Τι Τά ‘θελα Τα Πάρτυ;
Μετά, με λέτε γκρινιάρη… Δε γκρινιάζω, απογοητευμένος είμαι. Μα, θα καταλήξω να μην ξανά γιορτάσω ούτε γενέθλια ούτε γιορτές… Να μείνω στην ησυχία μου. Και τι δεν άκουσα: «Μας ανακοίνωσε ότι θα έρθει η Μενεγάκη σπίτι του» (εγώ; Πότε το έκανα αυτό;) «Έκανε πάρτυ για τους “απλούς θνητούς”» (ευφάνταστο, ομολογώ) και «οι κάμερες των καναλιών έτρεχαν τρεις μέρες ολάκερες» (όχι, θα κρυβόμουν απ’ τους συναδέλφους μου που άλλη δουλειά δεν είχαν Σαββατόβραδο να τρέχουν μες το κρύο να φέρουν συνεντεύξεις στους αρχισυντάκτες και στις εκπομπές τους).
Το καλύτερο όμως, είναι το «εμένα δε με κάλεσε» #ελαπαναγίαμ. Όσο κι αν επιλέγω να δω την καλή πλευρά μια τέτοιας δημόσιας δήλωσης (ότι δηλαδή, ήθελαν οι άνθρωποι να έρθουν να ευχηθούν και δεν τους έδωσα την ευκαιρία) δεν παύω να έρχομαι σε δύσκολη θέση, αδέλφια μου. «Χεστήκαμε» θα μου πείτε… «Δίκιο έχετε», θ’απαντήσω. Κι εγώ όμως, κάπου πρέπει να τα πω. Να τα κρατήσω μέσα μου να βγάλω καμιά ξηροδερμία στην πλούσια κόμη μου; Όχι φιλαράκια μου, εδώ θα κάτσουμε να τα «φάμε» μαζί για να κατανοήσετε ότι και η Σόουπιτς (όπως όλες οι δουλειές) έχει τον παραλογισμό της.
Προφανώς, είναι άβολο να εκφράζεις δημόσια παράπονο ότι δεν κλήθηκες σε ένα πάρτυ γενεθλίων. Ας πούμε όμως, ότι αυτό εντάσσεται στη «νόσο» που μαστίζει γενικότερα τον χώρο μας τα τελευταία χρόνια και συνοψίζεται στο Κεφάλαιο: «Προσωπικές Συζητήσεις που Αφορούν Ένα Τηλεφώνημα, Αλλά Γίνονται Δημόσια – Όλα στη Φόρα 1.0.1.». Ακόμη χειρότερο είναι δε, να αναρωτιέσαι γιατί κάποιος ήταν καλεσμένος (αντί για σένα;) Ok, λοιπόν, ας ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα… Θα είναι, άλλωστε, μια απ’ τις ελάχιστες φορές που χρησιμοποιώ αυτήν εδώ την επικοινωνία μας για προσωπικά ζητήματα:
Όποιος ήρθε στο κάλεσμά μου, ήθελα να βρίσκεται εκεί. Το πάρτυ γενεθλίων μου (όπως και ό,τι κάνω στη ζωή μου) δεν έγινε για τη δημοσιότητα, ή για να «μοστράρω» τους φίλους μου, στους φίλους μου. Δε συνηθίζω να κάνω επίδειξη όσων με κάνουν υπερήφανο, προτιμώ να τα απολαμβάνω. Όπως λοιπόν, είπα και από μικροφώνου όλοι όσοι βρίσκονταν εκεί ήθελα να είναι για συγκεκριμένο (ξεχωριστό) λόγο ο καθένας.
Απ’ την άλλη, το αντίθετο δεν ισχύει. Το ότι δηλαδή, κάποιος δεν προσκλήθηκε δε σημαίνει απαραίτητα, ότι δεν τον ήθελα. Προφανώς, υπήρχαν και τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων που δε μιλάω εδώ και δυό χρόνια (για παράδειγμα) και αναρωτήθηκαν προκλητικά, γιατί δεν ήταν καλεσμένοι. Σίγουρα λοιπόν, κάποιοι από αυτούς που δεν ήρθαν ανήκουν σ’εκείνους που δεν ήθελα να καλέσω.
