Τα τελευταία 20 χρόνια έχει επικρατήσει μια παράξενη άποψη στη κοινωνία, η οποία βέβαια δεν έχει καμία λογική, ότι αν μπλεχτείς με την τηλεόραση, αν σε δείξει η τηλεόραση, αν πας σε ένα ριάλιτι, αν σε δείχνει απλώς η μικρή οθόνη θα λύσεις σίγουρα το επαγγελματικό σου πρόβλημα, θα γίνεις διάσημος, θα βγάλεις λεφτά κλπ…
Δεν ξέρω πως βγήκε η ωραία αυτή θεωρία για τα… ριάλιτι στη κοινωνία μας, αλλά το σίγουρο είναι πως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Έτσι και αλλιώς από το χώρο της τηλεόρασης, τα τελευταία 30 χρόνια που υπάρχει η ιδιωτική τηλεόραση, αυτοί που έχουν βγάλει πολλά λεφτά μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Στην κυριολεξία. Και ιδιωτικά στο τετ α τετ και ποιοι είναι και πως τα έχουν αποκτήσει…
Από την άλλη, η διασημότητα ως διασημότητα, ή μάλλον το πέρασμα από την κατηγορία του «με αναγνωρίζουν πολλοί άνθρωποι στο δρόμο» από την προηγούμενη κατηγορία του «δε με αναγνωρίζουν πολλοί άνθρωποι στο δρόμο» δε σημαίνει ότι θα σε κάνει να βγάλεις λεφτά, ούτε θα σε κάνει να βρεις δουλειά. Μπορεί να σε κάνει και νούμερο.
Έπειτα όλη αυτή η αναγνωρισημότητα και δημοσιότητα μοιάζει με τη φωτιά. Πρέπει να είσαι στη σωστή απόσταση, από κοντά μπορεί να σε κάψει, αν τη γνωρίσεις και απομακρυνθείς μπορεί να παγώσεις. Γι’ αυτό και πολλοί που τη γνωρίζουν ξαφνικά και μετά τη χάνουν μπορεί να καταλήξουν και στον ψυχίατρο.
Το πρόβλημα δεν είναι πως να γίνεις γνωστός, αρκεί να γίνεις γνωστός από τη δουλειά σου επειδή την αγαπάς και προσπαθείς για αυτήν. Το λάθος είναι να προσπαθείς να γίνεις γνωστός απλώς για να γίνεις γνωστός…
Από την άλλη, αυτοί που τρέχουν σε ριάλιτι διότι πιστεύουν ότι μπορεί να τους χρησιμεύσει στη δουλειά τους, ή στη κοινωνία γενικότερα, και η δουλειά τους έχει να κάνει με τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα, θα έπρεπε να ξέρουν, αλλά ποιος να τους το πει, πως η συνεχής καθημερινή έκθεση στη μικρή οθόνη κάνει τον κόσμο, ακόμα και αν σε συμπαθεί στην καλύτερη περίπτωση να μην είναι διατεθειμένος να σε ακολουθήσει εκτός τηλεόρασης, να πληρώσει για τη δουλειά σου ή και να γίνει απλά βαρετός.
Η τηλεόραση και η ασταμάτητη έκθεση στη δημοσιότητα, δε δημιουργεί καριέρες, μάλλον τις καταστρέφει. Το έχει αποδείξει αυτό οι τηλεόραση διεθνώς τα τελευταία 70 χρόνια που υπάρχει ως εμπορικό προϊόν. Γενικά και αν υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις – κυρίως σε ριάλιτι που αφορούν μάγειρες κ.λπ. – είναι αυτές που επιβεβαιώνουν τον κανόνα…
Αν ο σκοπός είναι απλώς να πας να κερδίσεις ένα έπαθλο με αρκετά χρήματα και θεωρείς πως είσαι αρκετά ισχυρός χαρακτήρας να μην υποστείς τις συνέπειες, εντάξει, αλλά ο κίνδυνος ελλοχεύει πάντα. Άλλο να πας σε ένα τηλεπαιχνίδι και άλλο να τρέχεις στα ριάλιτι και να ανέχεσαι κάθε αγενή κριτή.
Μην ετοιμάζεστε να μου πείτε ούτε για το «τρία», ούτε για το «Να η ευκαιρία». Εκείνο δεν ήταν ριάλιτι. Εκείνο ήταν ένα talent show, έρχονταν οι άνθρωποι, τραγουδούσαν και τους έβαζα χαμηλό βαθμό για να μην αφήσουν τις δουλειές τους για ένα όνειρο χωρίς μέλλον όταν έβλεπα πως δεν είχαν ταλέντο. Δεν υπήρξα αγενής νομίζω…
Βέβαια κάποιοι θεωρούν πως όλα αυτά που λέω δεν ισχύουν, αλλά όλοι αυτοί πριν αποφασίσουν να κατακτήσουν τη «δημοσιότητα», τη «δόξα», τη «φήμη» και τα «λεφτά» καλά θα έκαναν πριν από όλα να ρίξουν μια ματιά στην πορεία όλων αυτών που πέρασαν από όλα αυτά τα ριάλιτι την τελευταία 20ετία. Αν έχουν μυαλό πραγματικά θα τρόμαζαν… Σταματώ εδώ…
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
