21.7 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Όταν ο Μίκης Θεοδωράκης συνάντησε την Εντίθ Πιάφ

Η πόλη Τερουέλ, στην επαρχία της Αραγονίας, είναι γνωστή για το «μύθο των εραστών της» (Les amants de Teruel), ανάλογο με το σαιξπηρικό μύθο της Βερόνας. Μόνον που ο ανέλπιδος έρωτας, που κατέληξε στο θάνατο των δύο εραστών, Ντιέγκο Μαρθίλα και Ισαμπέλ Σεγούρα, διαδιδόταν, από στόμα σε στόμα κι από τροβαδούρο σε τροβαδούρο από τον 13ο αιώνα. Αιώνες πριν από εκείνον του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, κατά Σαίξπηρ.

Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε ενημερωθεί για αυτή, την αιώνια ιστορία, προτού κληθεί να μπει σε ένα παρισινό στούντιο για να διευθύνει την ορχήστρα ηχογράφησης των μουσικών του θεμάτων, το 1962. Είχε επιλέξει μια σειρά από μουσικά θέματα, που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Μίκης, κοντά δύο χρόνια πριν, και είχε ήδη κυκλοφορήσει σε δίσκο 45 στροφών, με τον – αγνώριστο φωνητικά – Κώστα Χατζή, στην Αθήνα. Με τίτλο «Θα γίνεις δικιά μου». Και με τα «Δακρυσμένα μάτια» στην άλλη όψη του δίσκου.

Άλλωστε, αυτά είχε επιλέξει να δώσει για την ταινία του Γάλλου Ρειμόν Ρουλό, για την κινηματογραφική εκδοχή του μύθου, που είχε χορογραφήσει ήδη, σε μπαλέτο, και η πρωταγωνίστρια (στο ρόλο της Ισαμπέλ Σεγούρα), χορεύτρια και χορογράφος, γλύπτρια και ζωγράφος Λουντμίλα Τσερίνα. Γνωστή από το ρόλο της στην ταινία του Μάικλ Πάουελ, «Honeymoon», το 1959.

Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης

Το ένα από τα θέματα ο Μίκης το είχε πρωτοδουλέψει, συμφωνικά, επίσης στο Παρίσι μέχρι το 1957 σε μουσική μπαλέτου, στα χρόνια της μουσικής υποτροφίας του. Μαζί με άλλα δύο μπαλέτα, με γνωστότερο (τότε) και πιο χειροκροτημένο, σε Παρίσι και Λονδίνο, το «Le Feu aux Poudres».

Στο στούντιο έγραψε, στις αρχές του 1961, για μονοφωνικό 45αράκι των γαλλικών Éditions Tutti τέσσερα συμφωνικά κομμάτια «μπαλέτου»: Το «Θέμα του Έρωτα» (Thème De L’amour), δηλαδή τη μουσική από την «Όμορφη πόλη» του, που είχε τραγουδήσει σε στίχους του αδελφού του, Γιάννη Θεοδωράκη, ο Κώστας Χατζής το ’60. Το Thème Des Forains, γραμμένο για την ταινία του Ρουλό, όπως και το συγκινητικό χορωδιακό Choeurs D’ enfants, με αγγελικές παιδικές φωνές σε φθόγγους. Και το Valse Du 14 Juillet. Με στόχο όλα τα ηχογραφημένα να ακουστούν στο κινηματογραφικό εγχείρημα.

Το τραγούδι του Ζακ Πλαντ

Ο Ρουλό, όμως, ήθελε για την ταινία του, «Οι εραστές του Τερουέλ» και ένα εμβληματικό τραγούδι. Συγκινημένος από το «Θέμα του έρωτα», «πατημένο» πάνω σε μία αλλόκοτη ηλεκτρική κιθάρα και μια σπαρακτική τρομπέτα, ζήτησε από τον Ζακ Πλαντ να τού γράψει γαλλικούς στίχους. Δίχως τη «βοήθεια» του αρχικού τραγουδιού του Μίκη. Με τίτλο, τον τίτλο της ταινίας.

