Ιωάννα Μαλέσκου: Ένα Τέλος, Νέα Αρχή…
Πήγα κάποτε στον ομαδάρχη μας, στο Κατηχητικό Σχολείο της Αγίας Κυριακής θυμάμαι και θέλοντας να τον πειράξω τον ρώτησα: «Δηλαδή, είναι λύση να ζούμε μια ζωή με τον λάθος τρόπο και όποτε και αν φτάσουμε προς το τέλος της να μετανοούμε, μπας και;» Να κάνουμε, δηλαδή, το κομμάτι μας στα χρόνια που η ζωή «μας ανοίγεται» και σαν κάνει πως δύει, να βαράμε και μια αποχώρηση με αξιοπρέπεια, γιατί πού ξέρεις και τι υπάρχει «απέναντι»; Και πόσο δίκαιο είναι αυτό για όσους έζησαν μια ζωή συνεπώς συνετή;
Τώρα θα μου πείτε, τι σχέση έχουν όλα αυτά με τα τηλεοπτικά δρώμενα, αδέλφια… Αυτό ακριβώς αναρωτιέμαι κι εγώ. Η τηλεόραση είναι δουλειά. Επιλέγεις να την κάνεις με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ή διαλέγεις να ακούσεις εκείνους που «ξέρουν» πώς να την κάνεις με έναν άλλον – η επιλογή, όμως, πάλι στο χέρι σου είναι. Εσύ κρίνεις, επίσης, αν θα την αξιοποιήσεις για τον κόσμο, ή για το «εγώ» σου. Και, αν δε «μπεις στο νόημα» την πρώτη σεζόν, έχεις άλλη μία (διπλάσια απ’όσο είχα εγώ και άλλοι συνάδελφοι στην πρώτη μας προσπάθεια να κερδίσουν την επιλογή σας, αδέλφια).
Το να έχεις, λοιπόν, τη σωστή τηλεοπτική στάση απέναντι στον κόσμο στην πρώτη, ή την τελευταία εκπομπή, τι να το κάνω; Για τις 440 εκπομπές πληρώνεσαι και αυτές προσφέρεις στους τηλεθεατές, ως συντροφιά στην καθημερινότητά τους. Και να το πω κι απ’την άλλη πλευρά; Οι άλλοι που «τρίβονται», «ζυμώνονται», αφουγκράζονται και διορθώνονται (δε μουλαρώνουν) κατά τη διάρκεια της σεζόν, μαλάκες είναι; Οι καθημερινές εκπομπές είναι μαραθώνιος, αδέλφια. Προλαβαίνεις να πέσεις και να ξανασηκωθείς μια χαρά. Όποιος τρέχει μόνο στην εκκίνηση και στον τερματισμό για τη φωτογραφία, αλλά περπάτησε στο ενδιάμεσο υποτιμά εκείνους που έτρεξαν, αλλά και τον ίδιο τον Μαραθώνιο.
Μακάρι, η πράγματι αξιοπρεπέστατη αποχώρηση της Ιωάννας Μαλέσκου απ’τον ΣΚΑΪ και τα εκθειαστικά σχόλια απ’τους φετινούς συνεργάτες της που τη συνόδευσαν να είναι η αρχή της πορείας που της αξίζει. Γιατί η Ιωάννα έχει ταλέντο, γνώσεις, άποψη και χρειάζεται στο χώρο μας – οφείλω να το παραδεχτώ. Να «το πάρει αλλιώς», χρειάστηκε και έδειξε να το καταλαβαίνει στην τελευταία (κάλλιο αργά) εκπομπή (μπορεί και όχι). Όσο για κάτι γραφικούς που ανέφεραν ότι τώρα που τελείωσαν τα «Τηλε-Δικαστήρια» εκτίμησαν το «Love It», γιατί είχαν την ευκαιρία να το παρακολουθήσουν και να διαπιστώσουν πως «αδικήθηκε» όλη τη (δεύτερη) σεζόν, να ειδοποιήσουμε τον Λιάγκα να τους επιστρέψει τα τηλεκοντρόλ που τους έκλεψε και δεν είχαν την επιλογή οι άνθρωποι ν’αλλάξουν κανάλι. Εκαλά…
ΑΝΑCKOΠΙCIC
Από Ιωάννα σε Ιωάννα πάμε, γιατί η Ιωάννα Τούνη μας ενημέρωσε – να ξέρετε – πως, αμανείναι κάτι θα μας το πει. Έως τότε, να περιμένουμε τις δικές της «Προβολές Κλειδαρότρυπας» και να μην παρακολουθούμε από μόνοι μας, σα να καθόμαστε σε αίθουσα σινεμά, χωρίς να έχει ταινία.
