Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης γράφει για τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και το μιούζικαλ Moby Dick που ανεβαίνει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Christmas Theater.
Δημήτρης Παπαδημητρίου, ένας αυθεντικός διανοούμενος
Τον Δημήτρη Παπαδημητρίου τον γνώρισα ακριβώς πριν 40 χρόνια. Εγώ ήμουν στην τελευταία τάξη του Λυκείου και εκείνος μόλις είχε μπει στο πανεπιστήμιο αλλά είχε αρχίσει ήδη όχι μόνο να δρα αλλά και να επιδρά παρόλο το νεαρό της ηλικίας του στα μουσικά πράγματα αυτής της χώρας. Γνωριστήκαμε, γιατί και οι δύο είχαμε «μπλέξει», τότε που δεν υπήρχε παρά μόνο κρατικό ραδιόφωνο με ένα πειρατικό σταθμό που τότε ήταν της μόδας, που ήταν στη Νέα Σμύρνη και τον είχε ο Λεωνίδας Αρνιακός με τον οποίον σύντομα γίναμε φίλοι.
Αν κάτι μου έκανε πάντα εντύπωση στον Δημήτρη Παπαδημητρίου και τον έκανε να ξεχωρίζει από τους περισσότερους άλλους, ήταν πως πέρα από το αυθεντικό ταλέντο του είχε κάτι παραπάνω από μόρφωση, είχε μια μεγάλη καλλιέργεια σε πλάτος και σε βάθος και αυτό το πλάτος και βάθος είχε να κάνει και με την σκέψη του και το πως μπορούσε την μόρφωση, την καλλιέργεια και το ταλέντο του, να τα συνταιριάζει και να τα κάνει στοιχεία και βιώματα ζωής. Στα επόμενα σαράντα χρόνια, αυτά όλα τα στοιχεία που του έδιναν μια ιδιαίτερη γοητεία γιατί συγχρόνως είχε και το ταλέντο να μιλάει, να αφηγείται και πάνω απ’ όλα το ταλέντο να συζητάει, όλα όμως τα επόμενα χρόνια, όλα αυτά τα στοιχεία αντί να μαραζώσουν όπως σε άλλους ή να πάρουν λάθος δρόμους, εδώ αναπτύχθηκαν με τον σωστό τρόπο στη σωστή κατεύθυνση.
Κατάφερε σαν άνθρωπος να αναπτυχθεί σωστά αλλά και σαν καλλιτέχνης να περπατήσει, να δημιουργήσει και να εξελιχθεί, να επιτύχει ή όχι κάθε φορά, πάντως να δοκιμάσει ακομπλεξάριστα ίσως, γιατί πέρα από μουσικός και συνθέτης ήταν και είναι ένας καλλιτέχνης, ίσως γιατί δεν ήταν και δεν είναι ένας κουλτουριάρης, αλλά ένας αυθεντικός διανοούμενος…
Το έργο του
Όταν τον γνώρισα είχε μόλις βγάλει τα «Τοπία», ένα δίσκο που έγραψε ιστορία, που έδωσε το έναυσμα για τον ηλεκτρονικό ήχο στην Ελλάδα – που αργότερα κάποιοι τον έκαναν σφουγγαρόπανο- και που συν τοις άλλοις ενέπνευσε και τον Δήμο Αβδελιώδη για μια από τις ωραιότερες και πιο ποιητικές στην ουσία ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ στην Ελλάδα «Το δέντρο που πληγώναμε».
Δεν ήταν η πρώτη ταινία στην οποία δούλεψε, είχε προηγηθεί ο «Ηλεκτρικός άγγελος» και θα ακολουθούσαν 10 βραβεία μουσικής -αν θυμάμαι καλά, μπορεί να είναι και παραπάνω- μια σειρά από μουσικές που έχουν γράψει ιστορία σε μια σειρά από ταινίες που συχνά η μουσική ήταν καλύτερη από την ταινία.
Για αυτούς που γνώρισαν τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, είτε με την καταπληκτική συνεργασία με την Ελευθερία Αρβανιτάκη στα «Τραγούδια για τους μήνες» που έκαναν πάταγο, είτε από τις δουλειές στην τηλεόραση σαν την Αναστασία, θα έπρεπε κανείς να τους πει πως πριν γίνει πανελληνίως γνωστός και αγαπημένος όχι μόνο είχε δώσει το στίγμα του και είχε επηρεάσει ουσιαστικά το χώρο του αλλά συγχρόνως ηχογραφούσε τραγούδια του με την Χαρούλα Αλέξιου για το δίσκο του «Βίος Ελληνικός».
Αξίζει επίσης να σημειώσω εδώ, πως τα πρώτα 15 χρόνια της φιλίας μας δεν ήξερα καν και δεν μου είχε δώσει καθόλου να καταλάβω πως ήταν ένα παιδί από αστική και σχετικά εύπορη οικογένεια, μια και απ’ ότι θυμάμαι ζούσε με αυτά που έβγαζε από τη δουλειά του – και η αλήθεια είναι πως δούλευε σαν τρελός για τι πάντα του άρεσε να ζει ωραία χωρίς επιδείξεις βέβαια-.
