Η πρεμιέρα είναι αύριο Τετάρτη στο θέατρο Χυτήριο, ωστόσο η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου πήρε το βάπτισμα του πυρός την Δευτέρα στο Θέατρο Άλσους «Δημήτρης Κιντής» στην Ηλιούπολη.
Μόνη της επί σκηνής, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Δημήτρη Μυλωνά, ερμηνεύει την Άντζελα στο μονόλογο «Το υπέροχό μου διαζύγιο» της Τζεραλντίν Άρον.
Γράφει η Μαριλένα Θεοδωράκου
Η παράσταση θα παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού παράλληλα σε Φεστιβάλ της Αττικής και της Περιφέρειας.
Πρόκειται για γυναίκα γύρω στα πενήντα που ξαφνικά ο άνδρας της την εγκαταλείπει και της ανακοινώνει ότι θέλει διαζύγιο, διότι ερωτεύτηκε μια 25χρονη Μεξικανή. Η κόρη της, η οποία είναι στην εφηβεία, της ανακοινώνει ότι θα φύγει από το σπίτι και θα μετακομίσει με τον αγαπημένο της. Δεν είναι και λίγα αυτά που συμβαίνουν σε μια γυναίκα η οποία τη μια στιγμή είχε μια οικογένεια και μια κανονικότητα και την άλλη μένει εντελώς ξεκρέμαστη και ανασφαλής.
Η ηρωίδα, που ενσαρκώνει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στο πιο επιτυχημένο έργο της Τζεραλντίν Άρον που έχει παιχτεί σε 28 χώρες, αισθάνεται μεγάλη μοναξιά. Λογικό βέβαια, όταν σύζυγος και κόρη την εγκαταλείπουν.
Πώς όμως το αντιμετωπίζει; Βρίσκει όλους τους πιθανούς τρόπους, μέσα από το γέλιο, το δάκρυ, το χιούμορ και βάζει τους θεατές να βιώσουν τη διαδρομή της μέχρι και η ίδια να βρει τον εαυτό της. Κάθε χωρισμός είναι δύσκολος, κάθε τέλος είναι μια αρχή, ωστόσο καθώς το έργο είναι γραμμένο κωμικά και όπως και η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου επισημαίνει, θα αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας σε πολλές φάσεις της Άντζελας, που μπορεί να είναι τραγικές αλλά τις βλέπουμε και με χιούμορ. Άλλωστε όλοι μας έχουμε κάνει απεγνωσμένες κινήσεις μετά από χωρισμούς.
Η ίδια νιώθει πολύ τυχερή και ευλογημένη που έχει δουλειά αυτή τη σεζόν με τα δεδομένα της πανδημίας και της κρίσης του επαγγέλματος των ηθοποιών και των καλλιτεχνών γενικότερα.
Είναι μεγάλο δώρο, όπως και η πολύ καλή συνεργασία με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Μυλωνά, με τον οποίο συνεργάζεται για πρώτη φορά. Είναι πρόκληση να βρίσκεται μόνη της στη σκηνή, γιατί σε έναν μονόλογο ένας ηθοποιός καλείται να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, να το βάλει μέσα στην ιστορία, να γίνει μέρος της αφήγησης και να μπει πραγματικά στο δράμα του.
Πιστεύει ότι ένας ηθοποιός είναι πιο οργανωμένος υποκριτικά όταν ερμηνεύει μόνος του, καθώς είναι το είδος που έχει οφέλη για έναν ηθοποιό. Πόσω μάλλον σε αυτό το κείμενο που είναι γραμμένο με πολλές αλήθειες, είναι πολύ ανθρώπινο και πολύ κόσμος θα ταυτιστεί με αυτό.
Καθώς το έργο φωτίζει με ειλικρίνεια όλες εκείνες τις κωμικές, τρυφερές, γλυκόπικρες και δραματικές ψυχολογικές μεταπτώσεις μιας καθημερινής ηρωίδας υπάρχουν αρκετά σημεία που και η ίδια συγκινείται, ακριβώς επειδή είναι ανθρώπινο.
Το ίδιο πιστεύει ότι θα συγκινήσει και το κοινό, καθώς ακουμπάει τις πιο ευαίσθητες χορδές μας και το συναίσθημά μας. Μάλιστα σε κάποιο σημείο η ηρωίδα λέει ότι κατάλαβε ότι αυτός δεν ήταν ο σωστός άνδρας, αλλά προχώρησε και τον παντρεύτηκε. Το είχε πάρει το μήνυμα και περίμενε. Μάλλον ξέρετε – λέει απευθυνόμενη στο κοινό- και εσείς τι περίμενα.
Και συμπληρώνει ο Αλεξάνδρα Παλαιολόγου ως Άντζελα ότι οι άνθρωποι έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη από αυτό που θεωρούμε αγάπη που πολλές φορές κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας, κάνουμε ότι δεν βλέπουμε πράγματα που είναι μπροστά στα μάτια μας. Και αυτό είναι μεγάλη αλήθεια.