Η Δικαιοσύνη από την άλλη, εφαρμόζει τους νόμους, γιατί σ’αυτούς λογοδοτεί. Αν υπάρχει «παραθυράκι» στον νόμο που χρησιμοποιεί ο δικηγόρος για να πετύχει το καλύτερο για τον πελάτη του και στο τέλος αυτό το «καλύτερο» είναι άδικο, ή αντιφατικό, τότε δε φταίει ούτε ο δικαστής, ούτε ο δικηγόρος (όσο κι αν θα το θέλαμε), ούτε ο κατηγορούμενος (και γι’αυτό). Κλείστε τα «παράθυρα» όσο είναι καιρός λοιπόν, για να μην «το σκάσουν» κι άλλοι. Όχι τίποτα, αδέλφια, αλλά έχουν και θράσος, αφού το σκάσουν να μας το «τρίβουν και στα μούτρα» βγαίνοντας κι από πάνω. Το «Φωνάζει ο Κλέφτης» ήταν άλλωστε μια αγαπημένη ταινία σ’αυτή τη χώρα για να κλείσουμε και την κουβέντα που σήμερα περιστρέφεται γύρω απ’το σινεμά…
Έτσι όπως τά ‘φερε η συζήτηση, λοιπόν, ας «κουμπώσουμε» μια «Ταινία Φαντασίας» απ’τους «Φίλους Για Πάντα» για να ξεκινήσουμε τα «FlyNews» της Κυριακής μας…
H Πτώση Των Τηλε-Ίνφλουενσερζ;
Θυμάμαι, τη μάνα μου κάθε φορά που έβλεπε στην κρατική τηλεόραση του ‘80 κάποιον θεατρικό ηθοποιό να συμμετέχει σε διαφημιστικό σποτ, να μονολογεί: «Ε ρε… Πού κατάντησε κι ο Τάδε». Υπερβολικό, δε λέω και για την εποχή μας, παρωχημένο, αλλά για σκεφτείτε το, λίγο: Εμφάνιση στο Νέο Μέσο της Τηλεόρασης = Απαξίωση.
Όπου «Νέο Μέσο» σήμερα βάλτε τα Σόσιαλ και ερωτώ: Πού εξαφανίστηκαν οι ίνφλουενσερζ; Πού είναι κάτι «Καλαμάρηδες», «Κοψοχολιάρηδες» και «Σούπερ Φιφές»; Ακόμη και εκείνοι με το ένα πόδι στην τηλεόραση, όπως η Αμιγιάμι, η Τούνη, ή η Μπόμπα «σκάνε» σαν τα μπακακάκια στα νούφαρα, σκούζουν ένα βρεκεκέξ δημόσια και στη μαρμάγκα πάλι. Και χειρότερα: Πού είναι όλοι αυτοί οι Τσελέμπριτιζ/παρουσιαστές/πανελίστες κολλητοί τους που στήριζαν ολόκληρες ενότητες εκπομπών στα νέα του «Dr. Πουθενά» γλείφοντάς τους; Γενικά, οι Βασιλιάδες της «Περιεχομενούπολης» αποσύρονται ο ένας μετά τον άλλο, βρίσκονται σε αργία, ή ακόμη και αποδρομή με κάποιους από αυτούς να καταγγέλουν, να κλαίνε να εξομολογούνται, να κάμουν κανα κιβαγουέη κατόπιν και τελικά… μούγγα.
