Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος είναι ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος. Συνθέτει, ενορχηστρώνει και εκτελεί σύγχρονη ορχηστρική μουσική για πολλές θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές παραγωγές, τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές.
Έχει συνεργαστεί ως συνθέτης με μερικούς από τους πλέον σημαντικούς εκπροσώπους του ελληνικού τραγουδιού,και εκτός από σολίστας στο πιάνο, παίζει κιθάρα, ακορντεόν, τύμπανα, μπάσο, κρουστά, μπουζούκι κι άλλα παραδοσιακά Ελληνικά όργανα.
Είναι νέος, ωραίος, ταλαντούχος και φίλος μας!
Kι ας μην έχουμε βρεθεί πότε από κοντά! Μας πρόλαβε η επιδημία βλέπετε.. Πρώτη φορά συμβαίνει – σε εμένα τουλάχιστον – να συνεργάζομαι με έναν άνθρωπο χωρίς να έχουμε βρεθεί από κοντά!
Εν μέσω καραντίνας επικοινωνησαμε μέσω skype για να πούμε τα νέα μας, να ανακοινώσουμε τη συνεργασία μας για την παράσταση που ετοιμάζουμε στο Παλλάς και να τον ακούσουμε να παίζει και να μας τραγουδά.
Αυτά μπορείτε να τα δείτε και σε βίντεο, πατώντας στο link εδώ.
Από τη Μαρί Κωνσταντάτου
Μ.Κ: Γειά σου Γιάννη μου
Γ.Χ: Γειά σου Μαρί
Μ.Κ: Σε βρίσκουμε σπίτι φυσικά.
Γ.Χ: Εννοείται, εδώ και 50 ημέρες εδώ βρίσκομαι
Μ.Κ: Ε βέβαια,όλοι μένουμε σπίτι. Είσαι τόσο μικρός σε ηλικία κι όμως έχεις κάνει σπουδαία πράγματα. Μεταξύ άλλων, σε ηλικία 19 ετών συνέθεσες το μουσικό σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004! Είναι βράδυ λίγο μετά τις δέκα και δεν μπορούσες να μιλήσεις νωρίτερα, τι ετοιμάζεις, με τι ασχολείσαι τώρα;
Γ.Χ: Τώρα είμαι σε μια διαδικασία που όλη αυτή η κατάσταση που ζούμε με βρήκε δημιουργικά, εγώ την απολαμβάνω διότι μπόρεσα να βρω λίγη ησυχία, να βρω τα πατήματα μου και να δημιουργήσω, οπότε πριν που δεν μπορούσα να μιλήσω ήμουνα σε φάση που έκανα διαδικτυακά ραντεβού όπως είθισται τώρα τον τελευταίο καιρό, μιλάω με ανθρώπους που ετοιμάζουμε πράγματα εδώ αλλα και στο εξωτερικό και είμαι σε έναν τέτοιο οργασμό πραγμάτων.
Μ.Κ: Α πολύ ωραία
Γ.Χ: Και είμαι στο στούντιο ηχογραφώ συνέχεια, δημιουργώ
Μ.Κ: Εμείς δεν έχουμε καταφέρει να βρεθούμε από κοντά, να συστηθούμε, να δώσουμε τα χέρια..
Γ.Χ: Ε βέβαια, ε βέβαια
Μ.Κ: Μέσω τηλεφώνου συστηθήκαμε και είπαμε ότι θα συνεργαστούμε.
Γ.Χ: Θες να ανακοινώσεις κάτι, μήπως ήρθε η ώρα;
Μ.Κ: Ε ναι, να το πούμε! Ετοιμάζουμε – Πρώτα ο Θεός – μια υπέροχη παράσταση στο ” Παλλάς”ένα μιούζικαλ για παιδιά, με τίτλο “Μάικ ο Φασολάκης – Το Πάρτυ!” Εσύ έχεις ήδη ξεκινήσει να γράφεις τη μουσική και τα τραγούδια της παράστασης, που σκοπό έχουν να ξεσηκώσουν, να διασκεδάσουν αλλά και να συγκίνησουν μικρούς και μεγάλους. Το έργο βασίζεται στις ιστορίες και τις περιπέτειες του Μάικ Φασολακη, όπως αυτές περιγράφονται στα 11- εως τώρα – βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Ψυχογιος και είναι το 2ο θεατρικό μου έργο για παιδιά.
