Δείξε τη Βουλή Σου, Να Σου Πω Ποιός Είσαι…
Ένιωσα ντροπή για το επίπεδο συζήτησης στο Εθνικό Κοινοβούλιο αυτή την εβδομάδα, αδέλφια. Θεατρινισμοί, στριγγλιές και γλώσσα που δεν αρμόζει σε έδρανα ιστορικά, που φιλοξένησαν τη στιβαρή πολιτική οντότητα ανθρώπων με επιχειρήματα και όχι… ρεπερτόριο. Δεν ξέρω, αν με το σχολείο σας είχαν πάει στην αίθουσα της Ολομέλειας -είναι τέρμα ψαρωτική, αν και χαρακτηριστικά μικρή σε σχέση μ’αυτό που φαίνεται στην τηλεόραση. Νιώθεις δέος, σκέφτεσαι ανθρώπους που θαυμάζεις (ανεξαρτήτως κόμματος) να μιλούν από εκείνο το βήμα και θυμάσαι «σκηνικά» που παρακολουθούσες στην κρατική τηλεόραση (Σάββατο βράδυ) πριν την ελληνική ταινία που ευχόσουν να είναι με τη Βουγιουκλάκη…
Και τους βλέπεις τώρα να τσιρίζουν, να φέρνουν κόμικ στη Βουλή και να επιδίδονται σε καραγκιοζιλίκια χειρότερα απ’την πιο τρας τηλεόραση. Γιατί έγιναν μάλλον κι εκείνοι «παρουσιαστές» περισσότερο από εκπρόσωποί μας. Και στο Βρετανικό Κοινοβούλιο (τόσο της Βουλής των Αντιπροσώπων, όσο και αυτής των Λόρδων) υπάρχει ένα συγκεκριμένο «τελετουργικό» στις εισηγήσεις, τις απαντήσεις και τις αγορεύσεις που συμπεριλαμβάνει από περούκες, μέχρι χτυπήματα στα έδρανα για να επικροτήσουν, ή να αποδοκιμάσουν κάτι που ειπώθηκε από βήματος. Ακόμη και μ’αυτά τα προπς, όμως, καραφέρνουν να επιδείξουν σεβασμό στον χώρο, τους θεσμούς και τον πολίτη -δε γίνονται Σορβάιβορ-Βουλή -στο τέλος θα ψηφίζουν τροπολογίες κρατώντας ανορθόγραφους παπύρους στην κάμερα και δικαιολογώντας την ψήφο τους σαν τον Τσανγκ.
«Δικοί μας», Άνθρωποι…
Αν με ρωτάτε, στεναχωριέμαι, αδέλφια. Στεναχωριέμαι για το τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν και να πουν δημόσια, επειδή είναι προεκλογική περίοδος. Λυπάμαι που έχουν «ξεθάψει» ο ένας για τον άλλον ακόμη και απλήρωτες κλήσεις (που λέει ο λόγος). Ντρέπομαι που όπου γάμος και χαρά, τσουπ τους βλέπεις να «σκάνε μύτη», χωρίς καν να έχουν ενημερωθεί που ήρθαν. Μα πιο πολύ, τους οικτίρω που επιδίδονται σε ντροπιαστικές κωλοτούμπες χρησιμοποιώντας ξαφνικά την ψυχαγωγική τηλεόραση/ραδιόφωνο που έως τώρα χλεύαζαν, ή και αγνοούσαν, προκειμένου να «το παίξουν» χαλαροί. Οι άνθρωποι ξαφνικά είναι οι κόρες και οι γιοί κάποιου, θυμούνται συζύγους και παιδιά, κατοικίδια, όλες τις «κοινότητες» της κοινωνίας μας… Ακόμη και την Κινέζικη Πρωτοχρονιά.
