15.8 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Θάνος Μικρούτσικος: Ο καρκίνος, το τραγούδι της ζωή του, η επιθυμία του

28 Δεκεμβρίου, ένας χρόνος πέρασε από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος και η Τζωρτζίνα Ντούτση κάνει ένα αφιέρωμα σε εκείνον.

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα χωρίς τον Θάνο Μικρούτσικο. Σαν χθες μού φαίνεται όταν πληροφορήθηκα το φευγιό του… Η ώρα ήταν 8 το βράδυ, 28 Δεκεμβρίου 2019. Ο δικός μας Θάνος σηκώθηκε οριστικά από το πιάνο του. Ανέβηκε στο φτερό του καρχαρία και πήγε να συναντήσει τους Νάνους του για να συνεχίσουν στο εξής μέσα μας το μεγάλο ταξίδι τους στην αιωνιότητα…

ο συνθ΄ςτης Θάνος Μικρούτσικος

Θάνος Μικρούτσικος – αφιέρωμα στον μεγάλο συνθέτη

Στις γραμμές που θα διαβάσετε παρακάτω δεν θα διαβάσετε για το σπουδαίο έργο που μας άφησε κληρονομιά, ούτε για τα βασικά βιογραφικά στοιχεία του.

Θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας, ορισμένες κουβέντες του από τους τελευταίους μήνες της ζωής του, αναμνήσεις, σκέψεις και λόγια από καρδιάς, για έναν σημαντικό άνθρωπο του τόπου μας, που είχα την τύχη και την ευτυχία να με τιμήσει με τη φιλία του, την αγάπη του, την εμπιστοσύνη του…

Η μάχη με τον καρκίνο

Ήταν Ιούνιος του 2017 όταν έμαθε ο ίδιος και πληροφορηθήκαμε κι εμείς το σοβαρό πρόβλημα της υγείας του. Μας κόπηκαν τα πόδια. Όμως από την πρώτη έως την τελευταία μέρα, ο ίδιος το πάλεψε παλικαρίσια. Με αστείρευτο θάρρος, γενναιότητα και σθένος ψυχής.

«Στις 15 Ιουνίου 2017, δυο μέρες μετά το Ηρώδειο, επειδή έχω ένα χρόνιο διαβήτη, μου είπε η γυναίκα μου “δεν πας να κάνεις εξετάσεις γιατί ξεκινάς μια περιοδεία 40 συναυλιών με τον Καββαδία του Badminton;”. Πάω, κάνω και βρίσκω το πρόβλημα. Ήταν λοιπόν αδύνατο να συμμετάσχω στην περιοδεία. Το αποτέλεσμα ήταν ότι έπρεπε να ανακοινωθεί ότι δεν θα είμαι. Και ανακοινώθηκε: πρόβλημα υγείας και εγχειρίζεται στο εξωτερικό. Άρα ο κόσμος καταρχήν ήξερε. Επειδή με βλέπεις όπως με βλέπεις -και τον πρώτο καιρό όποιος με έβλεπε στο δρόμο μου έλεγε «το ξεπέρασες»- δεν ήθελα να δώσω ένα αίσθημα ψεύτικο. Δεν το ξεπέρασα, είναι μια σοβαρή κατάσταση την οποία παλεύω», μου έλεγε τότε ανάβοντας την ξύλινη πίπα του.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο αγαπημένος συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος κατάφερνε να κερδίζει στα σημεία τον καρκίνο. Σαφώς και γνώριζε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Και με σοβαρότητα την αντιμετώπισε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όλες τις φορές που μιλούσαμε τότε. Δεν υπήρχε ίχνος φόβου στο βλέμμα του ή στη φωνή του.

Ο Θάνος Μικρούτσικος απέναντι στον καρκίνο

«Θα παίξω το παιχνίδι μέχρι τέρμα» μού έλεγε σε συνομιλίες μας, δημόσιες ή ιδιωτικές. «Όσο αντέχω θα είμαι εδώ», τόνιζε και παίρναμε κι εμείς δύναμη μαζί του.