Γ.Χ: Εξαιρετική δουλειά πρέπει να σου πω κι εγώ, όπως σου είχα πει και την προηγούμενη φορά που είχαμε μιλήσει. Θεωρώ ότι είναι το κορυφαίο brand παιδικού βιβλίου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, -11 βιβλία όπως λες κι εσύ- και μπράβο σου για αυτό. Πολύ σημαντικό και το θεατρικό μας, είναι απίθανο.
Μ.Κ: Σ ευχαριστώ πολύ. Αγαπήθηκε πολύ ο Μάικ και χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία να ετοιμάσουμε μια παράσταση μουσικοχορευτική, ένα σπουδαίο μιούζικαλ – κατά τη γνώμη μου- για τα παιδιά, με φανταστική μουσική, ωραία δρώμενα, περιπέτειες, θετικά μηνύματα, πολλά τραγούδια…
Γ.Χ: Η Σοφία Σπυράτου θα σκηνοθετήσει αυτήν την παράσταση
Μ.Κ: Και χαίρομαι τόσο πολύ γιαυτό!Ετοιμάζει απίστευτα πραγματα!Είμαστε όλοι πολύ ενθουσιασμενοι και ο Νίκος Σούλης ετοιμάζει φοβερά βίντεο,ολογράμματα και άλλα μαγικά όπως λέω εγώ-πάντα με την καθοδήγηση της Σοφίας Σπυράτου-τα οποία θα εντυπωσιάσουν και θα μαγέψουν μικρούς και μεγάλους. Αλλά να πω και κάτι άλλο, που δεν το ξέρει κανένας και το λέμε τώρα για πρώτη φορά. Πέρα από τη μουσική και τα τραγούδια που θα μας γράψεις για αυτήν την υπέροχη παράσταση, θα είσαι και ο πρωταγωνιστής μας, θα είσαι ο Μάικ ο Φασολάκης ! Πωςαισθάνεσαι για αυτό;
Γ.Χ: Νομίζω πήρα το ρόλο για το μαλλί ε;
Μ.Κ: Κοίταξε, το μαλλί τώρα που το έκοψες λίγο κι έτσι όπως ξυρίστηκες, φέρνεις πιο πολύ σε Φασόλι. Θα σε βάψουμε, θα σε ντύσουμε πράσινο και τόχουμε! Αστειεύομαι φυσικά,όμως το μουσάκι όταν έρθει η ώρα με το καλό που θα ανέβει αυτή η παρασταση, θα το αποχαιρετησεις μαζί με το μουστάκι.
Γ.Χ: Θα κοπεί εννοείται! Φασόλι με μούσι δεν γίνεται! (γελάμε)
Μ.Κ: Ε ναι, αλλιώς η σκηνοθέτιδά μας, θα μάς κρεμάσει! (γέλια)
Μ.Κ: Θέλω να πούμε ότι ήταν ιδέα τής Σοφίας Σπυράτου να είσαι εσύ ο πρωταγωνιστής μας, ο Μάικ ο Φασολάκης.
Γ.Χ: Ακριβώς
Μ.Κ: Θέλω να μάθω, πώς αντέδρασες όταν σου έκανε την πρόταση;
Γ.Χ: Κοίταξε, με τη Σοφία γνωριζόμαστε κοντά στα 20 χρόνια, δηλαδή από το 2000 που παραχώρησε το χώρο, το θέατρο Ροές για τη ” Σπείρα- Σπείρα “
Μ.Κ: 20 χρόνια;
Γ.Χ: Ναι, και από τότε έτσι βρισκόμαστε, δεν είχαμε συνεργαστεί, την έβλεπα στις δουλειές, είχαμε πει να δουλέψουμε σε κάποια πράγματα, αλλά ξέρεις δε συμβαίνει πάντα στο χρόνο που το υπολογίζεις, όμως πάντα κάτι γίνεται που το φέρνει την κατάλληλη ώρα και με τις κατάλληλες προϋποθέσεις.
