Η Τζένη κι ο Ρένος, η Ναταλία κι Εγώ
«Ο άνθρωπος που δημιούργησε τα “Φτηνά Τσιγάρα” αποκλείεται να είναι σεξιστής», μου είπε καλός φίλος, του οποίου την αντίληψη εκτιμώ βαθιά και στο μυαλό μου όλα πυροδοτήθηκαν με μιας. Η αλήθεια είναι πως δε θα έγραφα για το «περιστατικό» που έθιξε η Ναταλία Γερμανού στο «Καλύτερα δε Γίνεται» με την φερόμενη ως «παρατήρηση» της Τζένης Μελιτά στο πάντα αμφιλεγόμενο χιούμορ του καλεσμένου τους στο «Πρωίαν σε Είδον, την Μεσημβρίαν», Ρένου Χαραλαμπίδη. Όχι επειδή δε με νοιάζει, ούτε φυσικά, γιατί είχα καλύτερα πράγματα να κουβεντιάσουμε…Μάλλον εμπιστεύομαι τυφλά την κρίση της Ναταλίας (ειδικά σε τέτοια θέματα) συμφωνώντας «αμάσητα».
Τα ίδια, άλλωστε, πάνω-κάτω υποστήριξα και στο Mappes Show της Δευτέρας, ώσπου έλαβα το μήνυμα απ’τον φίλο που λέγαμε – και κοντοστάθηκα. Σύμφωνοι, πως το χιούμορ «Σε καθιστώ υπεύθυνη να ολοκληρώνω» έχει μια άβολη «πονηριά» που ανάλογα με το πλαίσιο και τον αποδέκτη μπορεί να καταλήξει προσβλητική. Θέλω να πω, ότι αν αυτή η φράση ειπωθεί δημόσια, ή σε έναν άνθρωπο με τον οποίο δεν έχεις το θάρρος, ή και τα δύο μαζί θα έχουμε τη χειρότερη εκδοχή έκβασης – αυτήν της σεξιστικής επίθεσης. Μέχρις αυτό το άκρο, όμως, η ατάκα μπορεί να ερμηνευτεί με ένα μάτσο τρόπους, από πικάντικο ευφυές (;) χιούμορ, μέχρι απλά άστοχη μαλακία, εκτός εποχής.
Τι το ορίζει, λοιπόν, αυτό; Τι παρακολουθήσαμε ως τηλεθεατές; Είχε δίκιο η Ναταλία; Κατέληξα πως η απάντηση εξαρτάται από ένα και μόνο παράγοντα: Το αν εξετάζουμε το «αστείο» μόνο του, ως ατάκα, ή αν το συνδυάζουμε με τον Ρένο Χαραλαμπίδη που το είπε. Γιατί στη δεύτερη περίπτωση οφείλουμε να αναλογιστούμε τον άνδρα, τη δημόσια παρουσία του έως τώρα, αλλά και την καλλιτεχνική προσφορά του (όχι ως αξία, αλλά ως έκφραση της παιδείας, του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του – τι «καπνό φουμάρει» δηλαδή). Τότε είναι που η φράση θα χρωματιστεί δικαιολογώντας την αντίδραση της Τζένης, ή όχι.
Γιατί, αδέλφια μου, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως, αν ο άνθρωπος δεν είναι σεξιστής (απλά έκανε μια μαλακία λογοπαίγνιο), η Τζένη υπερέβαλε προσβάλλοντάς τον και φέρνοντας όλους μας, σε δύσκολη θέση – αυτή είναι και η άλλη πλευρά του θέματος, που σας έλεγα – η Τζένη, η πάρτυ-πούπερ.
Γενικά, οι ατάκες δεν πετούν ως «έπεα πτερόεντα», προέρχονται από ανθρώπους – από αυτούς ορίζονται, μα και τους χαρακτηρίζουν. Αν ο Λιάγκας κάνει ερώτηση για το πόσα βγάζει ο καλεσμένος του δε θα σου κάνει εντύπωση, γιατί αυτός είναι ο Γιώργος. Ταυτόχρονα όμως, αν χλευάσει τα παιδιά του, ή τη Φαίη (ακόμη κι αν τα λόγια του το υποδεικνύουν) θα σκεφτείς αμέσως πως δεν άκουσες σωστά, παρεξήγησες, ή εννοεί κάτι εντελώς άλλο – γιατί ξέρεις τον Λιάγκα και πώς εκφράζεται δημόσια για τα παιδιά του και τη Φαίη ως μητέρα τους.
Υπάρχει, τέλος, η περίπτωση που θεωρώ ότι είναι πιο «κοντά» στη δημόσια τοποθέτηση της Ναταλίας, σύμφωνα με την οποία η Τζένη όφειλε να αντιδράσει για να μην ακούγονται πια τέτοια «μπαγιάτικα» αστεία από δημόσιο βήμα. Όχι απαραίτητα στοχοποιώντας τον Ρένο, αλλά μένοντας στη μαλακία του αστείου, ή «αστείου». Κάποιος είπε τη λέξη «κώλος» στον «αέρα» και η παρουσιάστρια παρατήρησε (ως όφειλε) πως δε λέμε αυτή τη λέξη δημόσια. Η παρατήρηση αφορά, λοιπόν, τη βρισιά και τον αντίκτυπό της, όχι εκείνον που την εκστόμισε.
