Φως σε μια μάλλον ξεχασμένη, σπρωγμένη στο περιθώριο, Ελλάδα, που ζούσε μέσα και μετά τη Χούντα τη βία και το διωγμό στο πετσί της, που είχε τα δικά της στέκια ομοφυλοφίλων ή drag queens ή τραβεστί αποκαλύπτουν βιωματικοί μονόλογοι στο κατά Βασίλη Μπισμπίκη και Cartel θεατρικό «Κόκκινα Φανάρια».
Μια «άλλη Ελλάδα», που σπρωχνόταν στο περιθώριο για τις ερωτικές επιλογές της ή βίωνε το διωγμό και την καθημερινή βία στο πετσί της, φωτίζει η θεατρική μεταγραφή των θρυλικών «Κόκκινων Φαναριών» του Αλέκου Γαλανού από το Βασίλη Μπισμπίκη και την ομάδα του Τεχνοχώρου Cartel.
Μια Ελλάδα, που ζωντανεύει βιωματικά από δύο βασικούς χαρακτήρες στον οίκο ανοχής για τραβεστί, που στήθηκε στο Cartel για τη μεταγραφή και, κατά κάποιον τρόπο, επικαιροποίηση των «Φαναριών», τα οποία περισσότεροι γνωρίζουν από τη θαυμαστή κινηματογραφική μεταφορά του Βασίλη Γεωργιάδη, που έφτασε το 1964 μέχρι τα Όσκαρ.
Πρώτα, ο χαρακτήρας της Μαντάμ Παρί, που στην ταινία ενσάρκωνε η αξέχαστη Δέσπω Διαμαντίδου κι εδώ αναλαμβάνει η Μπέττυ Βακαλίδου. Γνωστή και από το βιβλίο με το όνομά της («Μπέττυ»), που είχε γίνει θέμα στη δεκαετία του ’80 – κυρίως στα φοιτητικά στέκια – για τις εκτός οδόντων αφηγήσεις της ζωής της, και για τα βάσανα του κόσμου των Ελλήνων τραβεστί.
Οι χαρακτήρες κι οι συγκινητικές εξομολογήσεις
Ο άλλος χαρακτήρας είναι της λεκανατζούς των σημερινών «Κόκκινων Φαναριών», Κατερίνας, που την υποδύεται, εντυπωσιακά αλλαγμένος, ο χορογράφος Δημήτρης Παπάζογλου. Ρόλος που στην ταινία είχε αναλάβει, ως καθαρίστρια του κλαμπ-οίκου ανοχής στην Τρούμπα του Πειραιά, η σπουδαγμένη στο Θέατρο Τέχνης Ηρώ Κυριακάκη. Εκφράζοντας το όνειρο μέσα στον εφιάλτη. Το όνειρο για ένα σπιτάκι με τον αγαπημένο της (Τότε: ο Νότης Περγιάλης. Σήμερα: ο Φερζά, πρόσφυγας που επιστρέφει ύστερα από χρόνια στη φυλακή και ενσαρκώνεται από τον Γιανμάζ Ερντάλ).
Ο Βασίλης Μπισμπίκης και ο Χρήστος Νικολόπουλος, που έκαναν τη διασκευή και δραματουργική επεξεργασία του έργου του Αλέκου Γαλανού αποφάσισαν στα θεατρικά «Κόκκινα Φανάρια» του 2022 να αξιοποιήσουν τα (πλούσια) βιώματα των δύο ηθοποιών, σε τρεις καθηλωτικούς μονόλογους – εξομολογήσεις, οι οποίοι είναι κεντρικά σημεία στην παράσταση του Cartel.
Το youfly.com κατέγραψε σημεία από αυτές τις συγκινητικές εξομολογήσεις τους, που φωτίζουν την «άλλη Ελλάδα», την κυνηγημένη, την προπηλακισμένη, την σπρωγμένη στο περιθώριο.
