Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε την πολιτιστική μας αγορά να πλήττεται θανάσιμα όχι μόνο εξαιτίας του κορονοϊού, που έτσι κι αλλιώς μαστίζει βάναυσα κάθε τομέα της κοινωνίας και οικονομίας παγκοσμίως, αλλά περισσότερο λόγω της απουσίας κατάλληλης μέριμνας.
Γράφει η Μαρίνα Ντέκα
Σύμφωνα με δημοσίευμα των “Financial Times” η αγγλική κυβέρνηση πρόσφερε ένα γενναιόδωρο πακέτο στήριξης, της τάξης των 1,57 δισεκατομμυρίων λιρών, για τη διάσωση και προστασία των πολιτιστικών κλάδων και ιδρυμάτων της Μ.Βρετανίας, ενάντια στο πλήγμα που επέφερε η πανδημία.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα 1,57 δισ. αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη εφάπαξ επένδυση στον πολιτισμό του Ηνωμένου Βασιλείου. Χιλιάδες οργανισμοί σε ένα ευρύ φάσμα τομέων όπως: τα θέατρα, τα μουσεία, οι γκαλερί, η ζωντανή μουσική και ο ανεξάρτητος κινηματογράφος θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε επιχορηγήσεις και δάνεια με άκρως ευνοϊκούς όρους.
Ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η πολιτιστική βιομηχανία του Ηνωμένου Βασιλείου είναι η καρδιά της χώρας».
Η γενναιόδωρη και προστατευτική στάση της «μητέρας» Βρετανικής κυβέρνησης και τα μέτρα στήριξης του πολιτισμού της με καίριο τρόπο, οδηγούν την ελληνική πολιτιστική αγορά σε μια διαδικασία σύγκρισης, όπου η ίδια πήρε το ρόλο του «περιφρονημένου παιδιού» από τη δική της «μητέρα».
Εδώ το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στο ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού, και στον τρόπο που μέχρι τώρα έχει διαχειριστεί τα «μέτρα στήριξης» ενάντια στην πανδημία, ο οποίος θα λέγαμε ότι κρίνεται αρκετά…επιλεκτικός.
Επιβεβαίωνοντας το ρεπορτάζ του Παύλου Αγιαννίδη, βλέπουμε ότι οι επιχορηγήσεις του ΥΠΠΟ ενίσχυσαν πλουσιοπάροχα κρατικούς κι εποπτευόμενους φορείς, καθώς επίσης και αρκετές ΑΜΚΕ (Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες), οι οποίες μπήκαν μέσα στα πακέτα ενίσχυσης, χωρίς την απαίτηση κατάθεσης απολογιστικού έργου και όλως τυχαίως αυξήθηκαν αρκετά το τελευταίο διάστημα.
Το τοπίο για τα μουσικά και θεατρικά δρώμενα δε, παραμένει εντελώς ασαφές, θέτοντας ιδιώτες μουσικούς και θεατρικούς παραγωγούς εκτός «αγωνιστικού» χώρου.
Επιπλέον η αξιοποίηση του ιστορικού κτιρίου (ξενοδοχείο) στην οδό Πατησίων για τη δημιουργία πολιτιστικού μουσείου, μέσα στα πλαίσια του «αναπτυξιακού προγράμματος», όση «καλή πρόθεση» κι αν υπήρχε από το υπουργείο, θα έλεγε κανείς ότι στην παρούσα φάση χαρακτηρίζεται άκρως ανεπίκαιρη.
Διότι μέσα σε όλο αυτό το προστατευτικό μοντέλο στήριξης, κάπου έχουν ξεχαστεί «οι απόκληροι». Η ελεύθερη αγορά και ο ιδιωτικός τομέας, που αποτελούν το 85% την πολιτιστικής αγοράς, και καταδικάζονται σε καλλιτεχνική και πραγματική «ένδεια».
Η καλλιτεχνική «μήτρα» της Ελλάδας γεννά πάνω από 2000 θεατρικές και μουσικές παραστάσεις ετησίως και η πολιτεία με το να κωφεύει την οδηγεί σε ακούσια «άμβλωση». Το ΥΠΠΟ οφείλει να αφουγκραστεί τους «εργάτες της τέχνης». Είναι, χωρίς αμφιβολία, μία δύσκολη περίοδος αυτή που διανύουμε. Όμως κανένα «μεγάλο στοίχημα» δεν κερδήθηκε εύκολα!
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
