Αυτή τη Στιγμή που «Μιλάμε»…
Ίνφλουενσερζ στη «μπουζού», παρουσιαστές που δε θέλουν να κάνουν άλλο αυτό που κάνουν, άλλοι που, θέλουν να κάνουν την εκπομπή τ’αλλουνού και κάποιοι και τη δική τους και τ’αλλουνού… Πανελίστες που δίνουν συνεντεύξεις εναντίον των εκπομπών που συμμετείχαν, μέχρι πρότινος, όσο αυτές «παλεύουν» ακόμη στην «αρένα» της τηλεθέασης και μια «βόμβα»…
Όλη η Σόουπιτς με ένα κινητό στο χέρι να ρωτά τι έχει συμβεί, αδέλφια… Τι ισχύει και τι όχι, ποιοί είναι οι πρωταγωνιστές, οι φίλοι των πρωταγωνιστών αλλά κι εκείνοι που ψάχνουν ήδη άλλο φίλο πρωταγωνιστή. Δε θα σας πω ψέματα: Τα Whats’app έχουν πάρει φωτιά από ενδιαφέρον, από κουτσομπολιό, ή από ανάγκη ανθρώπων να καταλάβουν τι συμβαίνει στη δουλειά που ταΐζει τις οικογένειές τους και αν κινδυνεύει τέλος του μηνός, μεσούσης της σεζόν.
Και περνάνε οι μέρες στην πολύπαθη Σόουπιτς κι εσείς αναρωτιέστε: «Τι μας νοιάζει; Εδώ, ο πραγματικός κόσμος “καίγεται”» Καταδικασμένοι απ’τη Δικαιοσύνη βολτάρουν δίπλα μας, ή συνεχίζουν κανονικά την κοινωνική (ακόμη και πολιτική) «σταδιοδρομία» τους, τόσο που αναρωτιέσαι μήπως το σωστό είναι να μπούμε εμείς «μέσα» για να προστατευτούμε. Ένας άνθρωπος πήγε να δει το ματς σε μια καφετέρια (τι πιο σύνηθες, θα έλεγε κανείς;) Ξεκίνησε καυγάς δίπλα του, έφαγε μια σφαίρα και σκοτώθηκε στα καλά καθούμενα. Όχι όμως… Στη Σόουπιτς ασχολούμαστε με τον κάθε πικραμένο που ποστάρει ανάλογα με το συμφέρον, ή τα παιδιά του για να τσιμπήσει κανα like παραπάνω. Μετά, θα πει «συγγνώμη, σκοτώστε μας» μέχρι να το ξανακάνει. Ξέρω… Σας πιάνει μια αηδία και μου γυρνάτε κεφάλι: Και δίκιο έχετε, αδέλφια…
Μαύρα σας τα λέω, Κυριακάτικα; Μαύρα είναι και είναι καιρό, αδέλφια. Μη βλέπετε που μας τα πλάσαραν για «ροζ». Πριν ξεκινήσουμε ν’ανταλλάσσουμε σκέψεις και μπινελίκια να ευχηθώ (κι εγώ) στον Ανδρέα Μικρούτσικο όλα να είναι περαστικά και σύντομα στα πόδια του και στο κοφτερό μυαλό του. «Κουμπώνουμε» τραγουδάρα από Ιουλία Καραπατάκη (φυσικά) «Της Μνήμης το Μαχαίρι» και ξεκινάμε:
Η Τηλεόραση που «Θάμπωσε» Ακόμη κ’ Τη Ζέτα
Το “Εγώ TV” έχει καλύψει ακόμη και τα «Others» κάνοντας τη δική του αυτο-τηλεόραση. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι κανείς δεν παρατηρεί ότι δε βλέπετε πια τον βασιλιά των Μ.Μ.Ε. Μάλλον γιατί, ο συγκεκριμένος βασιλιάς είναι γυμνός. Κρίμα, ρε γαμώτο… Ξέρετε τι «παπάδες» θα μπορούσε να κάνει αυτό το μέσο που λέγεται τηλεόραση; Πήρατε μια γεύση την περασμένη σεζόν με το #metoo. Αλλά και το αντιρατσιστικό κίνημα, την εκστρατεία κατά του bullying, την εξύψωση του εαυτού σου, του σώματός σου, της εμφάνισής σου, των πεποιθήσεών σου, της θρησκείας σου και τελικά της… μοναδικότητάς σου, ώστε κανείς να μη μπορεί να στα παραμερίσει, ή να τα κατηγοριοποιήσει, ξανά. Η υπερηφάνεια για ό,τι είναι ο καθένας, αλλά και το τι θέλει να γίνει, ο σεβασμός στη γυναίκα, τη μητρότητα και τον εργαζόμενο, η αγάπη για το περιβάλλον και το αντιπολεμικό μήνυμα… Σε όλα αυτά, πόσο ωραία και μαζικά (ναι, μη φοβάστε τη λέξη) θα μπορούσε η τηλεόραση να μας βοηθήσει όλους-οριζόντια. Τότε, δε θα μιλάγαμε για «πρόβατα», αλλά για αποδέκτες προόδου, εξέλιξης και ανανέωσης…
Αντί γι’αυτό, το μεγαλύτερο μέρος της τηλεόρασης αναλώνεται σε 5 παρουσιαστές, 10 πανελίστες και 50 «δορυφόρους τσελέμπριτιζ», χρησιμοποιεί τα παραπάνω μηνύματα ως «κράχτη» στα ριάλιτί της και επαναλαμβάνει τις ένδοξες 90s μέρες της, σα μια «Τηλεοπτική Ημέρα της Μαρμότας». Τα social media μας «κράζουν», εσείς δεν ασχολείστε πια και η τηλεόραση μπερδεύει το φτύσιμο με τη βροχή. Και το χειρότερο: Αρνείται πεισματικά ν’αλλάξει. Δε θέλει να ανανεωθεί και ροκανίζει το πόδι της σαν εκείνη την ύαινα στο Lion King.