Μ.Κ: Πραγματικά
Γ.Χ: Και όταν βρεθήκαμε με τη Σοφία και μιλήσαμε για τη δουλειά, μου λέει ” θα κάνουμε το” Μάικ το Φασολάκη στο Παλλάς” – ένα θέατρο το οποίο λατρεύω και έχω κάνει κι εκεί πολύ ωραία πράγματα κι έχω φοβερές αναμνήσεις – “και θέλουμε να γράψεις τη μουσική” κτλ, όταν λοιπόν το συζητήσαμε είπα αμέσως “πολύ ευχαρίστως”! Μετά εάν θυμάσαι όσο περνούσε ο καιρός ψάχναμε να βρούμε πρωταγωνιστές για να συμπληρώσουμε το καστ κι έτσι της ήρθε η ιδέα,μαζί με τη μουσική που γράφω, να τραγουδήσω και να παίξω εγώ
Μ.Κ: Σούπερ ιδέα ήταν! Γιάννη έχεις παίξει κάπου σαν ηθοποιός; Γνωρίζω τις μουσικές και καλλιτεχνικες σου δραστηριότητες, αλλά δεν γνωρίζω εαν έχεις εμφανιστεί στη σκηνή
Γ.Χ: Είχα παίξει ως παιδί στη ‘’Μελωδία της Ευτυχίας’’ με την Αλίκη
Μ.Κ: Πόσο παιδί; πόσο χρονών ήσουν ;
Γ.Χ: 12 χρονών! Έπαιζα από τα 12 εως τα 14 και μετά με τη “Σπείρα-Σπείρα” με το Σταμάτη Κραουνάκη που ήταν οι παραστάσεις μουσικό θέατρο
Μ.Κ: Ναι ναι!
Γ.Χ: Εκεί έπαιζα και τραγουδούσα, έγραφα τις μουσικές, έπαιζα πιάνο, τα έκανα όλα. Επειδή έχω γράψει κοντά στις 50 παραστάσεις για το θέατρο, αυτό είναι μια διαδικασία που απαιτεί πάρα πολύ χρόνο, είναι τρομερά χρονοβόρα, πρέπει να δώσεις όλο σου τον εαυτό και σκέψου πόσες ώρες πρόβας έχω στη ζωή μου εαν σκεφτείς ότι έχω γράψει μουσική για 50 παραστάσεις! Αν σκεφτείς ότι μια παράσταση θέλει περίπου 3 μήνες για να ανέβει, σκέψου πόσες ώρες καθημερινά βρίσκεσαι στα καθίσματα παρακολουθώντας τη δράση πάνω στη σκηνή.
Σκέψου επίσης ότι έχω κάτσει δίπλα σε ανθρώπους που έχουν χαρακτηρίσει το θέατρο στην Ελλάδα, δηλαδή τον Αντρέα Βουτσινά, το Σταμάτη Φασουλή, το Δημήτρη Λιγνάδη, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τον Πέτρο Ζούλια, πάρα πολλούς, για να μην τους πω όλους. Σκέψου τι μαθητεία είναι να βλέπεις πώς ο άλλος σκηνοθετεί, πώς οργανώνει, πώς οδηγεί τον ηθοποιό, όλα αυτά είναι μια τεράστια εμπειρία που-πως να στο πω-σα να βλέπεις από μια κλειδαρότρυπα ένα κρυφό σχολειό, το τι σημαίνει οδηγώ τον ηθοποιό σωστά, πώς στέκεται, πώς κάνει, αυτή την εμπειρία είχα την τύχη να την αποκτήσω πολύ νωρίς. Ξεκάθαρα είμαι παιδί του θεάτρου, ξεκίνησα να γράφω μουσική για το θέατρο, από εκεί και πέρα μπήκα και στη δισκογραφία και στο σινεμά. Είναι η αφετηρία μου το θέατρο, οπότε είναι ένας τομέας τον οποίο νομίζω ότι κατέχω πια στο DNA μου.
Μ.Κ: Έτσι μου φαίνεται! Επειδή συζητησαμε για την παράστασή μας,θέλεις να μας τραγουδήσεις κάτι; από αυτό που ετοιμάζεις για την παράσταση Του Μαικ, από “Το Πάρτυ” μας;
Γ.Χ: Λες;
Μ.Κ: Ε Ναι!
Γ.Χ: Θες; Έ άμα μου δίνεις και την άδεια εσύ που έχεις γράψεις τους στίχους… (γέλια)
Γ.Χ: Να παίξω το ‘’Που είσαι που με πας;’’
Μ.Κ: Να παίξεις ότι θέλεις
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Γ.Χ: Δεν είχα μπροστά μου και τα λόγια..