Όλα τα παραπάνω, σας τα έγραψα, αδέλφια, γιατί νιώθω πως αποκόπτοντας τα νοήματα απ’τον πομπό τους χάνουμε την ουσία στην επικοινωνία και βλέπουμε μόνο απειλή και αντιπάλους… Δε θέλω να σκέφτομαι 5 φορές πριν πω κάτι δημόσια, θέλω να σκέφτομαι 2 και να γνωριζόμαστε, ώστε να καταλαβαινόμαστε και να μην αμφισβητώ τον ίδιο μου τον εαυτό, την πρόθεσή μου και τον τρόπο που με μεγάλωσαν οι γονείς μου. Νιώθω ότι βρισκόμαστε στο άλλο άκρο του «πολίτικαλ κορέκτνες» που λέει κι ο Κούπερ. Ε λοιπόν, ούτε αυτό είναι σωστό – άσε που είναι εξίσου επικίνδυνο. Απ’το «σκοτάδι», χίλιες φορές η «ντάλα-μεσημέρι» δε λέω… Προσωρινά όμως, μέχρι να έρθει η ισορροπία της «ηλιόλουστης δροσιάς».
Σας μπέρδεψα; Κουμπώνω κομμάτι, ξεκινάμε τα σημερινά μας, #Reminder και «τα βρίσκουμε» στην πορεία. U2 και “Ordinary Love”, αδέλφια μου.
#Reminders – Να θυμάμαι…
- ότι η Δήμητρα Καλφούντζου (δεν τη χαρακτηρίζω συνάδελφο, γιατί εκείνη είναι πραγματική, μάχιμη δημοσιογράφος) έγραψε στο site μας την αποκλειστικότητα της εβδομάδας (για την πρόταση του ΣΚΑΪ στην Σοφία Χατζηπαντέλης που «ανέδειξε» τηλεοπτικά το Star). Η Δήμητρα υπέγραψε το ρεπορτάζ που έκανε και πήρε και την ευθύνη του. Στην επιτυχία της επιβεβαίωσης, λοιπόν, γιατί καρπώνεστε από εκπομπές και άλλα site τη χαρά της αποκλειστικότητάς της; Μαζί πήρατε τα τηλέφωνα; Με την Καλφούντζου το ρισκάρατε; Και τελικά… Αν η πληροφορία δεν ευσταθούσε, μαζί θα «τρώγατε» τη διάψευση; Ψυχραιμία αδέλφια και βρείτε και τα δικά σας «αποκλειστικά» – για όλους έχει ο μπαξές.
- ότι και ο Γιώργος Λιανός (ο επιτυχημένος παρουσιαστής του πρότζεκτ) δηλώνει ότι κάποια σχόλια για τον Ντάνο: «γίνονται εκ του πονηρού και το λέω ξεκάθαρα». Γινόμαστε πολλοί, λοιπόν, που το πιστεύουμε, αλλά εμείς το γράψαμε και πρώτοι (αλήθειες μόνο).
- ότι τώρα, η Κωνσταντίνα Σπυροπούλου είναι στην πιο ιερή και ισορροπημένη στιγμή της ζωής της. Άσε που, πράγματι, το «Κάτι Ξαναψήνεται» το έκανε καλά, προβάλλοντας τον καλύτερο τηλεοπτικό εαυτό της έως σήμερα. Όλα τα άλλα “πάνε” πλέον. Να τα λέγατε τότε στην «παλιά Κωνσταντίνα» (όπως εγώ). Έτσι όπως το πάτε δηλαδή, για το παιδί θα της ευχηθείτε σε καμιά 15αριά χρόνια.
- ότι ο Νίκος Χατζηνικολάου πήρε πραγματικά εξαιρετική συνέντευξη από τον Πρωθυπουργό. Ξέρω, το είπαν όλοι. Ε, το γράφω κι εγώ.
- ότι, όσο κι αν τον συμπαθώ τηλεοπτικά, τον εκτιμώ απ’τις λίγες κουβέντες που έχουμε κάνει προσωπικά και τον παραδέχομαι για τις απόψεις και τη μαχητικότητα που τις υπερασπίζεται, ο Φώτης Σεργουλόπουλος τα τελευταία χρόνια εκπέμπει μια «μανούρα» σε σύγκριση με τη χαμογελαστή γλυκύτητα που μας είχε συνηθίσει (δημόσια τουλάχιστον). Μακάρι να πέφτω έξω.
- ότι το Maestro στο Netflix ήταν δίκαιο και έγινε πράξη.