Παρεμπιπτόντως, είναι η χρονιά του λαγού, αδέλφια κι ας το «μαζέψουμε» σιγά σιγά εδώ, αφήνοντας συνειρμούς, παρομοιώσεις, αλληγορίες και μύθους του Αισώπου με επίκεντρο το «λαγό» κατά μέρος για ένα άλλο κείμενό μας… Με στεναχώρια έγραψα τα παραπάνω για τους περισσότερους από εκείνους που μας θυμήθηκαν τώρα που θέλουν την ψήφο μας για (άλλα) 4 χρόνια, αλλά και τους συνεργάτες τους που τους συμβουλεύουν να μας αντιμετωπίζουν σα κοπάδι πρόβατα που γεννήθηκαν χθες. Και για την τηλεόραση και τα Μ.Μ.Ε. που αγαπώ, στεναχωριέμαι, που τα εκμεταλλεύονται, ενώ μέχρι πρότινος τα (μας) υποτιμούσαν. Δε βαριέσαι… Ας ηρεμήσουμε ακούγοντας τον «Γάτο» και τα νοήματά του, απ’τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και ας «μπούμε» στη δική μας, Κυριακάτικη κουβεντούλα, αδέλφια…
Κανάκης Vs Οικονόμου
Αυτοί οι Κανάκης-Οικονόμου κάτι έχουν μεταξύ τους απ’τη θητεία του πρώτου στον ΣΚΑΪ, να μου το θυμηθείτε… Δε μπορεί «ν’αρπάχτηκαν» έτσι (να ξεκίνησε ο Αντώνης και να το «απογείωσαν» αντάμα) στα καλά καθούμενα. Εν τω μεταξύ, όταν σου πρωτο-αναφέρουν τα ονόματα των δύο «κλατιέητορζ» δεν πάει το μυαλό σου στο τι μπορεί να έχουν να χωρίσουν. Ούτε ίδια δουλειά κάνουν, ούτε στο ίδιο είδος τηλεόρασης δραστηριοποιούνται, δεν μοιράζονται ισάριθμα χρόνια εμπειρίας, μήτε καν την ίδια ηλικία – βασικά, αν δεν τσακώνονταν δε θα ήξερα, αν γνωρίζονται καν. Τί νά ‘ναι, τότε;
Ή ο Δημήτρης Οικονόμου «έκραξε» τον Αντώνη Κανάκη μετά την υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου και του το «φύλαγε» ο Σαλονικιός… Είτε στην εμπειρία-χλαπαταγή, «ΣΚΑΪ-Ράδιο Αρβύλα» ο δημοσιογράφος εκφράστηκε, ή έπαιξε και ρόλο (;) ενάντια στο «δίκιο» που θεωρούσε ότι έχει ο παρουσιαστής; Σε κάθε περίπτωση, ο Αντώνης φαίνεται ότι δεν το ξεχνά, αλλά και ο Δημήτρης Οικονόμου δε μοιάζει διατεθειμένος να μη σηκώνει το γάντι απαντώντας δημόσια κι εξίσου αιχμηρά. Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε…
Η Αλλεργία του Χασάπη
Να, αυτά βλέπει ο Κώστας ο Τσουρός, αλλά και ο Γιώργος Λιάγκας και μιλούν για σχέσεις του γλειψίματος και του ψέματος στο χώρο της Σόουπιτς με παρουσιαστές/στριες που πάνε σε εκδηλώσεις να βγάλουν φωτογραφίες αγκαλιάζοντας και φιλώντας συναδέλφους που βρίζουν πίσω απ’την πλάτη τους (τα μισά είπε ο Τσουρός, τα αποδέλοιπα ο Γιώργης).
Κάπου ώπα, συνάδελφοι… Μπορεί να είμαι ο πρώτος που γράφω, ή λέω τη γνώμη μου για τη «φάρα» μας, όμως ποτέ δεν την αρνιέμαι δείχνοντάς τη με το δάχτυλο. Ποτέ δεν είπα ότι εγώ είμαι ο καλός και απέναντι όλη η «λέρα» που ονομάζεται χώρος που δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά. Αντίθετα, κάνω πλάκα με «τα χαΐρια» μας, αναγνωρίζω ότι δέχομαι τους συναδέλφους μου με τα «στραβά» τους (όπως κι αυτοί εμένα, θέλω να πιστεύω), γελάμε όλοι μαζί και προχωράμε. Έτσι κι αλλιώς, ό,τι και να πούμε, ή να γράψουμε εμείς, τα τηλεκοντρόλ σας παραμένουν …ο τελικός κριτής.