«Η ασθένεια που έχω είναι σοβαρή και αυτονομείται. Βεβαίως είμαι πολύ δυνατός και βεβαίως το παλεύω με δύναμη χωρίς φόβο, αλλά κανείς δεν ξέρει τη συνέχεια της ιστορίας αυτής. Το φινάλε μου δεν το σηματοδοτώ εγώ», τον άκουγα να μου λέει και συνέχιζε: «Δεν κάνω δεύτερες σκέψεις. Και σε ανύποπτο χρόνο έχω κάνει τις κινήσεις που έπρεπε να έχει κάνει ένας άνθρωπος που έχει φτάσει σε μια ηλικία για να είναι τακτοποιημένη η ζωή του.

Δεν φοβάμαι τον καρκίνο. Αυτό είναι δεδομένο. Δεν πρόκειται για έναν ψευτο-ηρωισμό, δεν θέλω να σηματοδοτήσω μια ηρωική συμπεριφορά, είναι αυτό που νιώθω. Είμαι ψύχραιμος, όπως με ξέρεις, μαχητικός. Δεν έχω αφήσει να με καταβάλλει τίποτα και θα το παλέψω. Όσο μου περνάει από το χέρι θα τον δυσκολέψω, θα του αλλάξω τον αδόξαστο. Δεν θα σου πω ότι θα τον κερδίσω αλλά θα πορευτώ με τη βοήθεια της ιατρικής και του γιατρού μου και θα παίξουμε το παιχνίδι μέχρι τέρμα».

Είκοσι μέρες πριν «φύγει» από τη ζωή, μέσα από το νοσοκομείο όπου βρισκόταν έκανε μία ανάρτηση που δήλωνε τη δύναμή του μέχρι τέλους:

«Ποτέ δεν κρύφτηκα. Μηνύματα έρχονται από πολλούς φίλους που ρωτάνε για την κατάσταση της υγείας μου. Ενάμιση μήνα τώρα βρίσκομαι σ΄ ένα δωμάτιο του νοσοκομείου παλεύοντας μ΄ ένα ανόητο πυρετό που επιμένει. Σας γράφω σήμερα γιατί αισθάνομαι πιο δυνατός κι είμαι σίγουρος ότι θα σας συναντήσω σύντομα. “Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος. Το να μην παραδίνεσαι αυτό είναι” που λέει και ο αγαπημένος μου Χικμέτ».

Ο Θάνος Μικρούτσικος ένιωθε γεμάτος, δήλωνε γεμάτος, «έφυγε» γεμάτος. Γεμάτος εμπειρίες, γεμάτος από ζωή, γεμάτος από μία σπουδαία πορεία στη μουσική του, γεμάτος με τους δικούς του ανθρώπους, με τον κόσμο ολόκληρο, με τους φίλους του, όπως έλεγε ο ίδιος.

Θάνος Μικρούτσικος – αφιέρωμα – Οι τελευταίες του συναυλίες

Δεδομένης της μάχης που έδινε με την ασθένεια, η επιθυμία του ήταν να κατέβει από τη σκηνή, καθώς και από το τρένο της ζωής, ακμαίος.

«Πάντοτε σκεπτόμουν ότι όταν θα τελειώσει αυτός ο κύκλος, θέλω να τελειώσει χωρίς να σέρνομαι».

Η επιθυμία του έγινε πραγματικότητα. Αυτό το «σκανταλιάρικο παιδί», όπως το χαρακτήριζαν οι στενοί του φίλοι, παρά την καταπόνηση του από τις θεραπείες, ανέβαινε μέχρι τέλους στη σκηνή και τη γέμιζε με την παρουσία του, το χαμόγελο και τη άσβεστη λάμψη στα μάτια του. Γιατί «αυτό ήταν το οξυγόνο μου» μου εξηγούσε. Η μουσική, η δημιουργία, οι καλλιτέχνες του, ο κόσμος, η σκηνή.

Ακόμα θυμάμαι τις τελευταίες ζωντανές εμφανίσεις της ζωής του. Οι οποίες πλέον ήταν ελάχιστες και επιλεκτικές. Κάτι που επέλεξε ο ίδιος, καθώς είχε αποχαιρετίσει τις μουσικές σκηνές και τις περιοδείες.