Για τους πολιτικούς, τα είπαμε… Δοκιμάζουν να βγουν στην ψυχαγωγική τηλεόραση και ξεφτιλίζονται. «Τα λέει» ο άλλος στο Τικ-Τοκ και ντρέπεται και η ντροπή με τα λεγόμενά του για Πανεπιστημιακός (τρομάρα του). Για να μη θυμηθώ εποχές δημοψηφίσματος που από πρώην Πρωθυπουργούς, μέχρι τον Μαρκουλάκη και τον Ρουβά, όσοι είχαν βήμα στα Μ.Μ.Ε. το χρησιμοποίησαν για να προτρέψουν τον κόσμο να ψηφίσει «ΝΑΙ». Θυμόμαστε όλοι πώς είχε πάει αυτό.
Εν τω μεταξύ, δεν κατανοούν (και) αυτοί την απαξίωση που βιώνει η προβολή μέσα από την τηλεόραση, αλλά και απ’τα social media, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι επιτηδευμένη, ή καθοδηγούμενη, αδέλφια. Γενικά, όπως έδειξε και η «πτώση» των Ινφλουενσερζ δε γουστάρετε να σας υποδεικνύουν απόψεις, προσανατολισμό, ή πού να ρίξετε την ψήφο σας, επειδή τους «ακολουθείτε» για τα κιβαγουέηζ που προσφέρουν απλόχερα #αλλοτόνα #αλλοτάλλο.
Το Παράδειγμα του Σορβάιβο
Δείτε το παράδειγμα του Σορβάιβο. Περισσότερο καιρό «μέσα» ο Σοϊλέδης σε αντίθεση με τον έτερο φιναλίστ Στάθη Σχίζα, καλύτερος σε αθλητική απόδοση και Τσελέμπριτυ, λόγω ενασχόλησης με το δημοφιλές ποδόσφαιρο. Για να μην αναφέρω τη στήριξη της κοπέλας του, Μαρίας Αντωνά καθημερινά απ’την τηλεόραση, αλλά και όλων των Τσελέμπριτυ φίλων τους, μέσω των σόσιαλ – η χαρά του ίνφλουενσινγκ. Περίπατο θα προέβλεπες στον τελικό. Κι όμως, όχι… Κέρδισε ο άλλος.
Μα, τι πήγε στραβά; Μήπως η σιγουριά του ζεύγους ξενέρωσε τον κόσμο; Σάμπως το λανσάρισμά τους ως Πάουερ-Κάπολ μπούχτισε το λαό; Μπας και η Μαρία το παραπήρε σοβαρά, ίσως και πιο σοβαρά απ’τον Άρη; Ρε, λες η τόσο παθιασμένη στήριξη του συντρόφου της να είχε, τελικά, τα αντίθετα αποτελέσματα; Εκτός αν ο Σχίζας έχοντας δίπλα του από Τσελέμπριτυ-Εντόρσμεντ (που λέει κι ο Κούπερ) την σύντροφό του, Αλεξάνδρα Παναγιώταρου «έπεισαν» τους τηλεθεατές, πιότερο…
Υπάρχει λίγη αλήθεια σε όλες τις εκδοχές, αδέλφια και περισσότερη σε μία: Τα media και τα social media μπορούν να μεταδώσουν το μήνυμα, άντε και να το μεγεθύνουν. Δε μπορούν να καθορίσουν πώς θα το εκλάβει ο δέκτης και, πολύ περισσότερο, αν θα επηρρεάσει τη γνώμη, τη δράση, ή την ψήφο του. Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση που οδηγεί στην παγίδα που έπεσαν κατά καιρούς δημοσιογράφοι, παρουσιαστές και τελευταία, ίνφλουενσερζ και οπίνιον λίντερζ (τρομάρα τους).
Μη σας πω ότι το αντίθετο συμβαίνει: Βομβάρδισε χρησιμοποιώντας το δημόσιο βήμα σου τον τηλεθεατή-ακροατή-φόλοουερ να κάνει το ένα και έχεις εξασφαλίσει πως θα πράξει το αντίθετο. Όσο περισσότερη η πίεση από τα media, τόσο μεγαλύτερη η απομάκρυνση του δέκτη απ’τον προορισμό που του υποδεικνύουν.