Μέχρι που; Μέχρι να πατήσει στο «μασημένο» πόδι και να προχωρήσει, ή να φάει και το υπόλοιπο, μένοντας με τ’άλλα τρία.
Πώς μου ήρθαν τώρα όλ’αυτά; Άκουσα τη φίλη μου τη Ζέτα Μακρυπούλια στη συνέντευξη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου και το «The 2Night Show». Κάπου εδώ να σας πω ότι η Ζέτα, εκτός από αυταπόδεικτα εντυπωσιακή είναι εξαιρετική παρουσιάστρια και χαρακτήρας-διαμάντι. Παρουσιάσαμε μαζί το δεύτερο J2Us (εκείνη δηλαδή, εγώ απλά, τη θαύμαζα) και έχω να θυμάμαι μια απ’τις καλύτερες συνεργασίες μου. Κανένα autocue – όλα τα μάθαινε απ’έξω – απίστευτα επικοινωνιακή, πηγαία ταλαντούχα και εξωπραγματικά υπομονετική σε όποια μαλακία συνέβαινε κατά τη διάρκεια του live (και πιστέψτε με, ήταν πολλές).
Αυτή η «σημαία» της καλής τηλεόρασης λοιπόν, μου φάνηκε να έχει φρικάρει… Τα υπόλοιπα δε με νοιάζουν, αλλά στο βαθμό που η Ζέτα ζορίστηκε από την τηλεόραση όπως έφτασε να γίνει μετά από 30 χρόνια που απασχολεί τη ζωή της κι εκείνη «στολίζει» τη δική μας, τότε πρόκειται για «καμπανάκι» μεγέθους Notre-Dame. Αν καταντήσαμε μια τηλεόραση και μια Σόουπιτς που την «γαρνίρει» να κατορθώσει να θαμπώσει ολόκληρη Ζέτα Μακρυπούλια προβληματίζοντάς την για το αν θέλει να συνεχίσει να κάνει την επιτυχία της σ’αυτήν, τότε πρέπει να δούμε το θέμα σοβαρά, αδέλφια – εμείς, όχι εσείς. Γιατί εσείς δε μας βλέπετε πια με τον ίδιο ενθουσιασμό… Είναι σαφές.
Θέλετε Αλήθειες;
Υπάρχει εκπομπή που απομάκρυνε νεαρή δημοσιογράφο, αλλά και έναν μοντέρ, επειδή δε «φρόντισαν» αρκετά συγκεκριμένο βίντεο που έπρεπε να δοξάσει (κι άλλο) το θέμα που κάλυπτε. Προσέξτε, αδέλφια: Η κακομοίρα η κοπέλα κι ο φουκαράς μοντέρ δεν «πλήρωσαν» ένα λάθος ρεπορτάζ που εξέθετε την αξιοπιστία της εκπομπής, απλά δεν αποθέωσαν όσο όφειλε στο βίντεο που ετοίμασαν.
Συνεργάτες μπήγουν τα κλάματα την ώρα που τολμούν να «μπερδέψουν» τα λόγια τους μιλώντας για το (ιερό;) Σορβάιβο και δημοσιογράφοι φέρνουν συνεντεύξεις στις εκπομπές τους που, αφού εγκριθούν και παίξουν στον «αέρα» οι παρουσιαστές «κράζουν» τις ερωτήσεις τους – λες και πρόκειται για συντάκτες άλλης, «απέναντι» ομάδας (όχι πως κι αυτό θα ήταν ανεκτό).