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και ο Moby Dick
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου σήμερα είναι ένας καθιερωμένος και σεβαστός συνθέτης και απόψε το βράδυ θα ανοίξει στο Christmas Theater για μια σειρά παραστάσεων, ένα έργο το οποίο ο ίδιος αγαπάει πολύ και πιστεύει πολύ. Είναι ένα εφηβικό του όνειρο και «ένα παιδικό χρεωστούμενο» από τα οκτώ του χρόνια που του το πήραν δώρο. Αυτό ενισχύθηκε από τα χρόνια που ήταν στην Αμερική, στην Βοστώνη στο Tanglewood Music Center όπου και εκεί ξαφνικά η μορφή του Moby Dick εμφανίστηκε μπροστά του σαν να αναζητά τη δικαίωση της. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι έκανε μάθημα στο σπίτι του Ναθάνιελ Χόθορν που ήταν ο μέντορας του συγγραφέα του Moby Dick Χέρμαν Μέλβιλ.
Φυσικά ο Moby Dick δεν είναι απλά ένα βιβλίο. Είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και … «καλοπουλημένα» βιβλίο στην ιστορία της λογοτεχνίας και συγχρόνως είναι και ένα από τα πιο σημαντικά λογοτεχνικά κείμενα που έχουν γραφτεί. Ο αγώνας του ανθρώπου με τη φύση, οι άνθρωποι που παλεύουν με τα κύματα, που παλεύουν με τη θάλασσα, που παλεύουν με τα στοιχεία αλλά και τα στοιχειά της φύσης αλλά και του εαυτού τους και που όλα αυτά έχουν τη μορφή ενός ζώου της θάλασσας, της φάλαινας μια και από τη μια το ζώο έχει εξανθρωπιστεί και πρέπει να τα βάλει με το ζώο που του θυμίζει από που προήλθε για να ξαναγίνει άνθρωπος.
Όπως είναι φυσικό όταν κάτι σε απασχολεί μέσα στη ψυχή σου και αποφασίζεις να κάνεις κάτι με αυτό, σε 3-4 μήνες μπορείς να το γράψεις και με τους σωστούς συνεργάτες δεν είναι τόσο δύσκολο να το ανεβάσεις όπως το φαντάζεσαι. Άλλωστε όπως είχε πει και ο μεγάλος Κώστας Γιαννίδης «άμα ξέρεις τι θες, και ξέρεις που να το βρεις ψάχνεις και το βρίσκεις».
Ο Moby Dick είναι ένα έργο για παιδιά, δηλαδή είναι έργο για όλους, μια και όλοι ξέρουμε πως τα παιδιά είναι οι πιο σκληροί θεατές, οι πιο σκληροί αναγνώστες, οι πιο σκληροί κριτές.
Είναι μια μεγάλη παραγωγή που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κακλέας, με σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη και κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη, με πολλά εφέ και ολογράμματα κλπ κλπ. Έχει πάνω από 25 άτομα πάνω στη σκηνή και 14 μουσικούς. Είναι ένα μιούζικαλ πραγματικά λαμπερό, βαθύτατα ψυχαγωγικό, «σκεπτόμενο» αλλά και διασκεδαστικό.
Σύντομα θα είναι έτοιμο και το cd με τη μουσική και τα τραγούδια ενώ θα γραφτεί όλο σε dvd μια και λόγω του θέματος του δεν αποκλείεται να ταξιδέψει και στο εξωτερικό.
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου με τα τραγούδια και τις μουσικές, τους θριάμβους στη μουσική και τον κινηματογράφο, τα πολλά βραβεία, τις συνεργασίες με ανθρώπους σαν την Ελευθερία Αρβανιτάκη και τον Δημήτρη Μητροπάνο, τα κλασσικά έργα, τις δουλειές στην τηλεόραση και τις θεατρικές παραστάσεις αυτή τη στιγμή, σε μια οριακή στιγμή για την καριέρα και τη ζωή του, μια και πρόσφατα έγινε πατέρας, θα παρουσιάζει λοιπόν από απόψε στο Christmas Theater τον Moby Dick για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων και φυσικά αξίζει να το δείτε. Άλλωστε όπως λέει και ο ίδιος όταν ρωτάω γιατί κάποιος να δει τον Moby Dick σε μιούζικαλ, λέει «γιατί δύσκολα μπορεί κάποιος να βρει κάτι καλύτερο να κάνει και αυτό είναι από τα λίγα πράγματα που μπορώ να πω με βεβαιότητα» …
Και να είστε σίγουροι πως ο Δημήτρης Παπαδημητρίου έχει πολύ χιούμορ και δεν έχει καθόλου έπαρση…
Πραγματικά αξίζει να δείτε τον Moby Dick…
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com