Μ.Κ: Πάρα πολύ ωραίο ακούγεται. Αυτό το αρχικό στάδιο της προετοιμασίας εμένα με τρελαίνει, με ξεσηκώνει και ανυπομονώ για τη συνέχεια
Γ.Χ: Κι εμένα κι εμένα
Μ.Κ: Και σκέφτομαι πως κι εσύ ως δημιουργός κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή βρίσκεις κι άλλα πράγματα, νέα ακούσματα, γράφεις, προσθέτεις, αφαιρείς, τι ωραίο στάδιο αυτό. Η παράσταση θα έχει πολλά τραγούδια και έχεις ξεκινησει να γραφεις εδω και αρκετό καιρό
Γ.Χ: Θα έχει τουλάχιστον 15 τραγούδια, πάρα πολύ μουσική, είναι μιούζικαλ, θα είναι μια υπέροχη παραγωγή και χαίρομαι πάρα πολύ που θα συμβεί αυτό – καλώς εχόντων των πραγμάτων –
Μ.Κ: Πρώτα ο Θεός θα την κάνουμε την παράσταση μας, δεν ξέρουμε πότε, αλλά πρέπει να νιώθουμε και να είμαστε όλοι ασφαλείς. Να είναι όλα καλά και θα κάνουμε όμορφα πράγματα. Πες μου, τι άλλο κάνεις; Πρόσφατα σε είδαμε με την Έλενα Παπαρίζου στο Σκάι, ήταν μια πολύ ωραία στιγμή, το είδα και από τα δικά σου social media που ανέβασες ένα πολύ όμορφο τραγούδι.
Γ.Χ: Ναι, ήταν πολύ ωραία στιγμή, δε συναντηθήκαμε, το κάναμε διαδικτυακά από το skype. Είναι ένα τραγούδι που είχα γράψει πριν από 15 χρόνια περίπου το ‘’Μαζί σου’’ για τη σειρά του Mega. Εκεί γνωριστήκαμε με την Έλενα, ήταν ένα ολόκληρο soundtrack με τη μουσική της σειράς και τα δύο τραγούδια -εκτός από τη μουσική – τα δύο τραγούδια που ήταν οι τίτλοι τέλους και αρχής, τα είχε πει η Έλενα. Το κομμάτι αυτό αγαπήθηκε πάρα πάρα πολύ, τότε είχε φτάσει πάρα πολύ ψηλά, μετά συνέχισε – αυτό είναι το πιο σημαντικό – συνέχισε να αγαπιέται από τον κόσμο.
Η Έλενα μου ζήτησε να πούμε ένα τραγούδι, στο αφιέρωμα που έκανε ο ΣΚΑΙ σε όλους τούς γιατρούς, νοσηλευτές και όλους εκείνους που στην ύψιστη δύσκολη στιγμή ήταν στο πλάι μας, να πούμε δημόσια ευχαριστώ.Οπότε μού ζήτησε να τούς παίξουμε ένα τραγούδι που σημαίνει πολλά, δηλαδή ότι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα, εξού και το”Μαζί σου”.
