Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης με αφορμή τον χθεσινό ημιτελικό για τον διαγωνισμό της Eurovision, κάνει την δική του κριτική.
Όταν η Μαίρη Κουάντ έβγαλε το μίνι που έκανε πάταγο και το φόρεσαν σε όλον τον κόσμο το 1966, κάποιοι είπαν πως εδώ τελειώνει και η μόδα. Μετά από αυτό τι άλλο πιο πρωτότυπο, πιο τολμηρό , πιο…, πιο…
Στην Eurovision κάθε πρωτοτυπία με ή χωρίς εισαγωγικά κάθε extreme πρόταση κάθε λωλαμάρα αλλά και κάθε ενδιαφέρουσα άποψη έχουν μπερδευτεί εδώ και χρόνια, σε σημείο που να μην χωράει κριτική. Οπότε μπορεί ο καθένας να βασιστεί στην προσωπικότητα και το ταλέντο του μια και αν παρατηρήσει κανείς στην Eurovision όλες οι θεωρίες των περί ειδικών περί Eurovision κάθε τόσο τινάζονται στον αέρα. Όπως έχουν τιναχτεί στον αέρα πως οι ψήφοι πάνε σε ίδιες χώρες και εθνότητες ή πως η Eurovision θέλει αυτό και δεν θέλει το άλλο και το ανάποδο….
Το “green box”
Παρατήρησα τις ημέρες που είναι το φεστιβάλ τον απεσταλμένο της ΕΡΤ στο Ρότερνταμ να δηλώνει στο δελτίο ειδήσεων πως ακολουθήθηκε η μέθοδος του «πράσινου κουτιού». Που είχε κάνει πάταγο λέει στα χρόνια του 1980 όταν πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της τηλεόρασης. Και αυτοί ήθελαν να δώσουν λέει μια νοσταλγική χαριτωμένη διάθεση με αυτόν τον τρόπο.
Εγώ πάντως είμαι στην τηλεόραση από το 1990 – δεν λέω 1979 για να μην πω 1989 και φανώ μεγάλος και θυμάμαι πως το green box όπως και το blue box όπως λέγαμε τότε το «πράσινο κουτί» δεν ήταν σημάδι δροσιάς και πρωτοτυπίας. Αλλά βασικά φτώχειας του καναλιού ή οικονομιών. Έπρεπε να προσέχεις να μην βάλεις κάτι σε μπλε στο blue box και στο green box κάτι πράσινο. Γιατί αλλιώς γινόταν της τρελής. Γιατί αλλιώς «σχιζόταν» η οθόνη με άσχημο αποτέλεσμα… Τώρα ποιος τους έβαλε την ιδέα να βάλουν green box πίσω από την Στεφανία δεν ξέρω. Αλλά η ίδια φτώχεια που φαινόταν τότε στην τηλεόραση φάνηκε και φέτος στην Eurovision….
Έτσι και αλλιώς το τραγούδι δεν έλεγε και πολλά πράγματα. Η τραγουδίστρια είχε μια σωστή αλλά αδιάφορη φωνή. Αλλά και η παρουσία της σίγουρα δεν διαθέτει εκτόπισμα και λάμψη για να γεμίσει τη μεγάλη σκηνή της Eurovision. Για αυτό το τονίζω πως δεν πρέπει να βάζεις ένα κορίτσι να κυκλοφορεί μόνο του σε μια μεγάλη σκηνή χωρίς σκηνικά με μέτριους φωτισμούς και μια παρουσία που κάποια στιγμή συνοδευόταν με το τρικ των κουστουμιών που κινούνται χωρίς να φαίνονται οι άνθρωποι μέσα από αυτά. Πράγμα που είχε κάνει ο Δαλιανίδης στο φινάλε του Κορίτσια για φίλημα το 1965 στο νούμερο με τα μπουζούκια. Μόνο που ο Δαλιανίδης το έκανε με κινηματογραφικό και χωρίς green ή blue box. Και για αυτό έχει «αυθεντική αληθοφάνεια» – αν ταιριάζουν οι δύο λέξεις μεταξύ τους…
Τώρα λοιπόν που πια η πρωτοτυπία έχει τελειώσει καιρός να δούμε την προσωπικότητα του καθενός
Για προσέξτε την εξαιρετικής προσωπικότητας φωνή της τραγουδίστριας της Ουκρανίας. Που σε συναρπάζει με το που ακούς ή την αντιπαθείς – όπως συμβαίνει στις φωνές με προσωπικότητα. Και συγχρόνως ένα τραγούδι που είναι σημερινό χωρίς να ξεχνά τις ρίζες της πατρίδας του. Και μια παρουσίαση σχεδόν παραμυθένια «εγκλωβισμένη» σε μια μικρή σαν πλατεία πάνω στη σκηνή.