Μια κοπέλα που η ίδια η τηλεόραση σε εκπομπή της prime-time ζώνης της μάλιστα, ανέδειξε ως τη «νέα, φρέσκια ματιά με χιούμορ» αξιώνει διαφορετική συμπεριφορά απ’τις Αρχές αναφέροντάς τους πως είναι δημόσιο πρόσωπο, ενώ η μάνα που πόσταρε τα παιδιά της απ’τον ιμάντα παραλαβής αποσκευών στο αεροδρόμιο παραδέχεται ότι έκανε λάθος. Ελπίζω να μην εννοεί τη συγκεκριμένη έμπνευση για ποστ και να ακολουθήσουν κι άλλα…
Παρουσιάστριες δεν αφήνουν την κομμώτριά τους να πάει τουαλέτα στα διαλείμματα της εκπομπής, μπας και πει το Τουίτερ πως τα μαλλιά τους δεν είναι ωραία, ώστε να τ’αλλάξουν άμεσα… Ακούγεται δημόσια ότι μια «χωρισμένη με παιδιά» είναι «ελάττωμα» για κάποιον που θα την προσεγγίσει και μοιάζει ευφάνταστο ρεπορτάζ να ρωτάς τους πρώην μιας κυρίας, πώς αισθάνονται που θα γίνει μαμά.
Γίνονται «ξεκαρδιστικές φάρσες» για εγκυμοσύνες, τιζάρονται άλλες, πως «θα ταράξουν τα νερά της Σόουμπιζ», λες και το να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί είναι ίδιο με το να φέρνεις τον Ρονάλντο στην Πανάθα. «Κράζεται» όποιος βρει ένα μικρόφωνο μες τα μούτρα του και αρνηθεί να μιλήσει, ενώ παύεται όποιος γράψει κάτι που δεν αρέσει σ’εκείνον που μπορεί να πάρει ένα τηλέφωνο και να γκρινιάξει μια Κυριακή ολόκληρη. Πολλά site υπακούουν στις ίδιες γραμμές εκθειάζοντας τους τηλεοπτικούς χρηματοδότες τους, ή χλευάζοντας όποιον τους άσκησε κριτική. Και θα μου πείτε: «Τι σ’έπιασε Κυριακάτικα, ρε Ούγγα; Τώρα έμαθες ότι συμβαίνουν όλα αυτά στην ελληνικιά Σόουπιτς;
Όχι αδέλφια μου, αλλά (κάλλιο αργά, παρά ποτέ) συνειδητοποίησα ότι: Δεν ανοίγει ρουθούνι… Άντε, αν τη μαλακία κάνει κανας Λιάγκας, ως αλεξικέραυνο να ρουφήξει βροντές και αστραπές. Πέρα από αυτόν; Ησυχία. Από μένα, από σένα, από οργανώσεις, Μ.Κ.Ο., Ενώσεις, φορείς και site που επιδιώκουν το δίκιο για γυναίκες, εργαζόμενους, κρατούμενους, μανούλες και αούα: Ησυχία παντού.
Όσο σκέφτομαι δε, ότι τα περισσότερα απ’τα παραπάνω περιστατικά αφορούν μια συγκεκριμένη εκπομπή, αναρωτιέμαι ακόμη πιο έντονα πού χορεύουν οι δυό, όταν τρείς λαλούν…
Αλλά, ξέρετε μόνο που αγανακτεί ο μέσος Αποψο-Φύλακας. Στο χορό του Μπισμπίκη. Εκεί είναι ασφαλές, άλλωστε, δεν κινδυνεύει κανας μισθός, ή φοβάσαι μη σε κράξουν. Στηρίζεις την αγάπη, τον έρωτα, και την ελεύθερη έκφρασή τους στον κλώτσο των λουλουδιών, κράζεις και μία τη Βιτάλη και καλά Κούλουμα να έχουμε.
Στράβωσε ο γυαλός, αδέλφια, μην το ψάχνετε… Πάει η εποχή που αρμενίζαμε εμείς, στραβά. Πάει, σάπισε η Σόουπιτς και αν δεν κάνουμε άμεσα κάτι εμείς κι εσείς να απομακρύνουμε τη «μούχλα» και «ν’ανοίξουμε τα παράθυρα να μπει η πραγματικότητα» (αυτήν την ατάκα μου την είπε ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος και την έκλεψα) θα συνεχίσουμε να προσποιούμαστε ότι περνάμε καλά σε ένα περιβάλλον αρρωστημένο σαν μαϊμουδάκια στην αιχμαλωσία. Εσείς έχετε τα τηλεκοντρόλ, αδέλφια, κάντε το κουμάντο.
