20.3 C
Athens
Τρίτη, 23 Απριλίου, 2024

Spider-Man No Way Home: Είναι όντως τόσο καλή ταινία όσο λένε;

Η ταινία Spider-Man: No Way Home κυκλοφόρησε στις 16 Δεκεμβρίου κι ήδη έχει σπάσει ταμεία παγκοσμίως ξεπερνώντας το 1 δις δολάρια. Είναι, όμως, τόσο καλή όσο λένε; Ή υπάρχει μία υπερβολή λόγω του hype που κυριαρχεί στο fanbase; Ας δούμε λίγο πιο ψύχραιμα την ταινία. Προσοχή ακολουθούν Spoilers, οπότε σε περίπτωση που δεν το έχετε δει ακόμη και σκοπεύετε να το δείτε, μην διαβάσετε τα παρακάτω. 

Η τρίτη ταινία, με πρωταγωνιστή τον Tom Holland, είναι γεγονός. Οι fans της MARVEL ανυπομονούσαν πώς και πώς γι’ αυτήν την ταινία, ενώ ήδη από τις αφίσες και τα τρέιλερ είχε δημιουργηθεί μία τεράστια προσμονή. Η είδηση ότι ο Doctor Octopus, o Electro κι ο Green Goblin θα επέστρεφαν για ακόμη μια φορά στο σύμπαν του Spider-Man, έκανε όλους τους fans να παραληρήσουν και να αδημονούν την πρεμιέρα. Από τη στιγμή που άνοιξε η προπώληση, οι περισσότερες προβολές της ταινίας ήταν Sold Out κι αυτό έκανε ακόμη περισσότερο τον κόσμο να θέλει να την δει. 

Δεν άργησαν να έρθουν τα πρώτα σχόλια, που επαινούσαν την ταινία ως την καλύτερη στιγμή της MARVEL, αλλά και την καλύτερη στιγμή του Tom Holland ως Spider-Man και ηθοποιό, δίνοντας μία από τις καλύτερες ερμηνείες της μέχρι τώρα καριέρας του. Η ταινία είχε ήδη ανεβάσει πολύ υψηλά τον πήχη, αφού το κοινό ανυπομονούσε να δει μία επανασύνδεση όλων των Spider-Men, αλλά και την εισαγωγή στο Multiverse. 

Όλοι οι Spider-Man στην ταινία No Way Home

Συναίσθημα Vs Λογική

Οι θεωρίες των fans βγήκαν πραγματικές, αλλά με τι κόστος; Είναι όντως το Spider-Man No Way Home η καλύτερη ταινία που έχει βγάλει η MARVEL ή ο ενθουσιασμός έχει συνεπάρει τόσο πολύ τους fans που το συναίσθημα υπερτερεί της λογικής; 

Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Ο Spider-Man ωριμάζει. Συνειδητοποιεί ότι έχει μία τεράστια δύναμη, που δεν μπορεί να βλέπει πια ως παιχνίδι. Καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να παίρνει απερίσκεπτες και παράτολμες αποφάσεις, αφού όλα αυτά έχουν συνέπειες όχι μόνο προς το πρόσωπό του, αλλά κι ως προς τους γύρω του και συγκεκριμένα ως προς των ανθρώπων που πραγματικά αγαπά. 

Η τρίτη ταινία του franchise καταφέρνει το σκοπό της. ΑΛΛΑ… 

Κινηματογραφικά η ταινία είναι άψογη. Το ίδιο και σκηνοθετικά, πόσο μάλλον υποκριτικά. Όλοι οι ηθοποιοί δίνουν κυριολεκτικά τον καλύτερό τους εαυτό απογειώνοντας την ταινία. Αποκορύφωμα ο Willem Dafoe, που για την ερμηνεία του αξίζει όλα τα βραβεία του κόσμου. Το ίδιο κι ο Tom Holland που παίρνει κυριολεκτικά πάνω του όλη την ταινία. 

Τι ήταν εκείνο, όμως, που πήγε λάθος; Η απάντηση βρίσκεται σε μόλις μία λέξη. Το Σενάριο. Η ιστορία είναι τόσο λάθος, βιαστική και εντελώς επιτηδευμένη. Όλα γίνονται τόσο γρήγορα και κάθε «απερίσκεπτη» έως και «χαζή» απόφαση του Peter Parker οδηγούν στη μία καταστροφή μετά την άλλη. 

Εικόνα από την ταινία Spider-Man No Way Home

Εδώ θα μου πείτε: «μα ναι αυτός είναι ο σκοπός, να φανεί πόσο δεν τον νοιάζουν οι αποφάσεις που παίρνει και κάνει ό,τι γουστάρει», «είναι παιδί». Ναι μεν, ΑΛΛΑ… Μπορεί ο Peter Parker να είναι παιδί, αλλά δεν είναι τόσο αφελής πια να μην μπορεί να δει έστω και λίγο τι αντίκτυπο θα έχουν οι ενέργειές του. Όταν έχει φτάσει σε μία ηλικία που έχει τελειώσει το σχολείο και κάνει αίτηση να μπει στο MIT (!!) δεν είναι τόσο κουτός να κάνει ό,τι κάνει. Τέτοιες αποφάσεις δεν είχε πάρει όταν ήταν πολύ μικρότερος (στις προηγούμενες ταινίες) και τις παίρνει ξαφνικά ΟΛΕΣ σε αυτήν την ταινία; 