- ότι, αν θέλει, μπορώ να θυμίσω εγώ στον Αντώνη Κανάκη άλλη μια εκπομπή «…στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης να τελείωσε και να μην το πήρε κανείς χαμπάρι», αφού αναρωτήθηκε με αφορμή το Love Island. Ήταν το 2000, όταν η μεταμεσονύχτια εκπομπή του «Τα Καθάρματα» κόπηκε απ’τον ΑΝΤ1 στα 10 επεισόδια (2 εβδομάδες) για να επιστρέψει, βέβαια, ένα μήνα μετά, ως «Α.Μ.Α.Ν. Τα Καθάρματα» σε άλλη ζώνη και τελικά, να «σκίσει». Μόλις δύο επεισόδια, επίσης, κατάφεραν να προβλήθούν απ’την ελληνική έκδοση του «Jackass» με τίτλο «Οι Αρπαγμένοι», παραγωγής Tony Productions (Η εταιρεία του Κανάκη), πάλι στον ΑΝΤ1. Τα ίδια μπορεί να πει κανείς και για το «SmartFace» που έκανα κι εγώ, στο Mega που δεν πήγε καλά, ολοκλήρωσε τον κύκλο του (12 επεισόδια) και κόπηκε ως «άπατο». Αυτό που θέλω να πω είναι πως ζούμε σε μια μικρή χώρα με μόλις 33 χρόνια ιδιωτικής-ανταγωνιστικής τηλεόρασης. Καλό είναι να αποφεύγουμε τον χλευασμό και τις μεγάλες κουβέντες, γιατί όλοι στο «ίδιο καζάνι βράζουμε», ή «θα… βράσουμε»
- ότι, τσάμπα τα 112 και οι προγνώσεις (κάποιων) μετεορολόγων για την έλευση της κακοκαιρίας «Εύα». Τσάμπα έκλεισαν μαγαζιά το Σάββατο, δεν άνοιξαν καν επιχειρήσεις την Κυριακή και έμειναν οι άνθρωποι αυτήν την περίοδο με έσοδα, λειψά. Είναι δυνατόν, ρε αδέλφια, το 2022 να πέφτουν τόσο έξω επιστήμονες; Γιατί, η πολιτεία και η Πολιτική Προστασία, αν είχαν σχετική ενημέρωση, καλά έκαναν και έστειλαν τα μηνύματα-σειρήνες το Σάββατο που μας τίναξαν στα ταβάνια.
- ότι ο Σταματόπουλος κώλωσε να αναμετρηθεί μαζί μου στο τραγούδι το περασμένο Σάββατο – το είδατε όλοι.
- ότι δεν έχουμε κάνει πρόταση σε κανέναν ραδιοφωνικό παραγωγό του Mad Radio 106.2 να έρθει στο Mappes Show (και κατ’ επέκταση, δε μας απέρριψε και ποτέ, όπως ισχυρίζεται). Άλλος Ουγγαρέζος θά ‘ταν, αδελφέ (που σε ξέρει).
- ότι ο «αποψάκιας», χωρίς ρεπορτάζ είναι ο «επί Πα.Σο.Κ.» υπουργός χωρίς χαρτοφυλάκιο (άνευ, όπως λεγόταν). Ο Θεός να μας φυλάξει απ’την ημι-πληροφόρησή του και τα υπαγορευμένα «αποκλειστικά» του.
Στολίσαμε Επίλογο…
Στόλισα, έβαλα και τα χριστουγεννιάτικα αρωματικά χώρου και για την ώρα, περιμένω τα «Εισόδια της Θεοτόκου» (21 Νοεμβρίου). Παρόλα αυτά, παρατήρησα κάτι, αδέλφια μου: Ήταν το πιο γλυκό τρίωρο αυτός ο στολισμός που ξέχασα ότι υπάρχει καν το κινητό μου. Το δάχτυλό μου, δε σκρόλαρε, αλλά «ξεμπέρδευε» λαμπάκια. Και ήμουν χαρούμενος – χριστουγεννιάτικα χαρούμενος. Επιτρέψτε στον εαυτό σας αυτήν την πρόωρη (το παραδέχομαι) χριστουγεννιάτικη απομόνωση – κάτι σαν προ-εορταστικό θάλαμο αποσυμπίεσης απ’την καθημερινότητα – και θα με θυμηθείτε.
Έξτρα τιπ: Βάλτε χριστουγεννιάτικες μουσικές, όσο στολίζετε και το πιο σημαντικό… Φέρτε παρέα έναν άνθρωπο δικό σας, έναν αγαπημένο ψυχής. Δε μιλάω για έρωτες και καψούρες. Αναφέρομαι σ’εκείνον, ή εκείνη που όταν συναντηθούν τα βλέμματά σας βάζοντας τα στολίδια σας στο δέντρο να νιώθετε πως όλα είναι πλήρη – για μια στιγμή, έστω. Προτεινόμενη κομματάρα; “It’s beginning to look a lot like Christmas” από Michael Bublé και τα λέμε την Κυριακή στα #FlyNews μας…
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