Ο Πλαντ, γνωστός και από το σχεδόν παράδοξο δισκογραφικό τόλμημα του (Αρμένιου) σταρ Σαρλ Αζναβούρ, «Un Mexicain», με μεξικάνικα τραγούδια σε γαλλικούς στίχους, έγραψε μερικούς από τους πλέον αξιομνημόνευτους στίχους του (εδώ, σε ελληνική απόδοση):

«Ο ένας πλάι στον άλλο

πορεύονται οι εραστές

Που ξαναβρέθηκαν για να πορευθούν πλάι πλάι

που συναντήθηκαν ξανά στο θάνατο

Γιατί η ζωή δεν μπόρεσε να τους καταλάβει

Που ξαναβρέθηκαν στον έρωτα

Το μίσος δε μπόρεσε να τους αγγίξει

Τα φύλλα πέφτουν στο νυφικό κρεβάτι τους

Το χώμα να είναι ελαφρύ

ελαφρύ για τους εραστές του Τερουέλ

που ενώθηκαν πια στο σκοτάδι…

Ο ένας πλάι στον άλλο,

κοιμούνται τώρα.

Κοιμούνται, λυτρωμένοι από το φόβο του σκοταδιού

Χέρι με χέρι, στην ακινησία της προσευχής,

ανανεώνοντας τους όρκους τους

στην αιώνια γαλήνη των βράχων

Η νύχτα τούς ανοίγει την πόρτα

Όλα μπαίνουν σε τάξη

Η αγκαλιά τους συνεχίζεται

χωρίς σταματημό

σα μια νότα από εκκλησιαστικό όργανο».

Ο ίδιος ο Πλαντ πρότεινε στον Ρουλό και ζήτησε από το «σπουργιτάκι του Παρισιού», που μεσουρανούσε ήδη στο στερέωμα της υφηλίου, πληγωμένο βάναυσα από την ζωή, την Εντίθ Πιάφ να δώσει άλλη ζωή στους στίχους. Οι Γάλλοι παραγωγοί πρότειναν, επέμειναν, σχεδόν παρακάλεσαν – λένε οι γνωρίζοντες – και η Εντίθ Ζοβανά Γκασιόν (κατά κόσμον) δέχτηκε.

Ενημερώθηκε κι εκείνη για τον μύθο των εραστών του Τερουέλ. Και κάποιοι, παρόντες, επιμένουν ότι δάκρυσε ακούγοντας την ιστορία.

Έντιθ Πιάφ και Μίκης Θεοδωράκης

Μίκης Θεοδωράκης – Εντίθ Πιάφ: H συνάντηση

Έπειτα, Οκτώβριο του 1962, τής γνώρισαν το Μίκη. Μέσα στο στούντιο. Λέγεται ότι η ατάκα της, όταν τον αντίκρυσε, θεόρατο μπροστά στο σχεδόν 1,40 του ύψους της, ένα «Oh! Vous êtes énorme!» (…είστε τεράστιος) κι έπειτα τού έδειξε την μπαγκέτα στο πόντιουμ του μαέστρου. «Με τα χέρια μόνον», φέρεται να απάντησε ο Μίκης.

Δεν έχουν μείνει πολλοί μάρτυρες από εκείνη τη σύμπραξη στο παρισινό στούντιο, όμως ένας θρύλος λέει ότι μίλησαν λίγο για την συγκινητική ιστορία των εραστών κι εκείνη τού επισήμανε ότι σε αυτό το «υπέροχο τραγούδι» θα είναι οι δυο τους «σαν δυο αταίριαστοι, μόνον στην όψη, εραστές».