Προσέξτε, αδέλφια: Δε λέω πως ο Κώστας, ή ο Γιώργος μιλώντας για την «υποκρισία» της Σόουπιτς έθεσαν τους εαυτούς τους, εκτός – αυτό θα έλειπε, άλλωστε. Ήταν μια δική μου, σημείωση για να δείξω πως δεν κοροϊδευόμαστε: Είναι επιλογή μας ν’αρμενίζουμε στραβά στον αντίστοιχο γυαλό. Και όποιος πει το αντίθετο, κοροϊδεύει τον εαυτό του κι εσάς μαζί. Ο Τσουρός δε φωτογραφήθηκε με τη Φωτεινή Πετρογιάννη; Εγώ με τον Σεφερλή; Ο Λιάγκας με τη Σπυροπούλου, ή η Μαλέσκου με τον Παπανώτα; Έτσι είναι η «φάση μας» και καλό είναι να την παίρνουμε σοβαρά, μέχρι εκεί που αντέχουν τα όρια του καθένα.
Αν συζητήσεις και τα βρεις με κάποιον που είχατε μπιφ, φωτογραφίσου. Αν σε πλήρωσαν να το κάνεις σε μια «αρπαχτή» και δεν έχεις πρόβλημα, πάλι φωτογραφίσου. Αν σου «πέρασαν» να νεύρα ξανα-ματα-φωτογραφίσου. Γενικά, κάνε αυτό που ορίζουν οι αντοχές σου και μην κρίνεις κανέναν άλλο, παρά μόνο τον εαυτό σου. Προσωπική χάρη: Μη φωτογραφίζεσαι με κάποιον που το ίδιο πρωί «έκραζες» δημόσια – για την ψυχική σου, «ισορροπία» σου, όχι τίποτ’άλλο.
Όσον αφορά εμένα, αν δεν «τα έχω βρει» με κάποιον κατ’ιδίαν, ούτε μονιάζω στην εκπομπή του, ούτε φωτογραφίζομαι δημόσια. Όμως (για να μην το παίζω μάγκας) έχω «στηθεί» μπροστά σε φωτογραφική κάμερα επειδή πληρώθηκα για να είμαι σε μια εκδήλωση με άνθρωπο που δε γούσταρα και γέλασα με τα χάλια μου αργότερα. Είναι μέρος της «δουλειάς», αδέλφια μου και όποιος «αηδιάζε» μοιάζει με χασάπη που δεν αντέχει να βλέπει αίματα. Να σας το πω κι αλλιώς; Σε όλες τις δουλειές υπάρχουν αυτά. Μόνο στα «φώτα» νιώθουμε την ανάγκη να το παίξουμε άμεμπτοι… Μόνο που η μαϊμού, όσο πιο ψηλά ανεβαίνει για να ξεχωρίσει απ’τα υπόλοιπα ζώα, φαίνεται ο ροζ πισινός της…
Ψυχραιμία, θα έλεγα λοιπόν… Τσακωθείτε, «βρείτε τα», χορέψτε, φατεπιέτε, συνεργαστείτε και μην κρίνετε γιατί όλοι «στο ίδιο καζάνι βράζουμε», αδέλφια. Κοροϊδέψτε άνετα το χώρο μας για να ταυτιστεί και ο κάθε επαγγελματίας που τα αντιμετωπίζει και στη δουλειά του αυτά, αλλά όχι μπροστά στον κόσμο… Γελάστε, χλευάστε, άντε κουνήστε και κανα δάχτυλο. Αλλά, μη βρίζετε τον χώρο που δουλεύουμε, συνάδελφοι. Ή αλλάξτε τον με το παράδειγμά σας, ή χαρείτε τον και προχωράμε.
Έχεις Εκπομπή; «Βρες τα» Από Εκεί…
Υπάρχει πρόβλημα Επικοινωνίας στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αδέλφια, δεν εξηγείται αλλιώς. Και λες, ότι αυτοί δε μπορούν να εκφραστούν αναμετάξυ τους, σ’εσάς πώς θα «τα πουν»; Ψάχνει ο Γρηγόρης τον Μουτσινά που δε σηκώνει τηλέφωνα και δεν απαντάει στα μηνύματα και του «τα λέει» απ’την εκπομπή. Δηλαδή, όποιος δεν έχει εκπομπή είναι καταδικασμένος να μείνει «στη βούβα», κύριοι; Πρώτη φορά θα το πω: Δώστε μου εκπομπή τότες… Ένα τηλεπαιχνίδι, τις κληρώσεις του τσόκερ, το «Με Αρετή και Τόλμη», το «Αρχονταρίκι», ένα 5λεπτο όπως εκείνο του Ζάχου Χατζηφωτίου, βρε αδελφέ. Να τσακωθώ και να μην μπορώ να βρω τον άλλονα να πούμε δυό κουβέντες; Να μείνω μαλωμένος δηλαδή;
Και να σας το πάω και παραπέρα, αδέλφια; Γιατί να μη διεκδικούμε χώρο στην TV για να περνάμε και άλλα μηνύματα στους φίλους που έχουμε χαθεί; «Χρόνια πολλά», «Καλός πολίτης», «Μ’ ένα πόνο», «Καλά στερνά», «Πωλείται σχάρα ανοξείδωτη», «Το ΙΧΡ 3255 ενοχλεί – Μπορείτε να το μετακινήσετε;» είναι μερικά πρόχειρα παραδείγματα που μου έρχονται στο νου. Όχι τίποτα, δε χρεώνεσαι – αντίθετα, πληρώνεσαι κι από πάνω.
