώτη που και ο ρόλος και ο τρόπος που τον ερμήνευσε ήταν εσωτερικά συνταρακτικός …
Η ΣτΟργή -εξαιρετικός ο τίτλος, γιατί κακά τα ψέματα από την έλλειψη της ξεκινούν όλα τα προβλήματα- είναι μια σειρά εντελώς ξεχωριστή από όλες τις υπόλοιπες στην ελληνική τηλεόραση αυτή τη στιγμή. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες είναι κατώτερες, αλλά αυτή είναι το κάτι άλλο. Και το άλλο το διαφορετικό αν είναι και τόσο καλοφτιαγμένο σε εντυπωσιάζει διαφορετικά.
Να σημειώσω και τη θαυμάσια μουσική που έχει γράψει ο τούρκος μουσικός όπως και το υπέροχο τραγούδι που έγραψε και τραγουδάει η Ανδριάνα Μπάμπαλη…
Δεν ξέρω τι θεαματικότητα έχει, ούτε βέβαια με ενδιαφέρει όπως δεν με ενδιαφέρει και για τις υπόλοιπες σειρές που γράφω. Σε μια κριτική αν θέλεις να είναι κριτική και όχι μια ανάλαφρη γνώμη, δεν λες τη γνώμη σου αλλά μελετάς κατά πόσο αυτό που θέλει να είναι η σειρά ή η ταινία ή οτιδήποτε που κριτικάρεις το καταφέρνει. Οπότε δεν κοιτάς ούτε τα εισιτήρια, ούτε τις θεαματικότητες.
Δεν ξέρω πόσοι από τους τηλεθεατές την βλέπουν, θα πρότεινα όμως με πολύ αγάπη σε πολλούς από τους συντελεστές, και όχι μόνο, σειρών της ελληνικής τηλεόρασης να το δουν με προσοχή.
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.