Ξεκινάμε αντίστροφα, με την πληροφορία ότι μετά το θάνατο της Άννας Συνοδινού, οι κληρονόμοι της Νόρα και Γιάννης Συνοδινός παραχώρησαν στον Ηλία Μαλανδρή και στη Χριστιάνα Μαντζουράνη που τους εκτιμούσε και τους δύο, σπάνιο υλικό από τη ζωή και την καριέρα της και εκείνοι έτρεξαν και προσπάθησαν για να γίνει ένα μουσείο, ένα μουσείο «Άννα Συνοδινού» στο Λουτράκι, στην πατρίδα της.
Με κοστούμια, χειρόγραφα, βιβλία, μετάλλια, ότι χρειάζεται τέλος πάντων ένα μουσείο που είναι αφιερωμένο σε έναν άνθρωπο που να αξίζει τον κόπο.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο Ηλίας Μαλανδρής στον οποίο είχε αφήσει ο δάσκαλός του, ο επίσης μεγάλος ηθοποιός Θάνος Κωτσόπουλος, πολλά πράγματα που θα άξιζε να εκτεθούν – αποφάσισε και πολύ καλά έκανε – στο μουσείο για τη Άννα Συνοδινού να προστεθεί ένας χώρος και για τον Κωτσόπουλο, ο οποίος θήτεψε και αυτός πολλά χρόνια στο Εθνικό, στο αρχαίο δράμα και στην Επίδαυρο, σε πολλά έργα δε έπαιζε με τη Συνοδινού.
Από το 2016, λοιπόν, που μας αποχαιρέτησε η Άννα Συνοδινού, μόλις πριν 3-4 μήνες αν δεν κάνω λάθος, ο καινούριος Δήμαρχος ενέκρινε μια πίστωση για να φτιαχτεί αυτό το μουσείο το οποίο θα στεγαστεί σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο Αλεξάνδρειο Συνεδριακό Κέντρο Λουτρακίου. Και περιμένουμε να ετοιμαστεί και ελπίζουμε να μην κάνει άλλα 4 χρόνια για να ανοίξει τις πύλες του.
Μια και ξεκινήσατε το καλό έστω και καθυστερημένα κύριε Δήμαρχε Λουτρακίου, ολοκληρώστε το και σύντομα, αξίζει τον κόπο…
Λίγα λόγια για την Άννα Συνοδινού
Η Άννα Συνοδινού υπήρξε μια ηθοποιός και μια προσωπικότητα – όχι μόνο του καλλιτεχνικού χώρου βέβαια που έγραψε ιστορία.
Ήτανε η ασύγκριτη Αντιγόνη στην Επίδαυρο που έχει πάντα εδώ και 63 χρόνια το ρεκόρ των περισσοτέρων θεατών σε μια παράσταση στην Επίδαυρο.
Ήτανε η βουλευτής Α’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας που έβγαινε ασταμάτητα σε όλες τις εκλογές από το ’74 ως το ’89 και το 1990 παραιτήθηκε από βουλευτής καταγγέλλοντας τον ξεπεσμό του κοινοβουλευτικού βίου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αν και ήταν μια γυναίκα που στην ουσία δεν είχε περιουσία ούτε μεγάλα εισοδήματα και όμως ποτέ δεν καταδέχτηκε να πάρει τη βουλευτική σύνταξη. Ήταν και Υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών από το 1977 έως το 1981.
Η Άννα Συνοδινού γεννήθηκε στο Λουτράκι Κορινθίας στις 21 Νοεμβρίου 1927 και έφυγε για πάντα από κοντά μας στην Αθήνα σε ένα γηροκομείο – νοσοκομείο πολύ άρρωστη και σχεδόν ξεχασμένη στις 7 Ιανουαρίου του 2016.
Ο Σαίξπηρ, ο… Θανασάκης και η Αρχαία τραγωδία
Πέρα από την Αντιγόνη που ήταν η κορυφαία της ερμηνευτική στιγμή, είτε στο Θίασο Κοτοπούλη, είτε στο Εθνικό Θέατρο, είτε σε προσωπικούς θιάσους, είτε σε θιάσους άλλων, έπαιξε μια τεράστια ποικιλία ρόλων από κλασσικά έργα μέχρι σύγχρονα, από Σαίξπηρ μέχρι το «Θανασάκη τον πολιτευόμενο», αλλά ήταν η αρχαία τραγωδία με την οποία ταυτίστηκε και την υπηρέτησε πιστά.
Η διαμάχη της με την Παξινού και το Μινωτή και την αποχώρησή της από το Εθνικό, έκανε το Γιώργο Παπανδρέου τότε πρωθυπουργό, να της φτιάξει το θέατρο Λυκαβηττού. Ενώ μια δεκαετία πριν στα μέσα στο ’50 είχε πρωτοστατήσει στη δημιουργία του Κηποθεάτρου στο Βασιλικό κήπο, νυν Εθνικό.
Πήρε 5 φορές το βραβείο ερμηνείας Μαρίκας Κοτοπούλη και είχε τιμηθεί με μετάλλια κ.λπ. όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Η αυτοβιογραφία της βγήκε το 1988 και λέγεται πρόσωπα και προσωπεία – συνίσταται σε όσους τους αφορά το θέατρο και όχι μόνο..
Επί χούντας διώχθηκε, της πήραν το θέατρο του Λυκαβηττού και μετά τη Χούντα πήγε με τον Καραμανλή ενώ μέχρι το ’67 ήταν με το Γεώργιο Παπανδρέου.
Γύρισε πολύ λίγες ταινίες από τις οποίες ίσως η καλύτερη ήταν «Ο άνθρωπος του τρένου» του Ντίνου Δημόπουλου το ’58.
Η Άννα Συνοδινού σαν άνθρωπος ήταν έντιμη, ειλικρινής, αφοσιωμένη, ήταν και αθυρόστομη, είχε και χιούμορ, είχε βαθιά καλλιέργεια και άποψη πάνω στο αρχαίο δράμα. Και σαν άνθρωπος στο τετ α τετ, είτε παρέα ήταν υπέροχη. Στη σκηνή βέβαια ήταν πιο υπέροχη…
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
