Την άλλη εβδομάδα ο Μίνως Μάτσας δίνει συναυλία στη Ρωμαϊκή αγορά και μιλάει στον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη και το Youfly.com για τη συναυλία, τη μουσική στην Ελλάδα και το εξωτερικό, τον κινηματογράφο, το θέατρο και το Τρίτο Στεφάνι.
Εδώ που τα λέμε δεν είναι και εύκολο να έχεις γεννηθεί με το ονοματεπώνυμο μιας τεράστιας και μυθικής δισκογραφικής εταιρείας και να έχεις σχέση με τη μουσική και το τραγούδι.
Έχεις να αντιμετωπίσεις από τη μία την κουτοπονηριά κάποιων, «εμ βέβαια.. αφού ο μπαμπάς του έχει δισκογραφική εταιρεία λογικό είναι να τον καθιερώσει» έως πειράγματα για το ονοματεπώνυμό του, αθώα ή όχι, ακόμα και λογικά τα μεγέθη μέσα στα οποία γεννήθηκες μπορεί να συνθλίψουν.
Η κληρονομιά της οικογένειας Μάτσα
Ναι μεν, ο Μάκης Μάτσας ο πατέρας γιγάντωσε την εταιρεία που κληρονόμησε από τον πατέρα του και έγινε κάτι σαν τον Φιλοποίμενα Φίνο της δισκογραφίας, αλλά και ο παππούς του, δε φτάνει που έφτιαξε αυτή την εταιρεία από το τίποτα αλλά ήταν και στιχουργός πολύ πετυχημένος με κορυφαία στιγμή τους στίχους του για το «Μινόρε της αυγής».
Όμως, ο Μίνως Μάτσας κατάφερε το ονοματεπώνυμό του να εννοεί μόνο τον ίδιο.
Και το κατάφερε σχετικά εύκολα. Έχοντας ζήσει και παρατηρήσει τη δουλειά του από το ξεκίνημά της, πάντα τον εκτιμούσα γιατί μεγάλωσε λογικά, παρόλο που γεννήθηκε στο επίκεντρο του φωτός. Ήταν ένα παιδί με αγωγή και αυτό οφείλεται στους γονείς του. Ήταν πάντα σεμνός, ευγενής, γελαστός και αξιοπρεπείς. Και δούλευε σαν σκυλί χωρίς να διαφημίζει ιδιαίτερα τη δουλειά του, ούτε την εδώ, ούτε της Αμερικής.
Ένας από τους λόγους που πιστεύω ότι ο Μίνως Μάτσας τα κατάφερε πραγματικά ως τώρα είναι πως πιστεύω ότι ακόμα και κάποιες στιγμές που δεν ήξερε τι ήθελε, σίγουρα ήξερε τι δεν ήθελε. Και αυτό ήταν ο συναγελασμός με τα αγριεμένα πλήθη.
Έφτιαξε τη μουσική και τα τραγούδια που χρειαζόταν κάθε φορά να γραφτούν ακομπλεξάριστα κολυμπώντας στην ανοιχτή θάλασσα της μουσικής. Συγχρόνως δε, ζώντας τη ζωή του, που σας βεβαιώνω ήταν τόσο ενδιαφέρουσα όσο και άγνωστη στον πολύ κόσμο που τον ξέρει από τη δουλειά του, χωρίς στην ουσία να καταφύγει σε καμία απολύτως απομόνωση από τη δημοσιότητα.
Ε.. με ευκαιρία λοιπόν που την άλλη βδομάδα ο Μίνως Μάτσας δίνει συναυλία στη Ρωμαϊκή αγορά και κυνηγώντας τον δεξιά και αριστερά γιατί τρέχει σαν παλαβός με όλα αυτά που έχει να κάνει κάτι κατάφερε τελικά να μου απαντήσει…
Ο Μίνως Μάτσας μιλάει για τη συναυλία στη Ρωμαϊκή Αγορά και το Τρίτο Στεφάνι
Ι.Τ: Πες μου για τη συναυλία στη ρωμαϊκή αγορά την επόμενη βδομάδα. Πες μου τα όλα, ή όλα όσα νομίζεις εσύ για αυτήν. Πες μου όμως και τη γνώμη σου για την Ελεονόρα Ζουγανέλη και τον Κώστα Τριανταφυλλίδη.