Μία εκδοχή λέει ότι η σπαρακτική εκδοχή των «Εραστών» της Πιάφ που κρατήθηκε τελικά ήταν και η πρώτη. Αδιόρθωτη. Μία άλλη λέει ότι βρήκαν τον κοινό τόπο τους ύστερα από λίγες επαναλήψεις στο στούντιο.

Πρώτα, το τραγούδι κυκλοφόρησε σε 45αράκι. Με το «Quatorze Juillet», σε γαλλικούς στίχους του Ζακ Πλαντ και πάλι. Ηχογραφημένο, κατά μία εκδοχή, σε δεύτερη συνάντηση του Μίκη με την Πιάφ στο ίδιο παρισινό στούντιο. Και βασισμένο στο τελευταίο από τα συμφωνικά θέματα για την ταινία, το χορωδιακό βαλς: Valse Du 14 Juillet. Δουλεμένο για το «φλιπ-σάιντ» του δίσκου 45 στροφών από το Μίκη, που επίσης διηύθυνε την ορχήστρα.

Ένα χρόνο μετά, έσβησε η φωνή της Πιάφ (11 Οκτωβρίου 1963). Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν από τις τελευταίες της ηχογραφήσεις, καθώς σακατεμένη από τη ζωή είχε σταματήσει ακόμη και τις ζωντανές εμφανίσεις.

Μέχρι το 1980, το τραγούδι «Les amants de Teruel» πέρασε σε αρκετά LP και ΕΠ της Πιάφ και γνώρισε επτά τουλάχιστον επανεκτελέσεις – «διασκευές». Και μέχρι σήμερα έχουν μετρηθεί τουλάχιστον άλλες 23. Με πιο εντυπωσιακή, κατά τη γνώμη του γράφοντα, εκείνη του 1966 από τη Μαρινέλλα, στο Θέατρο Λυκαβηττού και στο «Μουσικό Αύγουστο» του Μίκη.

Δείτε ακόμα:

Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com

Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης
Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης
Από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, βρέθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης να σπουδάζει Κτηνιατρική! Ενώ, στο μεταξύ, ξεκίνησε μια δημοσιογραφική πορεία, που κρατάει τέσσερις δεκαετίες, από την ιστορική «Ακρόπολη», με το… νυφικό της Νταϊάνας, στο διεθνές τμήμα της εφημερίδας (λόγω γλωσσών). Νοέμβριο του 1981 ξεκίνησε να εργάζεται στο Γραφείο Βορείου Ελλάδος των εφημερίδων «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΤΟ ΒΗΜΑ». Συνεργάστηκε με τον «Ταχυδρόμο» και το «Marie Claire», σε μεγάλες συνεντεύξεις και με το Ραδιόφωνο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης «Ράδιο 105». Αλλά και ως ανταποκριτής της Σουηδικής Ραδιοφωνίας και σε ρεπορτάζ με το «60 Minutes» του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CBS. Συμμετείχε στην πρώτη συντακτική ομάδα του περιοδικού «Δίφωνο», με τον «Ιστό» και πέρασε από την ΕΣΗΕΜΘ στην ΕΣΗΕΑ. Όταν, στην Αθήνα πλέον από το 1991, πέρασε στην αρχισυνταξία του Πολιτιστικού Τμήματος της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», πρώτα υπό τη διεύθυνση του αείμνηστου Λέοντα Β.Καραπαναγιώτη. Εξέδωσε τα βιβλία «Αληθινά παραμύθια», «Με μουσικές εξαίσιες, με φωνές» και τη συλλογή διηγημάτων «Καπετάν Άγρα και Παραμυθίας γωνία». Συνεργάστηκε με τους ραδιοσταθμούς Innersound, Mood Radio και πλέον με το LaVitaRadio και με τον ιστότοπο Protagon.gr και από τον Ιούνιο του 2020 με το πολιτιστικό youfly.com.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ακολουθηστε μας
65,000ΥποστηρικτέςΚάντε Like
13,090ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
11,546ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

ΔΗΜΟΦΙΛΗ