Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει την κριτική του για τη σειρά Σιωπηλός δρόμος που προβάλλεται κάθε Κυριακή στο MEGA.
Όσο και αν σας φανεί τρελό αυτό που γράφω όταν μια σειρά δεν διαθέτει αυτοτελή επεισόδια δεν έχει σημασία αν ολοκληρώνεται σε 3, σε 33 ή 333 επεισόδια πρέπει πάντα να είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο που αυτός που θα ανοίξει την τηλεόρασή του κάποια στιγμή να μπορεί να μπει μέσα στο κλίμα…
Δεν εννοώ ότι πρέπει να καταλάβει και να ξέρει όλη την υπόθεση μέχρι εκείνη τη στιγμή. Εννοώ πως πρέπει να καταλάβει περίπου τι βλέπει και προς τα που πηγαίνει αυτό που βλέπει….
Ειδικά αν πρόκειται για μια αστυνομική σειρά, ή ένα θρίλερ, για κάτι, εν πάση περιπτώσει, που έχει ανάγκη ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και στην πιο λαϊκή εκδοχή του που σίγουρα είναι η τηλεοπτική του βερσιόν – δεν γράφω λαϊκίστικη, γράφω λαϊκή νομίζω πως το προσέξατε-.
Κάθε κινηματογραφικό ή και τηλεοπτικό είδος έχει τους δικούς του κανόνες που οφείλεις να τους ξέρεις. Ακόμα και αν είναι να τους ξεπεράσεις, ακόμα και αν είναι να τους τινάξεις στον αέρα…
“Σιωπηλός δρόμος” – Νέα Κριτική για τη δραματική σειρά του MEGA
Ο σιωπηλός δρόμος που προβάλει κάθε Κυριακή στις 21:00 το MEGA υπογράφεται σεναριακά από τους Πέτρο Καλκοβάλη και Μελίνα Τσαμπάνη και σκηνοθετικά από τον Βαρδή Μαρινάκη. Από τους πολλούς ηθοποιούς θα αναφέρω τον Αντώνη Καφετζόπουλο. Όχι μόνο γιατί είναι ο πιο κλασσικά γνωστός αλλά κυρίως γιατί είναι ο καλύτερος. Ο Καφετζόπουλος έχει το σπάνιο προσόν να είναι πάντα ο Καφετζόπουλος την ίδια στιγμή που είναι αυτό που χρειάζεται να είναι σε κάθε του εμφάνιση, σε κάθε του ρόλο. Είναι θέμα και προσωπικότητας αλλά και ταλέντου. Είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες παρουσίες του που έχω δει τον τελευταίο καιρό, αυτή εδώ…
Ο σκηνοθέτης επίσης φαίνεται να ξέρει το είδος με το οποίο ασχολείται σε αυτή τη σειρά, μια αστυνομική σειρά, ένα αστυνομικό θρίλερ θα έλεγα. Και δίνει και στυλ και ατμόσφαιρα. Και ακόμα και αν σκεφτείς ότι είναι λίγο αργός, εντούτοις δεν ρίχνεις ένα φταίξιμο σε αυτό επειδή προσέχει μάλλον υπερβολικά το στήσιμο του κάθε πλάνου του. Όχι δεν μπορείς να επιρρίψεις καμία ευθύνη στον σκηνοθέτη το αντίθετο μάλιστα…
Το πρόβλημα νομίζω ότι το έχει το σενάριο περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Είναι ουσιαστικό το πρόβλημά του όχι γιατί «η υπόθεση» δεν είναι καλή. Αλλά βλέπετε άλλο πράγμα το σενάριο και άλλο η υπόθεση. Μάλλον θέλει κόψιμο και ράψιμο γιατί αυτό θα έκανε και τον σκηνοθέτη να δράσει καλύτερα. Αλλά και τον μοντέρ να δράσει ακόμα πιο καλά.
Δείτε επίσης:
- Σιωπηλός Δρόμος: Κρυμμένη στο άγνωστο η δυστυχία – Τί είδαμε
- Σιωπηλός Δρόμος: Μία ανώνυμη καταγγελία ανατρέπει τα πάντα
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