Μ.Κ:Ναι, ήταν μια πολύ δυνατή στιγμή… Και με την Ελεονόρα Ζουγανέλη συνεργάζεστε καταπληκτικά και με τη Μαρίζα Ρίζου και με ποιόν δεν έχεις συνεργαστεί…
Γ.Χ: Με πολύ κόσμο. Με την Ελεονόρα ετοιμάζουμε, εκτός από το ότι έχουμε κάνει τον τελευταίο καιρό δυο πολύ αγαπητά τραγούδια-δικά μας αγαπημένα και ελπίζω και των ανθρώπων που επικοινώνησαν με αυτά- κάναμε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, παίξαμε το χειμώνα μαζί, ετοιμάζουμε ένα δίσκο, είμαστε στο στούντιο με μάσκες… Ο δίσκος θα βγει όταν τα πράγματα πάρουν μια κανονικότητα…
Μ.Κ: Με το καλό, όλα καλά εύχομαι, καλοτάξιδα να είναι τα νέα τραγούδια σας. Θα ακούσουμε κάτι εμείς τώρα,έτσι λίγο;
Γ.Χ: Τώρα όχι, είναι τελείως ανέκδοτη δουλειά
Μ.Κ: Γιατί; θα μας δείρει η Ελεονόρα, θα φωνάζει αν αποκαλύψεις τα τραγούδια; (γελάμε)
Γ.Χ: Όχι δεν φωνάζει, αλλά δεν ξέρω εαν τα ξέρει και η ίδια δηλαδή, είναι κάποια πράγματα που δεν τα έχει ακούσει
Μ.Κ: Σε τόσο αρχικό στάδιο είσαστε…
Γ.Χ: Ναι είμαστε σε στάδιο που τη φωνάζω και της παίζω τα τραγούδια
Μ.Κ: Μάλιστα
Γ.Χ: Για να γίνει ένας δίσκος είναι σα μωρό,είναι μια διαδικασία που παίρνει πολύ καιρό
Μ.Κ: Ένα άλμπουμ πόσα τραγούδια έχει μέσα;
Γ.Χ:Εμείς με την Ελεονόρα θα κάνουμε άλμπουμ, θα κάνουμε ολόκληρο δίσκο,και θα αφήσουμε στο κοινό και στους ραδιοφωνικούς παραγωγούς να διαλέξουν εκείνοι τα τραγούδια που αγαπάνε
Μ.Κ: Πάρα πολύ ωραία, άρα είσαστε σε συνεχή επικοινωνία. Εαν σε ρωτήσω ποιό είναι το πιο αγαπημένο σου τραγούδι από αυτα που γράφεις,φαντάζομαι ότι θα είναι δύσκολο να επιλέξεις, όπως ο γονιός που δεν ξεχωρίζει τα παιδιά του, σωστά;
Γ.Χ: Εννοείται μη με ρωτήσεις ποιό είναι το αγαπημένο μου!
Μ.Κ: Δηλαδή θα βρεθείς σε δύσκολη θέση εαν σού ζητήσω να μου παίξεις κάποιο που αγαπάς πολύ;
Γ.Χ: Ωραία, ξέρεις τι; θα σου παίξω ένα. Αφού μιλάμε για τη συνεργασία μου με την Ελεονόρα, θα σου παίξω ένα κομμάτι που τον τελευταίο καιρό έχω πάρει πάρα πολλά μηνύματα για αυτό, το κυκλοφορήσαμε το περασμένο καλοκαίρι, είναι ένα τραγούδι που λέγεται “Κάπου σε έχω ξαναδεί’’ και λέει στο στίχο στο τέλος του ρεφρέν” Κάποια μέρα θα σμίξουμε όλοι και θα ΄ναι χαρά η ζωντανή’’ και νομίζω ταιριάζει και στην κατάσταση
Μ.Κ: Ταιριάζει!
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Μ.Κ:Τι ωραίο, πολύ αγαπημένο κομμάτι και να σου πω ότι όση ώρα έπαιζες και τραγούδαγες, ο Γιάννης(Κέντ) δίπλα μου που σε ακούει, τραγουδούσε επίσης!
Γ.Χ: Γειά σου βρε Γιάννη, έλα να κάνεις τις δεύτερες
Μ.Κ: Κι εγώ ξέρεις,τού έκανα νοήματα κάτω από το τραπέζι με τα χέρια, για να μην ακουστεί…
Γ.Χ: Για αυτό πρέπει να υπάρχει μια δεύτερη κάμερα να τραβάμε το backstage, να πούμε φιλιά και στο Γιάννη τον Κεντ
Γ.K: Καλησπέρα, καλησπέρα
Γ.Χ: Καλησπέρα Γιάννη μου και να πούμε και σε εσένα και τον Πάνο Κατσαρίδη, καλή δύναμη σε όλα αυτά τα ωραία πράγματα που ετοιμάζουν οι Θεατρικές Σκηνές.
Γ.K: Ευχαριστούμε πολύ, με το καλό όλα θα γίνουν όταν πρέπει. Θα πάμε ανάλογα των γεγονότων, θα δώσουμε προτεραιότητα στους επιδημιολόγους
Γ.Χ: Είναι το “The voice of God”
Μ.Κ: Πρώτα ο Θεός θα πάνε όλα καλά. Γιάννη μας, πόσα όργανα παίζεις;
Γ.Χ: Πολλά, καμιά δεκαριά
Μ.Κ: Από πολύ πολύ μικρός ξεκίνησες έτσι;
Γ.Χ: Ναι. Πιάνο, κιθάρα, ντραμς, γενικά ότι υπάρχει εκτός από πνευστά. Δεν ξέρω, στα πνευστά δεν έχω έφεση
Μ.Κ: Συγχαρητήρια αγόρι μου, πραγματικά. Στη σελίδα σου στο Facebook γράφεις ότι η μουσική είναι η ανάσα σου.Να υποθέσω ότι είσαι φούλ από οξυγόνο;
Γ.Χ: Ναι!