Μ.Μ: Σε έναν μαγικό τόπο στους Αέρηδες στην Ρωμαϊκή Αγορά θα παίξω 30 τραγούδια μου παρέα με την Ελεονώρα Ζουγανέλη, τον Κώστα Τριανταφυλλίδη και επτά εξαίρετους σολίστ. Κάνουμε ήδη πρόβες και διαισθάνομαι πως θα είναι μια μαγική βραδιά σε έναν μοναδικό χώρο. Θυμάμαι ακόμη τις συναυλίες του Χατζιδάκη και της Νταντωνάκη στη Ρωμαϊκή Αγορά αν και δεν ήμουν καν έφηβος. Η συναυλία μου έχει τον τίτλο “ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει” από έναν στίχο του μεγάλου Λειβαδίτη.
Επίσης θα είναι για καλό σκοπό. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν στην HopeGenesis που ασχολείται με το θέμα της υπογεννητικότητας καλύπτοντας τα έξοδα σε γυναίκες σε ακριτικές περιοχές και νησιά της Ελλάδας, ώστε να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί.
Είναι μεγάλη μου χαρά που θα παίξω στο πιάνο μαζί με όλους αυτούς τους υπέροχους καλλιτέχνες τα ωραιότερα τραγούδια που έχω γράψει τα τελευταία 20 χρόνια. Η Ελεονόρα είναι αγαπημένη συνεργάτης μου από την εποχή της μουσικής που έγραψα για “το Νησί”.
Η φωνή της εκφράζει απόλυτα το υλικό μου και είναι στην πιο ώριμη αλλά και.. αθώα με έναν τρόπο περίοδο της καριέρας της. Ο Τριανταφυλλίδης ένας λαϊκός τραγουδιστής με δύναμη και ευγένεια συνεχίζει το νήμα των τραγουδιστών από τα παλιά με έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο. Η τελευταία μας συνεργασία ήταν στα τραγούδια της ταινίας “Ευτυχία”.
Ι.Τ: Εκτός από αυτή τη συναυλία που είναι πολύ κοντά χρονικά, τι άλλο ετοιμάζεις από κει και πέρα – πρώτα ο Θεός και ο κορονοϊός;
Μ.Μ: Ακριβώς, στο αβέβαιο μέλλον όπου ζούμε γράφω τη μουσική για το Τρίτο Στεφάνι. Ένα ιδιαίτερα αγαπημένο έργο και μια μεγάλη παραγωγή σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο θέατρο Παλλάς.
Η μουσική στον κινηματογράφο, το θέατρο, την Ελλάδα και το εξωτερικό
Ι.Τ: Πάντα είχες αδυναμία στη μουσική για τον κινηματογράφο και έχεις δουλέψει και στο Los Angeles γράφοντας μουσική για ταινίες. Πες μου δυο λόγια για την εμπειρία σου ως τώρα από τον τρόπο της δουλειάς σου εκεί και φαντάζομαι πως δε θα έχει καμία σχέση με τον τρόπο που δουλεύει κανείς στην Ελλάδα. Ή όχι;
Μ.Μ: Η αλήθεια είναι πως στο Λος Άντζελες δούλεψα και έμαθα τις τεχνικές του film scoring σε ένα περιβάλλον όπου τα πράγματα είναι οργανωμένα από την αρχή μέχρι το τέλος γι’ αυτό και το αποτέλεσμα είναι άρτιο.
Υπάρχει απόλυτος καταμερισμός εργασίας και χρόνοι που πρέπει να τηρούνται γιατί είναι πραγματικά …βιομηχανία , άρα είσαι ένας κρίκος στην αλυσίδα. Στην Ελλάδα είμαστε βιοτεχνία, αλλά το ελληνικό σινεμά αλλάζει και οι νεότεροι σκηνοθέτες έχουν πολύ καλή νοοτροπία και κατάρτιση. Είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για τις νέες φωνές των Ελλήνων σκηνοθετών
Ι.Τ: Μουσική για σινεμά ή μουσική για θέατρο προτιμάς να γράφεις και γιατί;
Μ.Μ: Μιλάμε για άλλη διαδικασία και τελείως διαφορετικό μέσο. Αγαπώ και τα δύο. Η σύνθεση για το σινεμά είναι πιο μοναχική εμπειρία . Δουλεύω στο στούντιο έχοντας μπροστά μου την εικόνα που είναι παγιωμένη γιατί παίρνω στα χέρια μου την ταινία κομμένη από τον μοντέρ. Το θέατρο είναι ζωντανός οργανισμός και με τις πρόβες εξελίσσεται . Μαζί και η μουσική μου. Γράφω μετά από μελέτη του κειμένου, ανταλλαγή απόψεων με τον σκηνοθέτη και τους συντελεστές. Είναι μια εμπειρία που μου δίνει άλλου είδους χαρά.