«Happy Day» Vs «Πρωινό Μας» κ’ Η …Μπάλα
Συγγνώμη… Λίγο η συνέντευξη του Βασίλη Νομικού στην Τίνα Μεσαροπούλου, λίγο η απάντηση της ίδιας της Σταματίνας Τσιμτσιλή σε ατάκες της Έλενας Χριστοπούλου: Υπάρχει μπιφ ανάμεσα στο «Happy Day» και το «Πρωινό μας» και μου το κρύβετε;
Αρχικά, για να ξεκινάμε καπετανέικα: Δεν ήταν σωστό ν’αναφερθούν τα (υψηλά ολογουμένως) νούμερα του «Happy Day» στην όποια μανούρα με το «Πρωινό Μας», σχετικά με το διαζύγιο της Ελεονώρας Ζουγανέλη με τον πρώην σύζυγό της. Για την ακρίβεια, αποτελεί ατόπημα ν’αναφέρονται ποσοστά τηλεθέασης σε οποιαδήποτε δημόσια τηλεοπτική διαφωνία. Είναι άκομψο, αποπνέει έπαρση και υποδεικνύει εκείνον που θέλει να «κρυφτεί» και η χαρά δεν τον αφήνει.
Παρόλο που είμαστε ακόμη στη μέση της σεζόν, δεν είναι μυστικό ότι η Σταματίνα Τσιμτσιλή και το «Happy Day» έχουν «πάρει κεφάλι» σοβαρό, απέναντι στον ανταγωνισμό – ειδικά από πέρυσι που υπάρχει και το ομοειδές «Mega Καλημέρα» την ίδια ώρα. Η «επόμενη πίστα» λοιπόν, είναι η συνετή διαχείριση αυτής της επιτυχίας. Και φυσικά, δε θα κάνω εγώ μαθήματα σε συναδέλφους που και παλιότεροι στο χώρο είναι και δεν είναι και η πρώτη χρονιά που κάνουν επιτυχία. Επειδή όμως, οι εποχές έχουν δυσκολέψει και οι πορείες ζόρισαν με αποτέλεσμα να εκτιμάς περισσότερο την επικράτησή σου, ειδικά όταν «έφτυσες αίμα» να την παγιώσεις πρέπει να κρατάμε (περισσότερο από ποτέ) τα προσχήματα.
Έτσι κι αλλιώς αδέλφια, εσείς κάνετε το κουμάντο με τα τηλεκοντρόλ σας (εξακολουθώ να λέω). Άλλους ανεβάζετε κι άλλους κατεβάζετε στα Τάρταρα (που έλεγε και η Μήτση Κωνσταντάρα στην ταινία) και τούμπαλιν. Άσε που η σεζόν για τις καθημερινές live εκπομπές εξακολουθεί να αποτελεί Μαραθώνιο και, τέλος πάντων δε μιλάμε και για τα ποσοστά μεγαθήρια του παρελθόντος (αν και το Happy Day τα προσεγγίζει).
Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να τα λένε οι άλλοι και όχι οι ίδιοι, ειδικά ως επιχείρημα απέναντι σε κάποιον που (πράγματι) τους αδίκησε. Απ’τον Βασίλη Καρρά μια κουβέντα θα κρατώ στο μυαλό ως την πιο πολύτιμη, όσα χρόνια κι αν περάσουν: «Χαμηλά τη μπάλα, πιτσιρίκο». Βέβαια, μπορεί να αφορά μόνο εμένα που με έβλεπε για ψιλο-μαλάκα και κανέναν άλλο, οπότε ας σωπάσω κι ας κουρνιάξω στο πάνελ μου.
Κουιζάρα
Και φύγαμε για την κουιζάρα μας:
Ποιός πανελίστας έχει «κλείσει» ήδη να είναι παρουσιαστής την ερχόμενη σεζόν και ποιός φετινός πασουσιαστής το συζητά να είναι πανελίστας του χρόνου;
Να περάσετε γελαστά και ανέμελα (που λέει κι ο Γιάννης Πουλόπουλος) την Καθαρά Δευτέρα σας, αδέλφια μου. Παρατηρήστε όσους «λουφάζουν» στις εξελίξεις (έχουν πολύ ενδιαφέρον), αλλά και όσους με τα ποστς τους κάνουν τελικά, περισσότερη «ζημιά», παρά καλό. “Κλείνω” με καρναβαλικό Ricky Martin, “Livin’ La Vida Loca” κι άλλο κακό να μη μας έβρει, αδέλφια μου.
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com