Υπήρχαν όμως και οι υπόλοιποι που, απλά, πάνω στην «τούρλα του Σαββάτου», μου «ξέφυγαν». #σόρυ #νοτσόρυ: Δουλεύω κι όλη μέρα, δεν κάθομαι σπίτι να φτιάχνω λίστες. Ειδικά κάποιον, ας πούμε, που δε με πήρε καν ένα τηλέφωνο να μου ευχηθεί, ή έστειλε ένα μήνυμα την επομένη των γενεθλίων μου πώς να τον έχω προτεραιότητα; Σαραντατρίο έφτασα κι εγώ με ένα μυαλό χειμώνα-καλοκαίρι. Απολογούμαι λοιπόν, γιατί υπήρξαν και (μέχρι 5, βαριά) άνθρωποι που ξέρουν ότι τους εκτιμώ και μου διέφυγε να τους πω για το πάρτυ. Οι υπόλοιποι απλά δεν είναι προσκεκλημένοι – ψέματα να πω;
Το να χλευάζεις τέλος, εκείνους που ήρθαν, ή το λόγο που τους κάλεσα είναι ατόπημα που όμως, θα αφήσω στην άκρη θεωρώντας ότι προκύπτει από παράπονο. Δεν αναφέρομαι σε ονόματα, γιατί είμαι σίγουρος ότι όλο αυτό ξεκινά από καλή πρόθεση. Σε μια περίπτωση ωστόσο, θα αναφερθώ: Και δεν είναι τυχαίο, μιας και παίρνει το «Βραβείο Πσυχούλας» η ατάκα της Έλενας Χριστοπούλου στην Αφροδίτη Γραμμέλη: «Θα τσακωθείς σε λίγο με τη Μενεγάκη επειδή στηρίζεις τον Ουγγαρέζο τόσο πολύ. Και δεν ήσουν καλεσμένη στο πάρτι;» Ε, ρε… Μπλοκ μέχρι να σβήσει ο ήλιος.
Ας τ’αφήσουμε όμως, αυτά και ας «κουμπώσουμε» μουσικάρες για να ξεκινήσουν τα σημερινά #Reminders. Φυσικά, «14 Φλεβάρη», φυσικά απ’τον Μιχάλη:
#Reminders – Να θυμάμαι:
- ότι να έχει βάλει τα κλάματα στον «αέρα» από συναισθηματική φόρτιση (όπως είπε) η Έλενα Πολυκάρπου και να πρέπει να δικαιολογηθεί στην Κατερίνα κι από πάνω, επειδή «θίγει εμάς μπροστά» (αλλά και να «ανεβάσει» και απολογητικό ποστ) δε μπορώ να το καταλάβω. Πάει, χάζεψα…
- ότι πάρτυ δεν ξανακάνω. Απ’τη μύτη μου το βγάλανε.
- ότι άλλαξε δικηγόρο η Εύα Καϊλή. Τα γαλλικά παραμένουν.
- ότι στο Θεοφάνους-Βανδή, ΔΕ μπλέκεις.
- ότι θα πεθάνω και δε θα έχω μάθει ακόμη την ημερομηνία των Εκλογών. Μπράβο κ. Πρωθυπουργέ.
- ότι ο Αντώνης Ρέμος πήγε στην Κοπή Πίτας του Άδωνι Γεωργιάδη. Επί Πα.Σο.Κ. θα συνέβαινε το αντίθετο.
- ότι ο βασιλιάς Κάρολος φόραγε τρύπια κάλτσα. Μια δουλειά είχε να κάνει: Να ντυθεί…
- ότι στο My Style Rocks αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο, οι διαγωνιζόμενοι να «τη λένε» στους κριτές αντί να συμβαίνει το αντίθετο.