Μιουτ: Το Βίγκαν Ανφόλο
Κάτι τέτοια βλέπεις… Ακούς και τη «συμπάθειά μου», Ηλιάνα Παπαγεωργίου να πρεσβεύει το μιουτ, αντί του ανφόλο στο Insta κι απογοητεύεσαι περισσότερο, αδέλφια μου για το που πάει η «μπαρουτοκαπνισμένη» Σόουπιτς… Μα, τι λεβεντιά έχει το να μην ξέρει ο άλλος ότι δεν έχεις την όρεξή του; Ποιά ειλικρίνεια και ποιά δικαίωση; Είναι μια περίοδος που δε σε θέλω – συμβαίνει. Το να νομίζεις το αντίθετο, ή απλά να μην το ξέρεις αφαιρεί τη μανούρα και τις περιττές συζητήσεις απ’τη «φάση», αλλά ταυτόχρονα, δεν ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα.
Γιατί η πραγματικότητα είναι εκεί για κάποιο λόγο, αδέλφια και καλό είναι να τη γνωρίζουν όλοι – ειδικά οι εμπλεκόμενοι. Για να μη συναντιόμαστε στις εκδηλώσεις (που λέγαμε νωρίτερα) και μασάμε τα μάγουλά μας, όταν μας ζητούν να φωτογραφηθούμε με αχώνευτους, όπως η Έλλη Κασόλη (η ξανθιά δημοσιογράφος/ανταποκρίτρια που βλέπετε να κρατά το μικρόφωνο για λογαριασμό του ΣΚΑΪ) που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της στο βίντεο του Luben:
Ανφόλο, λοιπόν και όχι μόνο αυτό… Θέλω να το ξέρεις κιόλας. Για να είμαι σωστός με τα «μάγουλά μου», αλλά και μ’εσένα (μια μέρα θα μ’ευχαριστείς, να ξες). Μ’αυτά τα «μάγουλα» πορευόμαστε και μ’αυτά θα σε αντιμετωπίσω. Σε άλλα νέα, ελπίζω να μην έχει η Ηλιάνα κι εμένα στο μιούτ της.
Εμείς Κι Ο Κόσμος …Της TV
Να μη δώσω σημασία στην Κατερίνα που νομίζει ότι συνεργάζεται με εταιρεία ταξί, αλλιώς δεν εξηγούνται οι φράσεις: «…Φέρτε μου τον Ουγγαρέζο, φέρτε μου το Μπο…» και αούα. Να μην ασχοληθώ καν με τον τύπο στο «(Ιβάν) Ντράγκο Δεν» που είχε επιχείρηση με 1.000.000€ ετήσιο τζίρο και 30% κέρδος (άλλα 300.000€) και πήγε στην εκπομπή ζητώντας επενδυτή να του δώσει 30 χιλιάρικα. Να μην πω τίποτα, όμως και για τον Αντώνη Κανάκη που έδωσε συνέντευξη στο κανάλι του; Και το γράφω έτσι γιατί είναι απολύτως φυσιολογικό να μην ερωτηθεί για τις εκπομπές που περιφέρει σα να είναι εποχιακά είδη, όταν όλη η υπόλοιπη τηλεόραση δουλεύουμε σεζόν (ακόμη κι ο Μουτσινάς έκλαψε λίγο, αλλά έκατσε και έκανε εκπομπή την αργία των Θεοφανείων).