Μίνως Μάτσας: “Η Ελλάδα είναι ο μόνος τόπος που η μουσική μου παίρνει σάρκα και οστά”
Ι.Τ: Το ελληνικό τραγούδι σήμερα σε τι κατάσταση βρίσκεται κατά τη γνώμη σου; Η ελληνική δισκογραφία σε τι κατάσταση βρίσκεται; Υπάρχει τρόπος να ανακάμψει τουλάχιστον η τελευταία;
Μ.Μ: Στο τραγούδι βγαίνουν συνεχώς νέες φωνές ,νέοι συνθέτες. Πιστεύω δεν θα στερέψει ποτέ η πηγή αυτή, γιατί το τραγούδι κυλάει στις φλέβες μας. Τώρα, η δισκογραφία παγκοσμίως έχει καταργηθεί. Στην θέση της οι πρώην δισκογραφικές οργανώνουν live. Ίσως το μέλλον μάς φέρει ένα ακόμη νέο μέσο διακίνησης της μουσικής, αν και από μια άποψη η μουσική ως η πιο άυλη μορφή τέχνης έχει επιστρέψει στην πρωταρχική της μορφή! Ίδωμεν…
Ι.Τ: Η Ελλάδα του σήμερα και των τελευταίων χρόνων γενικά πόσο μπορεί να εμπνεύσει ένα νέο δημιουργό σαν εσένα στο έργο του;
Μ.Μ: Κοίταξε, η Ελλάδα είναι ένας πολύ ιδιαίτερος τόπος. Γεννιόμαστε σε αυτή τη χώρα, την κουβαλάμε μέσα μας, μας στοιχειώνει. Η σχέση μου με την Ελλάδα είναι μια σχέση μοιραία. Όσο κι αν έχω γυρίσει τον κόσμο, παρόλα τα 15 χρόνια που έζησα στην Αμερική, η Ελλάδα είναι ο μόνος τόπος που η μουσική μου παίρνει σάρκα και οστά. Είναι ο μόνος τόπος που έχει νόημα να ζω και να εμπνέομαι από αυτόν.
Οι καλύτερες στιγμές της καριέρας του και η προσωπική του ζωή
Ι.Τ: Έτσι σαν απολογισμό της μέχρι τώρα δουλειά σου στο χώρο της μουσικής πες μου δυο τρεις στιγμές που θα σου μείνουν αξέχαστες και αν θες πες μου και ένα όνειρο που δεν κατάφερες να εκπληρώσεις αλλά ελπίζεις ότι θα το κάνεις κάποια στιγμή.
Μ.Μ: Σημαντικές είναι οι στιγμές που ως παιδάκι γνώρισα τους περισσότερους σημαντικούς συνθέτες που δυστυχώς μετακόμισαν σε άλλο άστρο. Αυτή είναι η προίκα μου και την οφείλω στον παππού μου και στον πατέρα μου που έφτιαξαν την πρώτη ελληνική δισκογραφική εταιρία.
Έτσι αγάπησα τη μουσική. Σαν συνθέτης ξεχωρίζω τα πρώτα μου τραγούδια που τραγούδησε ο Νταλάρας. Στη συνέχεια όταν άκουσα την κινηματογραφική μουσική μου από απίστευτες ορχήστρες στη Νέα Υόρκη . Στη Metropolitan Opera στο Lincoln Center. Ακόμη αξέχαστη στιγμή ήταν η πρώτη φορά που άκουσα τη μουσική μου στο ομορφότερο θέατρο του κόσμου, στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Ι.Τ: Ένας συνθέτης σαν εσένα, που ναι μεν απέχει από την τρελή δημοσιότητα και προστατεύει την ιδιωτική του ζωή, αλλά συγχρόνως δουλεύει ασταμάτητα και όχι μόνο στην Ελλάδα, πόσο εύκολο είναι να έχει μια κανονική προσωπική ζωή – αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν “κανονικές” προσωπικές ζωές;
Μ.Μ: Μεγαλώνοντας και ιεραρχώντας δίνω περισσότερο χρόνο στον εαυτό μου και στους ανθρώπους που αγαπώ. Πιστεύω βαθύτατα πως έχουμε έρθει εδώ για να μάθουμε να συνυπάρχουμε με τους άλλους και προσπαθώ κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερος και να ομορφαίνω όσο μπορώ αυτόν τον περίεργο κόσμο που ζούμε με τη μουσική μου. Σε διαβεβαιώ πως υπάρχουν κανονικές προσωπικές ζωές! Γιατί ζω μία από αυτές!
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ YOUFLY.COM ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