- ότι είδα τους τίτλους απ’τη συνέντευξη της Ελένης Βουλγαράκη στο “The 2Night Show” για το πώς ξεκίνησε στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο και συνειδητοποίησα πως έχω φανταστεί 3 (μπορεί και παραπάνω;) χρόνια απ’την επαγγελματική μου ζωή που νόμιζα ότι συνεργαστήκαμε με δική της ενότητα στο Mappes Show και άλλα πολλά. Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος, ή η ιστορία επαναλαμβάνεται (απ’ό,τι ακούω); Τις μπερδεύω αυτές τις δύο παροιμίες…
- ότι μάλλον, έχει «πέσει σύρμα» στους προσκεκλημένους εκδηλώσεων και καλεσμάτων πρεμιέρας να μην ανέχονται άλλο ερωτήσεις άσχετες που τους φέρνουν σε δύσκολη θέση. Η «αντεπίθεση» ξεκίνησε απ’ την επίσημη προβολή του «Έτερος Εγώ – Νέμεσις».
- ότι το πώς ήρθε η κουβέντα στην εκπομπή απ’ το Σορβάιβο και την Ελευθερία Ελευθερίου σε μένα αποδεικνύει πόσο μ’αγαπάει η Κατερίνα και την ευχαριστώ. Να ξεκαθαρίσω απλά, ότι εννοείται πως κάνω like και RT σε αναρτήσεις που συμφωνώ και αφορούν τη δημόσια παρουσία κάποιου (ποτέ την ιδιωτική ζωή, ή θέματα προσωπικά) – όπως και άλλοι κάνουν το αντίστοιχο για δικά μου λεγόμενα, γραπτά και πεπραγμένα. Ουδέποτε σχολίασα το μήκος φούστας, λες και είμαι χωροφύλακας, ενώ ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης έδωσε συνέντευξη στη «Σούπερ Κατερίνα» το έμαθα μόνο από ανάρτηση του υπουργού που την ευχαριστούσε μετά την προβολή της – δεν την είδα ποτέ. Άσε που, αν την έβλεπα, το τελευταίο που θα παρατηρούσα θα ήταν τα ρούχα τους. Αυτά τα νέα απ’τη Θύμα-Land, αδέλφια μου…
-
ότι κάνω fav και RT σε tweets που βρίζουν κι εμένα, αν συμφωνώ, ή είναι αστεία κι ευφάνταστα, μολονότι “τσούζουνε”. Θα πρότεινα στην Κατερίνα να χαλαρώσει και να απολαύσει το Twitter.
Nα Σας Προσέχετε…
Περίεργες μέρες, αδέλφια και δε βλέπω και «φως». Να προσέχετε την υγεία σας, να εκτιμάτε τις όμορφες στιγμές ΤΩΡΑ και να μη τις χάνετε περιμένοντας αυτές που θέλετε να έρθουν… Όσο για τις σχέσεις μεταξύ μας, νικητής σ’ αυτή τη φάση θα βγει εκείνος που κάνει ένα βήμα πίσω απ’ την ολομέτωπη επίθεση και θα την αναβάλλει ζυγίζοντας τι κερδίζει και τι ρισκάρει… Τη νιώθω τη μανούρα κι εγώ, αδέλφια, αλλά ας δώσουμε λίγο ακόμη τόπο στην οργή (μέχρι εκεί που αντέχουμε).
Ας ακούσουμε μουσικάρες και ένα αγαπημένο τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου που διασκεύασαν εξαιρετικά ο «Αφανής Ήρωας» και η Αλεξάνδρα Σιετή: «Να με Προσέχεις» λοιπόν και ραντεβού την Κυριακή στα #FlyNews μας – ευτυχώς εκεί, δε μπορεί να πάρει κάποιος τηλέφωνο για να κοπεί το μισό κείμενο που αναφέρεται σ’ αυτόν.
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