Γιατί, όμως, έτσι, αδέλφια; Πώς άλλαξαν ξαφνικά τα «κόζα» και αντί να ακούμε τους Οπίνιον Λίντερζ, μας αποτρέπουν και μόνο που ανοίγουν το postόμα τους; Ζούμε την απαξίωση του Τσελέμπριτυ, ή του Μέσου; Αμφισβητούμε τη Μαρία, τον Άρη και τους Τσελέμπριτυ φίλους τους, ή τους έχουμε για συγκεκριμένη δουλειά; Μήπως, χειρότερα, έχετε ξενερώσει τόσο με την τηλεόραση, ίσως και τα σόσιαλ που, όταν έστω «μυρίζεστε» ότι πάνε να σας επηρρεάσουν τους «τραβάτε» ένα κάνσελ μεγαλύτερο κι απ’τις διακοπές του Κανάκη;
Ζούμε αυτή την εποχή, αδέλφια μου. Είναι ξεκάθαρο. Όποιος προσπαθεί να σας περάσει «γραμμή» χρησιμοποιώντας τα media απ’την πολιτική μέχρι το Σορβάιβο απλά προκαλεί το κάνσελ σας. Έχετε γνώμη, δεν έχετε κανέναν κερατά ανάγκη και τοποθετείτε κάθετί στη θέση που του πρέπει. Τους Τσελέμπριτιζ στον προβολέα, τους ίνφλουενσερζ στους πλασιέ, τα σόσιαλ μίντια στο κινητό και την τηλεόραση στο καθιστικό. Μήνυμα ελήφθη…
Κουιζάρες
Και φύγαμε για τις Κουιζάρες-Αποκλειστικά της ημέρας…
Ποιές δύο μεγάλες σταρ που «ενώθηκαν» πέρυσι με γενναιόδωρη πρωτοβουλία του Νίκου Κοκλώνη θα κάθονται καρέκλα παρά καρέκλα στην κριτική επιτροπή του επόμενου κύκλου του J2US; Αμπράβο… Αυτές.
Ελεάννα Τρυφίδου (όχι Αγγελική Γιαννακοπούλου που γράφει αυτός που δεν έπεσε ποτέ «μέσα» στη ζωή του), Νίκη Λεμονή, Νίκος Παρτσώλης, Αργυρώ Μπαρμπαρήγου, Αφροδίτη Γραμμέλη και Νίκος Συρίγος. Σ’αυτούς ποντάρω εγώ, μέχρι τώρα. Καλός είμαι;
Κάθε Παρασκευή 19:00-22:00 δοκιμάζουμε τις δυνατότητες του ολοκαίνουριου στούντιο του MyRadio 104.6, αλλά και τις αντοχές σας με το Mappes Show by Night. Την προπερασμένη εβδομάδα, λοιπόν, μας τίμησε με την παρουσία και τις αυθόρμητες εκτελέσεις του, ο «Βασιλιάς του Live», Νίκος Απέργης. Ανάμεσα στα τραγούδια που «έφερε η κουβέντα» μαζί του ήταν και η «Τζαμάικα». Όχι η «αγαπημένη» του Γιάννη Καλατζή, αλλά το τραγούδι απ’το OST της ομώνυμης ταινίας του Ανδρέα Μορφονιού με δεύτερο τίτλο: «Για Όλα Ικανοί». Το κομμάτι σε πρώτη εκτέλεση ερμήνευσε ο Χρήστος Μάστορας, ενώ ζήτησε να διασκευάσει και ο Νίκος Απέργης. Και ευτυχώς το έκανε. Ακούστε το:
Λοιπόν, στο κομμάτι ξεκινά το ρεφραίν λέγοντας: «Θα περιμένω για να κάνουμε μαζί, όλο το δρόμο που μου έχει απομείνει…» Αυτό να κάνουμε, αδέλφια: Να βρούμε εκείνον, ή εκείνους που αξίζει να περιμένουμε για να διανύσουμε μαζί το υπόλοιπο, όποιο κι όσο κι αν είναι αυτό. Κανείς δε μας ρώτησε για τη ζωή που βρεθήκαμε… Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαλέξουμε εμείς τον τρόπο που θα τη ζήσουμε. Σας το εύχομαι, αδέλφια μου. Καλή εβδομάδα…
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