Δείτε την διαφορετικότητα της φωνής του πορτογάλου τραγουδιστή όπου σχεδόν δεν συμβαδίζει με την εμφάνιση του. Αλλά η φωνή, η εικόνα του, το τραγούδι και όλη του η παρουσίαση αποτελούν αναπόσπαστο σύνολο.
Για δείτε τον γεμάτο ευαισθησία και κρυμμένη παιδικότητα Αλβανό τραγουδιστή που εκπροσωπεί την Ελβετία που σε κερδίζει με το σχεδόν θλιμμένο νεανικό του χαμόγελο.
Eurovision: Οι υπόλοιπες χώρες και σχετικά με την κριτική…
Από την άλλη για δείτε την γεμάτη εκρηκτικό σεξαπίλ της τραγουδίστριας που εκπροσωπεί τη Μολδαβία και όλα τα κορίτσια γύρω της… Ή την ανάλογη Αλβανίδα με τους πολλούς καπνούς από πίσω…
Και δεν μπορώ να μην επισημάνω την παρουσία της Ισλανδίας η οποία που παρόλο που διαγωνίσθηκε με βίντεο κλιπ, λόγω κορωνοϊού, απ’ ότι έμαθα σε αφήνει εντυπωσιασμένο με την εξυπνάδα που χρησιμοποιούνται τα πιο συνηθισμένα και αγαπημένα έως και παιδικά πράγματα και σε παρασύρουν μαζί τους. Αλλά και αυτά βέβαια συνοδεύουν και ισχυροποιούν την παρουσία των τραγουδιστών και του τραγουδιού έτσι όπως πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η κριτική για τα έργα δεν γράφονται μετά από την προβολή των ταινιών, αλλά λίγο πριν, εξού και για την Eurovision. Και το τι θέση θα πάρει ή δεν θα πάρει η Ελλάδα αύριο δεν έχει να κάνει με την κρίση που μπορεί να κάνει κανείς για αυτήν την παρουσία. Χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο από τη μια, αλλά και χωρίς να πέφτω στην παγίδα και να θεωρώ μεμψιμοιρία ή και …..γρουσουζιά ένα αρνητικό σχόλιο για αυτήν την παρουσία….
Το παράξενο είναι πως ο κύριος Κοντόπουλος ποιος ξέρει τι έχει περάσει σε αυτήν εδώ τη χώρα. Γιατί τα άλλα δύο τραγούδια του και της Μολδαβίας αλλά κυρίως της Εσθονία η οποία διαθέτει διαφορετική παρουσία είναι σαφέστατα καλύτερα από το Ελληνικό…
Και εννοείται πως κλείνοντας θα πω Καλή Eπιτυχία!!!
Δείτε επίσης:
- Eurovision Tελικός: Η σειρά εμφάνισης Ελλάδας και Κύπρου (Video)
- Eurovision: Απολαύστε χωρίς ενοχές όλες τις εκκεντρικές εμφανίσεις
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
