Ο κύριος Μποτρίνι, ή μάλλον το τηλεοπτικό πρόσωπο που προσφέρει ο κύριος Μποτρίνι, έχει τόση σχέση με τη λέξη ευγένεια, όσο μια κατσαρίδα με την καθαριότητα.
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι καλοί και άνθρωποι που είναι κακοί. Εδώ τα όρια είναι λίγο δυσδιάκριτα γιατί υπάρχουν πάντα και παρεξηγήσεις άσε που οι κακοί ξέρουν να καλύπτονται με δικαιολογίες.
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι αυστηροί και άνθρωποι που δεν είναι αυστηροί. Εδώ τα όρια είναι σίγουρα πιο ευδιάκριτα.
Υπάρχουν και άνθρωποι που είναι ευγενείς και άνθρωποι που είναι αγενείς, άνθρωποι που έχουν αγωγή και άνθρωποι που δεν ξέρουν καν τι σημαίνει αυτή η λέξη.
Ο ρόλος του Έκτορα Μποτρίνι
Ο κύριος Έκτορας Μποτρίνι ασχολείται με τη μαγειρική και τα εστιατόρια. Τον καλούν να κάνει διάφορες εκπομπές όπου σε αυτές τον καλούν επίσης από διάφορα εστιατόρια τα οποία δεν πηγαίνουν καλά για να τους βοηθήσει να φτιάξουν τη δουλειά και να τονωθεί η πελατεία τους. Δεν έχει καμία σχέση αυτή η εκπομπή με άλλες ανάλογες, με διαγωνισμούς με μάγειρες και νέους που ονειρεύονται να γίνουν πετυχημένοι σεφ.
Που σημαίνει ότι στην εκπομπή του, ο κύριος Μποτρίνι έχει να κάνει με ανθρώπους που είναι ήδη επαγγελματίες, είτε κακοί επαγγελματίες, είτε κάποιοι που έχουν κάνει λάθη στη δουλειά τους.
Για να επιτευχθεί και η τηλεθέαση που είναι το ζητούμενο, αλλά καμιά φορά και για το καλό των διαγωνιζομένων, στις άλλες εκπομπές, οι επαγγελματίες σεφ που κρίνουν, μπορούν να είναι όσο αυστηροί θέλουν.
Άλλο διαγωνιστικές εκπομπές με κριτές και άλλο κάλεσμα για βοήθεια
Όταν όμως κάποιοι σε καλούν για να τους βοηθήσεις να βελτιώσουν τη δουλειά τους, όσο χάλια και να έχουνε πάει ως τώρα οφείλεις να είσαι καταρχήν ευγενικός διότι κάποιοι σου ζητάνε βοήθεια.
Ο Έκτορας Μποτρίνι πηγαίνει εκεί, τους φέρεται με το χειρότερο τρόπο, λες και του χρωστάνε λεφτά και πήγε να τα ζητήσει σα τη μαφία. Τους ξεφτιλίζει συχνότατα και όλο το πράγμα καταλήγει σε μια κατάσταση που σε κάνει να ντρέπεσαι όσο τίποτα άλλο σε αυτού του είδους τις εκπομπές, διότι στο κάτω κάτω της γραφής ακόμα και στο Big Brother οι άνθρωποι που πάνε εκεί εν γνώσει τους ότι μπορούν να ξεφτιλιστούν και στο τέλος συμβαίνει.
Εδώ βοήθεια ζητάνε κάποιοι άνθρωποι και ξαφνικά εμφανίζεται κάποιος, ο οποίος προφανώς πιστεύει πως κατέχει το μυστικό απόλυτης επιτυχίας, που ξέρει όχι μόνο να μαγειρεύει καλά αλλά και το πως να φτιάξει το πιο επιτυχημένη επιχείρηση εστίασης. Μπροστά του δηλαδή ο ιδρυτής των KFC ή των MacDonald’s φαντάζει σαν μικρό τσουλάκι.
Κάποιος θα έπρεπε να εξηγήσει στον κύριο Μποτρίνι πως δεν είναι μαγκιά να κάνεις τον παντογνώστη σε ανθρώπους με πρόβλημα, που μάλιστα το πρόβλημά του είναι καταρχήν οικονομικό, γιατί ο κόσμος, εκτός και αν είναι επίσης καθάρματα, τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους θα λυπηθεί και όχι να επιβραβεύσει τον ξαφνικό επισκέπτη τους.
Ο συγκεκριμένος βγαίνει απλός αγενής, για να χρησιμοποιήσω έναν ήπιο χαρακτηρισμό, τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω.
Και εδώ που τα λέμε, από ότι ξέρω, η καριέρα του κυρίου Μποτρίνι γενικά δεν περιλαμβάνει και τόσο μεγάλες επιτυχίες που να δικαιολογεί αυτή την έπαρση…
Λίγη ευγένεια δε βλάπτει…
