Γεννημένος στις 18 Ιουνίου του 1939, ο Γιώργος Μαρίνος έμελλε να γράψει με χρυσά γράμματα τη δική του ιστορία στην showbiz, μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να απομακρυνθεί από τους προβολείς, γεγονός που οφείλουμε να σεβαστούμε κι απλώς του ευχόμαστε χρόνια πολλά!
Δεν του άρεσαν ποτέ οι βιογραφίες- για αυτό και δεν έγραψε τη δική του και ας τον πολιορκούσαν πολλοί να το κάνει. Άρα δεν θα του άρεσε κι ένα αφιέρωμα για εκείνον με ένα ψυχρό βιογραφικό του.
Και πως αλήθεια να χωρέσει μια τέτοια ζωή σε ένα βιβλίο, ή σε ένα σημείωμα για εκείνον με αφορμή τα σημερινά γενέθλιά του. Ας κοιτάξουμε λίγο πίσω κι ας σταθούμε μόνο στα πιο σημαντικά που πέτυχε. Μαθητής ακόμα της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου, έπαιξε στην θρυλική «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι πλάι στον Χορν, τη Βλαχοπούλου, την Κοντού κι εκεί τραγουδώντας το «Κάθε κήπος» είδε τις … μετοχές του να χτυπάνε κόκκινο. Μοναδικές παραστάσεις δίπλα στη Λαμπέτη, ζηλευτές εμφανίσεις σε μπουάτ της εποχής. Ηθοποιός; Τραγουδιστής; Μίμος; Showman σπάνιος που «πάντρευε» και θέατρο και μιμήσεις και τραγούδι και σάτιρα καυστική.
Γιώργος Μαρίνος – Μέδουσα
Τα σημερινά «sold out», δεν είναι τίποτα μπροστά στις ουρές που γίνονταν στη «Μέδουσα», κλείνοντας τους γύρω δρόμους. Ο λατρεμένος του Χορν, η μεγάλη αδυναμία του Χατζιδάκι. Σαρωτικός σε ότι κι αν επέλεγε να κάνει από τις μπουάτ στις θεατρικές σκηνές μέχρι και την Επίδαυρο με τον Λιγνάδη.
Έκανε και σινεμά,έκανε και τηλεόραση με το εκρηκτικό «CiaoAnt1», αλλά το μεγάλο πάθος του ήταν η σκηνή και η επαφή με το κοινό…
Κάποια στιγμή επέλεξε να αποχωρήσει,να μείνει μακριά από τα φώτα των προβολέων που τον έλουζαν για χρόνια. Αποσύρθηκε στην έπαυλή του στο Νέο Βουτζά με λίγους καλούς φίλους και με πολλά σκυλιά που φρόντιζε.
Τα.. σενάρια για τη συνέχεια είναι πολλά. Μα δεν θα μείνουμε σε αυτά. Επέλεξε να ζει απομονωμένος στα νότια προάστια κι εκεί γιορτάζει σήμερα τα γενέθλιά του. Οι ευχές μας είναι ολόθερμες για έναν Showman που ήξερε πάντα τον τρόπο να κλέβει παράσταση.
Κλείνοντας το μικρό αυτό αφιέρωμα, επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε τους στίχους από την μοναδική «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι που αρχικά ερμήνευσε ο Δημήτρης Χορν και μετά τραγούδησε και ο Γιώργος Μαρίνος.
«Ηθοποιός σημαίνει φως. Είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ μικρός. Μίλησε, κλαις; Όχι δε λες. Μήπως πεινάς; Και τι να φας! Όλο γυρνάς, πες μου πού πας; Σ’ αναζητώ στο χώρο αυτό, γιατί είμ’ εγώ πολύ μικρός και θλιβερός ηθοποιός. Θα παίξεις μια, θα παίξω δυο. Θα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο. Σαν καλαμιά θα σ’ αρνηθώ, θα σκεπαστώ, θα τυλιχτώ μ’ άσπρο πανί κι ένα πουλί, άσπρο πουλί που θα καλεί τ’ άλλο πουλί, το μαύρο πουλί. Παρηγοριά στη λυγαριά, υπομονή! Αχ πώς πονεί! Κι ύστερα λες για δυο τρελές που μ’ αγαπούν γιατί σιωπούν, γιατί σιωπούν… Έλα στο φως, παίζω θα δεις. Είμαι σοφός μην απορείς, έλα στο φως, παίζω θα δεις. Ηθοποιός, ό,τι κι αν πεις είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ βαθύς. Ηθοποιός, είτε μωρός, είτε σοφός είμαι κι εγώ, καθώς κι εσύ είσαι παιδί, που καρτερεί κάτι να δει. Πιες το κρασί, στάλα χρυσή απ’ την ψυχή, ως την ψυχή»
Κώστας Γεωργίου