Την ίδια στιγμή, ο συγκρατημένος και λογικός Dr Strange αποφασίζει να κάνει κάτι τόσο καταστροφικό για την ανθρωπότητα χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες; Χωρίς να προσπαθήσει να μεταπείσει τον Peter Parker και να τον κάνει να συνειδητοποιήσει τις πράξεις του; Και το όλο point του ξορκιού ήταν γιατί ο Parker ήθελε να βοηθήσει τους φίλους του να μπουν στο MIT; Αυτό ήταν το φάουλ του σεναρίου… 

Η αρχή και το φινάλε

Η ταινία ασχολήθηκε ελάχιστα με την ενοχή του Peter Parker για τη δολοφονία του Mysterio, ενώ στην πραγματικότητα αυτή ήταν η πραγματική αφορμή για να συμβούν όλα τα μελλούμενα. Ο θυμός, η οργή, η ενοχή του Parker κυριάρχησαν μόλις 20 λεπτά στην ταινία, αν όχι λιγότερο. Θα μπορούσε να δώσει πολλά περισσότερα, αλλά για κάποιο λόγο επέλεξαν κάτι τέτοιο να μη συμβεί. 

Εν τέλει, η ταινία ολοκληρώνεται με τον Peter Parker να ζητά από τον Dr. Strange να κάνει αυτό που του ζήτησε στην αρχή. Δηλαδή; Μία τρύπα στο νερό. Μία ζωή χάθηκε για το τίποτα. Ο Peter ωρίμασε ξαφνικά κι ο Dr. Strange ξαφνικά «στεναχωρήθηκε» που του ζήτησε κάτι τέτοιο, ενώ στην αρχή δεν υπήρχαν δεύτερες σκέψεις… 

Οι τρεις Spider-Man στην ταινία

Θα το πω κι ας ακουστεί λίγο σκληρό. Το Spider-Man: No Way Home θύμισε λίγο από το φινάλε του Game of Thrones. Όλα έγιναν βιαστικά, ξαφνικά κι επιτηδευμένα χωρίς να υπάρχει φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Η ταινία είχε μία παιδικότητα, που έχασε πολύ από τις προηγούμενες ταινίες MARVEL και θύμισε περισσότερο «οικογενειακές» ταινίες. 

Η αρχή και το τέλος της ταινίας Spider-Man: No Way Home ήταν ανούσια. Είχε πολύ περισσότερα potentials, όπως λένε οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι. Η εμφάνιση των δύο ακόμη Spider-Man είναι εκείνο που το κάνει επικό, επειδή όμως «χτυπάει» στη νοσταλγία, το συναίσθημα και την ικανοποίηση. Εννοείται πως θα ενθουσιαστείς, αλλά όχι χάρη στην ιστορία. Εννοείται πως στο τέλος θα βουρκώσεις ή και θα κλάψεις, αλλά όχι χάρη στο σενάριο, αλλά χάρη στην καλή υποκριτική. Ο Tom Holland κι η Zendaya δίνουν πραγματικά πόνο κι αυτό ήταν το στοιχείο που αποθεώνει την ιστορία. 

Η Zendaya κι ο Holland στην ταινία Spider-Man

Αξίζει να δεις την ταινία; Εννοείται πως ναι. Είναι απολαυστική, είναι ικανοποιητική, είναι καλή, αλλά εν τέλει όχι όσο λένε. Εάν αφήσουμε για λίγο στην άκρη το συναίσθημα και το hype του multiverse, το σενάριο έχει κενά… 

Τέλος, αξίζει να επισημάνουμε ότι πρέπει σιγά σιγά η MARVEL να βάλει λίγο φρένο στο χιουμοριστικό στοιχείο. Δεν χρειάζεται κάθε σκηνή να έχει από μία ατάκα, παύσεις αμηχανίας και «αστεία». Ναι είναι το στοιχείο της και ναι μας αρέσουν, αλλά μέχρι ένα σημείο, γιατί μετά καταντάει λιγάκι κουραστικό. 

ΥΓ. Όλα αυτά τα γράφει μία μεγάλη fan της MARVEL και πόσο μάλλον του Spider-Man. Με αγάπη πάντα!

Δείτε επίσης: 

Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com

Ζωή Καραθανάση
Ζωή Καραθανάση
Απόφοιτη του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήδη από τα παιδικά μου χρόνια είχα μία ιδιαίτερη αδυναμία στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και τις τέχνες γενικότερα. Σύντομα, μέσα από τη σχολή, αλλά και διάφορα σεμινάρια στη δημιουργική γραφή και την παραγωγή βίντεο, ανακάλυψα την αγάπη μου για τον πολιτιστικό κλάδο. Έχω ασχοληθεί ερασιτεχνικά με το ραδιόφωνο και το ντοκιμαντέρ, ενώ έχω εργαστεί ως αρθρογράφος και copywriter. Γνωρίζω αγγλικά και γαλλικά, ενώ λατρεύω επίσης το θέατρο, τα ταξίδια, το χορό και το stand up comedy.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ακολουθηστε μας
65,000ΥποστηρικτέςΚάντε Like
13,090ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
11,546ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

ΔΗΜΟΦΙΛΗ