«Πριν αρρωστήσω αυτό που σκεφτόμουν είναι ότι δεν θα τελειώσω με τα live, όμως κάποια από αυτά δεν θα τα επαναλάβω. Ας πούμε στις μουσικές σκηνές ήθελα να κλείσει ο κύκλος. Και ηλικίας και τρόπου, πόσω μάλλον όταν έχεις αρρωστήσει. Δεν μπορείς να λειτουργήσεις με την εικόνα του διασκεδαστή. Επίσης και με τα καλοκαιρινά ήθελα σιγά-σιγά να κλείσω. Χρειάζεται να πω ένα αντίο στο κοινό, όχι ως ασθενής. Οι κύκλοι έτσι κι αλλιώς κλείνουν και πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι εμείς οι καλλιτέχνες και να αποχαιρετάμε τον κόσμο την κατάλληλη στιγμή», έλεγε ίδιος απόλυτα συνειδητοποιημένος. Και συνεπής μέχρι τέλους.

Το πιάνο ήταν φάρμακο για εκείνον

Όσοι λοιπόν βρεθήκαμε στις τελευταίες συναυλίες του στο Ηρώδειο, τον Ιούνιο του 2019 και στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, είδαμε έναν Μικρούτσικο να κάθεται στο πιάνο και αμέσως να «γιατρεύεται» από την ασθένεια! Να παίζει ακούραστος ασταμάτητα! Γεμάτος ενέργεια και δύναμη να καθηλώνει το κοινό και να καταχειροκροτείται.

Είδαμε και θα θυμόμαστε για πάντα έναν Μικρούτσικο να έχει ξεπεράσει τα όριά του, να έχει κατακτήσει το αδύνατο. Όχι να έχει ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά να έχει δημιουργήσει τον εαυτό του. Έναν Μικρούτσικο που χόρευε πάνω στο φτερό του καρχαρία.

Το μεγάλης διάρκειας χειροκρότημα που εισέπραττε από το κοινό, καταρρίπτοντας κάθε φορά το ρεκόρ και η συναισθηματική φόρτιση που δημιουργούσε στον κόσμο είχαν πάψει πλέον να αφορούν το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε. Αφορούσαν την αξία: του έργου, του δημιουργού, του ήθους, της προσωπικότητας του.

ο συνθετης Θάνος Μικρούτσικος έφυγε από τη ζωή 28.12.2019
πορτρέτο ΚΥΤΤΑΡΟ Photo Κ. Θωμαϊδης

Αφιέρωμα στον Θάνο Μικρούτσικο και οι «7 Νάνοι στο S/S Cyrenia»

«Μικρούτσικος χωρίς 7 νάνους είναι καφές χωρίς τσιγάρο. Είναι το τραγούδι της ζωής μου», μου δήλωνε όταν αναφερόμασταν στο συγκεκριμένο τραγούδι. Και ήταν. Το ένιωθε ο ίδιος, αλλά και το κοινό.

Όταν καθόταν ο Μικρούτσικος στο πιάνο, ολομόναχος πάνω στη σκηνή, με όλα τα φώτα σβηστά εκτός από τον προβολέα που έπεφτε πάνω του, συνέβαινε κάτι μαγικό. Κάτι ανεξήγητο. Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός ότι μια κατάμεστη, αίθουσα, θέατρο, μουσική σκηνή, κρατούσε την αναπνοή της από το πρώτο δευτερόλεπτο που ξεκινούσε –κάθε φορά- να αυτοσχεδιάζει την εισαγωγή και στο τέλος να τον αποθεώνει;

Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά:

«Κρίνοντας από τις εκατοντάδες φορές που το έχω παίξει, δεν είναι μόνο το αποθεωτικό του τέλους, είναι ο τρόπος που παρακολουθεί ο κόσμος εν σιωπή, είτε βρίσκεται σε ανοικτό χώρο, είτε σε ένα οποιοδήποτε θέατρο. Άρα κάτι συμβαίνει με εμένα. Και κατέληξα ότι φαίνεται πως το πιάνο στους 7 νάνους είναι η συνέχεια του κορμιού μου και την ώρα που βυθίζομαι να παίξω τις πρώτες νότες του αυτοσχεδιασμού και ξεχνάω -στο εγγυώμαι- πού βρίσκομαι και τον κόσμο κάτω, μάλλον ίπταμαι, απογειώνομαι, χάνομαι από την αίθουσα και ο κόσμος παρακολουθεί τί; Το ολόγραμμά μου; το ολόγραμμα του πιάνου; Πάντως ούτε το πιάνο, ούτε εγώ είμαι εκεί. Αλλά επειδή ο καλλιτέχνης είναι φιλόδοξο ον, επιστρέφω για το χειροκρότημα!».