Μ.Κ: Οπότε ανυπομονώ να σε γνωρίσω διπλά, θα ναι σαν να πηγαίνω εξοχή, σα να πηγαίνω βόλτα στο δάσος! (γελάμε)
Γ.Χ: Κάπως έτσι… Κοίταξε, εγώ αυτόν τον περιορισμό που είχαμε αυτές τις ημέρες – και έχουμε ακόμα-τον ευχαριστήθηκα με κάποιο τρόπο, γιατί έχω συνηθίσει και το κάνω μόνος μου στον εαυτό μου. Δηλαδή νομίζω πως η δουλειά τού δημιουργού και τού ανθρώπου που μπορεί να γεννάει καινούριες καταστάσεις και νέα πράγματα, είναι η απομόνωση, η σκέψη και η ενδοσκόπηση. Από πολύ μικρός λοιπόν είχα ένα τέτοιο patern ζωής, δηλαδή περίμενα την ώρα που θα ησυχάσουν όλα και θα απομονωθώ στο δωμάτιο μου για να μπορέσω να ανακαλύψω όλα αυτά τα πράγματα, για αυτό και όλα αυτά τα όργανα που λες ότι παίζω και η μοναξιά και η ενασχόληση και η απόλυτη αφοσίωση γύρω από αυτό το πράγμα, με έκανε να καταπιαστώ και να καταπιάνομαι ακόμα και στην ηλικία που είμαι, με νέα πράγματα που δεν έχω εντρυφήσει στο παρελθόν.
Μ.Κ: Εκμεταλλεύτηκες λοιπόν δημιουργικά τον εγκλεισμό
Γ.Χ: Εννοείται και δημιουργώ και εγκλεισμό στον εαυτό μου. Πολλές φορές περιμένω την ώρα που θα απομονωθώ ώστε να μπω σε όλο αυτό τον κόσμο
Μ.Κ: Αντιλαμβάνομαι πως είσαι μοναχικό άτομο
Γ.Χ: Ναι
Μ.Κ: Δεν ανοίγεσαι εύκολα;
Γ.Χ: Όχι όχι
Μ.Κ: Οι περισσότεροι καλλιτέχνες θέλουν και χρειάζονται την απομόνωση…
Γ.Χ: Χρειαζόμαστε ησυχία γιατί η διαδικασία δημιουργίας δεν είναι κάτι που στον οποιοδήποτε φαντάζει οικεία, το ξέρεις κι εσύ πολύ καλά
Μ.Κ: Αλλά μας βγήκε πολύ ωραία. Γιάννη μου θέλω να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ, ανυπομονώ να βρεθούμε από κοντά!
Γ.Χ: Κι εγώ, κι εγώ!
Μ.Κ: Να αγκαλιαστούμε και να δούμε το όνειρό μας που είναι κοινό πια, να γίνεται πραγματικότητα. Να στήσουμε αυτό το υπέροχο πάρτι για όλα τα παιδιά πάνω στη σκηνή του Παλλάς!
Γ.Χ: Νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά και θα νικήσουν τα παιδιά στο τέλος
Μ.Κ: Κοίταξε, πρώτα ο Θεός και να μη γίνει αυτήν την περίοδο, σημασία έχει να είμαστε όλοι καλά και ασφαλείς. Τα υπόλοιπα, ας γίνουν κι αργότερα
Γ.Χ: Εννοείται, προέχει η υγεία πάνω απ’ όλα
Μ.Κ: Εμείς όμως ετοιμαζόμαστε και είμαστε εδώ με αγάπη, για όλα τα παιδιά
Γ.Χ: Εννοείται
Μ.Κ: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, μας χάρισες μοναδικές στιγμές, σε ευχαριστώ πολύ
Γ.Χ: Κι εγώ σε ευχαριστώ, πολλά φιλιά
Μ.Κ: Γεια σου
Γ.Χ: Γεια
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
