Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης αποχαιρετά την αγαπημένη ταλαντούχα ηθοποιό Νίτσα Μαρούδα.
Οι ηθοποιοί του κινηματογράφου
Το θέατρο είναι νομίζω μια αχάριστη τέχνη για τους ηθοποιούς που το υπηρετούν – και βεβαία οι ηθοποιοί είναι το θέατρο – γιατί κάθε δημιουργία από αυτούς από την καλύτερη έως τη χειρότερη ζει τη στιγμή που γεννιέται και μετά πεθαίνει για πάντα και επιζεί μόνο στη μνήμη. Για τον ηθοποιό όμως το σινεμά είναι μια τέχνη που ανταμείβει με το τεράστιο δώρο της αθανασίας. Βλέπεις ας πούμε, να μιλήσουμε για την ελληνική πραγματικότητα, ηθοποιούς μεγάλους και σπουδαίους που έγραψαν ιστορία πάνω στις σκηνές των θεάτρων να έχουν ξεχαστεί και ηθοποιούς που ίσως είναι λιγότερο σπουδαίοι από τους προηγούμενους να υπάρχουν στην μνήμη και να θαυμάζονται εσαεί για την ερμηνεία που έκαναν κάποτε και αποτυπώθηκε στο μαγικό σελιλόιντ. Βέβαια αφού κατάφεραν με μια ή πολλές ερμηνείες στο σινεμά να ξεχωρίσουν και να θαυμάζονται έως σήμερα, σημαίνει πως κάτι ξεχωριστό έκαναν. Μάλιστα κάποιοι ηθοποιοί που επανέλαβαν και τελειοποίησαν σε πολλές ταινίες έναν συγκεκριμένο τύπο με επιτυχία π.χ. Ελένη Ζαφειρίου τη μάνα, ο Λαυρέντης Διανέλλος τον πατέρα, ο Σπύρος Καλογήρου τον σκληρό, η Τασώ Καββαδία την κακιά, δεν ήταν τυχαίοι ηθοποιοί, ούτε τυχαίο ότι έμειναν στη λαϊκή μνήμη.
Η Νίτσα Μαρούδα ήταν ένα νέο, όμορφο, ζουμερό, όπως έλεγαν παλιά, κορίτσι, πολύ σέξι που ήταν και πολύ καλή ηθοποιός και είχε πολύ χιούμορ γιατί πρέπει να είσαι πολύ καλή ηθοποιός και να έχεις χιούμορ για να μπορείς να τσαλακώσεις την θαυμάσια εμφάνισή σου και να παίξεις τον κωμικό τύπο μιας χαζούλας. Έπαιξε και σε κάποιες ταινίες την μοιραία όμορφη ξανθιά, αλλά στην ιστορία έμεινε ως η χαζή ξανθιά σε ταινίες όπως Δεσποινίς διευθυντής, Μια τρελή τρελή οικογένεια, ο Μικές παντρεύεται και άλλες πολλές που πραγματικά είναι απολαυστική και συχνά κλέβει την παράσταση. Ήταν από τις αγαπημένες ηθοποιούς του Φίνου και για αυτό μπόρεσε να παίξει ωραίους ρόλους σε ωραίες ταινίες.
Ταλαντούχα εξαιρετική παρουσία
Η Νίτσα Μαρούδα όμως μπορεί να μην κατάφερε ποτέ να γίνει θιασάρχης, αλλά ήταν μια ταλαντούχα εξαιρετική παρουσία για χρόνια στην κλασική επιθεώρηση όπως το θέατρο Ακροπόλ που ήταν ο ναός του είδους και συγχρόνως έδειξε ότι ήταν και πολύ έξυπνη γιατί μπόρεσε κάποια αρκετά χρόνια να είναι η κομέρ -έτσι λέγεται ο θηλυκός κομπέρ που παρουσιάζει το πρόγραμμα- στο ακριβό καμπαρέ Κόπα Καμπάνα στο Σύνταγμα στα χρόνια του 60. Εκεί έδειξε πως δεν είχε μόνο ταλέντο να παίζει κάποιο ρόλο αλλά και την εξυπνάδα και την τσαχπινιά να απευθύνεται απευθείας στο κοινό ενός νυχτερινού μαγαζιού. Η ξανθιά τσαχπίνα Νίτσα Μαρούδα ήταν ωραία και σέξι, αλλά σου έβγαζε κιόλας μια αγαπησιάρικη διάθεση που δεν ήταν απαραίτητα πονηρή. Είχε και την εξυπνάδα η τελευταία της εμφάνιση ήταν στην τηλεόραση το 1982 σε μια σειρά που λεγόταν Κομμωτήριο στα 47 της μόλις χρόνια και μετά να αποσυρθεί εντελώς και από το επάγγελμα της, αλλά και από τη δημοσιότητα Δεν είναι εύκολο αυτό για ανθρώπους σαν τους ηθοποιούς που ζουν με την αγάπη του κοινού και τα χειροκροτήματα…
Η Νίτσα Μαρούδα γεννήθηκε το 1935 στην Πάτρα, σπούδασε στη σχολή Μουσικού Θεάτρου στα χρόνια του 50 που είχε ο σπουδαίος μουσικός Μενέλαος Θεοφανίδης και έκανε την πρώτη εμφάνισή της στο θέατρο στην επιθεώρηση Καινούρια Αθήνα που ανέβηκε το 1959 στο Θέατρο Κυβέλη. Η πρώτη της εμφάνιση στο σινεμά ήταν στην ταινία Το Αγρίμι του Κώστα Καραγιάννη. Έγινε αμέσως γνωστή και αποδείχτηκε πως εκτός από αγαπητή ήταν και χρήσιμη στο χώρο και επιπλέον ήταν εξαιρετική επαγγελματίας και απ’ ότι λένε ήταν και ένας πολύ καλός άνθρωπος με ευγένεια και με αγωγή που λένε.
Παντρεύτηκε, έκανε μια κόρη η οποία απ’ ότι ξέρω σπουδάζοντας γνώρισε τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και έκανε μια θαυμάσια οικογένεια και κάποια στιγμή διακριτικά αποσύρθηκε αφήνοντας τον μύθο της να διαρκεί στο πέρασμα του χρόνου μέσα από τις ταινίες που γύρισε.
Ήταν υπέροχη η Νίτσα Μαρούδα που έφυγε πριν λίγες μέρες και για όλη την παρουσία της και για τον τρόπο που χειρίστηκε τον εαυτό της και την καριέρα της μπορείς μόνο να την θαυμάσεις και να την εκτιμήσεις. Για όλους εμάς είναι σαν να μην έφυγε. Θα είναι πάντα εκεί, να την ακούμε να λέει με το μοναδικό της τρόπο «Αλεκούκο πότε θα πάμε σε εκείνο το Ναύπλιο»….
Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com.