Ακούστε τον όμως και αμέσως παρακάτω. Όταν, το παρουσιάζει για πρώτη φορά, Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 1983 στο Μοσχάτο. Πρόκειται για την πρώτη εκτέλεση των «7 νάνων».

«Ένα καινούριο τραγούδι σε ποίηση Νίκου Καββαδία. Το παρουσιάζω για πρώτη φορά», ακούγεται να λέει ο Θάνος Μικρούτσικος λίγο πριν παίξει στο πιάνο την εισαγωγή των «7 Νάνων Στο S/S Cyrenia».

Καταπληκτική πραγματικά ήταν η εισαγωγή των «7 Νάνων Στο S/S Cyrenia» που ακούσαμε στο σημερινό αφιέρωμα για τον Θάνο Μικρούτσικο.

13 Απριλίου 2047

Στο εσώφυλλο του Άμλετ της Σελήνης είχα γράψει: «Στην αγαπημένη μου Μαρία (σ.σ η σύζυγός του Μαρία Παπαγιάννη, στη συνέχεια αναφέρεται στα τέσσερα παιδιά του) αφιερώνω το Δεν είμαι άλλος, γιατί χωρίς εσένα, Μαράκι, θα ήμουν σίγουρα άλλος.

Στο Σεσιλάκι, που ξεκίνησε με πάθος και ταλέντο το μεγάλο ταξίδι του χορού, αφιερώνω τον Άμλετ της βροχής με την παράκληση να καλέσει την Κόκα, την Ιάντα και τον Στεργιούλη, στις 13 Απριλίου του 2047 στις δώδεκα το βράδυ, στο σπίτι της, να ακούσουν ξανά το τραγούδι αυτό όλοι μαζί. Τα ποτά, όπως πάντα, κερασμένα από εμένα».

Στις 13 Απριλίου του 2047 –που δεν θα υπάρχω- θα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννησή μου. Δεν θέλω τίποτα δημόσιο, μόνο τα παιδιά μου. Η Σεσίλ, τότε θα είναι 68 χρονών, η Κωνσταντίνα 66, 51 η Αλεξάνδρα και 46 ο Στέργιος. Τους εύχομαι να είναι καλά…

Από το βιβλίο «Ο Θάνος κι ο Μικρούτσικος- μια αυτοβιογραφία μέσα από 24 συναντήσεις», Οδυσσέας Ιωάννου, εκδόσεις Πατάκη.

Δείτε επίσης:

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.

Τζωρτζίνα Ντούτση
Τζωρτζίνα Ντούτση
Δημοσιογράφος, ραδιοφωνική παραγωγός. Μετά τη θητεία μου στο μαγικό κόσμο των περιοδικών, μετακόμισα στο αχανές σύμπαν που λέγεται… διαδίκτυο να πληκτρολογώ… κατά ριπάς , μια συνήθεια που έγινε λατρεία. 

Όταν δεν γράφω κάποιο άρθρο πολιτισμού και ψυχαγωγίας, φοράω τα ακουστικά, ρυθμίζω τα μικρόφωνα και σας κρατάω συντροφιά με καλή μουσική. 

Στέκια μου οι μουσικές και θεατρικές σκηνές, οι κινηματογράφοι και σίγουρα οι διάδρομοι των βιβλιοπωλείων για το επόμενο αγαπημένο βιβλίο που θα ξεκοκαλίσω προτού βυθιστώ στην επόμενη νέα σειρά του Netflix.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ακολουθηστε μας
65,000ΥποστηρικτέςΚάντε Like
13,090ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
11,546ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

ΔΗΜΟΦΙΛΗ