Δε θα σταθώ όμως, σε αυτό αδέλφια, γιατί το «Ράδιο Αρβύλα» όσο και το «Βινύλιο» πάνε περίφημα σε ποσοστά τηλεθέασης, οπότε αν το επικροτείτε εσείς, εμένα λόγος δε μου πέφτει – με βάζετε στη θέση μου: «Μας πλήγωσε σε ανθρώπινο επίπεδο τόσο πολύ αλλά έχει τελειώσει αυτό το πράγμα και ειλικρινά είναι κάτι το οποίο το έχουμε αφήσει πίσω» ανέφερε ο παρουσιαστής που «σύστησε» στο ευρύ κοινό τον Στάθη Παναγιωτόπουλο για την υπόθεση που μας φρίκαρε όλους τον περασμένο χειμώνα…
Και αναρωτιέσαι: Αυτό μόνο; Πληγώθηκε ο Αντώνης απ’τον πρώην φίλο και συνεργάτη του, Στάθη; Αυτό του έμεινε; Ούτε μια αναφορά στις κοπέλες που έπαθαν ό,τι έπαθαν, στο πόσο άσχημα νιώθει απ’τη φερόμενη δράση του επί ετών στενού συνεργάτη του, ή στο ότι απογοητεύτηκε/ξενέρωσε/τσαντίστηκε, μήπως; Για όσα ήρθαν στη φόρα από καταστάσεις που δε μπορούσε κανείς να πιστέψει, ούτε να δεχτεί – κι ακόμη δε μπορεί – έχουμε κάποια αντίδραση; Απ’το γεγονός ότι ο χρόνια παραδιπλανός του στο πάνελ παρουσίασης τόσο του «Ράδιο Αρβύλα», όσο και του «Βινύλιο» φέρεται να έχει παρανομήσει, υπάρχει κάτι που νιώθει την ανάγκη να δηλώσει; Τίποτα δε «βγήκε» στον Αντώνη να πει από τα παραπάνω; Μόνο ότι πληγώθηκε σε ανθρώπινο επίπεδο και τώρα το «άφησε πίσω»; Πάλι καλά, γιατί ανησυχούσα, αν θα του «περάσει».
Μπορεί και να τα είπε ο άνθρωπος και να είχα «γλαρώσει», αδέλφια, τι να πω; Σ’αυτήν την περίπτωση ζητώ συγγνώμη. Όμως, στο μυαλό έχω τις κοπέλες που κατήγγειλαν ό,τι φέρεται να τους συνέβη και σ’αυτό το σημείο της συνέντευξης δε θα μπόρεσαν να «γλαρώσουν» όπως εγώ… Για την υπόλοιπη συζήτηση δεν έχω να παρατηρήσω κάτι: αλφαδιά. Πάμε δυνατά…
Κουιζάρα
Και φύγαμε για την Κουιζάρα μας:
Ποιά παρουσιάστρια δε θέλει να βλέπει πανελίστριά της και όταν εκείνη μιλά στον «αέρα», κοιτάει αλλού;
Ταξίδι στο Χρόνο, Αντί Επιλόγου…
Έπεσα μες τη βδομάδα σ’αυτό το βίντεο και κάπως «ταξίδεψα» αδέλφια μου. Σ’εκείνη την τηλεόραση με τα καλά και τα κακά της, σίγουρα όμως, με τα… αγνά της. Μετά σκέφτηκα πώς εξελίχθηκαν οι άνθρωποι που «εμφανίζονται» στο βίντεο (γιατί όχι, ότι όλοι έχουν παιδιά, εκτός από μένα) και πώς άσπρισαν μαλλιά και «πονηρεύτηκαν» μυαλά να προσέχουν τις κακοτοπιές, χάνοντας ταυτόχρονα, την πρώτη απόλαυση της ανεπιτήδευτης κρυάδας δημοσιότητας… Τότε, σας νιωθαμε κοντά μας και σας είχαμε δίπλα μας κάθε πρωί ξεχωριστά – μακάρι να συνεχίζει να ισχύει, ανεξαρτήτως αν οι ζωές προχώρησαν.
Έτσι, κλείνω μ’αυτό το απόσπασμα από την ενότητα της μαγειρικής στο «Πρωινό μου» στο Mega, τότε που όλοι γινόμασταν «ωραία μαλλιά κουβάρια» για μια συνταγή και το τι να ζητούσαμε να φέρετε να φάμε στον διαγωνισμό μαγειρικής της Παρασκευής (βασικά, τι έκανε όρεξη να φάει ο Λιάγκας). Τα λέμε την Τετάρτη στα #Reminders…
