Σαν σήμερα, στις 4 Ιουνίου 2007, κατά τη διάρκεια της πρόβας για τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, ο Σωτήρης Μουστάκας, αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου άφησε την τελευταία του πνοή, νικημένος από τον καρκίνο.
Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ηθοποιούς της γενιάς του, καταφέρνοντας να ανεβάσει το επίπεδο στο νεότερο ελληνικό σινεμά και να αποθεώσει την αριστοφανική κωμωδία μέσα από τους εμβληματικούς του ρόλους.
Το αυθεντικό του ταλέντο, το πηγαίο του χιούμορ, ο αυτοσχεδιασμός, η ευφυΐα αλλά και η διακριτικότητα του χαρακτήρα του τον οδήγησαν σε μια σπουδαία θεατρική πορεία, με μια αλησμόνητη συνεργασία με τον Μινωτή και την Παξινού το 1969 στην παράσταση «Η Ήρα και το παγώνι» στο θέατρο Σινεάκ.
Ο ίδιος λάτρευε την όπερα, ενώ όταν μάλιστα έπαιζε βιολί η πιο πιστή θαυμάστριά του, η μητέρα του, θεωρούσε ότι είναι ο νέος Νικολό Παγκανίνι!
Με ίνδαλμα τον Τσάπλιν αλλά και τον Σαίξπηρ από μικρή ηλικία, συνειδητοποίησε τη μεγάλη αγάπη του για το θέατρο όταν βρέθηκε σε μια θεατρική παράσταση του Νίκου Σταυρίδη στη Λεμεσό. Τότε, ο έφηβος Σωτήρης πλησίασε τον Σταυρίδη και αντί για… αυτόγραφο, του είπε πως θέλει κι αυτός να γίνει ηθοποιός. Ο Σταυρίδης του απάντησε να έρθει στην Αθήνα και να πάει να τον βρει…
Έτσι κι έγινε. Έφτασε στην Αθήνα και έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Το ραντεβού με τον Σταυρίδη δεν ξέρουμε αν τελικά έγινε ποτέ, αλλά σίγουρα ο Σωτήρης Μουστάκας μόλις είχε ξεκινήσει μια λαμπρή καριέρα.
Η ερμηνεία του στο «Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες» θα μαγέψει τον Μιχάλη Κακογιάννη, ο οποίος του αναθέτει το ρόλο του τρελού του χωριού στον ξακουστό «Αλέξη Ζορμπά» το 1964.
Η διεθνής προβολή του «Ζορμπά» εξασφαλίζει στον Μουστάκα ένα πολυπόθητο εισιτήριο για το Hollywood, αφού τότε δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον παρομοίαζαν με τον… Peter Sellers. Λίγο αργότερα, η Fox του προτείνει συμβόλαιο για να παίξει μαζί με τον «θρύλο» Michael Caine...
Ο Μουστάκας τότε εκπλήσσει τους πάντες με το «μεταξικό όχι». Αρκετά χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του, ο ίδιος θα παραδεχτεί πως τελικά ήταν μια ακόμα «χαμένη ευκαιρία». Όσο για την καλύτερή του κινηματογραφική στιγμή; «“Ο Νομοταγής Πολίτης”, είναι η ταινία που θέλω να θυμάμαι. Τη θεωρώ ως την καλύτερη που έχω γυρίσει». Όσο για ορισμένες βιντεοκασέτες έχει δηλώσει χαρακτηριστικά πως «θα μπορούσα να μην τις γύριζα».
Ανάμεσα σε πολλές διακρίσεις που έλαβε, η πιο σπουδαία του ήταν το 2003 όταν απέσπασε το Βραβείο «Κάρολος Κουν» Ερμηνείας Ελληνικού Έργου για το σύνολο του έργου του σε επιθεωρήσεις.
«Εργάζομαι ως ηθοποιός πάνω από σαράντα χρόνια, αλλά ποτέ δεν τα υπολόγισα, όπως κάνουν ορισμένοι που γιορτάζουν τα είκοσί τους χρόνια κτλ. Για μένα πέρασαν χωρίς καν να το καταλάβω»…
Κωνσταντίνα Μπιτζήλου
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