Πρώτα, τα στέκια των ομοφυλοφίλων. Τα πρωτοπόρα, που τόλμησαν να στεγάσουν τους περιθωριοποιημένους για τις ερωτικές επιλογές τους, τους «διαφορετικούς» εκείνων των εποχών, δια στόματος της Κατερίνας των «Κόκκινων Φαναριών» (Δημήτρης Παπάζογλου):
«Αχ, η Ομόνοια! Τόπος συνάντησης για όλους και για όλα». Εκεί που είχε ανοίξει, κάτω από την πλατεία, η καφετέρια «Μετρό». «Θύελλα από τεκνά! Τσόλια, φαντάροι, αεροπόροι, διανοούμενοι». Με τη μυρωδιά από το περμαγκανάτ (το υπερμαγγανικό κάλιο, που διαλυμένο χρησιμοποιούνταν για πλύσεις απολύμανσης) και τη ναφθαλίνη από τα δημόσια ουρητήρια.
«Η Χαβάη της Αθήνας»
Πήγαιναν, θυμάται ο Δημήτρης Παπάζογλου, και στην Κολοκυνθούς, στο μαγαζί «Η Ωραία Ύδρα». «Κανείς βέβαια δεν το ήξερε μ’ αυτό το όνομα». Αλλά με το «Πάμε στου Κουράδα».
«Η πελατεία του μαγαζιού; Όλο το ανφάν γκατέ. Παπατζήδες, νταμιρατζήδες, λαχαναγορήτες, μάγκες του υποκόσμου». Εκεί τραγουδούσε η Σωτηρία Μπέλλου. «Χαμός γινόταν».
Να και η θρυλική «Χαβάη» της Αθήνας. Στη Θεσσαλονίκη η «Χαβάη» ήταν το εξοχικό κέντρο – κλαμπ, όπου μεσουράνησαν οι Olympians και η παρέα του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Στη «Χαβάη», λοιπόν, στην Πλατεία Καραϊσκάκη, κάτω από το Θέατρο Περοκέ. Με ιδιοκτήτη τον Κατελάνο και «μαιτρ» ή διευθύντρια του μαγαζιού τη Βασίλω. Και γύρω, στενά παντελόνια, πολύχρωμα πουκάμισα με σηκωμένους γιακάδες «και το μαλλί κρεπαρισμένο σαν τη Νίτσα Μαρούδα».
Σηκώνονταν μπροστά στο jukebox και ξεκινούσαν τα νούμερά τους. Κάτι σαν drag show. Η Τσικίτα, η Σεχραζάτ, η Μισινέζα, η Μαγκάλα, η Καρίνα. Όταν τελείωναν, τούς ζητούσαν για μπλουζ.
Όλα σε μια ατμόσφαιρα… Παζολίνι ή κάτι μεταξύ Παζολίνι και Φελίνι (ο οποίος Φελίνι, με το εμβληματικό του «8 ½ » κέρδισε, για ελάχιστες ψήφους, το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας, από τα «Κόκκινα Φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη).
«Το πιο φοβερό ήταν όταν ερχόταν το Ηθών. Τρέχανε οι κακομοίρες σαν τα περιστέρια να φύγουν από την πίσω πόρτα. Αλλά τις μπουζουριάζανε και τις πηγαίνανε στην Ασφάλεια, στην Μπουμπουλίνας, εκεί που είναι σήμερα το Υπουργείο Πολιτισμού».
