22 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Πολυμεσικότητα: Το θέατρο της ψηφιακής κουλτούρας

Ο Ρίτσαρντ Σέχνερ, πίστευε πως το δυτικό συμβατικό θέατρο ψυχαγωγεί τους ανθρώπους, ενώ το τελετουργικό -όπως ήταν και των αρχαίων Ελλήνων- έχει σαν σκοπό να τους αλλάξει.

Το δίπολο διασκέδαση αποτελεσματικότητα, έχει ως επί το πλείστον κατασταλάξει-στο δυτικό κόσμο- στην διασκέδαση.

Έτσι, βλέπουμε παραστάσεις με την αστική αντίληψη του θεάτρου, ακόμα και σήμερα, που βρισκόμαστε στη μετά την μεταμοντέρνα εποχή. Οι καλλιτεχνικές προσπάθειες διασκευής μιας παράστασης και η επιτέλεσή της, από τις επιμέρους τέχνες που συνθέτουν μια παράσταση ουσιαστικά <μεταφυτεύουν> το προϊόν του θεάτρου σε ένα διαφορετικό περιβάλλον.

Με την πανδημία του Κορονοϊού, αρκετοί από εμάς απωλέσαμε την απτή διασκέδαση, την αίσθηση της θεατρικής σύμβασης του κοινού· να παραστούμε δηλαδή για να παρακολουθήσουμε μια παράσταση. Κάτι που εν πολλοίς ισχύει ακόμα και τώρα που γράφεται το παρόν άρθρο, με τις ακυρώσεις παραστάσεων (εφόσον ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα γιατί άραγε να απαγορεύονται οι παραστάσεις;)

Όμως, με τον ερχομό μιας ψηφιακής κουλτούρας, οι νεότεροι άνθρωποι θα επιλέγουν να διασκεδάζουν από το κινητό ή τον υπολογιστή τους, είτε βλέποντας θέατρο, είτε ακούγοντας μουσική κ.α. Επομένως, θα πρέπει να βρεθούν δικλείδες ασφαλείας ώστε οι μετέχοντες στην παράσταση να αποκομίζουν το κέρδος που τους αντιστοιχεί.

Θα αναφέρουμε ένα ακραίο παράδειγμα θεατρικής ψηφιακής πρόσληψης, αλλά όχι απίθανο.

Ας υποθέσουμε ότι παίζεται μια παράσταση στην Επίδαυρο χάριν παραδείγματος, ξαφνικά πάνω από το κεφάλι των θεατών πετάει ένα drone (εικάζουμε πως έχει την τεχνική αυτάρκεια να πετάει όσο διαρκει η παράσταση), στη συνέχεια καταφτάνουν και άλλα drone και βλέπουν οι ιδιοκτήτες τους την παράσταση. Σε αυτή την περίπτωση τι γίνεται με αυτούς που θα έχουν πληρώσει εισιτήριο, με τα πνευματικά δικαιώματα των ηθοποιών και αυτό σε τι απέχει γι αυτούς που βλέπουν την παράσταση από την onlineεκδοχή της; Στο πιο πάνω ακραίο παράδειγμα,  ο νόμοθέτης δεν έχει προβλέψει κάποιες κυρώσεις, όμως ο χρήστης του drone θα χάσει αρκετά από τη θεατρική σύμβαση.  Μια λύση που είναι αρκετά διαδεδομένη για τις online παραστάσεις, είναι πως, από τη στιγμή που το διαδίκτυο δανείζεται  την τέχνη του θεάτρου οι οποιαδήποτε παράσταση να <κλειδωθεί> και να την βλέπει κάποιος επί πληρωμή, υπακούοντας στους νόμους περί πνευματικών διαιωμάτων.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε πως είμαστε ακόμα στην αρχή μιας μορφής θεάτρου πολυμέσων

Και από τη στιγμή που δεν έχει βρεθεί το φάρμακο για τον Κορονοϊό, θα ελλοχεύει ο κίνδυνος ενός Lockdown. Αυτό, αναμένεται να οδηγήσει τις εξελίξεις σε γρηγορότερους ρυθμούς όσον αφορά την θεατρική πολυμεσικότητα. Το Online θέατρο μπορεί αρκετοί να το γνώρισαν λόγω πανδημίας, όμως είναι κάτι που μελετάται δυο δεκαετίες τώρα· και είναι κάτι που για τις επόμενες γενιές θα είναι αυτονότητο. Απομακρύνοντας περισσότερο το βίωμα του τελετουργικού θεάτρου που αναφέραμε στον πρόλογο και θα χρησιμοποιείται από τις μάζες ως ένα ακόμα μέσο διασκέδασης στον υπολογιστή.

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.

Δημήτριος Ζαπάντης
Δημήτριος Ζαπάντης
Λέγομαι Δημήτρης Ζαπαντης έχω γεννηθεί το 1978 στην Πάτρα, εργάζομαι σαν θεατρολογος στην περιφέρεια δυτ. Αττικής και μένω στην Πετρούπολη. Είμαι απόφοιτος με υποτροφία του τμήματος θεατρολογιας πανεπιστημίου Πατρών, όπου και κάνω το μεταπτυχιακό μου στην πρόσληψη του αρχαίου δράματος, έχω σκηνοθετήσει, στο θέατρο act την παράσταση Σταθμός Ωρίων του Γιάννη Σιδέρη και είμαι κριτικός θεάτρου και δραματοθεραπευτης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ακολουθηστε μας
65,000ΥποστηρικτέςΚάντε Like
13,090ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
11,546ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

ΔΗΜΟΦΙΛΗ