»Ένα βράδυ, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μία, ίδια η Κιμ Νόβακ. Ήταν η Θεμίτσα, η πρώτη Ελληνίδα που έκανε αλλαγή φύλου». Γιος Αρεοπαγίτη…
Από εδώ πιάνει το νήμα η Μαντάμ Παρί των σημερινών «Κόκκινων φαναριών». Η Μπέττυ Βακαλίδου, που κυνηγήθηκε μαζί με άλλες – πρωτοπόρες, εν τέλει – διαφυλικές, στα χρόνια της δικτατορίας, που ξεκίνησαν οι τρανς στη Συγγρού. «Μας κυνηγούσαν κάθε βράδυ περιπολικά, πεζοί μπάτσοι, κλούβες». Κι εκεί άρχιζε, όπως λέει η Μπέττυ Βακαλίδου, το μαρτύριο. «Έπεφταν πάνω μας με μπουνιές, με κλωτσιές, με τα γκλομπ. Κι ήμασταν παιδιά. Από 18 μέχρι 25».
Όλα αυτά στην «άλλη Ελλάδα», την σπρωγμένη στο περιθώριο μιας κοινωνίας που ήξερε, έβλεπε, αλλά σιωπούσε ή υπερθεμάτιζε στο διωγμό.
Τα τραύματα από εκείνη την εποχή δεν θα κλείσουν ποτέ, παρατηρεί στην καθηλωτική εξομολόγησή της η Μπέττυ Βακαλίδου. Και πώς να κλείσουν. Όταν βρέθηκε στραγγαλισμένη η Σόνια, στο Καβούρι… «Όταν παρέες εξαγριωμένων έσπαγαν τα αυτοκίνητά μας για πλάκα και στις διαμαρτυρίες μας απαντούσαν με μπουνιές…»
Όταν, παριστάνοντας τους πελάτες, τις λήστευαν με το μαχαίρι στον λαιμό… Όταν έκαψαν την τρανς Σόφη… «Όταν τσόλια έσπρωξαν στον δρόμο τη Λούλου και τη σακάτεψε αυτοκίνητο…».
Συντελεστές Παράστασης
- Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης
- Διασκευή-Δραματουργία: Βασίλης Μπισμπίκης, Χρήστος Νικολόπουλος
- Σκηνικά–Κοστούμια: Κένι ΜακΛέλαν
- Επιμέλεια κίνησης: Αγγέλα Πατσέλη
- Σχεδιασμός ήχου: Μάνος Πατεράκης
- Μουσικό θέμα έναρξης (διασκευή): Τάσος Σωτηράκης
- Φωτισμοί: Λάμπρος Παπούλιας
- Μακιγιάζ-Σχεδιασμός χτενισμάτων: Γιάννης Παμούκης
- Ειδικά εφέ: Προκόπης Βλασσερός
- Βοηθός σκηνοθέτη: Διονύσης Κοκκοτάκης
- Ηχολήπτης: Βασίλης Καραγιάννης
- Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης
- Διεύθυνση παραγωγής: Φαίη Τζήμα
- Υπεύθυνη επικοινωνίας Cartel Τεχνοχώρος: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Παίζουν (αλφαβητικά): Ερατώ Αγγουράκη (Ρόζα) Λευτέρης Αγουρίδας (Ντορής) Ελεονώρα Αντωνιάδου (Ελένη) Μπέττυ Βακαλίδου (Μαντάμ Παρί) Δημήτρης Γαλάνης (Δημήτρης/Κομπέρ) Γιανμάζ Ερντάλ (Φερζά) Μάρα Ζαλώνη (Άννα) Μάνος Καζαμίας (Μαρίνα) Διονύσης Κοκκοτάκης (Πέτρος) Δημήτρης Παπάζογλου (Κατερίνα) Αγγέλα Πατσέλη (Νάντια) Γιώργος Σιδέρης (Νικόλας) Τάσος Σωτηράκης (Μιχαήλος) Στέλιος Τυριακίδης (Μυρσίνη) Πουριά Χοσσεϊνί (Σάμι)
Δείτε επίσης:
- Κόκκινα Φανάρια – CARTEL Τεχνοχώρος: Προσθήκη ημέρας και φωτογραφικό υλικό
- CARTEL Τεχνοχώρος 2022: Νέες ημερομηνίες παραστάσεων
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
